WOENSDAG 27 AUGUSTUS 1941
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
Qemengdeffiexicfiten
DUBBELE MOORD
TE VELZEN
Dader aangehouden
Een dubbele moordaanslag, die dén
dood van beide slachtoffers ten gevolge
gehad heeft, bracht gistermiddag om
streeks één uur groote ontsteltenis op
den Wijkerstraatweg te Velsen-Noord te
weeg.
Een 39-jarige inwoner van Muiden, die
van zijn 32-jarige vrouw gescheiden
leefde, vervoegde zich aan de woning
op den Wijkerstraatweg, waar deze
vrouw haar intrek genomen had. De
vrouw, die hem in de keuken te woord
stond, werd onmiddellijk door haar echt
genoot met een mes neergestoken. Doo-
delijk gewond stortte zij neer.
De vrouw woonde met een 26-jarig
jongmensch bij de ouders van den laat
ste in .en op haar angstkreten snelde
deze jongeman te hulp. Ook hij werd
door messteken getroffen en verkeerde,
toen men hem opnam, in een zorgwek-
kenden toestand.
De dader, die, na zijn daad gepleegd te
hebben, met bloed besmeurd de straat op
vluchtte, werd vrijwel onmiddellijk door
een passeerenden agent van de motorpoli
tie gearresteerd.
De slachtoffers werden overgebracht
naar het Roodekruisziekenhuis te Bever
wijk, waar de vrouw zeer spoedig na aan
komst is overleden. De jonge man stierf
eenige uren daarna.
Bij het voorloopig ingesteld onderzoek
bleek, dat de dader het mes, waarmede de
aanslag gepleegd was. gistermorgen te Am
sterdam had gekocht. Nader wordt nog on
derzocht of de dader in een plotselinge op
welling naar Velsen gekomen was, dan
wel of de daad een gevolg is geweest van
kalm overleg.
De lijken van de slachtoffers zijn door
de politie voor nadere sectie in beslag ge
nomen. Het motief van de misdaad is min
nenijd.
DE MOORD TE DELFT.
Omtrent den moord te Delft deelt de
commissaris van politie ons mede, dat de
verdachte J. van Blerkom, toen hij Za
terdagmiddag j,l. om een uur de fabriek
waarop hij als volontair werkte, verliet
de navolgende kleeding dro'eg: donker
grijze gabardine regenjas, bruinachtige
gleufhoed, lichte grijze broek. Hij is per
tram in de richting Rijswijk vertrokken.
DE PLOTSELINGE STERFGEVALLEN
TE ZUIDWENDINGE.
Omtrent het gebeurde te Zuidwendinge
verneemt de „Tel." het volgende:
Het onderwerp van alle gesprekken in
het kleine Groninger veenkoloniale plaats
je Zuidwendige, gemeente Veendam, is
uiteraard het vermoedelijke dubbele ver-
giftigingsgeval, waarvoor de bakpr, mej.
A. D., eenigen tijd geleden door de politie
in verzekerde bewaring is gesteld.
In Zuidwendinge met -zijn nog geen 600
woningen, met de boerderijen inbegrepen,
kennen alle inwoners elkander en zoodoen
de heeft deze sinistere zaak hier een bui
tengewonen indruk gemaakt.
Mej. D. is Friezin van geboorte, woonde
reeds tientallen jaren in dit veenkoloniale
dorp en oefende daar de practijk van ba
ker uit. Als zoodanig had zij het erg druk,
want in verren omtrek werd haar hulp in
geroepen. Het geld, dat zij op deze wijze
verdiende, vormde een welkome aanvulling
van het loon, dat haar man als boerenar
beider verdiende. Dank zij deze dubbele
verdienste, welke het gezin genoot, was het
in staat een der drie jongens de H.B.S. in
Veendam te laten bezoeken en de 21-jarige
dochter verpleegster in Utrecht te laten
worden.
Haar echtgenoot was een stoere, flinke
arbeider, die bijkans nooit ziek was. Op
een gegeven dag, vorig jaar herfst, voelde
hy zich echter plotseling onwel worden en
overleed eenige oogenblikken later. Over
de doodsoorzaak tastte men volkomen in
het duister. Eind Juni van dit jaar werd
de hulp van de baker ingeroepen bij het
in den vorigen zomer getrouwde echtpaar
MolemaEngelkens. De geboorte van den
eersten baby verliep daar uitstekend en
na twee weken ging de 27-jarige moeder
in de warme zomerzon met haar kind in
den wagen wandelen. Plotseling echter
ging door het dorp de tijding: vrouw Mo
lema is overleden. Men zei, dat door de
warmte een kleine ader in haar hoofd was
gesprongen, wat den dood tot gevolg heeft
gehad.
Nauwelijks een week na de begrafenis
van de jonge moeder keek Zuidwendige
vreemd op, omdat alle goederen uit het
huis van de baker werden gehaald en ge
bracht werden naar de boerderij van den
30-jarigen Molema. Ook de kinderen gin
gen mee en het huisje van de baker werd
verhuurd.
Allerlei praatjes en geruchten, welke in
dit verband ontstonden en de ronde deden,
hebben de politie aanleiding gegeven in te
grijpen. Het is n.l. ook opgevallen, dat de
baker, die anders weinig op reis ging, zoo
wel een week vóór den plqtselingen dood
van haar man als een week vóór den even
eens onverwaohten dood van vrouw Mole
ma naar Utrecht was gegaan.
ERNSTIG AUTOBUSONGELUK.
Een doode, vele gewonden.
Gistermorgen is een autobus van den
dienst ZwolleBlokzijl ^tusschen Zwolle
en Hasselt vfn den dijk gereden. Van de
45 passagiers werden er 17 licht en 2
zwaargewond, terwijl de 75-jarige heer
Eevink. uit Kampen, zoodanige inwendige
kneuzingen bekwam, dat hij tijdens het
overbrengen naar het ziekenhuis te Zwolle
is overleden. Zes andere gewonden werden
eveneens naar het ziekenhuis overge
bracht.
De oorzaak van het ongeval is onbekend.
De chauffeur, E. T. uit Zwartsluis, berijdt
het traject al geruimen tijd en is ter
plaatse goed bekend.
Toen de bus van den weg raakte sloeg
zij eenmaal om haar lengteas en kwam
vervolgens met het achtereind in een kolk
terecht. De ruiten werden vrijwel allemaal
vernield, wat het groote aantal verwon
dingen tengevolge had. Door een noodluik
en door de vernielde ramen konden de pas
sagiers den wagen verlaten.
SCHIPPERSKNECHT VERONGELUKT.
Gisteravond om tien minuten over ze
ven geraakte de zestienjarige schippers
knecht D. v. d. W. uit Bruinisse bij het
doorvaren van de brug SpuiBierkade te
Den Haag bekneld tusschen de brug en
het schip. Hij werd met zware verwondin
gen naar het R.K. Ziekenhuis aan het
Westeinde vervoerd en is in den loop van
den avond aan de bekomen verwondingen
overleden.
JONGETJE VERDRONKEN.
Het tweejarige zoontje van den daggel
der Dijkstra te Haastrecht geraakte gister
avond in een sloot achter de ouderlijke
woning, waardoor het is verdronken.
ALS DE TONG DUBBEL SLAAT.
Eenige maanden geleden kwam een man
bij de politie te Amsterdam aangifte doen,
dat hem in een café in de van Woustraat
een portefeuille ontstolen was, waarin zich
2100.aan bankpapier bevond. Van dit
misdrijf verdacht de man een kennis (van
je vrienden moet je het maar hebben), die
met hem een borreltje had gedronken. De
kennis een groentehandelaar uit de
Borssenburgstraat werd gehoord, maar
wees verontwaardigd de kwaadaardige be
schuldiging van de hand en wijl eenig be
wijs ontbrak, moest de politie den man
weer laten gaan.
Enkele dagen geleden echter kreeg de
groentehandelaar, die weer ,,'n borreltje
gepikt" bleek te hebben, ruzie met zijn
buren, waarbij hij dezen verweet, geld uit
zijn tuin te hebben gestolen, welk geld hij
thans terug eischte. De buren togen poli-
tiewaarts, om verslag van de ruzie te ge
ven, maar de groenteman, die opnieuw op
het 'bureau werd ontboden, verklaarde zich
nimmer aldus te hebben uitgelaten. Slechts
had hij een bedrag van veertig gulden, dat
een der buren van hem geleend had, te
ruggevraagd.
Niettemin heeft de politie gemeend, den
groentehandelaar ditmaal vast te moeten
houden, totdat een onderzoek, dat thans in
zijn tuin en woning wordt ingesteld, be
ëindigd zal zijn.
GROOTE PARTU ZILVER UIT VILLA
GESTOLEN.
Gisteren ontdekten de bewoners van een
villa aan den Weteringschans te Amster
dam, die van vacantie terugkeerden, dat
tijdens hun afwezigheid ongenoode bezoe
kers een visite hadden gebracht. Het ge-
heele huis was oevrhoop gehaald en kasten
e.d. waren van onder tot boven doorzocht.
Een groote partij tafelzilver, welker waar
de enkele duizenden guldens bedraagt,
bleek verdwenen te zijn.
Waarschijnlijk zijn de inbrekers per
bootje ter plaatse gekomen de tuin ach
ter het perceel grenst aan de Singelgracht
waarna zij slechts een ruit behoefden
in te slaan en zoo naar binnen konden stap
pen.
Van de daders ontbreekt tot nu toe elk
spoor, terwijl ook niet nagegaan kan wor
den, wanneer de inbraak gepleegd is.
DRIEDUIZEND SCHOENEN GESTOLEN.
Gisternacht hebben inbrekers een schoe
nenmagazijn aan de Spuistraat te Amster
dam bezocht. Niet minder dan 1500 paar
schoenen hebben zij, na de deur geforceerd
te hebben ontvreemd.
OPLICHTERSPAAR AANGEHOUDEN.
Huurde tandems en verkocht deze.
Eenigen tijd geleden huurden een man
en een vrouw van 27 en 28 jaar oud een
tandem te Bussum en legitimeerden zich
met een persoonsbewijs. Toen de rijwiel
handelaar zich later, toen het vehikel niet
terugkwam, naar het daarin aangegeven
adres begaf, was daar van het huren van
een tandem niets bekend.
Later overkwam een anderen rijwielhan
delaar hetzelfde. De Bussumsche politie
verzocht opsporing en thans is het echt
paar gearresteerd te Groningen. Bij hun
verhoor kwam aan het licht dat zij de tan
dems in Amsterdam van de hand hadden
gedaan. Op deze manier hebben beiden in
verschillende plaatsen elf tandems en vijf
rijwielen gehuurd en daarna verkocht. De
man had te Zandvoort een persoonsbewijs
gevonden, hetwelk hij vervolgens voorzag
van zijn eigen foto en de stempels daarna
bijteekende. Met dit persoonsbewijs als le
gitimatie, voorzien van eigen foto, doch
van een valschen naam, huurde hij de tan
dems en rijwielen.
Het oplichterspaar is aan de justitie
overgegeven.
DE FRAUDULEUZE VERKOOPEN VAN
AKKERBOUWPRODUCTEN.
Organisatiebesturen, die zich niet
verplicht achten, zulks tegen te gaan.
In aansluiting op hetgeen vorige week
reeds is medegedeeld over de ontduiking
van de voorschriften inzake de voedsel
voorziening verneemt de correspondent
van het „Vad." te Breda o.m. nog het vol
gende:
De door zeven bakkers te Chaam ge
pleegde distributiefraude met rogge blijkt
van veel grooteren omvang te zijn dan
aanvankelijk werd vermoed. Tegen vijf
bakkers is in verband daarmede de termijn
van politiebewaring opnieuw met vier da
gen' verlengd.
Van bevoegde zijde vernemen wij, dat
gevallen, als thans te Chaam door een toe
val aan het licht zijn gekomen, geenszins
op zichzelf staan, doch ook elders in de
provincie vrij veelvuldig voorkomen.
Nu het graan van den vorigen oogst vrij
wel op is, zijn er thans reeds verschillen
de boeren, die, teneinde toch aan de vraag
te kunnen voldoen, er toe overgaan, het
pas geoogste graan „uit te slaan". Dit „uit
slaan", dat in feite een primitieve wijze
van dorschen is, geschiedt als volgt: men
bindt de schooven met een touw stevig te
zamen en slaat de aren vervolgens met
kracht op een steen of op de sporten van
een ladder, waardoor een gedeelte van de
graankorrels loslaat. Deze korrels worden
opgeveegd en, na in den wanmolen van het
kaf gezuiverd te zijn, clandestien verkocht.
De schooven worden na deze bewerking
weer in de graanschuur getast om later on
der toezicht normaal te worden gedorscht,
waarbij dan naar vanzelf spreekt, de op
brengst ver onder het normale blijft.
De oorzaken van een en ander zijn niet
alleen de groote vraag der hamsteraars en
de zucht van verschillende boeren om een
zoo hoog mogelijken prijs voor hun pro
ducten te maken, doch vooral zoo ver
zekerde men in landbouwkringen omdat
men de vastgestelde prijzen van rogge of.
tarwe onder de huidige omstandigheden te
laag acht, daar, tengevolge van de geste
gen productiekosten en de geringere op
brengst van den oogst, de totale opbrengst
voor den boer minder zal zijn dan een jaar
geleden, toen f" rp«ds vriiwel eeen winst
zou zijn gemaakt
Tal van boeren gadk» daardoor zoo
verzekerde men ons van het standpunt
uit, dat, wanneer zij een zeker percentage
van hun graanoogst clandestien tegen hoo-
gen prijs kunnen verkoopen, zij althans
eenigszins zouden uitkomen.
Het funeste is, dat de meening. dat de
vastgestelde prijzen voor de landbouwpro
ducten te laag zouden zijn, wordt gedeeld
door de besturen van de landbouworgani
saties in Noord-Brabant, zoodat deze niets
doen om de clandestiene verkoopen door
hun leden te«?en te gaan.
JEUGDIGE AVONTURIERS.
In de vacantiekolonie ..Het Rivierhuis"
te De Steeg is een aantal kinderen onder
gebracht, onder wie een drietal jongens uit
Rotterdam. Deze knaapjes gedroegen zich
niet netjes en waren deswege door de di-
iectrice op de vingers getikt. Dit „namen"
zij kennelijk niet, want, toen een dezer
dagen de kinderen van 'n wandeling terug
kwamen, waren de Rotterdammertjes spoor
loos verdwenen. Men waarschuwde de
'plaatsel ke en de rijkspolitie, ook de ma-
ïechaussee ging speuren cn politiehonden
droegen hun deel tot de algemeene zoek-
partij bij. Zonder resultaat evenwel.
Den volgenden dag ontving de directrice
uit Rotterdam het laconieke bericht, dat
de jongetjes in besten welstand per trein
waren aangekomen. Van De Steeg naar
Arnhem hadden ze geloopen. Het station
vonden ze en den trein naar Rotterdam
ook.
Toen de conducteur gedurende de reis
kaartjes kwam controleeren, hadden de
jongelui gezegd: „Moeder zit voor in". Het
overstappen in Utrecht leverde evenmin
moeilijkheden.
Het verhaal vertelt niet, hoe deze pien
tere Rotterdammertjes langs de uitgangs
controle zjjn gekomen. Maar thuis kwa
men ze zonder oponthoud.
BEDROG IN DE LIEFDE.
Ze kwamen kort na elkaar bij de po
litie te Amsterdam om haar wedervaren te
vertellen, niet zoozeer om de teleurgestel
de liefde want ze begrepen wel, dat
daarvoor ook de politie geen medicijnen
heeft maar wegens het geldelijk nadeel,
waarvan deze teleurstelling vergezeld
was.
De eerste was een weduwe met een doch-
ter, die het eerzame beroep van kamer
verhuurster beoefende. Zij las in April j.l.
een advertentie, waarin een huishoudster
werd gevraagd en, overtuigd van haar
kwaliteiten voor een dergelijke functie,
had zij op de annonce geschreven. Niet
zonder succes, want op een goeden dag
(helaas bleek het later een kwaden dag
te zijn geweest), verscheen meneer Jan
Hall, die te kennen gaf, dat zijn annonce
slechts een springplank was geweest naar
een verder reikend doel: een echtverbinte
nis. Hij was hoofdopzichter bij den rijks
waterstaat te Harlingen en zou in ver
band met de komende uitvoering der tun-
nelwerken te Amsterdam binnenkort
naar de hoofdstad worden overgeplaatst.
Weduwnaar zijnde, bewoonde hij in Har
lingen met zijn zoontje een eigen huis en
dat diende als extra attractie in dezen
tijd mocht zich verheugen in het bezit
véin een varken en een hond. voor welke
laatste hij niet minder dan 200 pond rijst
had opgeslagen.
Nog tal van andere bijzondehheden kwa
men den indruk, dat hij een welgesteld
man was, versterken en het was dus geen
wonder, dat de weduwe het toeval prees,
dat haar met zulk een begeerenswaardigen
echtgenoot in spe in kenis had gebracht.
Jan Hali liet het er niet bij zitten en
reeds na een maand hadden de trouwplan
nen vasten vorm gekregen: per 1 Juni zou
een huisje in Aerdenhout worden gehuurd
en met het oog op het a.s. huwelijk moes
ten de pensiongasten per dien datum wor
den opgezegd. De lichtgeloovige weduwe
toonde de waarheid aan van het spreek
woord. dat de liefde blind kenschetst en
deed inderdaad zoo.
Helaas, toen zij op Zondag 25 Mei naar
Aerdenhout toog om haar toekomstige wo
ning te bezichtigen, wachtte haar een
wreede teleurstelling: de a.s. bruidegom
was niet verschenen. Hij liet zelfs taal noch
teeken meer hooren en na eenige maan
den van lijdzaam afwachten, was het de
weduwe duidelijk, dat zij haar toekomsti-
gen echtgenoot, haar illusies en haar pen
siongasten kwijt was en slechts een bit
tere levenservaring rijker was geworden.
De andere gedupeerde had op een hu
welijksannonce gereflecteerd, waarvan een
zekere Jo van Wessel de steller bleek te
zijn. Hij was hoofdopzichter van een bag-
germaatschappy en zou binnenkort aan
zienlijk in salaris vooruitgaan wegens be
noeming tot inspecteur. Ook zyn vrouw
was dood en zijn dochtertje van tien jaar
de foto werd getoond woonde bij
zijn zuster in Zwollerkerspel.
Alles liep van een leien dakje en in
April werd de verloving gevierd, welke de
trouwlustige jongedame vijftig gulden
kostte als leening aan haar toekomstige
èga, die .toevallig" juist krap bij kas zat.
Later kwam er nog een voorschot bij, maar
ja, alles zou natuurlijk binnen enkele da
gen worden terugbetaald.
Het kwam zelfs zoover, dat het paar naar
een pastorie toog om over de sluiting van
het a.s. huwelijk te spreken, maar daarna
viel het doek en ook deze bruidegom ver
dween met de noorderzon.
De politie ging aan het speuren en spoe-
Radio-programma
DONDERDAG 38 AUGUSTUS 1941
HILVERSUM I. 415.5 M. 6.45 Gramo-
foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek
7.00 Gramofoonmuziek 7 45 Ochtend-
ygmnastiek 8.00 B.N.O.: Nieuwsberich
ten 8.15 Morgenwijding 8.25 Gramo
foonmuziek 9.15 Voor de huisvrouw
9.25 Gramofoonmuziek 11.00 Voor den
boer 11.20 Gramofoonmuziek 12.00
Revida-sextet 12.40 Almanak 12.45
B.N.O.: Nieuws- en economische berichten
1.00 Ensemble Bandi Balogh 1.30
Klaas van Beeck en zijn orkest 2.00
Rotterdamsch Philharmonisch orkest en
soliste (opn.) 3.00 Voor de vrouw
3.20 Gramofoonmuziek 4 30 „Groote
rollen en hun vertolkers III. Aida", cau
serie met gramofoonmuziek 5.15 B.N.O.:
Nieuws-, economische- en beursberichten.
5.30 Orgelconcert 6.00 Gramofoon
muziek 6.15 Filmpraatje 6.30 Kurt
Hohenberger en zijn orkest 7.00 Actueel
halfuurtje 7.30 Amusementsorkest, so
liste en het kleine Omroep-mannenkoor
8.30 Gramofoonmuziek 8.45 Voor den
boer 9.00 „Landstreken van Spanje",
gramofoonplatenprogramma 9.30 Gra
mofoonmuziek *9.45 B.N.O.: Nieuwsbe
richten 10.0010.15 B.N.O.: EngeLsche
uitzending: National features of the Nether
lands.
HILVERSUM II. 301.5 RL 6.45—8.00
Zie Hilversum I 8.00 B.N.O.: Nieuws
berichten 8.15 Gramofoonmuziek
10.00 Morgendienst (Voorbereid door de
Christ. Radio Stichting) 10.20 Zang met
pianobegeleiding 10.40 Declamatie
11.00 Ensemble Rentmeester en gramofoon
muziek 12.00 Gramofoonmuziek 12.15
Orkest Malando en solist 12.45 B.N.O.:
Nieuws- en ecinomische berichten 1.00
Bonte parade 3.00 Orgelconcert 3.30
Voor de zieken 4.00 Gramofoonmuziek
4.30 Voor de jeugd 5.00 Lezen van
Christ, lectuur (Voorbereid door de Christ.
Radio Sichting) 5.15 B.N.O.: Nieuws-,
economische- en beursberichten 5.30
Viool en piano 5.50 Gramofoonmuziek
6.00 Sport en lichamelijke opvoeding
6.15 Vervolg van 5.30 6.35 Zang met
pianobegeleiding 7.00 Actueel halfuurtje
7.30 Gramofoonmuziek 7.45 Branden
de kwesties, causerie 8.00 Omroepsym-
phonie-orkest, soliste en gramofoonmuziek
9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten 10.00
10.15 Gramofoonmuziek.
GEM. RADIO DISTRIBUTIEBEDRIJF
le Programma: 6.4522.15 Hilversum I
22.1524.00 Duitsch Programma.
2e ProgTamma: 6.4522.15 Hilversum II
22.1523.00 Programma uitsluitend
voor Radio Centrales 23.0024.00
Duitsch Programma.
3e en 4e Programma: 6.4524.00 Duitsch
Programma.
dig bleek, dat de beide dames ongeveer ge
lijktijdig met denzelfden „heer" hadden
kennisgemaakt: Jan Hali en Jo van Wessel
bleken een en dezelfde man te zijn, die
zijn trucs trouwens niet voor de eerste
maal uithaalde. Reeds verleden jaar is in
het politieblad door den commissaris van
politie te Maastricht tegen hem gewaar
schuwd, een waarschuwing, welke dc
hoofdcommissaris te Amsterdam thans met
nadruk herhaalt.
De man, die ongunstig bekend staat, is
geboren 20 Mei 1891 te Amsterdam. Reeds
in 1917 heeft hij zich uitgegeven voor of
ficier ter koopvaardij; in werkelijkheid is
hij van beroep bankwerker, welk eerlijk
ambacht hij echter ter wille van zijn zwen-
delpractijken verloochent. Het is waar
schijnlijk, dat er nog meer slachtoffers van
deze practijken zijn, die echter om be
grijpelijke redenen niet bij de politie
aangifte hebben gedaan.
Men zij op zijn hoede voor dergelijke in
dividuen.
De liturgie der Kerk
DONDERDAG 28 Augustus. Mis v. d. H.
Augustinus, Bisschop, Belijder en Kerk
leeraar: In medio. 2e gebed v. d. H. Hermes.
Mrrtelaar; 3e voor den vrede. Credo. Kleur:
Wit.
Jeugd en jongelingsjaren van den heili
gen Augustinus, zoon van Patricius en de
heilige Monica, gingen voorbij in ketterij
en ongeloof, tot groot verdriet van zijn
moeder.
Monica hield niet op tot God voor haar
zoon te bidden en niet vergeefs was haar
gebed. Op 33-jarigen leeftijd liet Augusti
nus zich doopen door den heiligen Ambro-
sius, bisschop van Milaan, die hem, zooals
Sint Augustinus later zelf getuigde, de
oogen opende. Augustinus werd priester,
later zelfs bisschop van Hippo in Afrika.
Zijn-buitengewone talenten gebruikte hij
tot bestrijding van de ketterijen van zijn
tijd. Veel diepzinnige geschriften zijn van
den heilige overgebleven uit die dagen.
FEUILLETON
Dat zal je
wel lukken
door
LOUISE KNöPFEL.
(Geautoriseerde vertaling).
31)
Goeden avond, juffrouw Hegenwa
klonks opeens een schelle stem. Lisl;
schrok uit haar gepeins op. Een oudere da
me met ern zuur voorkomen in een tot aan
den hals gesloten avondjapon stond ach
ter haar en nam haar en Frans met afkeu
renden blik op.
Goeden avond, juffrouw Haarhaus!-
Liska's lachend gezicht stond opeens
strak, afwijzend
Ik zie juffrouw Hegenwald, u heeft
nog tijd u te amuseeren! zei de uitgedroog
de oude juffrouw op nog onaangenamer
toon.
Frans keek \erbaasd op. Wat sprak Lis-
ka plotseling cp een vijandigen, vreemden
toon. Maar retds lei ze haar arm uitda
gend op zijn schouder en zei:
Vooruit, Fransje!
Ze, drukte zich daarbij dicht tegen hem
aan en schoof door.
Juffrouw Haarhaus keek het jonge paar
zeer onvriendelijk na.
Wie was dat toch? vroeg een oudere
he"i- met aanleg voor een puntbuikje, die
tusschen juffrouw Haarhaus en een zeer
corpulente dame in een ruischende zijden
japon voortschieed.
Melitta Haarhaus gaf de gevraagde toe
lichting:
Dat was de dochter van die mevrouw
Hegenwald. Je weet wel die morphiniste,
die van 't schandaal-proces. Met die wissel
affaire! De dochter is nog minderjarig en
door het jeugdtoezicht kreeg ik de stuk
ken; ik ben immers van de jeugdbescher
ming. Ik zou een oogje op haar houden, ben
als voogdes aangewezen. Direct nadat ik het
eerste onderhoud met haar had, dacht ik
dat dit wel geen prettige taak zou zijn.
Waarvan ze eigenlijk leeft is mij minder
'uidelijk. Het beetje ondersteuning, dat zij
ris minderjarige van ons krijgt, kan nooit
'oereikend zijn. Het lijkt mij. dat men haar
scherp in de gaten moet houden.
De heer met een aanleg voor een punt
buikje knikte. Maar hij had zijn hoofd niet
erg bij deze opmerkingen.
Wie was die oude tang?
Frans keek nog eens afkeurend om.
Laat gaan! zei Liska. Ik heb er geen
zin in om nu daarover te praten. Ik wil van
daag vroolijk en tevreden zijn, heel vroo-
lijk. Ik wil al het andere eens vergeten.
Ze keek hem, stralen aan. Ieder, die
hen zag, moest wel denken, dat die twee
jonge menschen gelukkig verloofd wa
in de loge links van den ingang, zat een
heer met een opvallend gebruind gezicht.
Een paar opmerkzame, donkere oogen
monsterden de binnenkomenden. Plotseling
voer een schok door hem. Hij stond op en
boog ver voorover. Gespannen staarde hij
naar een punt, waar Liska's blonde haar
lichtte in bet schijnsel van de groote kroon,
die aan het plafond hing. Hij stond ver
stijfd en keek maar. Er kwam iets warms in
zijn ernstige oogen. Besluiteloos deed hij
een stap naar de deur van. de loge, bezon
zich, ging weer zitten. Het was op dit
oogenblik onmogelijk door het gedrang
heen te komen.
Kijk eens, Liska, zei Frans Thun on-
dertusschen, de violist van' toen in de
bar.... weet je nog, dat ik geprofeteerd
heb. dat hij het tot iets brengen zou. En
hij is "wat geworden! De meeste liedjes, die
hier gezongen worden, heeft hij op muziek
gezet. Hij dirigeert ook het klein orkest.
Die heeft geen zorgen meer! Voor het ko
mende winter-seizoen heeft hij een enga
gement in Londen. En mijn soort loopt
maar met een paar geschilderde hammen
rond en weet niet, hoe ze kwijt te raken.
Dikwijls ben ik bang, Liska, hoe alles nog
verder met mij gaan moet.
Schei uit, zei Liska heftig, wanneer jij
al bang bent, wat moet ik dan wel?
Berouwvol drukte Frans haar de hand.
Ja, ik weet het, vandaag zouden wii
niet mopperen. Maar let een" op, Liska. Jij
brengt het nog ver. Ik zie je al met een
groot atelier en tien assistenten. En de hee-
le élite van Berlijn vecht er om zich door
jou te laten fotografeeren.
Jij hebt ook een ongelooflijke fanta
sie, Fransje. Ik hoop, dat je het vertrouwen
er in nooit verliest.
Vertrouwen is het halve leven, be
weerde Frans Thun zeer beslist, het is
evenveel waard als een half millioen.
En toen zweeg hij, want de kapelmees
ter hief zijn stok op. Een Jazz-wals ruisch-
te door de zaal en bracht het bloed in be
weging. Men zag, hoe de bezoekers geëlec-
triceerd en als meegetrokken werden.
Het scherm ging op. De voorstelling be
gon. Liska was bij het eerste lied direct ge
boeid. Zij had zoolang moeten hongeren
naar alles wat een beetje los en levendig
was. Vóór alles echter stelde zij belang in
de kleine Mia Droste. Wat zou er van het
meisje geworden zijn? Keurig, vol zelfver
trouwen en met onnavolgbare gratie zong
zij haar lied: „Wat doe ik in de lente zoo
heel alleen?"
Er ging een bijzondere bekoring uit van
dit kleine, magere, eigenlijk leelijke meis
je, wier gezichtsuitdrukking elk oogenblik
veranderde. Haar te mogen fotografeeren
moest bijzonder aantrekkelijk zijn. Liska
nam een potlood uit haar taschje en krab
belde met een paar vlugge halen op de ach
terzijde van haar program het leuk-brutale
gezicht der kleine artiste.
De heer in de loge links verloor Liska
geen oogenblik uit het oog. Toen de pauze
begon, was hij de eerste, die opstond en
drong hij formeel naar de kleine koffieka
mer, waar Liska en Frans langzaam naar
toe slenterden. Weer hield Frans Liska'.
arm vast tegen zich aangedrukt. Menigeen
keek met genoegen naar het knappe paai
Beiden even lang, gingen zij met vqer-
krachtigen tred naast elkaar.
Dat wordt een mooie foto, Fransje!
Liska was in de wolken. Ik weet al, hoe ik
die kleine Mia neem. Het hoofd wat naar
links gebogen, het haar een beetje over
haar wang hangend en zoo van onderen op
kijkend, zoo leuk-brutaal, zooals zij het
daarnet deed toen zij zong.
Liska wierp het hoofd achterover. Haar
oogen sloten zich half.
Ach, kon ik maar voor één keer ver
geten.
I Liska fluisterde het bijna onhoorbaar.
Dan neuriede zij: „Wat doe ik in de lente
zoo heel alleen?
De melodie klonk zoo meesleepend, zoo
lief. En plotseling zei ze, het klonk bijna
wild:
Misschien leer ik het toch nog een
beetje, Fransje!
Toen hield ze opeens den adem in, een
schok voer haar door de leden. Een gloeien
de golf overstroomde haar. Achter een paar
bezoekers dook een gezicht op, een smal,
gebruind gezicht, met ernstige oogen, dat
zij niet had kunnen vergeten. Het kwam
nader. Zonder veel omslag werkte de heer,
die een elegant avondcostuum droeg, zich
door de menigte voor-haar.
Liska, zei hij toen. En nog eens:
Liska!
Mathias! kwam het fluisterend en als
een zucht van haar lippen, Mathias!
De menschen om haar waren ineens ver-
inderd in een zee, die op en neer ging en
ïaar den man, van wien ze hield, toewierp.
Frans Thun stond even stil en zag met
en blik van niet-begrijpen Liska aan.
laar den vreemde, die voor hem stond op-
.cijkend, vroeg hij zich af: Wie is dat? Daar
op herkende hij dadelijk Mathias. Ter wiile
van hem had Liska hem plotseling laten
staan? Maar hoe kwam Mathias er toe, als
was het vanzelfsprekend, Liska met zich
mee te nemen. Frans bleef staan met een
gezicht, alsof hij een neusbloeding had.
Verbitterd! Zijn opgewektheid was volko
men verdwenen.
(Wordt vervolgd.)
