Qemengdeffi&acfïten
Firma G VAN BRUSSEL
en
Dat zal je
wel lukken
DONDERDAG 7 AUGUSTUS 1941
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. f
ONGELUK OP ONBEWAAKTEN
OVERWEG.
Meisje gedood.
Het achtjarig dochtertje van de familie
E. te Zevenbergen is op den onfbewaakten
overweg in de z.g. Bocht door een trein ge
grepen, meegesleurd en gedood. De ma
chinist, die de kleine ontwaarde, remde
nog bij om het meisje meer tijd te geven
te vluchten, doch zij bleef, waarschijnlijk
verlamd van schrik, midden op de spoor
baan staan en werd gegrepen.
BIJ HET ZEILEN VERDRONKEN.
Dinsdagavond omstreeks half vüf is de
23-jarige R. Steunebrink, afkomstig uit
Groningen, die met zijn vriend een zeil
tocht maakte op het Leekstermeer, tenge
volge van het omslaan van de zeilboot,
verdronken.
Zijn vriend kon zich zwemmend redden.
Het stoffelijk overschot van S., waarnaar
men den geheelen dag heeft gedregd, is
nog niet opgehaald.
TRAMBOTSING TE VOORBURG.
Vele lichtgewonden en aanzienlijke schade.
Gisteravond te kwart voor tien is op den
Parkweg nabij de Rozenboomlaan te Voor
burg een sneldienst van de blauwe tram.
komende uit de richting Leidschendam, in
volle vaart tegen een stilstaande tram van
den lokaaldienst gereden. Door den hevi-
gen schok braken tal van ruiten. De mo
torwagen van den sneldienst derailleerde,
terwijl de materieele schade aanzienlijk is.
Een vijftiental personen en een conduc
teur werden door glasscherven verwond,
doch konden, na op het politiebureau door
een viertal doctoren te zijn verbonden, op
eigen gelegenheid huiswaarts keeren.
DYSENTERIEGEVALLEN TE
AMSTERDAM.
De directeur van den gemeentelijken ge
neeskundigen en gezondheidsdienst te Am
sterdam, dr. J. H. Tuntler, schrijft aan het
A.N.P.:
In den laats ten tijd komen te Amsterdam
vele gevallen van bacillaire dysenterie
voor. Deze ziekte wordt in den regel ge
kenmerkt door het optreden van diarrhee
met bloed en (of) slijm. Zij is meestal
goedaardig, doch kan soms een ernstig ka
rakter krijgen en zelfs dodelijk verloopen.
Het is noodzakelijk bij de eerste .verschijn
selen onmiddellijk geneeskundige hulp in-
te roepen. De ziektekiemen bevinden zich
in de ontlasting en besmetting kan dus ont
staan door verontreiniging daarmee. Gron
dig 'handen wasschen met gebruikmaking
van een ontsmettingsmiddel (b.v. 2 pet.
lysoloplossing) nadat de patiënt geholpen
is, wordt dringend aangeraden. Dit is ook
noodig, wanneer de diarrhee reeds tot staan
is gekomen, doch bij het bacteriologisch
onderzoek nog ziektekiemen worden ge
vonden.
BONNENDIEFSTAL TE MONSTER.
Nadat de vorige week de Haagsche ge
meentepolitie, in samenwerking met die
van Monster verschillende arrestaties had
verricht in verband met diefstal en heling
van vele duizenden distributiebonnen, die
bij .een inbraak in het distributiekantoor
te Monster waren buit gemaakt, heeft de
politie te Monster thans nog twee perso
nen gearresteerd, die verdacht worden van
medeplichtigheid. Het onderzoek duurt nog
voort.
ERGERLIJKE DIERENMISHANDELING.
Een inwoner van De Bilt heeft op het
politiebureau te Ede aangifte gedaan, dat
hij getuige was geweest van een geval
van ergerlijke mishandeling van en paard,
gepleegd door zekeren L.
Deze bevond zich met een met stompen
geladen wagen op een muilen zandweg
tusschen Harskamp en Kootwijk. Toen het
paard op een gegeven oogenblik niet ver
der kon, achtte de voerman het noodig een
knuppel te gebruiken om het dier aan te
drijven en toen dit later tengevolge van
den slechten weg en de ziware vracht óp-
nieuw stilhield, greep de man een zware
nijptang, waarmede 'hij het paard ver
schillende malen in de achterbeenen kneep
om het aldus tot meerdere krachtsinspan
ning aan te zetten. De Edesohe politie
heeft, daar een en ander zich op grondge
bied van de gemeente Barneveld heeft af
gespeeld, onmiddellijk van het gebeurde
kennis gegeven aan de politie aldaar, die
den dierenbeul heeft aangehouden en pro
cesverbaal tegen h^m heeft opgemaakt.
Het paard droeg nog de sporen van de mis
handeling. „N.R.Crt."
RECHTZAKEN
Haagsche Politierechter
Het kwam door de wieven.
Met een hots-klots geluid kwam een
groote struisahe boer, uit een dorpje uit
de omgeving van Leiden, op zijn klom
pen over de gladde parketvloer van de
statige rechtzaal geklotst. Of hij zijn klom
pen maar even uit wilde doen bracht de
deurwaarder hem aan zijn verstand. Erg
veel idee had onze vriend daar niet in.
Enfin, het gebeurde tenslotte toch en op
kousenvoeten vertelde hij, zonder dat
hem iets gevraagd werd, „Het kwam door
de wieven en niets anders dan door de
wie ven".
Die „wieven" waren dan zijn eigen gade
en buurmans ega. Deze twee dames had
den blijkbaar oneenigheid, welke narig
heid weer ontstaan bleek te zijn, doordat
de wederzijdsche kindertjes elkaar met
bun klompjes te lijf gingen en elkaar buil
tjes sloegen. Natuurlijk gaven de beide
mama's hun eigen pupillen groot gelijk en
die andere „akeligheden" waren de schuld
van alles enz. Alzoo hadden de beide moe
ders groote herrie gekregen, want als het
zoontje van de een een blauw oog had. dan
kon de bedrijver van deze snoodheid re
kenen, dat die mama ook hem een oorvijg
toediende. En via de kindertjes en de ma
ma's waren de mannenbroeders in den
strijd gewikkeld geworden. Door de „wie
ven" dan. want deze vonden, dat er grof
•geschut gebruikt moest worden en dat er
mannenkracht aan te pas moest komen.
Instede hun mannenkracht op de diverse
ach ter werkjes van hun nakomelingen te
besteden, hetgeen de kern van alle kwes
ties opgeruimd zou hebben, hadden zij el
kaar op het gezicht getimmerd. Onze
vriend, die op zijn kousenvoeten in het
verdachtenbankje stond, had de pret ge
opend, doordat 'hij naar buurman was ge
togen en hem had gezegd „datmoet
uit zijn want as jij je tuig niet thuis houdt
dan breek ik ze de beenen".
„As er beene gebroke motten worden,
dan zullen jou beenen het eerst er aan
gaan", was buurmans antwoord op dit ul
timatum.
„Klets", zoemde de groote hand van de
„kousenvoet" in 'het aa<ngelaat vein buur
man en pang giing de andere in diens maag
streek. Het antwoord bleef niet lang uit
en de beide heer en grepen elkaar terdege
aan, aangemoedigd door de vurige strijd
kreten van de beide ega's. De diverse we
derzijdsche kindertjes stonden er met open
mondjes bij. Daar was hun strijd niets bij.
Reuze opvoedkunde anders.
Even vlug als het gevecht begonnen was
eindigde het, want de aangevallene dook
zijn woning in, begeleid door het overwin-
ningsgehuil van de stam van de „kousen
voet."
Of er bij de verslagene nog een binnen-
kamersdhe oorlog ontstaan was kwam niet
ter sprake.
„Wat of de „wieven" daar niu eigenlijk
mee te maken hadden", informeerde de
Politierechter.
„Nou die hebben het vuurtje toch aan
gestookt", zei „kousenvoet".
„Dus u laat u door uw vrouw tot rech
ter verleiden", oordeelde de mogistraat.
„U kent mijn vrouw niet", klonk het
onverwachte antwoord.
De officier vond, dat verdachte voortaan
zijn zoontjes maar eens op hun vingers
moest tikken als zij Vervelend deden. Het
zelfde gold voor de gevluchte buurman.
Verder moesten zij hun vrouwen maar
eens vertellen, dat zij een beetje verdraag
zaam moesten zijn en ook het ondeugende
van hun eigen kinderen eens moesten zien.
Wat den verdachten aangaat, deze heeft
zeer onbehoorlijk gehandeld en had zijn
handen thuis moeten houden. Wel pro
beert hij zich te verdedigen door figuurlijk
achter zijn vrouw weg te kruipen, maar
hij heeft geslagen en niet zijn vrouw en
daarom werd deneisch een geldboete van
25 subs. 25 dagen.
En of verdachte nogmaals zei, dat de
„wieven" toch eigenlijk de schuld van al
les waren het bleef zoo.
En met zijn klampen in zijn, hand. verliet
hij zeer ontevreden de rechtzaal.
Een „bom" en een „lichtkogel"
gemaakt Verdachte vrij
gesproken.
Zooals men zich zal herinneren, heeft
veertien dagen geleden een leerling van de
Marthastichting te Alphen a. d. R ij n te
recht gestaan, omdat hij met allerlei zelf
samengestelde en geconstrueerde midde
len en instrumenten een z.g. „bom" en een
„lichtkogel" had gefabriceerd en deze din
gen op 30 April, tegen middernacht op een
stil plekje te Alphen aan den Rijn, tot
ontploffing had gebracht, waardoor vele
inwoners dachten, dat het een bominslag
gold. Verdachte had het feit volledig toe
gegeven en gezegd, dat het alleen maar
een experiment was geweest, zooals hij op
allerlei gebied proeven nam.
Van de Duitsche autoriteiten had ver
dachte alleen maar een berisping gekre
gen.
De Officier van Justitie had verdachte
ook een ernstige waarschuwing gegeven
om voortaan dergelijke dingen niet meer
te doen en tevens een geldboete geëischt
van 15 subs. 15 dagen.
De Politierechter achtte overtreding van
de vuurwapenwet niet bewezen en sprak
hem vrij.
HA*GSC1E RECHTEN*
DOODELIJKE AANRIJDING TE
ZWAMMERDAM.
Zes maanden gevangenisstraf geëischt
tegen autobestuurder.
Op 27 September van het vorig jaar heeft
er op den Rijksweg 12. den weg Leiden—
Utrecht, ondèr de gemeente Z w a m m e r-
dam een ernstig ongeluk plaats gehad,
dat aan een inwoner uit Hengelo het le
ven heeft gekost. Des morgens omstreeks
tien uur reden er twee auto's achter elkaar
in de richting Utrecht. Eeiae auto's gingen
gelijktijdig van den weg over op een 'z.g.
verkeersberm en kwamen aldaar achter el
kaar tot stilstand. Degene, die in de voor
ste auto zat, stapte uit en kwam naar den
bestuurder van de achterste auto, om met
deze over iets te praten.
Deze persoon stond precies op den rand
van den weg en den verkeersberm. Plotse
ling kwam er een groote expeditieauto
aan, bestuurd door den 19-jarigen F. G. M.
B. uit Hengelo. Deze auto reed uiterst
rechts van den weg, zoo uiterst rechts, dat
een gedeelte van den laadbak eigenlijk
naast den weg was. Zonder ook maar een
centimeter naar links uit te halen, reed de
bestuurder door alsof hij de beide gepar
keerde auto's niet zag. Een vreeselijke klap
was het gevolg, want de zware expeditie
auto reed boven op de achterste, stilstaan
de auto in en daardoor' kreeg de stilstaan
de persoon aan het portier van deze auto
een dusdanigen duw, dat hij aan de opge-
loopen verwondingen is overleden. Hoe
kwam het nu, dat de chauffeur van de ex
peditie-auto de beide andere auto's niet
gezien heeft.
Zulks kwam door zijn eigen verklaring
en de verklaringen van een vijftal getui
gen wel vast te staan. Verdachte had zit
ten dutten, althans verkeerde hij op de
grens tusschen waken en slapen.
Het bleek tevens een chauffeur te zijn
die zijn eerste groote rit maakte. Hij was
des nachts om half één uit Hengelo ver
trokken en was des morgens om acht uur
in Rotterdam aangekomen. Daar had hij de
auto helpen lossen, had een boterham ge
geten en was toen dadelijk terug naar Hen
gelo gegaan.
Deze kleine rust en des nachts een opont
houd, voor een kop koffie, tusschen Apel
doorn en Amersfoort, waaren zijn eenige
rustpoozen geweest. Een expert van de K.
N. A. C. had later de auto, die in Bode
graven gestald was geworden, gekeurd en
alles in orde bevonden.
De bestuurder van de expeditie-auto had
het ongeval pas bemerkt toen het portier
van zijn wagen werd afgeslagen. De snel
heide waarmee gereden werd, schatte ver
dachte zelf op 55 K.M.
De expert van de K. N. A. C. gaf desge-
wenscht op een vraag van den president
ten antwoord, dat het mogelijk is, dat een
chauffeur na zulk een rit op een rechten
monotomen weg even indut.
De Officier was van meening, dat ver
dachte hoogst roekeloos en gevaarlijk
heeft gereden. Hij heeft absoluut niet op
gelet en was ingedut.
Een strenge straf is hier op zijn plaats
en de eisch werd dan ook zes maanden ge
vangenisstraf en een jaar ontzegging om
motorrijtuigen te besturen.
Uitspraak over 8 dagen.
GETRACHT EEN AMBTENAAR OM TE
KOOP EN?
Tien duizend gulden geboden voor een
velletje papier.
De koopman J. N., afkomstig uit A1-
phen a. d. Rijn was op 12 Februari b;i
een ambtenaar van de Nedeiiandsche Meel
centrale gekomen met het aanbod, c'at hi.i
10.000 over had voor een brief van die
instantie, met als hoofd „Nederlandsche
Meelcentrale". Verder moest er dan een
handteekgning opstaan en een stempel. N.
handelde weer in opdracht van een ander,
die op deze wijze een eroote partij koffie
wilde 'verhandelen, welke partij dan ge
dekt zou zijn door de Ned. Meelcentrale,
die over nagenoeg anle levensmiddelen
gaat. Verdachte ontkende, dat hij dadelijk
met de deur in huis was gevallen en eerst
een praatje over koffie had gemaakt. Hij
zou toen pas gezegd hebben „als je me
helpt kan ik 10.000 verdienen en deelen
wij samen".
De ambtenaar uit Den Haag was er even
wel niet op ingegaan en had zulks ver
dachte duidelijk gemaakt. C een vraag
van den verdediger van verdachte gaf de
ambtenaar toe, dat deze wel gezegd had,
toen hij geweigerd had „als ik in jou schoe
nen stond, dan deed ik het" ook niet", zoo
dat verdachte zich, volgens den verdedi
ger, vrijwillig had teruggetrokken en ge~n
strafbaar feit gepleegd heeft, zooals de
Hooge Raad heeft uitgemaakt.
De Officie'- was het met deze zienswijze
•in het geheel niet eens en achtte het feit
bewezen. Het is een geval, dat zich niet
veel voordoet, maar spr. wees er op, dat,
als zul'k een feit zich voordoet een stren
ge straf op haar plaats is en eischte drie
maanden gevangenisstraf.
Uitspraak over acht dagen.
HAARLEMjfERSÉTR. 267
Visite-, Verovings-, Huwelijks-
Vlugge levering
Lage prijzen
Radio-programma
VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1941
HILVERSUM I. 415.5 M. 6.45 Gramo-
foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek
7.00 Gramofoonmuziek 7.45 Ochtend
gymnastiek 8.00 BNO: Nieuwsberichten
8.15 Schriftlezing en meditatie (Voor
bereid door de Christelijke Radio Stich
ting) 8.25 Gewijde muziek (gr. pl.)
8.40 Gramofoonmuziek 9.15 Voor de
huisvrouw 9.20 Gramofoonmuziek
11.00 Molto Cantabile 11.20 Declamatie
11.40 Molto Cantabile 12.00 Klaas
van Beeck en zijn orkest 12.40 Almanak
12.45 BNO: Nieuws- en economische be
richten 1.00 Orgelconcert 1.30 Revida-
sextet 2.00 Gramofoonmuziek 2.45
Zang met pianobegeleiding 3.15 Gramo
foonmuziek 4.00 Cursus „Een dominé
over de kerk" (Voorbereid door het Vrij
zinnig Protestantsch Kerkcomité) 4.20
Gramofoonmuziek 5.15 BNO: Nieuws-,
economische- en beursberichten 5.30
Voor de jeugd 5.45 Gramofoonrt\uziek
6.15 Sportwetenswaardigheden 6.30
Pianovoordracht 7.00 BNO: Vragen van
den dag 7.15 Voor de kleuters 7.25
Gramofoonmuziek 7.30 Onze cursus foto
grafie 7.50 Gramofoonmuziek 8.00
BNO: Nieuwsberichten 8.15 Spiegel van
den dag 8.30 Ernst van 't Hoff met zijn
15 solisten en de Romancers 9.30 Be
richten (Engelsch) 9.45 BNO: Nieuws
berichten 10.00 BNO: Uitzending in de
Engelsche taal: „Economie News from
Holland". Hierna: Sluiting.
HILVERSUM II. 301.5 M. 6.45 Gramo
foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek
7.00 Gramofoonmuziek 7.45 Ochtend
gymnastiek 8.00 BNO: Nieuwsberichten
8.15 Gramofoonmuziek 10.20 Piano
voordracht 11.00 Voor de jeugd 11.20
Nederlandsche orkesten (opn.) 12.00
Gramofoonmuziek 12.15 Sylvestre Trio
12.45 BNO: Nieuws- en economische be
richten 1.00, Gevarieerd middagprogram
ma 3.00 Voor de vrouw 3.20 Gramo
foonmuziek 3.30 Voor de vrouw 3.45
Curt Hohenbergen en zijn orkest 4.15
Gramofoonmuziek 4.30 Voor de jeugd
5.00 Gramofoonmuziek 5.15 BNO:
Nieuws-, economische- en beursberichten
5.30 De Ramblers 6.00 „Onder de
leeffamp" (Voorbereid door de Christelijke
Radio Stichting) 6.15 Orgelconcert
6.45 Toeristische raadgevingen 7.00
BNO: Economische vragen van den dag
7.15 Omroeporkest en solist 8.00 BNO:
Nieuwsberichten 8.15 Rotterdamsch
Philharmonisch orkest 9.00 Boekbespre
king 9.15 Gramofoonmuziek 9.45
BNO: Nieuwsberichten 10.00 Avond
wijding (Voorbereid door het Vrijzinnig
Protestantsch Kerkcomité) 10.0510.15
Gramofoonmuziek.
GEM. RADIO DISTRIBUTIEBEDRIJF
le Programma: 6.4522.15 Hilversum I
22.1524.00 Duitsch Programma.
2e Programma: 6.4522.15 Hilversum II
22.1523.00 Programma uitsluitend
voor Radio Centrales 23.0021.00
Duitsch Programma.
3e Programma: 6.4524.00 Duitsch Pro
gramma.
4e Programma: 6.4521.00 Duitsch Pro
gramma 21.0022.00 Gramofoonmuziek
G.R.D. 22.0024.00 Duitsch Programma.
De liturgie der Kerk
VRIJDAG, 8 Aug. Mis v. d. H.H. Cyria-
vus, Largus en Smaragdus, Martelaren:
Timete. 2e gebed A Cunctis; 3e (naar wil
lekeur v. d. priester): 4e voor den vrede.
Kleur: Rood.
PAM BIJ DE MAANAPEN
263. De professor blijft intusschen zijn gevangenen be
waken, in afwachting van Pams terugkeer. Hij hoeft niet
lang te wachten, want spoedig is Pam terug met de koffer,
waarin een groote hoeveelheid louw zit.
264. Beiden gaan nu snel aan het werk, om de maanapen
het ontsnappen onmogelijk te maken. Zij worden allen on
derling aan elkander gebonden. „Veel kwaad zullen ze nu
verder wel niet meer uit kunnen richten.
FEUILLETON
door
LOUISE KNöPFEL.
(Geautoriseerde vertaling).
15)
Voor Doris was dit een overwinning,
waarvan zij echter niets blijken liet. Haar
heerschappij over den zooveel ouderen echt
genoot was juist daardoor onaantastbaar
geworden.
Sedert vermeed Geheimrat Hegenwald
zelfs zijn neef bij anderen te ontmoeten.
Toen de von Hegenwals getroffen werden
door de financieele débacles, verdwenen
deze mogelijkheden trouwens vanzelf. Lis-
ka zelf had de familie van haar vader in
geen jaren gefien. Alleen bij de begrafenis
waren zij allen komen opdagen. Niet zon
der 'n huivering had Liska opgemerkt, dat
de geliefde trekken van haar vader in al
die gezichten zich vertoonden. Voor het
eerst stond ze nu tusschen de familie. Toch
voelde zij zich aangetrokken tot die koele,
beheerschte gezichten. Ze zocht er haar
vader in, misschien zichzelve. Maar na de
plechtigheid was de familie direct wegge
gaan, na een paar conventioneele woorden
te hebben gezegd en een handdruk te heb
ben gewisseld. Liska was toen met haar
moeder temidden van het groote gezelschap
van kennissen en zakenvrienden alleen
achter gebleven. Dat trof haar in haar
trots. Ze had moeder dikwijls genoeg op
minachtenden toon over den hoogmoed der
andere Hegewalds hooren praten, voor wie
vader als zakenman eigenlijk niet goed ge
noeg geweest was. Daarmee had zij Liska in
haar gevoeligste zwak getroffen: die tegen
vader was, was tegen haar.
Liöka had er geen flauw vermoeden van,
dat haar moeder niet zonder schuld was
aan deze verwijdering. Zij merkte alleen
maar de gevolgen er van. Mevrouw Hegen
wald was er zeer voldaan over, dat Liska
over het optreden der familie bij de begra
fenis niet meer sprak. Ze had niet de min
ste behoefte aan lastige dwarskijkers.
Dat Jobst von Hegenwald nu in haar
eigenhuis op haar zat te wachten, gaf haar
een onbehaaglijk gevoel. Wat zou die wil
len? Waarom kwam die nu opeens opda
gen, maanden na den dood van haar man?
Ze behoefde niet veel vragen te stellen.
Nauwelijks was zij de kamer binnen en door
Jobst von Hegenwald hoffelijk maar ijzig-
koel begroet, of de oude ijzervreter stak
van wal.
Zijn stem had het stootende, iet of wat
krakende, dat Doris altijd aanleiding tot
het maken van spottende opmerkingen had
gegeven. Ze had verschrikkelijk het land
aan die stem. En wat dé oude generaal te
zeggen had, maakte niet, dat zij meer sym
pathie voor hem kon krijgen.
U zult er wel verwonderd over zijn,
mevrouw, dat ik u kom opzoeken, begon
Jobst von Hegenwald kort en zijn oogen
keken haar scherp en onderzoekend aan.
Staat u mij toe, dat ik maar met de deur
in huis val. Het gaat om Liska en haar
toekomst.
Ik begrijp u niet goed!
Doris beantwoordde den onderzoeken
den blik van den generaal met een ver
baasden en af wijzenden blik.
Om Liska? Wat zij verder gaat doen
is toch volkomen duidelijk. Ze heeft haar
einddiploma gehaald en gaat nu studeeren.
Ik begrijp niet, hoe daarin een grond van
bezorgdheid kan schuilen!
Zult u ook steeds in staat zijn finan
cieel voor Liska te zorgen?
Het klonk zeer precies en overduidelijk".
Doris lachte, haar helderen lach, die,
zooals een van haar vereerders zei, een too-
neel- of een filmlach was. Maar nu klonk
ze een toon te hoog, wat al te schel. Het
was het lachen van iemand, die niet ze
ker van zijn zaak is. De oude generaal
merkte dat wel degelijk.
Laat ons er nu maar niet omheen
praten, knorde hij, terwijl zijn magere ge
stalte in de ietwat glimmend geworden ge-
kleede jas zich oprichtte.
Ik voel mij verplicht eens met u te
praten, mevrouw. Allerlei geruchten doen
de ronde, dat u met het beheer van uw
vermogen niet al te best overweg kunt, dat
daar nog wel iets aan hapert.
Doris werd vuurrood van kwaadheid.
Belachelijk!, En wat gaat u dat aan?
Dat gaat mij aan, omdat dat voor Lis
ka gevolgen kan hebben.
Liska is mijn kind....
De oude heer maakte een gebiedend ge
baar, zijn magere, blauwgeaarde vingers
gingen waarschuwend omhoog. En het
kind van mim neef Hegenwald.
U heeft nu opeens zoo'n bijzondere
belangstelling voor uw neef. Tijdens zijn
leven
Stond u daar tusschen! Het moet ten
slotte toch eens gezegd worden. Wat wij
hoorden gaf ons niet de zekerheid, dat u
de geschikte vrouw voor mijn neef zijn zou
er: daarom hebben wij ons afzijdig gehou
den.
Doris stond op; haar mager gepassio
neerd gezicht verwrongen van woede:
Omdat de arme gouvernante u niet deftig
genoeg was, generaal, bekent u hgt maar.
U liet zich zoo voorstaan op uw adel. Mijn
man gold bij u reeds als niet meer vol,
maar die was ten minste nog rijk en nam
een bijzondere positie in de samenleving
in. Dan vergeeft men ten slotte iemand, dat
hij niet van adel is. Maar een arm meisje
als ik, die zelf haar brood verdienen
moest, die kon men dat natuurlijk niet ver
geven?
Jobst von Hegenwald stond op. Zeer
grijs cn zeer groot leek hij nu.
U oordeelt naar uw aard! Het klonk
verachtelijk en bijna medelijdend.
Dit deed mevrouw Hegenwald haar zelf-
beheersching volkomen verliezen.
In elk geval heb ik mijn man beter
weten te beoordeelen dan jullie allemaal.
Ter wille van mij heeft hij de geheele fa
milie opgegeven en hij wist wel waarom.
Hij is gelukkig met mij geweest!
Jobst von Hegenwald lachte droef.
Indien u zich maar niet vergist! Ge
lukkig!
Hij wierp een vluchtigen blik op de
vrouw, die zich zoo jeugdig wist voor te
doen. Er zijn voor een man nog gewich
tiger en betere dingen dan enkel maar
gelukkig te zijn in de beteekeniè. zooals
u bedoelt, namelijk te weten, of hij zijn
plicht tegenover zijn kind tot aan het eind
toe vervuld heeft. Mijn neef was kort voor
zijn dood nog bij mij en klaagde er over,
dat hij zich bezorgd maakte over Liska's
toekomst, omdat, omdat....
Hij aarzelde, in hem was toch te veel
aangeboren ridderlijkheid om deze vrouw
in haar gezicht te zeggen, dat hij uit die
woorden van zijn neef begrepen had, dat
Doris in haar levenshonger misschien wel
lichtzinnig met Liska's erfdeel om zou
springen, zonder aan Liska te denken. Dat
zijn neef met hem overlegd had, hoe hij het
testament nog ten gunste van Liska zou
kunnen wijzigen, kon hij haar toch niet
zeggen. De dood had hem dat verhinderd.
En sedert had Jobst von Hegenwajd zoo
een en ander van Doris haar financieel be
leid gehoord.
Mevrouw, zei hij nu wat milder, daar
hy haar niet nog meer mooht prikkelen,
want hij had geen enkel houvast om tegen
haar op te treden, ook geen enkel recht
hiervoor. Wat hij voor Liska misschien
zou kunneft bereiken, was alleen mogelijk
door vriendschappelijk overleg. Me
vrouw, voor eenigen tijd sprak ik Justizrat
Mertens. Hij zei mij, dat hij in lang niets
van u gehoord had. Nu weet ik, dat u uw
grondbezit in de Baumerstraat verkocht
hebt. Dit was een der kostbaarste bezit
tingen van mijn overleden neef. Een nieu
we doorbraak aldaar is slechts een kwes
tie van tijd. U had dat grondbezit in han
den moeten houden. U heeft toch ook waar
de papieren?
Doris Hegenwald werd onwillekeurig
vuurrood. Dat die oude man nu ook alles
te v/eten moest komen. Die verkoop had
geheim moeten blijven, want daaruit bleek
duidelijk, dat zij geld noodig had.
(Wordt vervolgd.)
