ft
fZ)e fratmen, die 1L noadi^ heeft
DINSDAG 1 JULI 1941
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 6
Rheumatiekbestrijding in
Nederland
De sociale beteekenis ervan
Wanneer er gesproken wordt van de be
strijding van een ziekte, denken we aller
eerst aan de bermettelijke ziekten als ty
phus en diphtherie maar vooral aan tu
berculose. De bestrijding van deze laatste
ziekte is wel het beste bekend, omdat daar-
bij het particulier initiatief de hoofdrol
speelt. De tuberculose, hoewel zeer besmet
telijk, valt niet onder de besmettelijke
ziektewet. Deze ziekte, welke ook een zeer
groote sociale beteekenis heeft wordt in
ons land krachtdadig bestreden, en daarop
hopen we een volgende keer nog terug te
komen.
De aanleiding tot dit artikel vonmt de
vergadering van het Nederlandsoh Con
gres voor openbare gezondheidsregeling,
welke 28 Juni j.l. te Utrecht weid gehou
den, en waarop sprekers als Prof. W. A.
Kuenen, Dr. J. Goslings, Dr. J. van Bree-
imen en Dr. P. Muntendam gesproken heb
ben. Al ten zeer lange reeks van jaren ach
ter elkaar worden op die congressen vraag
stukken aan de orde gesteld, die niet alleen
het individu raken, maar vooral ook de
gemeenschap. Voor heden stond de rheu-
imatiek op het program, en, waar er zulke
enorme maatschappelijke belangen mee sa
menhangen, dacht het me goed, hier eeni
ge woorden aan te wijden.
Het verband tusschen ziekte en maat
schappij wordt lang niet voldoende beseft.
En toch is er al bijna honderd jaren gele
den de aandacht op gevestigd door den
Berlijnschien arts Neumann. In vakkringen
is langzamerhand de belangstelling voor de
wisselwerking tusschen ziekte en maat
schappij toegenomen, zoo zelfs, dat daar
uit ontstaan is een apart onderdeel der ge
neeskunde, de sociale geneeskunde.
Elk ziektegeval heeft, naast het belang
voor den patiënt zelf, ook een beteekenis
voor de maatschappij. Zeer duidelijk zien
we dat bij de besmettelijke ziekten. Maar
in dit verband bedoelen we toch iets an
ders. Een ziekte immers leidt tot werkver
zuim en inkomstenderving enz. Aan dit
laatste is tegemoet gekomen door de socia
le verzekeringswetten. Daar deze organen
van uitvoering dezer wetten de statistische
.gegevens publiceeren hebben wie tevens
een idee gekregen van het werkverzuim
en van de kosten- daarvan. Voorts kwam
men door de bestudeering van deze maat
schappelijke vraagstukken in verband met
ziekten vanzelf tot weer andere onderdee-
len der gezondheidszorg, zooaLs betere
drinkwatervoorzienig, goede woningbouw,
rioleering en verwijdering van afvalstof
fen etc.
Bepalen we ons tot de riheumatiek, dan
is in maatschappelijk opzicht daarvan eers
tens de vraag: ^komt deze ziekte zoo vaak
voor, dat ze een maatschappelijke beteeke
nis heeft, en tevens, wat kost dat, naast
het derven wan levensvreugde aan het in
dividu, de gemeenschap aan werkverzuim
en geld. Voorts volgt dan de vraag: wat
kan hiertegen worden gedaan.
Eerstens dus de veelvuldigheid. In En
geland bleek, dat 1/6 deel van alle ziekte
en invaliditeitsuitkeeringen plaats vond
wegens rheuma, d.i. 2 Millioen Pond Ster
ling per jaar.
Van alle uitkeeringen van invaliditeits-
rente aan verzekerden in Zweden waren
6 pet. tengevolge van rheumatiek; dit heeft
dus betrekking op de definitieve invalidi
teit. Veel hooger zijn de cijfers voor uit-
keering tijdens de ziekte; we weten im
mers, dat de rheumatiek een ziekte is, die
in het algemeen neiging heeft lang te du
ren. En dan is gebleken, dat overal circa
14 pet. van alle ziekte verzuimdagen bij
verzekerde arbeiders het gevolg zijn van
nheumatische aandoeningen. Wat dit voor
ons land be teekent wordt eerst recht dui
delijk wanneer we even zien voor welke
ziekten het meeste geld wordt uitgekeerd.
Welnu, van al het zicktegeld vorderde de
rheumatiek 20,6 pet, influenza en griep 10
pet., longontsteking 8 pet., tuberculose 4,4
pet. Meer cijfers zullen we niet geven,
maar we zien hieruit, dat rheumatiek bo
venaan staat, veel meer finantieele schade
berokkent dan b.v. de tuberculose, terwijl
juist deze laatste ziekte veel meer onze be
langstelling had. Het bedrag, dat in 1935
ten behoeve'van de rheumapatiënten werd
uitgekeerd beliep ruim 2lA millioen gulden!
Wanneer we hier dan nog bijdenken de
patiënten, die ook hun arbeidsverlies en hun
kosten hebben, dan zal het duidelijk zijn,
dat met deze ziekte wel degelijk een maat
schappelijk belang gemoeid is.
De antwoorddnig van de vraag, welke
maatschappelijke factoren omgekeerd het
ontstaan van de ziekte in den hand wer
ken, zou ons veel te ver voeren. Volstaan
we slechts met het noemen van klimaat en
woning, kleeding en voeding. Bij de eigen
lijke besmettelijke ziekten kennen we een
levend wezen, een micro-organisme, als
verwekker en oorzaak, en zoo vinden we
de 'besmettingshaard, welke we trachten
onschadelijk te maken; hierop is dan de
bestrijding in hoofdzaak gebaseerd, omdat
daarmee het voorkómen der ziekte bereikt
wordt. Van de rheumatiek, wat trouwens
een verzamelnaam is voor vele aandoenin
gen, kennen we een dergelijke oorzaak
niet, en dus moeten we de bestrijding zoe
ken in andere factoren o.a. die, welke we
zooeven noemden. Het klimaat kunnen we
niet veranderen, maar de mensoh' schept
zióh een eigen klimaat in zijn woning of
werkplaats, door verwarming en ventila
tie, door bouw van vloeren en muren,
door kleeding enz. Elke rheumatieklijder
weet hoe nauw dit luistert en is b.v. doods
bang voor tocht. Een goede woningbouw
en een hygiënische inrichting van de werk
plaatsen is dus een eerste eisch bij een
rheumatiekbestrijding.
Op de voeding gaan we niet in, omdat
deze in elk voorkomend geval geregeld
moet worden door den huisarts. Terloops
zij slechts gememoreerd, dat de rauwkost-
theorie een zeer overdreven voorstelling
geeft van de schadelijkheid van sommige
voed in gsmiddelen
Overigens is het voorkómen van deze
ziekte, hetgeen bij andere ziekten zoo op
den voorgrond staat, zeer moeilijk. Maar
wat wil men dan wèl voorkómen en be
strijden? Kortweg dit: invaliditeit en lan
gere ziekteduur. Als de patiënt dus al een
maal ziek is vangt het voorkómen aan, en
wel, door zoo spoedig mogelijk een goede
behandeling in te stellen. Juist het terrein
van de rheumatiek is het arbeidsveld bij
uitstek van den kwakzalver, en daarmee
gaat voor den patiënt veel kostbare tijd
verloren. Tevens dienen we te waarschu
wen voor de fatale meening, welke zeer
verspreid is, dat, als de ziekte chronisch
is, ze ongeneeselijk is. Heusch, dit is de
meening van zeer velen! Maar chronisch
en ongeneeselijk zijn gelukkig niet hetzelf
de. En om nu te bereiken, dat de lijders zich
bijtijds onder goede behandeling stellen wil
men, op voorstel van de in 1926 opgerich
te Nederlandsche vereeniging tot rheuma
tiekbestrijding overal in-den lande con-
sultatiebureaux oprichten, welke, evenals
de C.B. voor tuberculose, gratis toeganke
lijk zijn. Daar zal dan specialistisch onder
zoek plaats vinden en den huisarts advies
gegeven worden; voor de meer bijzondere
gevallen zullen dan worden ingericht
„Rheumatiekcentra", zooaLs Leiden, Am
sterdam en Groningen er o.a. een hebben,
waar dan een zeer speciale behandeling
kan plaats vinden.
Door deze wijze van rheumabestrijding
hoopt men dan de resultaten van Zweden
te 'benaderen, waar 60 pet. van de zieken,
die invalide dreigden te worden, weer ge
schikt werden voor hun werk en de maat
schappij. Deze organisatie is dus analoog
gedacht aan die, welke gevolgd wordt bij
de bestrijding der tuberculose, met haar
C.B. en Sanatoria. In Zweden zijn inder
daad reeds een zestal speciale rheuimatiek-
ziekenhuizen.
Het zal, meen ik, duidelijk zijn, dat in
de toekomst op deze wijze een groote be
sparing van arbeids- en levensvreugde kan
worden verkregen, en dat hiermede tevens
een emint Volksbelang is gediend.
ZIJERVELD.
Het Huis van Oranje
Qe Nederl. politieke dienst (Nepodi)
schrijft:
Officieel gewerd ons het bericht, dat Ko
ningin Wilhelmina dezer dagen voor de
Britsche microfoon heeft gesproken en
daarbij de Nederlanders opwekte om
schouder aan schouder met de bolsjewie
ken tegen de spilmogendiheden strijd te
voeren.
Wij ontvingen dit bericht met diepe droe
fenis. De oranjekleuren zijn ons dierbaar.
Ze zijn symbool van ons rijk geschiedkun
dig verleden en van een band, gedurende
eeuwen van gezamenlijke nooden en geza
menlijke uitkomsten gelegd. Wij zouden om
wat liefs willen, dat de toekomst in dit
opzicht „open" bleef.
Maar ieder zal gevoelen, dat op deze
wijze elke mogelijkheid daartoe vernietigd
wordt en wij vragen ons verbijsterd af:
hebben Gerbrandy en de zijnen daar te
Londen dan in 'het geheel geen hersens
meer? De raadgevers van Koningin Wil
helmina hebben aan het Oranjehuis wel
een zéér slechten dienst bewezen. Of heeft
men dit te Londen reeds gevóeld? Naar
uit goeden bron verluidt moet het in het
Nederlandsche „kabinet" aldaar kraken en
staan verscheidene leden er van op het
punt om uit te treden'of hebben dit deels
alreeds gedaan.
Maar inmiddels is het kwaad gebeurd.
Wij constateeren dat Nederlanders, die als
raadgevers <jlen bovengenoemden stap van
Koningin Wilhelmina ondersteunden en als
ministers door hun aanblijven dekken, be
zig zijn hun vorstenhuis te vermoorden.
Er was immers in de gegeven omstan
digheden slechts één mogelijkheid beider
zijds van de Noordzee, om de toekomst
„open" te houden, n.l. indien over en weer
gezwegen kon worden.
Mët alle respect gezegd: Het oranjehuis
was hiertoe ook verplicht, want Nederland
heeft gecapituleerd. Sindsdien is Neder
land verplicht van eiken strijd af te zien
en loyaal zich aan de voorwaarden' der ca
pitulatie te hadden. Bovendien heeft de
agent van het naar Londen gevluchte be
wind, de gewezen opperbevelhebber ge
neraal Winkelman, in naam van de Ko
ningin formeel en officieel zijn toestem
ming er aan gegeven, dat de hoofden der
Nederlandsche departementen en met hen
het geheele Nederlandsche volk loyale sa
menwerking met de bezettingsautoriteiten
aanvaardden. Dat is officeel en formeel
overeengekomen en onderteekend. Daar
aan is men te Londen krachtens de aan ge
neraal Winkelman gegeven volmachten for
meel en officieel gebonden en inbreuk
daarop is politiek, juridisch en moreel op
geen enkele wijze te rechtvaardigen.
Wij staan thans voor den toestand, dat
en niet voor den eersten keer noch
tans een flagrante inbreuk heeft plaatsge
vonden.
Het is ook om andere redenen onbegrij
pelijk. Wat kan een vorstenhuis, dat den
tsaar aller Russen neef noemde, dat van al
de uitpioordingen in Rusland, van de schan
daalgevangenissen van Barcelona en zoo
veel meer afweet, de ideeën der proletari
sche wereldrevolutie kent en reeds vele
malen in practijk heeft gezien, met de Sov
jet-Unie van doen hebben? De consequen
tie van een Sovjet-overwinning zou de we
reldrevolutie, ook in Nederland, zijn. Wij
verbazen ons.
Verder: de vroegere regeeringen in Ne
derland hebben althans deze deugd gehad,
dat zij nimmer de bolsjewiekenregeèring
erkend hebben. Heeft deze geschiedenis
niets meer te zeggen? Zal een regeering,
die de vlucht nam en nu geen contact met
de bevolking hier te lande meer heeft, bui
ten ons om en tegen ons in, de bolsjewie
ken gaan erkennen?
Voorts nog dit: Dat er menschen zijn, die
nog steeds een Engelsche overwinning ver
wachten of althans daarop hopen, wij
weten het. Doch ook zij, die hierop vast
rekenen, moeten mede de andere, heel wat
waarschijnlijker mogelijkheid van een
Duitsche overwinning in het oog houden.
In het laatste geval regeeren hier te lande
de vrienden van Duitschland. Heeft het
vorstenhuis er belang bij, deze voor goed
en volkomen van zich te vervreemden? Is
het verstandig de brug volledig af te bre
ken? De vraag stellen is haar beantwoor--
den.
Ten slotte: Nederland moet kiezen.
Duitschland verwacht van het- Nederland
sche broedervolk, dat het zijn bekende af
wijzing van het bolsjewisme juist nu
niet verloochent en met beslistheid zich
tegenover het bolspewisme stelt. Geschiedt
dit niet of in onvoldoende mate, dan wordt
zulks in de geschiedannalen met onuit-
wischbare inkt opgeteekend en verliest Ne
derland te Berlijn méér dan de sympathie
alleen. Zijn de thans te Londen, door de
Nederlandsche koningin gesproken woor
den op dit voor de toekomst van het Ne-
23
08
22
23
22
23
56
23
20
46
69,79
99
57
43
55
44
45
54
K
38
Brood of gebak
iBloemkaart)
Meel, brood enz.
(Boterkaart)
boter,
(vetkaart)
boter
Vleesch en
Vleeschwaren
Koffiesurr. Thee
Peulvruchten
Havermout enz.
Macaroni enz.
Scheerzeep
Textielkaart
Petroleum
Juni6 Juli.
30 Juni6 Juli.
10 Juni13 Juli.
30 Juni16 Juli.
30 Juni16 Juli.
23 Juni—6 Juli
30 Juni6 Juli.
24 Juni1 Juli.
23 Juni20 Juli
30 Juni13 Juli
.'27 Juli)
Bon 68, 78 nog tot en
met 13 Juli.
30 Juni6 Juli.
23 Juni6 Juli
23 Juni6 Juli.
16 Juni—13 Juli
16 Juni10 Aug.
16 Juni—10 Aug.
16 Juni10 Aug.
16 Juni10 Aug.
1 Mei31 Aug.
30 Juni3 Auigusutus.
16 Juni10 Aug.
HOEVEELHEID
2 Kg.
(kinderen beneden 4 jaar 1 kg.).
35 gram tarwe-meel of -bloem,
roggemeel of 50 gram Wittebrood
of 1/2 rantsoen gebak
250 gram boter
250 gram boter (met reductie)
50 gram vleesch, half rantsoen
vleeschwaren.
250 gram koffie-surrogaat of
40 gram thee. v
Elk der bonnen 100 gram kaas.
1 ei
1 ei
100 gram (op 2 bonnen 1 pakje)
100 gfam
50 gram scheerzeep
150 gram toiletzeep, 120 gram huis
houdzeep, enz.
voor de keuken 2 liter
BRANDSTOFFEN: 01, 02, 03 (haarden en kachels J), 01, 02, 03, 04 (haarden en
kachels K), 01, 02, 03, 04, 05, 06, 07, 08, 09, 10 en 11 (central^ verwarming I) één een
heid vaste brandstoffen,
05, 06, 07 (haarden en kachels J), 05, 06, 07, en 08 (haa^hï- en kachels K) 195 kg.
persturf (300 stuks) of 200 kg. baggerturf (450 stuks) of 275 kg. Peelturf of 200 kg.
overige soorten turf. Op deze bonnen kan later een andere brandstof worden gekocht.
Deze bonnen zijn geldig van 24 Juni tot 31 December.
0.3 k.f. van de kaarten m en n één eenheid vaste brandstoffen voor kookdoel-
einden. Van 1 Juli31 Juli.
Bonnen „generator-anthraciet zesde, periode" 1 H.L. anthracietnootjes V of 50 K.G.
turfcokes. „Generator turf zesde periode" 50 stuks baggerturf. Van 1 Juli31 Juli.
Men knippe deze lijst uit, om ze steeds te kunnen raadplegen
derlandsche volk zoo belangrijke geschied
kundige moment verstandig te noemen?
Gaat van deze woorden een goede invloed
uit op het Nederlandsche volk? Wordt on
ze toekomst daardoor gediend? Niemand
aan deze zijde van het Kanaal zal dit kun
nen staande houden.
Dat Oranje in oorlog is met Duitschland,
wij weten het. Nederland heeft gecapitu
leerd, oranje ging heen.
- Maar de eenige mogelijkheid om deze
moeilijke positie op draglijke wijze door
te komen is: zwijgen. Indien oranje in zoo
ver zweeg, dat het zich zorgvuldig buiten de
Nederlandsche aangelegenheden hield en
het hier niemand moeilijk maakte, zou oök
anderzijds gezwegen kunnen worden, zou
ook en men vergete het belang hiervan
niet Berlijn kunnen zwijgen.
Spreken echter beduidt wederzijdsch:
breuk!
We constateeren het met diepe droefe
nis. En we denken met het tegengestelde
van dankbare gevoelens aan de Neder
landsche raadslieden der kroon te Lon
den, die na hun vlucht niets hebben na
gelaten om de verhouding moeilijker te
maken en daardoor den ondergang van
het oranjehuis naby te brengen.
DE WIERINGERMEER EEN GEMEENTE.
In de Staatscourant is afgekondigd een
besluit van de secretarissen-generaal van
de departementen van Binnenlandsche Za
ken, van Waterstaat en van Financiën,
waarbij is bepaald, dat met ingang van he
den een gemeente, genaamd Wieringer-
meer, wordt ingesteld.
Het gebied, dat de nieuwe gemeente zal
omvatten, is hetzelfde als dat van het open
bare lichaam van dien naam; de gemeente
zal behooren tot de provincie Noord-Hol
land en zal liggen in het rechtsgebied van
het kanton Den Helder.
IJZER EN STAAL TEN BEHOEVE VAN
HET LAND VERKEER.
Commissie van advies ingesteld.
De secretaris-generaal van- het Dep. van
Waterstaat heeft een commissie ingesteld
tot het geven van advies bij de verdeeling
der contingenten van ijzer en staal, ten be
hoeve van van het landverkeer, met uitzon
dering van de Nederlandsche Spoorwegen.
In die commissie is benoemd tot voorzitter
mr. K. Vonk en tot plaatsvervangend voor-
I zitter C. H. Conrad.
GEMEENTERAAD VAN SASSENHE1M
Voor de eerste maal werd de vergade
ring van den Retail begonneh met het uit
spreken van het mooie ambtsgebed door
den voorzitter, burgemeester jhr. mr. Sand-
berg van Boelens. waarna deze, terwijl alle
aanwezigen staan, de navolgende rede
houdt:
Herdenking wethouder
H. Bader.
Mijne Heeren,
Een vertrouwde verschijning in uwen
raad ontbreekt thans vdor het eerst; wet
houder Bader is heengegaan op 10 Juni j.l.
in den leeftijd van ruim 72 jaar. Sedert 1
September 1903 maakte hij deel uit van dit
college en was daarmede in anciënniteit
het ouds.te lid. Tot wethouder gekozen 20
jaar daarnö, op 4 Sept. 1923 in de plaats
van den heer Roest, was het hem gegeven,
bijna 18 jaar als zoodanig te fungeeren.
Zijn arbeid in de bollenstreek ook als
oprichter en mede-directeur van de „Ho-
baho" is bij u allen bekend. Vanaf de
oprichting is de heer Bader voorzitter ge
weest van de woningbouwvereeniging
„Vooruitgang" en hij heeft terzake van de
volkshuisvesting zeer veel werk voor de
gemeente Sassenheim gedaan. Deze ver-
eeniging met haar 185 woningen had de
liefde van zijn hart. De klein-kweekers
hadden zijn belangstelling: in 1934 deed hij
in uw college een voorstel tot steun aan
hen. De commissie, welke naar aanleiding
daarvan werd ingesteld, zat hij vóór; daar
bij hadden dé minderbedeelden zijn bijzon
dere aandacht. Vanaf de oprichting fun
geerde hij als voorzitter van de commissie
voor bijzondere nooden.
Buiten onze gemeente werkte wijlen de
heer Bader aan de behartiging der provin
ciale belangen mede als lid van Provinciale
Staten der Provincie Zuid-Holland; deze
functie bekleedde hij gedurende 12 jaren,
n.l. van 1927 tot 1939.
Mij is het slechts gedurende zeer korten
tijd gegeven geweest, samen te werken met
de zoo aangename persoonlijkheid van den
ontslapene; slechts in enkele raadsvergade
ringen en een luttel aantal bijeenkomsten
van het college van burgemeester en wet
houders mocht ik nauwer contact hebben
met den heer Bader. Doch zijne zoo tref
fende woorden, gesproken bij mijne instal
latie als burgemeester dezer gemeente,
zullen mij, als komende uit het hart, niet
licht uit de gedachten gaan.
Sassenheim heeft een vooraanstaand our-
ger, een bekwaam bestuurder en een hoog
staand mensch verloren. Reeds geruimen
tijd had eene ernstige indispositie hem be
lemmerd in zijne activiteit; uiterlijk droeg
hij daarvan de onloochenbare kenteekenen,
doch werkzaam bleef hij desalniettemin.
Tot zijn laatste levensuren nam wethouder
Bader deel aan de bijeenkomsten, die zijn
tegenwoordigheid vereischten en aan het
werk, dat hij op zich had genomen. Groote
tegenslagen zijn hem in het leven niet be
spaard gebleven, doch de zin voor humor
verliet hem nimmer.
Bij zijn teraardebestelling gaven het col
lege van burgemeester en wethouders en
de gemeenteraad met den gemeente-secre
taris blyk van hun groote belangstelling
'door hunne aanwezigheid, terwijl een
bloemstuk daarvan het tastbare bewijs
vormde. Een adres van rouwbeklag werd
verzonden aan de familie.
Op deze plaats moge de verzekering wor
den gegeven, dat de persoon en de ver
diensten van den overledene in blijvende
en dankbare herinnering zullen blijven bii
ons allen, als van een, die zich een groote
plaats in ons hart heeft verworven en van
wien men kan zeggen: „bene meritus est
de Sassenheim" hij heeft zich verdien
stelijk gemaakt voor Sassenheim.
Laten wij een oogenblik van eerbiedige
stilte in acht nemen.
Hij ruste in vrede.
Bij de ingekomen stukken wordt om-
een verzoek aangetroffen van het Water
schap „de Zandsloot" om een subsidie van
500.in de kosten van uitbaggeren van
de Zandsloot met twee harer zij-armen. De
heer van Reijsen zet de geheele zaak van
kosten, deelname enz. duidelijk uiteen. Op
voorstel van weth. Warnaar zal men eerst
de meening van Rijnland hierover inwin
nen.
De voorz. deelt mede, dat hij met de hee
ren Warnaar en Donders, rechtskundig ad
viseur der gemeente inzake de Kooikwestie
een onderhoud gehad heeft met B. en W.
van Warmond. Op aandringen van War
mond heeft men toegezegd te zullen onder
zoeken of wellicht nog een andere plaats
voor het begraven van het huisvuil te vin
den was.
Nadat een commissie de geloofsbrieven
van den heer L. Verdegaal onderzocht en
in orde bevonden had werd tot zijn toela
ting besloten. Door den secretaris binnen
geleid, legde hij daarna de gevorderde
eeden af.
De voorzitter wenschte hem geluk met
zijn benoeming en vertrouwde dat hij met
onpartijdigheid aan de besprekingen zou
deelnemen. Hij wees op de prqttige stem
ming en groote verdraagzaamheid welke
in het college heerschte.
Wethouder A. J. Verkley.
Tot wethouder werd daarna gekozen
de heer A. J. Verkley, met 10 stemmen;
1 stem was op den heer van Reijsen uit
gebracht.
De vöorz. wenscht de heer Verkley geluk
met zijn benoeming en vraagt hem of hij
deze aanvaardt.
De heer Verkley zegt, dat hij met eenige
schroom de benoeming aanvaardt, omdat
hij de plaats van den heer Bader gaat in
nemen en omdat hij er nooit aan gedacht
heeft wethouder te worden. Met Gods hulp
zal hij trachten de functie goed te vervul
len.
De heer v. Zonneveld complimenteert
namens de Raad.
Het' kohier hondenbelasting 1941 werd
vastgesteld op 602.50.
Eenige reclames tegen deze belasting
werden, na ampele bespreking, afgewezen.
Tot leden der commissie tot nazien van
de rekening 1940 werden benoemd de hee
ren Tijssen, Verschoor en van Zonneveld.
Tot leden eener commissie tot samenstel
ling van een nieuwe algemeene politiever
ordening werden benoemd de heeren Beye,
-van Breda, Schrama en Vogelaar. De bur
gemeester is ambtshalve voorzitter tér wijl
als secretaris wordt toegevoegd mr. D. v.
d. Wel a.tis.
Een commissie werd ingesteld ter behan
deling van het accountantsrapport over 1940
van de woningbouwvereeniging „Vooruit
gang", ter behandeling van het woningbe
drijf der gemeente, waarbij in de eerste
plaats gedacht zal worden aan de reeds
meerdere malen geuite wensch de wonin
gen van „Amerika" af te breken.
Tot leden dezer commissie worden be
noemd: Weth. Verkley, Beye, v. Breda, v.
- Reijsen, Schrama, Vogelaar en v. Zonne
veld. Als secretaris zal de heer Potman
fungeeren.
De Raad staat een crediet toe om een ad
ministratieve kracht bij de politie aan te
stellen.
Na enkele besprekingen wordt de titel
van den heer Schram veranderd In ge
meente-architect. De heer Vogelaar be
spreekt hierbij ook het salaris van dezen
ambtenaar, hetwelk hij niet voldoende
acht.
Aan eenige onderwijsinstellingen wordt
de gevraagde subsidie verleend. Aan het
Rijnland's Lyceum te Wassenaar, hetwelk
100.per Sassenheimsch kind vroeg
en 3 Sassenheimsche meisjes bezoeken die
school zal overlegging van een explob
tatierekening worden gevraagd;
Aan het college van B. en W. werd mach
tiging verleend tot afhandeling van de z.g.
wachtgeldregeling nadat het college eerst
nog eenige inlichtingen ingewonnen zal
hebben. Hierna sluiting.
KERKNIEUWS
H.H. WIJDINGEN CONGREGATIE VAN
DEN H. GEEST
Zaterdag 19 Juli a.s. zullen de volgende
Fraters der Congregatie v. d. H. Geest op
Kasteel Gemert uit de handen van Z. Hoogw
Exc. Mgr. A. F. Diepen de H. Priesterwij
ding ontvangen:
Antonius van Hillo en Cornelius van
Uden, beiden uit Culemborg, Goaefridus
van der Looij uit Hoogeloon, Leonardus
Kerstens en Henricus Kornips, beiden uit
Roermond, Jacobus Hendriks, Petrus Ver
dijk en Hubertus Verdijk, alle drie uit
Overloon, Julius Veenboer en Nicolaas
Veen, beiden uit Amsterdam, Michaël Nij-
holt uit St. Nicolaasga, Joannes Kissen uit
Budel, Antonius van den Hurk uit Heeze,
Carolus van Zeeland uit DriebergenRij-
senburg, Johannes Koekkoek uit Baak, Mar-
tinus van de Burgt uit Boeked, Cornelius
Pouw uit A1 p h e n a. d. R ij n, Petrus de
Louwere uit Valkenswaard, Theodorus Pe
ters uit Afferden, Gerardus de Kort uit
Vught, Theodorus van Maastrigt uit den
Haag, Albertus van. Eimeren uit Utrecht.
DE PATERS MONTFORTANEN.
Op 1 Juli a.s. heeft te Rome een beslis
sende vergadering plaats betreffende de
heiligverklaring van den Zaligen Grignion
de Montfort.
