DUITSCHLAND IN CONFLICT MET DE SOVJET-UNIE Statie, Slnland at Staemenië aan ÏDuUóeMand'rifide EISCHEN EN VERRAAD VAN MOSKOU Een oproep van den Führer MAANDAG 23 JUNI 1941 32ste Jaargang No. 9980 %Êcid<^Soii^ci/ivt Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935. t> Giroioio(3. postbusïi. DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Hoofdredacteur: Th. Wilmer, Leiden. RIJKSMINISTER DR. GöBBELS HEEFT ZONDAGOCHTEND TE 5.30 UUR EEN OPROEP VAN DEN FÜHRER AAN HET DUITSCHE VOLK VOORGELEZEN. HIERIN STELT DE FÜHRER HET DUITSCHE VOLK OP DE HOOGTE VAN DE SOVJET-RUSSISCHE MACHINATIES TEGEN HET RIJK, IN SAMENWERKING MET ENGELAND. HIJ KONDIGT IN ZIJN OPROEP AAN, DAT EEN FRONT IS OPGERICHT VAN DE NOORDELIJKE IJSZEE TOT DE ZWARTE ZEE, TEZAMEN MET HET FINSCHE EN HET ROEMEENSCHE LEGER, TER BESCHERMING VAN EUROPA. TENSLOTTE DEELT DR. GÖBBELS MEDE, DAT DE FÜHRER BESLOTEN HEEFT, HET LOT EN DE TOEKOMST VAN HET DUITSCHE RIJK EN HET DUITSCHE VOLK WEDEROM IN HANDEN VAN DE SOLDATEN TE LEGGEN. Duitsch volk, Nationaal-Socialisten! Door zware zorgen gedrukt, tot maanden lang zwijgen gedoemd, is thans het oogen- iblik gekomen, waarop ik eindelijk ópen- lijk kan spreken. Toen het Duitsche Rijk op 3 September 1939 de Engelsche oorlogsverklaring ont ving, werd de Britsohe poging ieder begin van een consolideeren, en daarmede een opgang van Europa, door den strijd tegen de sterkste macht van het continent te verijdelen, herhaald. Zoo heeft Engeland eens in vele oorlogen Spanje te gronde gericht. Zoo voerde het zijn oorlogen te gen Holland, zoo bestreed het met behulp van geheel Europa later Frankrijk en zoo begon het, omstreeks de eeuwswisseling, met de omsingeling van het Duitsche Rijk en begon in 1914 den wereldoorlog. Slechts door zijn eigen innerlijke on- eenigheid heeft Duitsohland in 1918 ver loren. De gevolgen waren verschrikkelijk. Nadat men eerst hui'chelaohtig had ver klaard, alleen tegen den Keizer en zijn re giem gestreden te hebben, begon men na het neerleggen der wapens door het Duit sche leger, met het stelselmatig vernieti gen van het Duitsche Rijk. Terwijl zich de profetie van een Fransch staatsman, dat in Duitschland twintig millioen men- 6chen te veel waren en door honger, ziek te of emigratie uit den weg geruimd moes ten worden, schijnbaar letterlijk in vervul ling ging, begon de Nationaal-socialistische beweging met haar hereenigingswerk on der het Duitsche volk, waarmede hgt her stel van het Duitsche Rijk werd ingeleid. Na een uiteenzetting van Duitschland's wedergeboorte vervolgde Hitier: Reeds in 1936 heeft Churchill gezegd, volgens de verklaring van den Amerikaanschen gene raal Wood in een commissie van het Ame- rikaansche huis van afgevaardigden, dat Duitschland weer te machtig werd en der halve vernietigd moest worden. In den zomer 1939 scheen Engeland het tijdpunt gekomen de nieuwe voorgenomen vernieti ging met de herhaling van een uitgebreide omsingelingspolitiek tegen Duitschland te beginnen. Het systeem van de tot dit doel begonnen leugencampagne bestond 'hier in, andere Volken voor bedreigd te verkla ren, ze eerst in te palmen door Engelsche beloften van garantie en bijstand en dan, evenals voor den wereldoorlog, tegen Duitschland te laten oprukken. Zoo gelukte het Engeland van Mei tot Augustus 1939 de bewering de wereld in te sturen, dat Litauen, Estland, Letland, Finland, Bessa rabië, alsook de Oekraine door Duitsch land nomidellijk bedreigd worden. Een deel dezer staten liet zich hierdoor verlei den, de met deze beweringen aangebodeen garantiebeloften te aanvaarden en ging hiermede over in 't nieuwe omsingelings front tegen Duitschland. EEN BITTERE EN ZWARE STAP. Nationaal-socialisten! Ge hebt het toen wel allen gevoeld, dat de stap voor mij zeer bitter en zwaar was. Nooit heeft het Duitsche volk tegen de volken van Rusland vijandelijke ge voelens gekoesterd. Alleen .sedert meer dan twintig jaar, heeft een Joodsch- bolsjewistischee clique van machtheb bers uit Moskou getracht niet alleen Duitschland, doch geheel Europa in brand te steken. Niet Duitschland heeft toen getracht zijn nationaal-socialisti sche wereldbeschouwing naar Rusland te brengen, doch de Joodsch-bolsjewis- tische machthebbers in Moskou heb ben steeds weer gepoogd ons en an deren Europeeschen volken hun heér- schappij op te leggen en dit niet alleen langs geestelijken weg, doch in de eer ste plaats door middel van de militai re macht. De gevolgen van het optre den van dit regiem waren in alle lan den slechts chaos, ellende en hongers nood. Ik heb daarentegen sedert twintig jaar gestreefd na met een minimum van ingrij pen en zonder eenige verstoring van onze productie te komen tot een nieuwe socia listische orde in Duitschland, waardoor niet alleen de werkloosheid uit den weg wordt geruimd, doch ook de winst van den arbeid in steeds grooter omvang den wer kenden mensch ten goede komt. Het succes van deze politiek van oeconomische en sociale nieuwe ordening van ons volk, wel ke stelselmatig het uit den weg ruimen van de tegenstellingen van klasse en stand, als werkelijk doel van een ware volksge meenschap nastreeft, is in de geheele we reld ongekend. Het was derhalve voor mij in Augustus 1939 een zware stap mijn minister naar Moskou te zenden om daar te pogen de Britsche omsingelingspolitiek tegen Duitsch land tegen te werken. Ik heb dit slechts gedaan in het bewustzijn van mijn verant woordelijkheid tegenover het Duitsche volk en voor alles in de hoop, ten slotte toch te komen tot een duurzame ontspanning misschien de van ons geëischte offers toch te kunnen verminderen. Terwijl nu Duitschland in Moskou plechtig verzekerde, dat de betrokken gebieden, behalve Litauen, buiten elk politiek belangengebied van Duitsch land lagen, werd nog een speciale overeenkomst getroffen voor het geval, dat het Engeland zou lukken Polen werkelijk tegen Duitschland in den oorlog te hitsen. Doch ook hier werd een grens gesteld voor de Duitsche aanspraken, welke niet in verhouding stond tot de prestaties van de Duitsche wapens. DE RUSSISCHE EISCHEN GINGEN STEEDS VERDER. Nationaal-socialisten! De gevolgen van deze. door mijzelf gewenschte en in het be lang van het Duitsche volk gesloten ver dragen, waren, in het bijzonder Voor de in de getroffen landen levende Duitschers zeer zwaar. Veel meer dan een half mil lioen Duitsche volksgenooten, allen kleine boeren, handwerkers en arbeiders, werden bijna op staanden voet gedwongen hun vroegere vaderland te verlaten, teneinde een nieuw regiem te ontloopen, dat hen om te beginnen, met grenzenlooze ellende bedreigde en vroeg of laat geheel zou uit roeien. Toch zijn nog duizenden DuitSchers verdwenen. Het was niet mogelijk iets van hun lot of van hun verblijfplaats te ont dekken. Onder hen bevinden zich alleen reeds meer dan 160 mannen van Duitsche nationaliteit. Ik heb over dit alles gezwegen, omdat ik zwijgen moest, want het was toch mijn wensch een definitieve ontspanning en. zoo mogelijk een duurzame overeenkomst met dezen staat tot stand te brengen. Reeds tijdens onzen opmarsch in Po len maakten de Sovjet-machthebbers plotseling, in tegenstelling met het Ver drag, ook aanspraken op Litauen. Het Duitsche Rijk heeft nooit de bedoeling gehad Litauen te bezetten en heeft dan o^Jc niet alleen geen dergelijken eisch aan de Litausche regeering ge steld, doch in tegendeel het verlangen van de Litausche regeering, Duitsche troepen naar Litauen te zenden, afge wezen, aangezien dit niet overeen kwam met de bedoelingen van de Duit sche politiek. Toch heb ik mij in deze nieuwe Russische eischen geschikt. Dit was evenwel slechts het begin van steeds nieuwe afpersingen, welke steeds werden herhaald. De overwinning in Polen, welke slechts door Duitsche troepen werd bevochten was voor mij opnieuw aanleiding een vre desaanbod te doen aan de Westelijke mo gendheden. Door de internationale en Jood- sche oorlogsophitsers werd dit van de hand gewezen. De reden van deze weigering vond reeds toen zijn oorzaak in het feit, dat Engeland nog steeds hoopte een Euro- peesche coalitie tegen Duitschland te kun nen mobiliseeren, met insluiting van den Balkan en de Sovjet-Unie. Derhalve besloot men in Londen mister Cripps als ambassadeur naar Moskou te zenden. Hij kreeg de duidelijke opdracht onder alle omstandigheden de betrekkin gen tusschen Engeland en Sovjet-Rusland opnieuw aan te knoopen an in Engelschen zin te ontwikkelen. Over den vooruitgang van deze missie gaf de Britsche pers berich ten, zoolang zij niet om tactische redenen tot zwijgen genoopt was. In den herfst van 1939 en in het voorjaar van 1940 lieten zich werkelijk de eerste gevolgen bemerken. Terwijl Rusland zich gereed maakte niet alleen Finland, doch ook de Oostzeestater militair onder zijn juk te brengen, motiveerde het dit optre den plotseling róet de even leugenachtige als belachelijke bewering, dat het deze landen moest beschermen tegen een be dreiging, of deze bedreiging moest voor komen worden. Hiermede werd alleen Duitschland bedoeld, want geen andere macht zou in het Oostzeegébied kunnen binnen dringen, of daar oorlog voeren. Toch moest ik zwijgen, de machthebbers in het Kreml gingen even onmiddellijk verder. Terwijl Duitsohland in het voorjaar van 1940 zijn strijdkrachten in den zin van het zoogenaamde verdrag van vriendschap ver van de Oostelij ke grenzen terugtrok, ja zelfs dit ge bied Voor een groot deel geheel van Duitsche troepen .ontblootte, begon reeds in dezen tijd de opmarsch van de Russische strijdkrachten in een mate, welke slechts kon worden opgevat als een bewuste bedreiging tegen Duitsch land. Volgens een destijds door Molotof per soonlijk afgelegde verklaring bevonden zich reeds in het voorjaar van 1940 22 Rus sische divisies alleen in de Oostzeelanden. Aangezien de Russische regeering zelf steeds beweerde, dat zij door de bevolking van deze landen zelf was geroepen, kon het doel van hun. aanwezigheid daar slechts een demonstratie tegen Duitsch land zijn. DUITSCHLAND NEEMT MAATREGELEN Terwijl nu onze soldaten van 10 Mei 1940 af de Fransch-Britsche macht in het Wes ten hadden gebroken, werd de Russische opmarsch evenwel in een steeds dreigen der mate voortgezet. Van Augustus 1940 af meende ik derhalve, dat het in het be lang van het Rijk niet meer teverant woorden was, onze, reeds zoo dikwijls ver woeste Oostelijke provincies, onbeschermd te laten tegen dezen geweldigen opmarsch van bosje wist ische divisies. Hiermede ontstond, wat de Britsch- Sovjet-Russische samenwerking beoog de, namelijk het binden van zoo sterke Duitsche krachten in het Oosten, dat vooral in de lucht, een radicaal beëindi gen van den oorlog in het Westen voor de Duitsche leiding niet meer te ver antwoorden was. Dit was niet alleen het doel van de Britsohe, doch ook van de SovjetRussische politiek, want zoowel Engeland als Sovjet-Rusland hebben het doel, den oorlog zoolang mogelijk te laten duren, ten einde ge heel Europa te verewakken en in een steeds grooter onmacht te storten. De dreigende aanval van Rusland te gen Roemenië moest ten leste slechts dienen, om 'n belangrijke basis niet al leen voor Duitschland, doch ook voor het geheele oeconomische leven van Europa in handen te krijgen of ten minste te vernielen. Juist in het Duitsche rijk heeft se dert het jaar 1933 met oneindig ge-., duld getracht de staten in het Zuid- Oosten van Europa als handelspartners te winnen. Wij hadden derhalve ook het hoogste belang bij hun inwendige staatkundige consolidatie en orde. De inval van Rusland in Roemenië, de koppeling van Griekenland aan Enge land dreigden ook deze gebieden bin nen korten tijd tot een algemeen oor- logstooneel te maken. Tegen onze beginselen en gewoonten in heb ik op dringend verzoek van de toenmalige Roemeensche regeering, die zelf schuld droeg aan dezen gang van zaken, den raad gegeven om des vre- des wille toe te geven aan de Russische afpersing en Bessarabië af te staan. De Roemeensche regeering meende evenwel, dit sleschts voor haar eigen volk te kunnen verantwoorden, als Duitschland en Italië tenminste als schadevergoeding daarvoor een garan tie zouden geven, dat aan het rest ee rend e grondgebied van Roemenië niet meer kon worden getornd. Met be zwaard hart heb ik dit gedaan. Vooral reeds daarom: als het Duitsche rijk een garantie geeft, beteekent dit dat het daarvoor ook instaat. Wij zijn Engel schen noch Joden. Zoo meende ik nog op het laatste oogenblik den vrede in dit gebied te hebben gediend, al had ik dan zelf ook een zware verplichting op mij genomen. MOLOTOW'S BEZOEK AAN BERLIJN. Om deoe problemen definitief op te los sen, en tevens duidelijk te kunnen vast stellen, wat het standpunt van Rusland te genover Duitschland was, benevens onder den druk van de steeds krachtiger mobili satie aan onze Oostelijke grens heb ik den meer Molotow uitgenoodigd te Berlijn te komen. De Russische minister van buiten- landsche zaken wenschte nu opheldering van, respectievelijk een toestemmend ant woord van Duitschland op de volgende vier vragen: 1. Zou de Duitsche garantie aan Roe menië In het geval van een Russischen inval In Roemenië ook tegen Sowjet-Rus- land gelden? Mijn antwoord: De Duitsche garantie is algemeen en verplicht ons onvoorwaarde lijk. Maar Rusland, aldus vervolgde ik, heeft ons nooit verklaard, dat het, behal ve Bessarabië, nog eenigerlei belangen in Roemenië bezat. Reeds de bezetting van het Noordelijk deel van de Boekowina maakte inbreuk op deze verzekering. Ik meende derhalve niet, dat Rusland thans plotseling nog bedoelingen van verdere strekking tegen Roemenië kon hebben. 2. Rusland voelde zich opnieuw door Finland bedreigd. Rusland is besloten dit niet te dulden. Is Duitschland bereid, Fin land geenerlei bijstand te verleenen en vooral de Duitsche troepen, die ter aflos sing op weg waren naar Kirkenes, ter stond terug te trekken? Mijn antwoord: Duitschland heeft nog steeds geen politieke belangen in Finland. Een nieuwe oorlog van Rusland tegen het kleine Finsche volk kan door de regee ring van het Duitsche Rijk beschouwd worden als niet langer te verdragen, zulks te meer, daar wij nooit hebben kunnen ge- looven aan een bedreiging van Rusland door Finland. Wij willen echter In het ge heel niet, dat de Oostzee nogmaals oor- logstooneel wordt. 3. Is Duitschland bereid toe te staan, dat Sowjet-Rusland zijnerzijds een garantie aan Bulgarije geeft en met dit doel Russi sche troepen naar Bulgarije zendt, waar bij hij Mototow wilde verklaren, dat zij niet voornemens waren, naar aanlei ding hiervan bijvoorbeeld den koning ter zijde te schuiven. Mijn antwoord: Bulgarije is een souve- reine staat en ik wist niet, dat Bulgarije aan Sowjet-Rusland evenals Roemenië aan Duitschland om een garantie had ver zocht. Bovendien moest ik daarover te ra de gaan met mijn bondgenoot. 4. Sowjet-Rusland heeft onder alle om standigheden vrijen doortocht door dc Dardanellen noodig en verlangt ook tot zijn verdediging de bezetting van enkele belangrijke steunpunten aan de Dardanel len, respectievelijk den Bosporus. Heeft Duitschland daartegen bezwaar of niet? Mijn antwoord: Duitschland is ten allen tijde bereid toestemming tot een wijziging van het statuut van Montreux, ten gun ste van de staten aan de Zwarte Zee te verleenen. Duitschland is niet bereid in te stemmen met de inbezitneming door Rusland van steunpunten aan de zee engten. VERSTERKTE RUSSISCHE ACTIVITEIT. Nationaal-socialisten, ik heb hier dit standpunt ingenomen, dat ik als verant woordelijk leider van het Duitsche rijk, maar ook als vertegenwoordiger van de Europeesche cultuur en beschaving, die mijn verantwoordelijkheid besef, uitslui tend kon innemen. Het gevolg was een versterking van de Russische activiteit tegen Duitschland. En vooral de onmiddellijke aanvang der uit holling van den nieuwen Roemeenschen staat en haar poging door propaganda de Bulgaarsche regeering terzijde te schui ven. Met behulp van verdwaasde, onrijpe fi guren uit de legionnaire beweging, slaag de men er in in Roemenië een staatsgreep te ensceneeren, die ten doel had het hoofd van den staat, generaal Antonescu, ten val te brengen en in het land een chaos te verwekken, om door opzij schuiven van een wettige heerschappij de voorwaarden te elimineeren voor het in werking treden van de Duitsche garantiebeloften. Deson danks meende ik nog steeds, het beste te doen door te blijven zwijgen. Terstond na de mislukking van deze on derneming werden de Russische troepen concentraties aan de grens nogmaals ver sterkt. Tankformaties en prachutetroepen werden in steeds grooter aantal dreigend dicht bij de Duitsche grens gebracht. De Duitsche weermacht en het Duitsche va derland weten, dat nog tot voor enkele weken geen enkele Duitsche gepantserde of gemotoriseerde divisie aan onze Ooste lijke grens lag. Indien nog een laatste bewijs noodig mocht zijn, voor de coalitie tusschen En geland en Sowjet-Rusland, die ondanks alle afleidings- en camouflagemanoeuvres intusschen tot stand gekomen was, dan heeft het Zuid-Slavische conflict dit gele verd. Terwijl ik mijn best deed om een laatste poging tot pacificatie op den Balkan te on dernemen. en in samenwerking vol we- derijdsch begrip met den Duce, Zuid-Slavië uitnoodigde toe te treden tot het driemo- gendhedenpact, organiseerden Engeland en Sowjet-Rusland gemeenschappelijk dien coup, om deze Zuid-Slavische regee ring in eén nacht ten val te brengen. WANT NU KAN AAN HET DUITSCHE VOLK WORDEN MEEGEDEELD. DAT DE SERVISCHE COUP TEGEN DUITSCH LAND ZICH NIET SLECHTS ONDER ENGELSCH, DOCH VOORAL ONDER RUSSISCH VAANDEL VOLTROK. Daar wij ook hiertoe het zwijgen deden, ging de Russische leiding nu nog een stap verder. Zij organiseerde niet slechts den putsch, doch zij heeft enkele dagen later met de nieuwe creaturen, die haar waren toegedaan, de bekende vriendschapsover eenkomst gesloten, die ten doel had de Serven te versterken in hun begeerte om zich te verzetten tegen de pacificatie van den Balkan en tegen Duitschland op te hitsen. Dit was ook geen platonische be doeling: Moskou eischt de mobilisatie van het Servische leger. Daar ik ook thans nog meende beter niet te kunnen spreken, gingen de machtheb bers van het Kerml nog een stap verder: de Duitsche regeering bezit thans de be wijzen, dat Rusland, om Zuid-Slavië defi nitief in den oorlog te brengen, de toezeg ging deed via Saloniki wapens, vliegtui gen. munitie en ander oorlogstuig tegen Duitschland te leveren. Dit geschiedde bijna op hetzelfde oogen blik, toen ik zelf nog aan den Japanschen minister van buitenlandsche zaken. dr. Matsoeoka, den raad gaf, een ontspanning met Rusland tot stand te brengen, steeds in de hoop, daarmede den vrede te die nen. Slechts de snelle opmarsch van onze on vergelijkelijke divisies naar Skoklje bene vens de inneming van Saloniki zelf, heb ben de bedoelingen van dit Russisch-An- gelsaksische complot verhinderd. De Ser vische vliegerofficieren vluchtten naar Rusland en werden terstond als bondge- nooten ontvangen. Slechts de zege van de spilmogendheden op den Balkan heeft voorloopig verijdeld Duitschland deze zomer In een strijd van maanden in het Zuid-Oosten te verwikke len en intusschen den opmarsch van de Russische legers steeds meer te voltooien en hun oorlogsparaatheid doen toenemen om dan samen met Engeland en met steun van de verwachte Amerikaansche leveran ties het Duitsche Rijk en Italië is kunnen worgen en dood te drukken. Daardoor heeft Moskou de bepalingen van ons vriendschapsverdrag niet slechts geschonden, doch ook op erbarmelijke wij ze verraden. En dit alles terwijl de macht hebbers op het Kerml tot op het laatste oogenblik naar buiten juist als in de kwes- tie-Finland of Roemenië vrede en vriend schap huichelden en schijnbaar onschuldi ge dementi's opstelden. Al werd ik nu door hun onschuldigheden gedwongen steeds meer te zwijgen, toch is thans het oogenblik gekomen, waarop ver der toezien niet slechts een zonde door na latigheid zou zijn, maar een misdaad je gens het Duitsche volk. Op dit oogenblik voltrekt zich een op marsch, die in uitgebreidheid en omvang de grootste is, die de wereld tot dusverre heeft gezien. In vereeniging met Finsche kameraden staan de strijders der overwinning van Narvik aan de Noordelijke IJszee. Duit sche divisies, onder bevel van den verove raar van Noorwegen, beschermen tezamen met de Finsche vrijheidshelden onder hun maarschalk den Finschen bodem. Van Oost-Pruisen tot aan de Karpathen strekken de formaties van het Duitsche Oostelijke front zich uit. Aan de oevers van de Proeth, aan den benedenloop van den Donau, tot aan de oevers van de Zwarte Zee vereenigden Duitsche en Roemeensche soldaten zich onder het staatshoofd Antonescu. Derhalve is de taak van dit front niet meer de bescherming van afzonderlijke landen, maar de beveiliging van Europa en daarmee de redding van allen. Ik heb derhalve vandaag besloten het lot en de toekomst van het Duitsche rijk cn van ons volk weer in de handen van onze soldaten te leggen. Moge de Heere God ons juist bij dezen strijd helpen. Berlijn, 2 Juli 1941. get. ADOLF HITLER.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1941 | | pagina 1