DUITSCHLAND IN CONFLICT MET DE SOVJET-UNIE
Statie, Slnland at Staemenië aan
ÏDuUóeMand'rifide
EISCHEN EN VERRAAD VAN MOSKOU
Een oproep van
den Führer
MAANDAG 23 JUNI 1941
32ste Jaargang No. 9980
%Êcid<^Soii^ci/ivt
Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935. t>
Giroioio(3. postbusïi. DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Hoofdredacteur: Th. Wilmer, Leiden.
RIJKSMINISTER DR. GöBBELS HEEFT ZONDAGOCHTEND TE 5.30 UUR EEN
OPROEP VAN DEN FÜHRER AAN HET DUITSCHE VOLK VOORGELEZEN.
HIERIN STELT DE FÜHRER HET DUITSCHE VOLK OP DE HOOGTE VAN
DE SOVJET-RUSSISCHE MACHINATIES TEGEN HET RIJK, IN SAMENWERKING
MET ENGELAND.
HIJ KONDIGT IN ZIJN OPROEP AAN, DAT EEN FRONT IS OPGERICHT VAN
DE NOORDELIJKE IJSZEE TOT DE ZWARTE ZEE, TEZAMEN MET HET
FINSCHE EN HET ROEMEENSCHE LEGER, TER BESCHERMING VAN EUROPA.
TENSLOTTE DEELT DR. GÖBBELS MEDE, DAT DE FÜHRER BESLOTEN
HEEFT, HET LOT EN DE TOEKOMST VAN HET DUITSCHE RIJK EN HET
DUITSCHE VOLK WEDEROM IN HANDEN VAN DE SOLDATEN TE LEGGEN.
Duitsch volk, Nationaal-Socialisten!
Door zware zorgen gedrukt, tot maanden
lang zwijgen gedoemd, is thans het oogen-
iblik gekomen, waarop ik eindelijk ópen-
lijk kan spreken.
Toen het Duitsche Rijk op 3 September
1939 de Engelsche oorlogsverklaring ont
ving, werd de Britsohe poging ieder begin
van een consolideeren, en daarmede een
opgang van Europa, door den strijd tegen
de sterkste macht van het continent te
verijdelen, herhaald. Zoo heeft Engeland
eens in vele oorlogen Spanje te gronde
gericht. Zoo voerde het zijn oorlogen te
gen Holland, zoo bestreed het met behulp
van geheel Europa later Frankrijk en zoo
begon het, omstreeks de eeuwswisseling,
met de omsingeling van het Duitsche Rijk
en begon in 1914 den wereldoorlog.
Slechts door zijn eigen innerlijke on-
eenigheid heeft Duitsohland in 1918 ver
loren. De gevolgen waren verschrikkelijk.
Nadat men eerst hui'chelaohtig had ver
klaard, alleen tegen den Keizer en zijn re
giem gestreden te hebben, begon men na
het neerleggen der wapens door het Duit
sche leger, met het stelselmatig vernieti
gen van het Duitsche Rijk. Terwijl zich de
profetie van een Fransch staatsman,
dat in Duitschland twintig millioen men-
6chen te veel waren en door honger, ziek
te of emigratie uit den weg geruimd moes
ten worden, schijnbaar letterlijk in vervul
ling ging, begon de Nationaal-socialistische
beweging met haar hereenigingswerk on
der het Duitsche volk, waarmede hgt her
stel van het Duitsche Rijk werd ingeleid.
Na een uiteenzetting van Duitschland's
wedergeboorte vervolgde Hitier: Reeds in
1936 heeft Churchill gezegd, volgens de
verklaring van den Amerikaanschen gene
raal Wood in een commissie van het Ame-
rikaansche huis van afgevaardigden, dat
Duitschland weer te machtig werd en der
halve vernietigd moest worden. In den
zomer 1939 scheen Engeland het tijdpunt
gekomen de nieuwe voorgenomen vernieti
ging met de herhaling van een uitgebreide
omsingelingspolitiek tegen Duitschland te
beginnen. Het systeem van de tot dit doel
begonnen leugencampagne bestond 'hier
in, andere Volken voor bedreigd te verkla
ren, ze eerst in te palmen door Engelsche
beloften van garantie en bijstand en dan,
evenals voor den wereldoorlog, tegen
Duitschland te laten oprukken. Zoo gelukte
het Engeland van Mei tot Augustus 1939
de bewering de wereld in te sturen, dat
Litauen, Estland, Letland, Finland, Bessa
rabië, alsook de Oekraine door Duitsch
land nomidellijk bedreigd worden. Een
deel dezer staten liet zich hierdoor verlei
den, de met deze beweringen aangebodeen
garantiebeloften te aanvaarden en ging
hiermede over in 't nieuwe omsingelings
front tegen Duitschland.
EEN BITTERE EN ZWARE STAP.
Nationaal-socialisten! Ge hebt het
toen wel allen gevoeld, dat de stap
voor mij zeer bitter en zwaar was.
Nooit heeft het Duitsche volk tegen de
volken van Rusland vijandelijke ge
voelens gekoesterd. Alleen .sedert meer
dan twintig jaar, heeft een Joodsch-
bolsjewistischee clique van machtheb
bers uit Moskou getracht niet alleen
Duitschland, doch geheel Europa in
brand te steken. Niet Duitschland heeft
toen getracht zijn nationaal-socialisti
sche wereldbeschouwing naar Rusland
te brengen, doch de Joodsch-bolsjewis-
tische machthebbers in Moskou heb
ben steeds weer gepoogd ons en an
deren Europeeschen volken hun heér-
schappij op te leggen en dit niet alleen
langs geestelijken weg, doch in de eer
ste plaats door middel van de militai
re macht. De gevolgen van het optre
den van dit regiem waren in alle lan
den slechts chaos, ellende en hongers
nood.
Ik heb daarentegen sedert twintig jaar
gestreefd na met een minimum van ingrij
pen en zonder eenige verstoring van onze
productie te komen tot een nieuwe socia
listische orde in Duitschland, waardoor
niet alleen de werkloosheid uit den weg
wordt geruimd, doch ook de winst van den
arbeid in steeds grooter omvang den wer
kenden mensch ten goede komt. Het succes
van deze politiek van oeconomische en
sociale nieuwe ordening van ons volk, wel
ke stelselmatig het uit den weg ruimen
van de tegenstellingen van klasse en stand,
als werkelijk doel van een ware volksge
meenschap nastreeft, is in de geheele we
reld ongekend.
Het was derhalve voor mij in Augustus
1939 een zware stap mijn minister naar
Moskou te zenden om daar te pogen de
Britsche omsingelingspolitiek tegen Duitsch
land tegen te werken. Ik heb dit slechts
gedaan in het bewustzijn van mijn verant
woordelijkheid tegenover het Duitsche volk
en voor alles in de hoop, ten slotte toch te
komen tot een duurzame ontspanning
misschien de van ons geëischte offers toch
te kunnen verminderen.
Terwijl nu Duitschland in Moskou
plechtig verzekerde, dat de betrokken
gebieden, behalve Litauen, buiten elk
politiek belangengebied van Duitsch
land lagen, werd nog een speciale
overeenkomst getroffen voor het geval,
dat het Engeland zou lukken Polen
werkelijk tegen Duitschland in den
oorlog te hitsen. Doch ook hier werd
een grens gesteld voor de Duitsche
aanspraken, welke niet in verhouding
stond tot de prestaties van de Duitsche
wapens.
DE RUSSISCHE EISCHEN GINGEN
STEEDS VERDER.
Nationaal-socialisten! De gevolgen van
deze. door mijzelf gewenschte en in het be
lang van het Duitsche volk gesloten ver
dragen, waren, in het bijzonder Voor de
in de getroffen landen levende Duitschers
zeer zwaar. Veel meer dan een half mil
lioen Duitsche volksgenooten, allen kleine
boeren, handwerkers en arbeiders, werden
bijna op staanden voet gedwongen hun
vroegere vaderland te verlaten, teneinde
een nieuw regiem te ontloopen, dat hen
om te beginnen, met grenzenlooze ellende
bedreigde en vroeg of laat geheel zou uit
roeien. Toch zijn nog duizenden DuitSchers
verdwenen. Het was niet mogelijk iets van
hun lot of van hun verblijfplaats te ont
dekken. Onder hen bevinden zich alleen
reeds meer dan 160 mannen van Duitsche
nationaliteit.
Ik heb over dit alles gezwegen, omdat
ik zwijgen moest, want het was toch mijn
wensch een definitieve ontspanning en. zoo
mogelijk een duurzame overeenkomst met
dezen staat tot stand te brengen.
Reeds tijdens onzen opmarsch in Po
len maakten de Sovjet-machthebbers
plotseling, in tegenstelling met het Ver
drag, ook aanspraken op Litauen. Het
Duitsche Rijk heeft nooit de bedoeling
gehad Litauen te bezetten en heeft
dan o^Jc niet alleen geen dergelijken
eisch aan de Litausche regeering ge
steld, doch in tegendeel het verlangen
van de Litausche regeering, Duitsche
troepen naar Litauen te zenden, afge
wezen, aangezien dit niet overeen
kwam met de bedoelingen van de Duit
sche politiek. Toch heb ik mij in deze
nieuwe Russische eischen geschikt.
Dit was evenwel slechts het begin
van steeds nieuwe afpersingen, welke
steeds werden herhaald.
De overwinning in Polen, welke slechts
door Duitsche troepen werd bevochten
was voor mij opnieuw aanleiding een vre
desaanbod te doen aan de Westelijke mo
gendheden. Door de internationale en Jood-
sche oorlogsophitsers werd dit van de hand
gewezen. De reden van deze weigering
vond reeds toen zijn oorzaak in het feit,
dat Engeland nog steeds hoopte een Euro-
peesche coalitie tegen Duitschland te kun
nen mobiliseeren, met insluiting van den
Balkan en de Sovjet-Unie.
Derhalve besloot men in Londen mister
Cripps als ambassadeur naar Moskou te
zenden. Hij kreeg de duidelijke opdracht
onder alle omstandigheden de betrekkin
gen tusschen Engeland en Sovjet-Rusland
opnieuw aan te knoopen an in Engelschen
zin te ontwikkelen. Over den vooruitgang
van deze missie gaf de Britsche pers berich
ten, zoolang zij niet om tactische redenen
tot zwijgen genoopt was.
In den herfst van 1939 en in het voorjaar
van 1940 lieten zich werkelijk de eerste
gevolgen bemerken. Terwijl Rusland zich
gereed maakte niet alleen Finland, doch
ook de Oostzeestater militair onder zijn
juk te brengen, motiveerde het dit optre
den plotseling róet de even leugenachtige
als belachelijke bewering, dat het deze
landen moest beschermen tegen een be
dreiging, of deze bedreiging moest voor
komen worden.
Hiermede werd alleen Duitschland
bedoeld, want geen andere macht zou
in het Oostzeegébied kunnen binnen
dringen, of daar oorlog voeren. Toch
moest ik zwijgen, de machthebbers in
het Kreml gingen even onmiddellijk
verder. Terwijl Duitsohland in het
voorjaar van 1940 zijn strijdkrachten in
den zin van het zoogenaamde verdrag
van vriendschap ver van de Oostelij
ke grenzen terugtrok, ja zelfs dit ge
bied Voor een groot deel geheel van
Duitsche troepen .ontblootte, begon
reeds in dezen tijd de opmarsch van de
Russische strijdkrachten in een mate,
welke slechts kon worden opgevat als
een bewuste bedreiging tegen Duitsch
land.
Volgens een destijds door Molotof per
soonlijk afgelegde verklaring bevonden
zich reeds in het voorjaar van 1940 22 Rus
sische divisies alleen in de Oostzeelanden.
Aangezien de Russische regeering zelf
steeds beweerde, dat zij door de bevolking
van deze landen zelf was geroepen, kon
het doel van hun. aanwezigheid daar
slechts een demonstratie tegen Duitsch
land zijn.
DUITSCHLAND NEEMT MAATREGELEN
Terwijl nu onze soldaten van 10 Mei 1940
af de Fransch-Britsche macht in het Wes
ten hadden gebroken, werd de Russische
opmarsch evenwel in een steeds dreigen
der mate voortgezet. Van Augustus 1940 af
meende ik derhalve, dat het in het be
lang van het Rijk niet meer teverant
woorden was, onze, reeds zoo dikwijls ver
woeste Oostelijke provincies, onbeschermd
te laten tegen dezen geweldigen opmarsch
van bosje wist ische divisies.
Hiermede ontstond, wat de Britsch-
Sovjet-Russische samenwerking beoog
de, namelijk het binden van zoo sterke
Duitsche krachten in het Oosten, dat
vooral in de lucht, een radicaal beëindi
gen van den oorlog in het Westen voor
de Duitsche leiding niet meer te ver
antwoorden was. Dit was niet alleen
het doel van de Britsohe, doch ook van
de SovjetRussische politiek, want
zoowel Engeland als Sovjet-Rusland
hebben het doel, den oorlog zoolang
mogelijk te laten duren, ten einde ge
heel Europa te verewakken en in een
steeds grooter onmacht te storten.
De dreigende aanval van Rusland te
gen Roemenië moest ten leste slechts
dienen, om 'n belangrijke basis niet al
leen voor Duitschland, doch ook voor
het geheele oeconomische leven van
Europa in handen te krijgen of
ten minste te vernielen.
Juist in het Duitsche rijk heeft se
dert het jaar 1933 met oneindig ge-.,
duld getracht de staten in het Zuid-
Oosten van Europa als handelspartners
te winnen. Wij hadden derhalve ook
het hoogste belang bij hun inwendige
staatkundige consolidatie en orde. De
inval van Rusland in Roemenië, de
koppeling van Griekenland aan Enge
land dreigden ook deze gebieden bin
nen korten tijd tot een algemeen oor-
logstooneel te maken.
Tegen onze beginselen en gewoonten
in heb ik op dringend verzoek van de
toenmalige Roemeensche regeering, die
zelf schuld droeg aan dezen gang van
zaken, den raad gegeven om des vre-
des wille toe te geven aan de Russische
afpersing en Bessarabië af te staan.
De Roemeensche regeering meende
evenwel, dit sleschts voor haar eigen
volk te kunnen verantwoorden, als
Duitschland en Italië tenminste als
schadevergoeding daarvoor een garan
tie zouden geven, dat aan het rest ee
rend e grondgebied van Roemenië niet
meer kon worden getornd. Met be
zwaard hart heb ik dit gedaan. Vooral
reeds daarom: als het Duitsche rijk een
garantie geeft, beteekent dit dat het
daarvoor ook instaat. Wij zijn Engel
schen noch Joden. Zoo meende ik nog
op het laatste oogenblik den vrede in
dit gebied te hebben gediend, al had
ik dan zelf ook een zware verplichting
op mij genomen.
MOLOTOW'S BEZOEK AAN BERLIJN.
Om deoe problemen definitief op te los
sen, en tevens duidelijk te kunnen vast
stellen, wat het standpunt van Rusland te
genover Duitschland was, benevens onder
den druk van de steeds krachtiger mobili
satie aan onze Oostelijke grens heb ik den
meer Molotow uitgenoodigd te Berlijn te
komen. De Russische minister van buiten-
landsche zaken wenschte nu opheldering
van, respectievelijk een toestemmend ant
woord van Duitschland op de volgende
vier vragen:
1. Zou de Duitsche garantie aan Roe
menië In het geval van een Russischen
inval In Roemenië ook tegen Sowjet-Rus-
land gelden?
Mijn antwoord: De Duitsche garantie is
algemeen en verplicht ons onvoorwaarde
lijk. Maar Rusland, aldus vervolgde ik,
heeft ons nooit verklaard, dat het, behal
ve Bessarabië, nog eenigerlei belangen in
Roemenië bezat. Reeds de bezetting van
het Noordelijk deel van de Boekowina
maakte inbreuk op deze verzekering. Ik
meende derhalve niet, dat Rusland thans
plotseling nog bedoelingen van verdere
strekking tegen Roemenië kon hebben.
2. Rusland voelde zich opnieuw door
Finland bedreigd. Rusland is besloten dit
niet te dulden. Is Duitschland bereid, Fin
land geenerlei bijstand te verleenen en
vooral de Duitsche troepen, die ter aflos
sing op weg waren naar Kirkenes, ter
stond terug te trekken?
Mijn antwoord: Duitschland heeft nog
steeds geen politieke belangen in Finland.
Een nieuwe oorlog van Rusland tegen het
kleine Finsche volk kan door de regee
ring van het Duitsche Rijk beschouwd
worden als niet langer te verdragen, zulks
te meer, daar wij nooit hebben kunnen ge-
looven aan een bedreiging van Rusland
door Finland. Wij willen echter In het ge
heel niet, dat de Oostzee nogmaals oor-
logstooneel wordt.
3. Is Duitschland bereid toe te staan, dat
Sowjet-Rusland zijnerzijds een garantie
aan Bulgarije geeft en met dit doel Russi
sche troepen naar Bulgarije zendt, waar
bij hij Mototow wilde verklaren, dat
zij niet voornemens waren, naar aanlei
ding hiervan bijvoorbeeld den koning ter
zijde te schuiven.
Mijn antwoord: Bulgarije is een souve-
reine staat en ik wist niet, dat Bulgarije
aan Sowjet-Rusland evenals Roemenië aan
Duitschland om een garantie had ver
zocht. Bovendien moest ik daarover te ra
de gaan met mijn bondgenoot.
4. Sowjet-Rusland heeft onder alle om
standigheden vrijen doortocht door dc
Dardanellen noodig en verlangt ook tot
zijn verdediging de bezetting van enkele
belangrijke steunpunten aan de Dardanel
len, respectievelijk den Bosporus. Heeft
Duitschland daartegen bezwaar of niet?
Mijn antwoord: Duitschland is ten allen
tijde bereid toestemming tot een wijziging
van het statuut van Montreux, ten gun
ste van de staten aan de Zwarte Zee te
verleenen. Duitschland is niet bereid in
te stemmen met de inbezitneming door
Rusland van steunpunten aan de zee
engten.
VERSTERKTE RUSSISCHE
ACTIVITEIT.
Nationaal-socialisten, ik heb hier dit
standpunt ingenomen, dat ik als verant
woordelijk leider van het Duitsche rijk,
maar ook als vertegenwoordiger van de
Europeesche cultuur en beschaving, die
mijn verantwoordelijkheid besef, uitslui
tend kon innemen.
Het gevolg was een versterking van de
Russische activiteit tegen Duitschland. En
vooral de onmiddellijke aanvang der uit
holling van den nieuwen Roemeenschen
staat en haar poging door propaganda de
Bulgaarsche regeering terzijde te schui
ven.
Met behulp van verdwaasde, onrijpe fi
guren uit de legionnaire beweging, slaag
de men er in in Roemenië een staatsgreep
te ensceneeren, die ten doel had het hoofd
van den staat, generaal Antonescu, ten val
te brengen en in het land een chaos te
verwekken, om door opzij schuiven van
een wettige heerschappij de voorwaarden
te elimineeren voor het in werking treden
van de Duitsche garantiebeloften. Deson
danks meende ik nog steeds, het beste te
doen door te blijven zwijgen.
Terstond na de mislukking van deze on
derneming werden de Russische troepen
concentraties aan de grens nogmaals ver
sterkt. Tankformaties en prachutetroepen
werden in steeds grooter aantal dreigend
dicht bij de Duitsche grens gebracht. De
Duitsche weermacht en het Duitsche va
derland weten, dat nog tot voor enkele
weken geen enkele Duitsche gepantserde
of gemotoriseerde divisie aan onze Ooste
lijke grens lag.
Indien nog een laatste bewijs noodig
mocht zijn, voor de coalitie tusschen En
geland en Sowjet-Rusland, die ondanks
alle afleidings- en camouflagemanoeuvres
intusschen tot stand gekomen was, dan
heeft het Zuid-Slavische conflict dit gele
verd.
Terwijl ik mijn best deed om een laatste
poging tot pacificatie op den Balkan te on
dernemen. en in samenwerking vol we-
derijdsch begrip met den Duce, Zuid-Slavië
uitnoodigde toe te treden tot het driemo-
gendhedenpact, organiseerden Engeland
en Sowjet-Rusland gemeenschappelijk
dien coup, om deze Zuid-Slavische regee
ring in eén nacht ten val te brengen.
WANT NU KAN AAN HET DUITSCHE
VOLK WORDEN MEEGEDEELD. DAT
DE SERVISCHE COUP TEGEN DUITSCH
LAND ZICH NIET SLECHTS ONDER
ENGELSCH, DOCH VOORAL ONDER
RUSSISCH VAANDEL VOLTROK.
Daar wij ook hiertoe het zwijgen deden,
ging de Russische leiding nu nog een stap
verder. Zij organiseerde niet slechts den
putsch, doch zij heeft enkele dagen later
met de nieuwe creaturen, die haar waren
toegedaan, de bekende vriendschapsover
eenkomst gesloten, die ten doel had de
Serven te versterken in hun begeerte om
zich te verzetten tegen de pacificatie van
den Balkan en tegen Duitschland op te
hitsen. Dit was ook geen platonische be
doeling: Moskou eischt de mobilisatie van
het Servische leger.
Daar ik ook thans nog meende beter niet
te kunnen spreken, gingen de machtheb
bers van het Kerml nog een stap verder:
de Duitsche regeering bezit thans de be
wijzen, dat Rusland, om Zuid-Slavië defi
nitief in den oorlog te brengen, de toezeg
ging deed via Saloniki wapens, vliegtui
gen. munitie en ander oorlogstuig tegen
Duitschland te leveren.
Dit geschiedde bijna op hetzelfde oogen
blik, toen ik zelf nog aan den Japanschen
minister van buitenlandsche zaken. dr.
Matsoeoka, den raad gaf, een ontspanning
met Rusland tot stand te brengen, steeds
in de hoop, daarmede den vrede te die
nen.
Slechts de snelle opmarsch van onze on
vergelijkelijke divisies naar Skoklje bene
vens de inneming van Saloniki zelf, heb
ben de bedoelingen van dit Russisch-An-
gelsaksische complot verhinderd. De Ser
vische vliegerofficieren vluchtten naar
Rusland en werden terstond als bondge-
nooten ontvangen.
Slechts de zege van de spilmogendheden
op den Balkan heeft voorloopig verijdeld
Duitschland deze zomer In een strijd van
maanden in het Zuid-Oosten te verwikke
len en intusschen den opmarsch van de
Russische legers steeds meer te voltooien
en hun oorlogsparaatheid doen toenemen
om dan samen met Engeland en met steun
van de verwachte Amerikaansche leveran
ties het Duitsche Rijk en Italië is kunnen
worgen en dood te drukken.
Daardoor heeft Moskou de bepalingen
van ons vriendschapsverdrag niet slechts
geschonden, doch ook op erbarmelijke wij
ze verraden. En dit alles terwijl de macht
hebbers op het Kerml tot op het laatste
oogenblik naar buiten juist als in de kwes-
tie-Finland of Roemenië vrede en vriend
schap huichelden en schijnbaar onschuldi
ge dementi's opstelden.
Al werd ik nu door hun onschuldigheden
gedwongen steeds meer te zwijgen, toch is
thans het oogenblik gekomen, waarop ver
der toezien niet slechts een zonde door na
latigheid zou zijn, maar een misdaad je
gens het Duitsche volk.
Op dit oogenblik voltrekt zich een op
marsch, die in uitgebreidheid en omvang
de grootste is, die de wereld tot dusverre
heeft gezien.
In vereeniging met Finsche kameraden
staan de strijders der overwinning van
Narvik aan de Noordelijke IJszee. Duit
sche divisies, onder bevel van den verove
raar van Noorwegen, beschermen tezamen
met de Finsche vrijheidshelden onder hun
maarschalk den Finschen bodem.
Van Oost-Pruisen tot aan de Karpathen
strekken de formaties van het Duitsche
Oostelijke front zich uit.
Aan de oevers van de Proeth, aan den
benedenloop van den Donau, tot aan de
oevers van de Zwarte Zee vereenigden
Duitsche en Roemeensche soldaten zich
onder het staatshoofd Antonescu.
Derhalve is de taak van dit front niet
meer de bescherming van afzonderlijke
landen, maar de beveiliging van Europa
en daarmee de redding van allen.
Ik heb derhalve vandaag besloten het
lot en de toekomst van het Duitsche rijk
cn van ons volk weer in de handen van
onze soldaten te leggen. Moge de Heere
God ons juist bij dezen strijd helpen.
Berlijn, 2 Juli 1941.
get. ADOLF HITLER.