Bij Examens RECHTZAKEN RDAAD PAM BIJ DE MAANAPEN M. BB VNKS INKOOP VAY OütuOOD V&tdiuetien DONDERDAG 19 JUNI 1941 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD - PAG. 6 Qemeng.de ffiodcfden DOODELIJK ONGELUK OP RANGEER TERREIN Op het rangeerterrein van de Nederland- sche Spoorwegen te Dordrecht was gister ochtend de 50-jarige arbeider M. v. d. B., uit Dordt, met eenige arbeiders bezig met het verrijden van een met kolen geladen goederenwagen. Zij hadden daartoe uit eigener beweging twee wagons van een rangeertrein losgemaakt. Toen ze nu met be hulp van een koevoet den eersten wagen over een wissel wilden duwen, reed de lo comotief van den trein, die gerangeerd werd, achteruit, wat tot gevolg had, dat de losgehaakte wagons een duw kregen. Hier door raakte v. d. B tusschen den koevoet en de rails bekneld, viel en kwam onder den goederenwagen terecht. Hij werd over reden en was op slag dood. IN EEN MESTKUIL OMGEKOMEN Dinsdag is het driejarig zoontje van den landbouwer Cox te Maasniel achter de boer derij in een mestkuil gevallen en verdron ken. De vader vond het lijkje terwijl de moeder afwezig was. Het tweejarig zoontje van den heer Kamphuis, wonende in de Schoolstraat te Raalte viel in een onbewaakt oogenblik in den gierput. Ofschoon de ouders het knaap je er heel spoedig konden uithalen, mocht het den in allerijl ontboden geneesheer niet gelukken, de levensgeesten op te wekken. VERDRONKEN. Gistermiddag is het vierjarig jongetje A. B. uit Zaandam bij het spelen nabij de Peperstraat in de Zaan geraakt en ver dronken. Gistermiddag is op den Gravendijk- wal te Rotterdam een doodelijk ongeluk ge beurd. Het 5-jarige meisje P. de Groot, uit de Bajonetstraat, geraakte tusschen den dam en den tunnelwand van den tunnel aan den Beukelsdijk, waar ongeveer drie meter water staat. Een wachtsman bracht het kind op het droge, doch spoedig na aan komst in het ziekenhuis bleek het slacht offertje te zijn overleden. Gisteravond is de 18-jarige G. Enge len te Ulft bij het zwemmen in den Ouden IJssel verdronken. Zijn vrienden merkten het ongeluk te laat en konden hem niet meer redden. EEN LAWINE VAN SLUIKHANDEL. Ontduiking van distributiebepaling-en op groote schaal. De vorige week reed L. woonachtig te Vlaardingen, op zijn fiets met een pakje achterop. De politie hield hem aan voor controle en toen bleek, dat in dit pakje doozen stroop waren gewikkeld. Hij kwam uit een winkel van mej. W. uit den Groo- ten Vettenoordschen Polder te Vlaardin gen. Voor alle zekerheid ging de politie bij genoemde winkelierster vragen, wat L. daar had gedaan en toen bleek, dat L. stroop had verkocht voor 45 cent per pond, terwijl de normale prijs hiervan 18 ct. be draagt. De winkelierster en L. werden daarop naar het bureau van politie meege nomen voor nader onderzoek. Uit de verklaringen van beiden bleek, dat L. ook aan de winkelierster doozen witte peper en busjes nootmuskaat had ver kocht eveneens tegen abnormaal hooge prijzen. Voorts werden bij een huiszoeking bij mej. W. drie doozen met elk 36 stuks scheerzeep, twee doozen met elk 24 stuks toiletzeep en 145 doozen luxe toiletzeep aangetroffen, welke zij zonder bonnen ver kocht. Bij het verdere verhoor bleek, dat ook door L. in thee gehandeld werd, die hij in opdracht van den winkelier L. te Vlaardingen aan de winkelierster W. even eens tegen veel te hoogen prijs verkocht had. Bij verhoor van laatstgenoemde L. bleek, dat een partij van 150 K.G. thee zich te Beverwijk bevond. De verkoopsprijs hiervan bedroeg 26 gulden per K.G. In sa menwerking met de Beverwijksche politie is aldaar een verder onderzoek ingesteld en werd de thee in beslag genomen. Tij dens het verhoor kwam aan het licht, dat er nog 2 1/2 K.G. koffie uit eigen voorraad verkocht was door den winkelier L. voor 12 per K.G. aan zekeren D. die de koffie weer verkocht aan V. voor 13.50 en deze weer aan den groentenhandelaar M. voor 15.— per K.G. blijft men kalm enjhphler, indien men vooraf Mijnhardt's ZeijfUv*abletten gebruikt. Koker 75 ct. Bij FApowiekers en Drogisten >1 8482 Een der getuigen in deze zaak, zekere D. te Vlaardingen, verklaarde, dat hij in het bezit was van een vat vet, inhoudende 90 K.G., hetwelk hij had gekocht voor 300. van Van O. te Vlaardingen. Deze had hét vat weer gekocht van V. uit Rotterdam door bemiddeling van V. uit Schiedam. Deze had het gekocht van Van der E. uit Rotterdam voor 90 ct. per K.G. en genoem de van der E. verkocht het weer uit den voorraad van zijn patroon F. darmenhan delaar te Rotterdam. De winst werd geza menlijk gedeeld. Bij nader onderzoek kwam aan het licht, dat het vet bestond uit gemalen, gezouten darmen z.g. veteinden. In het pakhuis van F. werden nog 20 vaten darmen in beslag genomen. Deze had de darmen zonder eenige distributiebescheiden gekocht en verkocht. Laatstgenoemde zaak wordt thans door den Crisis Opsporingsdienst be handeld op last van den Officier van" Justi tie. Genoemde D. verklaarde bij zijn ver hoor, dat hij in den loop van 1941 twintig halve varkens had gekocht, tezamen met zekeren B. uit Vlaardinger-Ambacht van zekeren B. te De Lier. Deze is op het oogenblik voortvluchtig. De Crisis Opsporingsdienst had hier reeds een onderzoek naar ingesteld, waar bij onder de gemeente Naaldwijk ook nog drie kalverhuiden in beslag werden geno men. Bij deze ingewikkelde zaak zijn dus in totaal in beslag genomen 46 blikken met doozen witte peper, 24 doozen met busjes nootmuskaat, 108 staven scheerzeep, 48 stukken toiletzeep, 145 doozen lux toilet zeep, 20 vaten vet en 1500 K.G. thee. Te gen de 14 hierbij betrokken personen is proces-verbaal opgemaakt. ZAAGSEL IN PLAATS VAN VET. Een koopman uit Arnhem bood een bak ker in Nijmegen een groot pak vet aan, be staande uit vijitig pakjes en vroeg daar voor den prijs van ongeveer vijftig gulden. De bakker ging op den koop in en zou de partij vet in een winkel in ontvangst ne men. De z.g. koopman zette het pak in den winkel met het verzoek om het pak voor hem te bewaren. Toen de bakker kwam, trak ook de koopman den winkel binnen en gaf het vet aan den bakker over om ver der op straat af te rekenen. Dat gebeurde. Toen de bakker thuis kwam, bleek het vet te bestaan uit nat zaagsel. Het signalement van den bedrieger werd aan de politie opgegeven en deze kon hem later in de stad arresteeren. Het bleek te zijn zekere van R. uit Arnhem, die zich reeds meer aan dergelijke practijken had schuldig gemaakt. Hij is aan de Justitie overgeleverd. SOMNAMBULE ZOU VOOR WERK ZORGEN Maar 't was alleen voor de politie Eenigen tijd geleden kwam een vrouw te Amsterdam, wier man reeds langdurig werkloos was, bij een somnambule in de Jordaan op bezoek. De somnambule ge raakte in trance en in dien toestand ver telde zij, dat zij in de toekomst een mooie betrekking voor den werkloozen echtgenoot zag. Om alles aannemelijker te maken, kwamen er nog allerlei details bij: de werkkring was in Haarlem (echter met vrij reizen van Amsterdam en terug) en zou 45 in de week opleveren. Dank zij de re laties, die de somnambule bij de justitie had, zou het haar mogelijk zijn te bewer ken, dat de man inderdaad de betrekking zou krijgen. Tot zoover was alles louter rozegeur en maneschijn, doch zooals meer voorkomt de medaille had nog een keerzijde. De relaties moesten beïnvloed worden en dat kostte geld: een bedrag van vijfhonderd gulden moest op tafel komen. Helaas was de werklooze zoo onverstandig, op dit fan tastische verhaal in te gaan en hij trachtte op allerlei wijze het geld bij elkaar te brengen. Het liep echter zooals begrijpe lijk is niet erg vlot en na eenigen tijd kwam hij bij de somnambule met de me- dedeeling, dat hij geen kans zag, de ver- eischte vijfhonderd gulden bijeen te krijgen. Enfin, de somnambule zou het dan wel voor 300 doen. Enkele weken later verscheen de werk looze man weer bij zijn weldoenster, om nu, met kloppend hart te vertellen, dat hij zelfs de „luttele" som van driehonderd gul- HAAGSCH GERECHTSHOF Er werd iemand boos. De jeugdige houtbewerker H. J. uit B o- degraven kwam in hooger beroep van een vonnis van den Haagschen Politierech ter, die hem wegens mishandeling veroor deeld had tot twee weken gevangenisstraf. De procureur-generaal vond deze straf juist gewezen gezien de ernst van het feit. Wat immers was het geval. De overal zeer bekende bedelaar Zuid- dam liep 's morgens met zijn nog meer be kend hondje over de straat toen verdachte aankwam. Het hondje deed zeer vriend schappelijk tegen verdachte, hetgeen deze niet accepteerde en naar het beest schopte. Het hondje dacht, dat het spelen was en kwam weer terug om hetzelfde onthaal te krijgen. Wat er vervolgens gebeurde, is niet erg duidelijk, maar vast staat wel, dat zoowel verdachte als het hondje boos ge worden waren. Het hondje had verdachte in zijn jas gebeten en deze, verdachte dan, had het hondje geschopt. Door dit schop pen was een thermosflesch uit verdachtes zak aan diggeltjes gevallen en was hij nog boozer geworden. Inmiddels was de oude bedelaar ook boos geworden, omdat men zijn hondje zoo behandelde en hij zei te gen verdachte, dat hij hem maar eens zoo moest schoppen. En aangezien deze nu toch boos was, had hij het aanbod aanvaard met dien verstande, dat hij de oude bede laar niet geschopt, maar in zijn gezicht ge slagen had en wel zoo hard, dat deze met zijn hoofd op den rand van het trottoir te recht was gekomen en een flinke wond had opgeloopen. De ingewonnen inlichtingen kwamen al len overeen en wel, dat de oude bedelaar iemand is, die geen vlieg kwaad zal doen en gunstig bekend staat. Verdachte voerde voor het Hof aan, dat hij dadelijk erg veel spijt van het ge beurde had, maar de procureur-generaal zeide, dat verdachte het heel anders heeft gezegd en wel „ik heb er lekker op geran seld want het bloed liep langs zijn sm. Zooals reeds vermeld de procureur-gene raal vond deze twee weken gevangenisstraf een goede les voor Verdachte. Op 30 Juni zal het Hof vonnis wijzen. den niet had kunnen vergaren en het slechts tot de helft daarvan had gebracht. Opnieuw toonde de somnambule haar groote goedhartigheid: zij zou dan zelf wel de ontbrekende f 150 voorschieten, dan moest de man later dat geld maar terug betalen. Nu zou dan toch eindelijk de veelbegeer de betrekking kómen, maar dit scheen op velerlei moeilijkheden te stuiten. Tenslotte begon de werklooze de somnambule te wantrouwen en liep hij naar de politie. Daar bleek al spoedig, dat de mededeeling van- de somnambule, dat zij relaties had met de justitie, volkomen op waarheid be rustte, zij het ook in andere beteekenis dan zij er zelf aan had gegeven. De rest van haar verhaal berustte eohter volkomen op fantasie. De werklooze man had, behalve de 150 ook nog een bedrag van 25 voor „admi nistratiekosten" moeten betalen. De somnambule zal haar gerechte straf wel niet ontgaan, maar zal de bedrogen werklooze ooit zijn geld terugzien? Duitsche Landgereeht LEERAAR MAAKTE IN DE SCHOOL ONGEPASTE GRAPPEN. De 43-jarige W. G., wiskunde leeraar aan het Marnixgymnasium te Rotterdam werd beschuldigd van Duitschvijandige uitingen tegenover zijn leerlingen. Hij had allerlei grappen verteld in de klas, die alle betrek king hadden op Italië, Duitschland, de N. S. B. enz. Ook kwam hij op den verjaar dag van Prinses Beatrix in een zwart cos- tuum op school. Het bleek, dat de rector hem al eens gewaarschuwd had voor zijn loslippigheid maar veel geholpen had dat niet. Eenige leerlingen werden als getui gen gehoord. Het gebeurde naar mede gedeeld werd dat van de wiskunde twee derde van den tijd omging met het tappen van moppen. De kinderen vroegen er om en de heer G. ging er dan grif op in. Oberstaatsanwalt dr. Oegg, zeide in zijn requisitoir, dat de bezettende macht aller lei „Witze" onschuldig acht en er zich ze ker niet mede zal bezig houden. De grond slag van deze vervolging is dan ook, dat hier een leeraar bijdraagt tot het wekken van een anti-Duitsche stemming door zijn leerlingen in die richting te bewerken. Een leeraar, die dat doet, is op Duitschvijandige wijze werkzaam. Een strenge straf oordeel de dr. Oegg op haar plaats. Hij eischte ne gen maanden gevangenisstraf met aftrek van drie maanden preventief. Het vonnis luidde: zeven maanden met aftrek. Rechter Joppich sprak de hoop uit, dat de leeraar den tijd in de gevangenis zou gebruiken om over zijn grappen na te den ken en daarna zich er van zal onthouden. Radio-programma VRIJDAG 20 JUNI 1941 HILVERSUM L 415.5 AL 6.45 Gramo- foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek 7.00 Gramofoonmuziek 7.45 Ochtend gymnastiek 8.00 B.N.O.: Nieuws berichten 8.15 Schriftlezing en meditatie (Voorbereid door de Christelijke Radio Stichting) 8.25 Gewijde muziek (gr. pl.) 8.45 Gramofoonmuziek 9.15. 9.20 Voor de huisvrouw) 10.40 Decla matie 11.00 Jac% Staffer's Sextet en gra mofoonmuziek '12.00 Ramblers 12.30 Gramofoonmuziek 12.40 Almanak 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische be richten 1.00 Romancers 1.30 Orgel concert 2.00 Gramofoonmuziek 3.00 Kamerorkest „Ars' Nova et Antiqua" en solisten 4.00 Lezen in den Bijbel (Voor bereid door het Vrijz. Prot. Kerkcomité) 4.20 Omroeporkest 5.15 B.N.O.: Nieuws- economische en beursberichten 5.30 de jeugd 5.45 Haarlemsch Orkestver- eeniging solist en gromofoonmuziek 7.00 B.N.O.: Vragen van den dag. 7.15 Voor de kleuters 7.25 Gramofoonmuziek 7.30 Causerie: De sport der Friezen: Het Kaatsen 7.46 Gramofoonmuziek 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten 8.15 Spiegel van den dag 8.30 Groot Amusements orkest en Ensemble Bandi Balogh 9.30 Berichten (Engelsch) 9.45 Sportnieuws 10.0010.15 B.N.O.: Uitzending in de Engelsche taal: Economie News from Holland. HILVERSUM H. 301.5 M. 6.45 Gramo foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek 7.00 Gramofoonmuziek 7.45 Ochtend- Naalmcrchines I VESTA VERITAS TONDflflL Ver»] KAAPIEMMERSTBMT 2? 1H_21911 HA A en GOEDE naaimachine EENENDAAL! AS is PRIMA! 8485 Vakkundig adres: RSTRAAT 27 - TEL. 21511 185. Langzaam naderen ze nu een groote diepe vallei, die schijnbaar de verblijfplaats der maanapen is. Het transport is moeilijk, want voor de apen vormt het lichaam van Pam een reusachtig gewicht. 186. Langs een der wanden loopt een soort trap naar beneden en deze trap dalen ze nu af. Het gaat niet makke lijk, doch het lukt toch. Op den bodem der vallei liggen groote hoopten steenen. haarl.str/Ut I 26\rEL. 21074 8202 b Donkersteeg TURFMARKT Vl "Al. 22336 tegen de hoog te waarde. Eerste Leidsche Begrafeni voor Roomj GEVES G. H PIETER DE LA I TRANSPORT Tarief en uitvoering KOLEBFORNUIS ven 42.50 LANGEZAAL - Hoc^gewoerd 128 B gymnastiek 8.00 B.N.O.: Nieuws berichten 8.15 Gramofoonmuziek 10.20 Orgelconcert 11.00 Twintig minu ten in de Kleuterklas 11.20 Zang met pianobegeleiding en gramofoonmuziek 12.00 Berichten 12.15 Omroeporkest 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische be richten 1.00 Gevarieerd programma 3.00 Voor de vrouw en gramofoonmuziek 3.45 Gevarieerd programma (gr. pl.) 4.30 Voor de jeugd 5.00 Gramofoon muziek 5.15 B.N.O.: Nieuws-, econo mische en beursberichten 5.30 Orgel concert 6.00 Voordracht (Voorbereid door de Christelijke Radio Stichting) 6.15 Omroeporkest 6.45 Toeristische raadgevingen 7.00 B.N:0.: Economische vragen van den dag 7.15 Omroeporkest 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten 8.15 Residentieorkest (Om 8.45 Voor den boer) 9.45 Gramofoonmuziek 9.55 Avond wijding Voorbereid door het Vrijz. Prot. Kerkcomité 10.00 B.N.O.: Nieuws berichten. Sluiting. GEM. RADIODISTRIBUTIEBERDIJF le Programma: 6.4522.00 Hilversum I 22.0024.00 Duitsch programma. 2e Programma: 6.4522.15 Hilversum II 22.1523.00 Hollandsch Programma uitsluitend voor Radio Centrales 23.00 24.00 Duitsch Programma. 3e Programma: 6.^524.00 Duitsch Pro gramma. 4e Programma: 6.4521.00 Duitsch Pro gramma 21.0022.00 Gramofoonmuziek G.R.D. 22.0024.00 Duitsch Programma. FEUILLETON naar het Engelsch bewerkt door A. J. HUISMAN. 33) Zij wist dat de advertentie in de „Dai ly Wire" zou verschijnen en zij stond vroeg op om Grell te waarschuwen, dat we op de hoogte waren, ingeval hij een adres zou geven. Zij zag toen toen een klein ar tikeltje, door Mr. Green bedacht, voor zij naar huis terugkeerde, en toen werd haar nieuwsgierigheid opgewekt. Sir Hilary Thorton liep naar de deur en beantwoordde den groet van Wrington, dien hij bij de deur passeerde. De rivierrecher cheur was blijkbaar erg in zijn schik. Foyle nam plaats voor het vuur en wachtte. Kouden nacht gehad?, vroeg hij. Te druk bezig geweest om daarop te letten, mijnheer, grinnikte hij. Wij heb ben ontdekt, dat de eigenaars van de schuit een man aannamen, die den naam Floyd opgaf. De gewone kaailui hebben hem bijna niet gezien hij vertoonde zich nooit op den dag. Dezen morgen werd een brief gebracht, geadresseerd aan James Floyd, Esq. Ik opende hem niet, denkend dat u dit misschien liever zelf zoudt doen. Wij doorzochten de schuit van begin tot einde en Jones staat buiten met een zak vol glinsterende dingen, die u misschien zoudt willen zien. Wat ik echter het meest be langrijk vond, was dit. Hij stak zijn hand in zijn jaszak, haalde er en klein pakje uit, gewikkeld in kran ten papier, en maakte het voorzichtig open. Rinkelend viel iets op Foyle's lessenaar. Wel, lieve God, riep Green uit. Het is de scheede van den dolk. De chef nam het ding op ëen kleine scheede van glanzend staal met een schroef aan den buitenkant, waarmee het aan den gordel vast gemaakt kon worden. Hij nam het voorzichtig bij de uiteinden beet. ZES EN DERTIGSTE HOOFDSTUK. Foyle las het briefje door, het voorzich tig weer in de enveloppe stekend, toen hij klaar was. Het was de brief, die gericht was aan Lloyd op de „Flowery Land". Hij luidde: „Waarde Mr. Floyd, Ik heb getracht uw bevelen uit te voeren, maar het. geluk was tegen mij, daar ik heel voorzichtig moet wezen. Het is gemakkelijk genoeg geweest de scheepspapieren te koopen, die u noodig had, maar het is mij niet gelukt Lola te zien. sedert zij vandaag de advertentie weg bracht, ik weet dus niet of zij geld bij el kaar heeft kunnen krijgen. Ik geloof, dat ik hier veilig ben en mijn vrienden zijn te vertrouwen, ofschoon zij het heel druk hebben met dobbelen en rooken. Het is dus niet erg rustig. Als u schrijft, adres seer het dan aan Mackirty, 146 Smike Street, Shadwell". Er was niet veel bekwaamheid noodig om den briefschrijver als Ivan te herken nen en te raden dat hij een toevlucht had gezocht in een speel- en opiumhol. Dit laatste werd spoedig als waar bewezen door een aanvxag per telefoon aan den re chercheur-inspecteur van het district. Deze verklaarde, dat hij slechts wachtte op vol doende bewijzen van het karakter van het huis om er een in val te doen. Foyle had dadelijk bevel gegeven dat het huis om singeld moest worden, maar dat geen stap pen gedaan mochten worden voor zijn komst. Hij had respect gekregen voor de slimheid van Ivan in deze zaak, want er was geen plaats waar een vluchteling vei liger was voor een overval door de poli tie dan een speelhuis. Hij was bereid liever de veroordeeling van de houders van het speelhuis te voor komen dan een gelegenheid te verliezen Ivan in handen te krijgen. Want voorzich tigheid is altijd noodig om op te treden te gen zulke gelegenheden. Het is zoo gemak kelijk een spel baccarat, faro. of fantan te veranderen in een onschuldig spelletje bridge of whist met eenige onschuldige toeschouwers, en alle speel-instrumenten te verbergen in den tijd, die verloopt tus schen het kloppen door de politie en haar binentreden. Dan hebben de politiemannen geen enkel wettig bewijs, hoe overtuigd ze ook mogen zijn, dat ze gelijk hebben, ten zij een hunner te voren als „speurhond" er geintroduceerd was, en om dat te doen was tijd noodig. Smike Street was vroeger een straat met eenige pretentie geweest. Zelfs nu was het, vergeleken bij de omgeving, waarin het zich bevond, een kaal deftige straat en de sombere huizen van drie verdiepingen wer den gewoonlijk door niet meer dan een ge zin op elke verdieping bewoond. Het was echter een van die zijstraten in het East End, die nooit eenzaam zijn, want de vol wassen bewoners hadden beroepen, die ze op elk uur van den dag op straat riepen marktkruiers, marskramers* fabrieksarbei ders, dokwerkers, matrozen, alle beroepen waren hier vertegenwoordigd. Een of twee huizen droegen het uithangbord „Hotel". Op den hoek der straat voegde zich de districts-inspecteur der recherche bij Foy le en Green en de drie mannen begaven zich naar de gelagkamer van een kroeg, waar ze beter gelegenheid tot onopgemérkt praten hadden dan op straat. Terwijl hij het glas bier, dat hij besteld had, onaan geroerd op de toonbank liet staan, vernam de Chef van al de stappen, die genomen waren. f Het is een hoekhuis aan dezen kant, zei de plaatselijke detective, gehouden door een ouden, schurkachtigen Chinees, die zich Li Foo noemt en een man, die vroeger be roepsbokser in San Francisco was een kerel, Keiler genaamd. Hij houdt de faro- tafel in een achterkamer op de eerste ver dieping, terwijl de Chinees opium ver koopt op de bovenste verdieping. Zij zijn de patroons, maar er zijn drie bedienden en het huis is dag en nacht geopend. Foyle bromde. Hoe lang hebt u dit geweten? Had u ze niet vroeger kunnen overvallen? De ander maakte een verontschuldigen de handbeweging. Ze zijn sluw. Het zaakje liep al drie maanden voor we er de lucht van kregen. Dat was ongeveer een maand geleden en wij hebben alle mogelijke trucs gepro beerd om onze mannen binnen te krijgen. Er is evenmin kans de plaats te overval len met een bevel tot inhechtenisneming, omdat zoowel de voordeur als de achter deur duubel zijn en er slechts een mensch tegelijk wordt toegelaten. Voor twee of meer doén zij niet open. Voor wij de deuren open konden krijgen zou er geen spoor van bewijs meer te vin den zijn. Een straal van drift kwam in Foyle's blauwe oogen. Dat is alles goed en wel, Mr. Penny. Het komt niet te pas, dat u reeds een maand weet, dat die plaats 'bestaat en dat dit nog steeds zoo doorgaat. Waarom hebt u niet een man alleen laten probeeren? Als de deur eenmaal open was, had hij zijn weg naar binnen kunnen vinden. Ik kon niet één man op een derge lijke taak uitsturen, beweerde de ander. U kent het huis niet. Ze zouden hem ver moorden voor wij hem te hulp konden ko men. Hij ging voor Foyle achteruit alsof hij bang was dat zijn chef hem zou slaan. Want de handen van Foyle waren tot vuisten gebald en zijn oogen schoten vuur. Toch was hij gevaarlijk kalm, terwijl hij begon te spreken. Een man van uw ervaring moest we ten, dat het tot zijn beroep behoort ge vaar te loopen. Als u overtuigd was, dat er geen andere weg was om bewijzen in handen te krijgen, had u iemand er heen moeten sturen. Dat doet er niet toe. Stel u voor vandaag onder Mr. Green's beve len. Green, ik ben in een uur terug. Ik ga naar die plaats. Handel naar eigen goed vinden, als je denkt dat ik in gevaar ben. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1941 | | pagina 6