Qemengdeffiexiclïten
SxJuiduwen aan het
aexCeden
WOENSDAG 5 MAART 1941
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
hen zou kunnen helpen aan een nieuwe
hakriem voor een van hun schaatsen, die
gebroken was, L. was op dit verzoek in
gegaan en had een van de riemen van de
nieuwe schaatsen gegeven. Door zooveel
medeleven geroerd had een der schaatsen
rijders gevraagd of L. soms trek in een
borreltje had. Gezien en gevoeld de koude
zou zulks best smaken had L. gemeend,
waarop een der schaatsenrijders een flesch
uit een zijner zakken te voorschijn had
gehaald, mitsgaders een glaasje zonder
voet, waarna L. zijn nattigheidje had ge
nuttigd..
Op een been kan men niet loopen, dus
was er nog een tweede snaps genoten. Na
elkaar alles wat wenschelijk is te hebben
toegewenscht was L. weer op zijn fiets ge
stapt om zijn tocht naar Koudekerk te ver
volgen. Na 20 minuten had L. last van
deze twee borrels gekregen, en was van
zijn fiets getuimeld en bewusteloos blijven
liggen. Toen L. weer eenigszins bij zijn
positieven kwam, stonden er twee veld
wachters over hem gebogen, die maar tot
één conclusie konden komen en dat was,
dat L. zwaar beschonken was.
Dus moest hij mee naar het bureau,
maar daar voelde L. weer niets voor, zoo
dat hij verzet ging plegen. Wegens dit ver
zet had hij zich voor den Politierechter te
verantwoorden. Hij bekende, maar voegde
er aan toe, niet het opzet te hebben gehad
om zich ernstig te verzetten. Hij wilde de
politie alleen maar bewegen hem naar huis
toe te laten gaan.
De Officier vond dat dan wel een heel
rare methode, een methode, die hij be
straft wilde zien met een maand gevange
nisstraf.
De verdediger van verdachte, mr. Meyer,
hield een uitvoerig pleidooi, waarin hij
den geheelen loop der gebeurtenissen
schetste en ten slotte een geldboete
vroeg.
De Politierechter voelde daar wel iets
voor, want hij veroordeelde verdachte tot
een geldboete van ƒ20 subs. 20 dagen.
Verduistering van rembours-
gelden.
De schipper J. O. te Boskoop had
voor de meelfabriek „de Sleutels" te Lei
den dertig baaltjes tarwebloem, ter waar
de van 255, naar iemand in Boskoop
moeten brengen. Het was een rembours-
zending. O. had de vracht afgeleverd en
de ƒ255 er voor ontvangen, maar dit be
drag niet afgedragen.
Waar of het geld gebleven was, wilde de
Politierechter weten.
„In mijn bedrijf opgegaan", was het ex
cuus van O.
Politierechter: „En u hebt er nog geen
cent van terug betaald".
De Officier zeide, dat de ingewonnen in
lichtingen ongunstig waren en eischte
daarom drie maanden gevangenisstraf.
Het vonnis van den Politierechter werd
twee maanden gevangenisstraf.
De goede klant, die een beetje
krap zat.
De handelaar J. F. N. van O. te L e i d-
schendam vertelde, dat een goede klant
een beetje krap in zijn boter had gezeten.
Daarom had hij hem maar 410 K.G. boter
gegeven zonder daarvoor de toewijzingen
te ontvangen. Verdachte had „vergeten",
de toewijzingen te vragen, vertelde hij
thans.
De toewijzingen worden thans ingehaald.
De Officier vond het onprettig aandoen,
dat verdachte er nu om heen stond te
draaien, terwijl hij in den beginne verteld
had, dat hij een goeden klant had willen
helpen. De distributie is er nu eenmaal
om prompt nageleefd te worden. Als ieder
een maar „goede klanten" ging helpen,
dan was het eind niet te overzien.
De eisch werd dan ook een geldboete
van ƒ200, subs. 4 maanden hechtenis.
Verdachte zeide in hooger beroep te zul
len gaan. De Politierechter was van mee
ning, dat hij zulks dan maar moest doen,
waarna het vonnis werd een geldboete van
200 subs. 40 dagen hechtenis.
De kaas, die indroogde.
T. van R., afkomstig uit Leiden, had
voor 9 Mei Edammerkaasjes van ongeveer
vier pond verkocht voor 1.40 per stuk.
Nadien had hij dezelfde soort kaasjes, on
geveer drie pond wegende, verkocht voor
2.40 per stuk.
„Toen deze kaasjes gekocht werden wo
gen ze vier pond", voerde verdachte aan,
„maar ze zijn erg ingedroogd".
De Officier vond zulk een verhaal van
indrogen „kletskoek", want dan zouden
voor den oorlog de kaasjes niet inge
droogd zijn, maar na den oorlog bijna een
pond.
Spr. vond dit onaannemelijk en achtte
prijsopdrijving bewezen. De eisch werd
een geldboete van ƒ40 subs. 40 dagen.
Mr. Schaper, uit Leiden, pleitte vrij
spraak subs, uiterste clementie.
De uitspraak werd een geldboete van
25 subs. 25 dagen.
WAAGSCHE RECHTBANK
EEN WASCHLIJST MET INBRAKEN.
Twee jaar en zes maanden
gevangenisstraf gecischt.
De reiziger D. K., zonder vaste woon- of
verblijfplaats en thans gedetineerd, had in
de maanden November en December van
het vorig jaar een groot aantal inbraken
gepleegd, o.a. twee te Wassenaar, al
waar hij uit twee verschillende villa's
jachtlaarzen, schaatsen, een fototoestel, ta
felzilver enz. enz. had weggenomen.
De Officier had hem maar acht inbraken
ten laste gelegd, maar wees er in zijn re
quisitoir op, dat verdachte aan de politie
bekend had, ook nog vier inbraken te
Sassenheim gepleegd te hebben. Zulk
een serie inbraken moet ernstig gestraft
worden en de eisch werd dan ook een ge
vangenisstraf voor den tijd van twee
jaar en zes maanden.
Verdachte, die zich zelf verdedigde,
voerde aan, dat hij financieel was vastge-
loopen en op die manier geprobeerd had
uit dezen toestand te komen.
Tot slot riep hij de uiterste clementie in,
daar het morgen de gelukkigste dag van
zijn leven zal zijn, want dat hij morgen
trouwt.
De uitspraak werd bepaald op over 14
dagen.
Diefstal van een rijwiel.
A. v. d. H., varensgezel te Leiden,
thans gedetineerd, had op 28 Augustus van
het vorig jaar een rijwiel weggenomen te
Katwijk aan Zee, hetwelk daar door
iemand was neergezet, tegen de afraste
ring van het „Zonnebad", toen deze per
soon een zonnebad ging nemen.
De Officier achtte, gehoord de bekente
nis van verdachte, het feit bewezen en
eischte daarvoor zes maanden gevan
genisstraf.
Verdachte riep de uiterste clementie in,
aangezien hij thans reeds drie jaar gevan
genisstraf uitzit, waarvan pas vier maan
den om zijn.
Uitspraak over 14 dagen.
HAAGSCH GERECHTSHOF
Lood uit het puin.
T. T H. l'A. uit Zwammerdam en
J. van L. uit Nieuwkoop waren werk
zaam geweest bij het puinruimen te Rot
terdam. In die functie hadden ze lood weg
genomen, dat tusschen het puin gevonden
was. Verdachten hadden aangevoerd, dat
ze gedacht hadden, dat het wel mocht,
want velen deden het. Zij zelf waren met
het lood langs de politieagenten gereden.
De Politierechter had hen schuldig ge
acht en elk van hen veroordeeld tot een
maand gevangenisstraf, van welk vonnis
de procureur-generaal in hooger beroep
bevestiging had gevraagd.
Het Hof, uitspraak doende, veroordeel
de elk van hen tot een geldboete van 20
subs. 20 dagen hechtenis.
ONVOORZICHTIG OP STRAAT
Door tram overreden en gedood
Op den Raamweg ter hoogte van het
K.L.M.-gebouw te 's-Gravenhage is Dins
dagmiddag omstreeks 12 uur de 25-jarige
mej. K. den H., uit de d'Aumeriestraat te
Scheveningen door eigen onvoorzichtigheid
door een motorwagen van de N.Z.H.T.M.
overreden en op slag gedood.
Uit het onderzoek, dat den trambestuur
der geenerlei schuld treft.
Het stoffelijk overschot is naar het ge
meenteziekenhuis aan den Zuidwal over
gebracht.
ZONDER UITKIJKEN DEN WEG
OVERGESTOKEN
Door auto aangereden en gedood
Gistermorgen heeft de zes-jarige C. T. N.
wonende in de Noordmolenstraat te Rotter
dam het zonder uitkijken oversteken van
den weg met den dood moeten bekoopen.
De jongen, die in gesprek was met zijn
vriendje, den vijf-jarigen C. v. d. W., liep
in de Zaagmolenstraat tegen een juist pas-
seerenden vrachtwagen, een zwaren auto
met oplegger, op en werd door het achter
stuk gegrepen. Het knaapje was onmiddel
lijk dood. Zijn vriendje kwam er met
enkele schaafwonden af.
LUK OPGEHAALD.
Vanochtend is uit de gracht van de Mols.
laan te Delft het lijk opgehaald van de
76-jarige mejuffrouw Sluis.
OLIESTOKERIJ TE ZAANDAM IN
VLAMMEN
Ketel was door oververhitting overgekookt
Gistermiddag werd de brandweer ge
alarmeerd voor een uitslaand brandje in
een der afdeelingen van de lak-industrie
Nederland der N.V. v/h P. Schoen en Zn.
aan den provincialen weg te Zaandam. De
situatie liet zich zeer ernstig aanzien, om
dat het vuur ontstond in de standolie-
stokerij, waar vijf ketels, elk inhoudende
800 leg., te vuur stonden.
Door oververhitting was een der ketels
overgekookt, waardoor de uiterst brand
bare inhoud vlam vatte.
Met een bluschapparaat trachtten de
arbeiders het vuur te blusschen, doch dit
gelukte niet
De inmiddels gewaarschuwde brandweer
slaagde er echter met hen spoedig in, den
brand tot de standoliestokerij te beperken,
dat er ongenoode gasten in zijn geldkist
avond geworden. Het vermoeden, dat de
GARAGEBRAND TE ALKMAAR
Gisteravond is te Alkmaar de op de Laat
gelegen garage van den heer Vermeulen
door onbekende oorzaak in brand geraakt.
Waarschijnlijk doordat zich nog eenige
benzine in de garage bevond, greep het
vuur snel om zich heen.
De garage, waarboven een woning lag,
welke evenwel onbewoond was, brandde
geheel uit.
BOERDERIJ AFGEBRAND TE
DlfcRMEN.
Gisteravond omstreeks acht uur brak
brand uit in de boerderij van den landbou
wer Top te Diermen bij Nijkerk. Het vee
en het grootste deel van den inboedel kon
den worden gered, doch de boerderij
brandde geheel af. Het blusschingswerk
werd verricht door de brandweer uit Put
ten, die voor een zeer moeilijke taak stond.
Een knecht liep bij zijn pogingen om nog
iets te redden verwondingen op en moest
zich onder medische behandeling stellen.
De oorzaak van den brand moet hoogst
waarschijnlijk gezocht worden in het ont-
ploffetn van een cylinder met B. U. T. A.-
gas.
FEUILLETON
Naar het Engelsch.
46)'
De Franschman hief zijn handen op met
het bekende gebaar van onverschilligheid,
terwijl hij zichzelf inwendig verwensch-
te, dat hij den sleutel niet uit de deur had
genomen.
Lieve Dora, je moet toch betere maat
regelen nemen om je huis te vrijwaren
voor een invasie voor krankzinnigen,
merkte hij luchtig op. Doch als deze mal
loot, hij maakte een hoofdbeweging naar
Daphne, ons per sé een verhaal wil op-
dissehen en zeker wil zijn, dat haar audi
torium h aar niet ontsinapte, vooruit dan
maar. Gekken moet je niet tegenspreken.
Kom kind, ga zitten, we zullen ons vast
en zeker amuseeren. Nu, wat wilt u dan
zoo graag vertellen? Geen omhaal alstu
blieft, want hoe eerder u hier vandaan
gaat, "hoe liever het mij zal zijn.
Daphne bleef onbewogen onder de onuit
sprekelijk kwetsende onbeschaamdheid van
zijn toon.
Ik ben bereid het heele verhaal te
doen als u bereid bent te luisteren, zei ze
doodkalm.
Ik begrijp er niets van, riep mrs.
Markham wanhopig.
Die man en ik zijn oude bekenden,
mrs. Markham. Jaren geleden leidde ik een
EEN GAT IN DE MUUR OM BUURMAN
TE BESTELEN
De ongeveer 75-jarige T. Oorschot, wo
nende aan de Kleine Haven te Haastrecht,
kwam Maandagmorgen tot de ontdekking,
dat er op zolder een gat in de muur was,
hetgeen door de buren moest zijn gemaakt.
T. O., die alleen woont, bemerkte £aarop,
dat er ongenode gasten in zij geldnkist
waren geweest. Het kistje was geopend
geweest en er bleek ongeveer 700 uit ge
stolen te zijn.
De politie werd van het geval in kennis
gesteld. Deze zocht uiteraard verband tus
schen het gat in de muur en het verdwij
nen van het geld.
Het was inmiddels reeds Maandag
ochtend geworden. Het vermoeden, dat de
buren er meer van wisten, werd nog ge
steund door het feit, dat zij, P. A. H. en
zijn vrouw, niet thuis waren. Zooals later
bleek, waren ze naar Den Haag gegaan,
blijkbaar met de bedoeling, met de op zoo
gemakkelijke wijze verkregen buit een ge
zellig dagje door te brengen.
De politie wachtte de terugkomst van
het echtpaar af. Bij het verhoor bleek, dat
zij nog een vriend, zekeren H. A. J. uit
Gouda, geïnviteerd hadden. Deze J. werd
in den nacht van Maandag op Dinsdag aan
gehouden en naar Haastrecht overgebracht.
Zoowel het echtpaar H. als de kapper J.
hadden nog een deel van het gestolen be
drag in hun bezit. Voor het uitgegeven
geld hadden zij verschillende artikelen ge
kocht, zooals een polshorloge, een porte
feuille en een aantal gramofoonplaten.
Beide nog betrekkelijk jonge mannen zijn
in arrest gesteld; de vrouw is voorloopig
op vrije voeten gelaten.
WONING LEEGGEPLUNDERD
Een bruidspaar, wonende te Haarlem,
had een huis gehuurd in de Rembrandt-
laan te IJmuiden, om zich daar te vestigen
Toen de bruidegom Zaterdag een en ander
in zijn woning wilde gaan doen, bemerkte
hij, dat inbrekers al aan het werk waren
geweest en zoo goed als alles, wat reeds in
het huis was gebracht, hadden meege
nomen. De serviezen, kisten met glaswerk,
allerlei geschenken van familieleden en
vrienden, bed etc. waren meegenomen.
Voorts hebben de inbrekers waarschijnlijk
ook nog hun slag willen slaan in het aan
grenzende perceel, doch daar zijn de be
woners wakker geworden en hebben een
onderzoek ingesteld. De inbrekers zijn
daarop gevlucht, met medeneming van wat
koffie en thee.
DE BONTDIEFSTAL TE UTRECHT.
In verband met den bontdiefstal bij de
firma van H. te Utrecht, zijn twee perso
nen aangehouden, de 53-jarige caféhoud
ster W. en de 48-jarige koopman M., bei
den uit Amsterdam. Zij worden verdacht
van heling. Het tweetal heeft een beken
tenis afgelegd.
Wilt U iets weten?
Vraag: Hoe moet men brokken of bab
belaars maken?
Antwoord: Het recept voor stroopbal-
letjes is als volgt: L. stroop, 9 lepels sui
ker, 10 gram boter. Los de suiker en de
boter op in de verwarmde stroop en kook
alles samen in, tot het de dikte van de
borstplaatoplossing gekregen heeft. Giet de
massa op een met boter besmeerden stee-
nen plaat uit, maak er, zoodra ze stijf be
gint te worden, balletjes van, door de mas
sa tot een dik lint uit te trekken en in
kleine stukjes te knippen.
Vraag: Kunt u mij het adres opgeven
van Tholen en v. Lier?
Antwoord: H. Tholen, Lekstraat 118,
Amsterdam Zuid.
avontuurlijk leven; hij moedigde mij aan
in het kwaad en hielp mij.
Het interesseert mij niet, wat jaren
geJeden is gebeurd, antwoordde de jonge
vrouw, zich vast klemmend aan haar lief
de en geloof in De Montalt.
Daphne sloeg geen acht op dien uit
roep.
Dat avontuurlijke bestaan vond zijn
toppunt in een sensationeelen moord, die
toen heel Engeland in rep en roer bracht.
Men hield mij voor de schuldige, maar hij
bedreef de misdaad. Wetend, dat ik de
grootste moeite zou hebben om mijn on
schuld te bewijzen, vluchtte ik, en van dat
oogenblik af begon ik een nieuw, beter
leven. Ik heb een opleiding voor verpleeg
ster gevolgd en zooals u ziet. oefen ik dat
vak nu uit. Ik ben bekend als zuster Mor-
land. Hij hield zich eveneens schuil; met
den buit van het misdrijf, dien hy mij
door dreigementen ontfutseld had, in zijn
bezit. Het ging in hoofdzaak om drie ro
bijnen van enorme waarde, de robijnen
van Rohilkund, waarvan u misschien wel
eens gehoord hebt. Een groote belooning
werd voor het terugvinden er van uitge
loofd en ik weet, dat hij ze een tijdlang
bij zich heeft gedragen, bevreesd of on
willig er van te scheiden. In den tijd, dat
hij zich verborgen hield, bracht hij een be
zoek aan een oom, Paul Duvivier, die in
het Zuid-Wes*.en van Frankrijk woonde.
Hij vermoordde den ouden man in zijn
slaap en maakte zich van zijn geld en kost
baarheden meester. Hij werd van de mis
daad verdacht, maar slaagde er in te vluch
ten en kwam naar Engeland terug.
Wat kan mij dat schelen, ik geloof
er geen woord van, riep mrs. Markham on-
RECHTZAKEN
Duitsche Landgerecht
LUISTEREN NAAR EEN VERBODEN
ZENDER.
Voor het Duitsche Landgerecht heeft
gisteren terecht gestaan de 67-jarige ge-
pensionneerde bootsman van de Neder-
landsche Marine, D. van der K., uit Am
sterdam, die naar den Engelschen zender
had geluisterd en anderen heeft laten mee
luisteren.
Beklaagde, die sinds 22 November in
voorarrest zit, gaf het ten laste gelegde
toe, doch zeide niet voor de gewone nieuws
berichten te hebben willen luisteren, maar
alleen uit belangstelling ols oud-marine-
rnan naar de scheepsberichten.
Overeenkomstig den eisch van den Ge-
neral-staatsanwalt, Dr. Koblitz, werd be
klaagde veroordeeld tot 4 maanden gevan
genisstraf met aftrek van het voorarrest en
voorts tot een geldboete var. 150 gulden,
terwijl hét radiotoestel werd verbeurd ver
klaard.
Rechter Joppich wees er hierbij op, dat
nog steeds zeer vele Nederlanders niet
schijnen te willen inzien, dat het luister-
verbod naar vreemde zenders tot de oor
logsmaatregelen behoort en dat men een
dergelijk verbod niet straffeloos kan over
treden. Eerst wanneer een vervolging wordt
ingesteld, toont men berouw, doch is het
helaas te laat en kan men een hooge straf
niet meer ontloopen.
In het onderhavige geval heeft spreker
nog rekening willen houden met den hoo-
gen leeftijd van beklaagde en hem tot een
milde straf veroordeeld, doch in de toekomst
zal dat niet altijd mosrelijk zijn.
BELEEDIGING VAN DEN FüHRER.
Daarna stond wegens beleediging van
den Führer terecht een 21-jarige brieven
besteller te Laren.
Deze beklaagde had eén meisje naar
Baarn gebracht en reed op den terugweg
twee hem onbekende meisjes achterop, met
wie hij een praatje aanknoopte. Na een in
leidend gesprek over het weer, kwam men
van lieverlede op politiek terrein. Daarbij
bleek, dat zoowel de meisjes als beklaagde
katholiek waren, maar ook bleek even la
ter, dat de meisjes lid waren van de N.S.B.
Het een lokte het ander uit; beide par
tijen wonden zich meer en meer op, totdat
ten slotte beklaagde den Führer en de N.
S. B. ernstig beleedigde.
Beklaagde erkende alles, waarna de Ge-
neraalstaatsanwalt er op wees, dat bekl.
ziéh aan een zeer zware beleediging van
den Führer heeft schuldig gemaakt. Spr.
wilde er bij de bepaling van de strafmaat
echter rekening mede houden, dat be
klaagde de woorden tijdens een politiek ge
sprek in opgewonden toestand heeft ge
bezigd en vorderde een gevangenisstraf
van 8 maanden met aftrek van het voor
arrest (sinds 9 December).
De verdediger merkte in zijn pleidooi
o.m. op. dat de beleediging zich in hoofd
zaak richtte tegen de N S. B. en vroeg een
milde straf.
Rechter Joppich heeft tenslotte beklaag
de veroordeeld tot 6 maanden gevangenis
straf met aftrek van het voorarrest. De
Führer is wel degelijk ernstig beleedigd en
dat kan niet ongestraft blijven. Bij de groot
te van de straf heeft spr. rekening gehou
den met de opgewondenheid van be
klaagde en met zijn nog jeugdigen leeftijd.
Haagsche Politierechter
Borrels, die erg straf waren.
J. L. uit Koudekerk was op 8 Ja
nuari per fiets op weg van Woubrugge
naar zijn woonplaats Koudekerk. Achter
op zijn rijwiel had hij een paar nieuwe
schaatsen gebonden. Toen hij te Roelof-
arendsveen was en daar langs het water
reed, was hij aangeroepen door twee
schaatsenrijders, die hem vroegen, of hij
stuimig uit. Wat ik geloof, is, dat u zich
allen door motieven van eigenbelang laat
leiden.
Binnen tien minuten kan ik het be
wijzen, kwam het bedaarde antwoord.
Laat ik eerst verder gaan. In Engeland, on
der welke omstandigheden is mij niet be
kend. kwam hij met een jongedame in aan
raking. en in haar gezelschap werd hij aan
het station in Birmingham gearresteerd,
op grond van een uitleveringsverzoek van
de Fransche regeering, wegens moord op
zijn oom. Hij heeft in Frankrijk terecht ge
staan en is tot gevangenisstraf veroor
deeld
Ik geloot er niets van, herhaalde mrs.
Markham obstinaat. Zij had zich met de
koppige kracht die dommen verblinden
menschen eigen is, voorgenomen niet het
minste geloof te hechten aan welke aantij
ging tegen De Monrdt ook en ontoegan
kelijk te blijven voor alles, wat zoo'n be
schuldiging zou kunnen staven. Ik heb het
vandaag trouwens nog al eens gehoord,
voegde zij ei bij.
Als u een oogenblik geduld hebt, zult
u rie waarheid er van inzien, sprak Daph
ne onverstoorbaar voort. Toen die arres
tatie plaats had, was Dessie Merrion
Wie? riep De Montalt spottend.
Vooralsnog Dessie Merrion. Die spot
tende vraag is een bewijs, dat hij de waar
heid van ieder woord dat ik zeg, heel goed
beseft. Dessie was op het perron, zij zag
de arrestatie, waarschuwde de jongedame,
die den man vergezelde en raadde haar te
vluchten. In de verwarring van het oogen
blik verwisselde de beide meisjes haar
handtasschen en toen Dessie later de tasch
opende, die zy had meegenomen, vond zij
de Robilkund-robijrien er in verstopt. Ze
wist niet, wat ze er mee moest beginnen en
borg ze in een loket bij de Safe Deposit
Company Ze zijn haar altijd tot een last
geweest.
Waarom gaf zij ze niet aan de politie?
vroeg Cheriton, die met ademlooze belang
stelling naar dit deel van het verhaal had
geluisterd.
Om twee redenen. Haar eigen tasch
werd haar teruggestuurd met een brief, die
het verzoek bevatte alles te vernietigen,
dat zich in de tasch, die zij in vergissing
had meegenomen, bevond, op datgene' na,
waarvan ze dacht, dat de eigenares er prijs
op zou stellen het later terug te hebben,
als deze zich tenminste ooit bekend durfde
maken. Dat de juwelen in de tasch hadden
gezeten, wist de schrijfster van den brief
toen zelf nog niet. Maar het tweede motief
was het voornaamste. Zij vluchtte uit een
leven vol afschuwelijke herinneringen, uit
een omgeving, die haar in het diepst van
haar hart tegenstond en wilde onder een
anderen naam een nieuw leven beginnen.
Zij overwoog, dat als zij de steenen bij de
politie bracht, zij allerhande inlichtingen
zou moeten geven en dat daardoor haar
kans om heelemaal opnieuw te beginnen,
veel geringer, zoo niet geheel vernietigd
zou worden. Daarom gaf zij de voorkeur
aan stilzwijgendheid eri ik ben van mee
ning, dat dit verstandig van haar was.
Wat bedoelt u met afschuwelijke her
inneringen en een slechte omgeving? wilde
Tom Cheriton weten. Ik heb daar nooit iets
van gehoord.
Daarvoor zal zij heusch haar goede re
den wel hebben gehad, hoonde De Mon
talt.
Vermoedelijk heeft zij het zoolang mo
gelijk willen uitstellen om u dat te vertel
len, zooals iedereen een onpleizierige me-
dedeeling graag verschuift, legde Daphne
uit. en zij heeft te lang gewacht. Maar laat
ik tot mijn verhaal terugkomen.
Zij borg die juweelen op, in de verwach
ting er nooit meer iets van te hooren en den
man, die op het station' in Birmingham ge
arresteerd was. nimmer weer te zien. Doch
zij vergiste zich. U weet. Daphne richtte
zich thans speciaal tot mrs. Markham, hoe
haar leven de laatste jaren is geweest,
want u was haar intieme vriendin. U kunt
dus haar schrik begrijpen, toen zij in den
man, met wien u ging trouwen, Rolande
Lespard herkende.... een man, die ver
oordeeld was wegens een laffen roofmoord
op zijn ouden oom.
Zij heeft er mij niets van gezegd,
merkte mrs. Markham op.
Jarenlang is de gedachte aan den man
haar als een obsessie geweest, was het be
scheid, en op het moment wist zij niet,
wat zij moest doen. Ten laatste besloot zij
den volgenden morgen mr. Cheriton alles
te vertellen. Maar voor zij hier wegging, u
herinnert het zich, had zij een lang ge
sprek met den man zelf.
Zij vertelde hem dapper, dat zij hem
herkend had en waarschuwde hem geen
voet meer over mrs. Markham's drempel
te zetten. Daarna wilde zij naar u gaan,
mr. Cheriton, doch u was naar uw zieken
oom. Moedérziel alleen, zonder eenige
hulp. moest zij den strijd tegen een man
als hém aanbinden. En het behoeft geen
verwondering te wekken, dat hij haar ver
slagen heeft.
Wordt vervolgd.
