De Liturgie der Kerk
Qemeagdetö&acfiten
WIELRIJDERS,
BIOSCOPEN TE LEIDEN
OxhtoH, de froööchen
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1940
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 9
MET DE FIETS GEVALLEN EN
OVERLEDEN.
Gisteravond omstreeks zes uur keerde de
negentienjarige J. C. A. Clemens uit Hel
mond per fiets van zijn werk uit Mierlo
naar huis terug. Dicht bij zijn woning nam
hij een bocht te scherp, zoodat hij met een
trapper het voetpad raakte en viel, waar
bij 'hij op slag werd gedood. Het stoffelijk
overschot is naar de ouderlijke woning ge
bracht.
VAN HET DAK GEVALLEN EN
OVERLEDEN.
Gistermiddag is een 25-jarige loodgie
ter, die werkzaamheden verrichtte op het
dak van een woning in de Spaarnwouder-
straat te Haarlem, uitgegleden en van een
hoogte van negen meter op straat geval
len. Hij kreeg een schedelbasisfractuur en
werd naar de Mariastichting overgebracht,
woar hij omstreeks acht ur is overleden.
JONGETJE VERDRONKEN.
Te Jislum in Friesland is het tweejarig
zoontje van de familie J. Wassenaar te wa
ter geraakt en verdronken.
DADER VAN AANSLAG TE VENLO
GEARRESTEERD.
Voortvluchtige
tevens aangehouden.
De marechaussee te Horst is er in ge
slaagd de hand te leggen op den ongeveer
26-jarigen arbeider D. B. uit Venlo en de
echtgenoote van het slachtoffer van den
onlangs gepleegden moordaanslag te Ven
lo, waarbij zooals gemeld een ze
keren X., tijdens den slaap, zware ver
wondingen met een bijl werden toege
bracht. De vrouw van het slachtoffer en B.
waren sedert de ontdekking van den aan
slag voortvluchtig.
De aanhouding geschiedde naar aanlei
ding van een signalement, dat door den
commissaris van politie te Venlo om
trent de beide voortvluchtigen was ver
spreid. De beide aangehoudenen zijn naar
het politiebureau overgebracht, waar zij
aan een langdurig verhoor zijn onderwor
pen.
Na aanvankelijk ontkend te hebben, heeft
B., aldus de „Tel.", ten slotte toegegeven
den aanslag te hebben gepleegd. 'De dader
bevond zich in de woning van X., die bij
den Opbouwdienst werkzaam was, toen de
ze j.l. Zaterdagmiddag met bewegingsvrij
heid in zijn woning terugkeerde. B. heeft
zich toen verstopt en zich gedurende den
geheelen avond schuil gehouden.
Op verzoek van B. heeft de vrouw van
het slachtoffer er nog voor gezorgd, dat de
bijl, welk door haar aan buren was uitge
leend, in huis werd gehaald. Zij verklaart
echter niet te hebben geweten wat de da
der voornemens was met deze bijl te doen.
Nadat het echtpaar zich ter ruste had be
geven, heeft de dader het slachtoffer ver
scheidene slagen met de bijl op het hoofd
toegebracht, waarna hij met de vrouw van
den verslagene de woning heeft verlaten.
Aanvankelijk hebben beiden zich gedu
rende een dag en een nacht in de bos-
sehen in de omgeving schuil gehouden, doch
daarna zijn zij via de Maasbrug gevlucht in
de richting Horst, waar de marechaussee
hen heeft ingerekend.
De dader staat bij de politie niet gun
stig bekend en heeft reeds enkele jaren ge
vangenisstraf achter den rug. Hij werd
thans wederom gezocht wegens diefstal van
een rijwiel en heeft bij dit verhoor ook be
kend den rijwieldiefstal te hebben ge
pleegd.
Zoowel de dader als de echtgenoote van
het slachtoffer, wordt heden op transport
gesteld naar Roermond, ten einde ter be
schikking van de Justitie te worden ge
steld. In den toestand van het slachtoffer,
dat in het ziekenhuis wordt verpleegd, is
een verbetering ingetreden.
ZWERVER BESTAL ZIJN
WELDOENERS.
De mafilie J. te Deventer is door een
zwervenden inwoner van Rotterdam op ge
raffineerde wijze opgelicht.
De man hing het volgende verhaal om
trent zijn belevenissen op:
Nadat bij het bombardement van Rot
terdam zijn ouders omgekomen waren en
het huis vernield was, was hij te voet op
weg gegaan van Rotterdam naar Eindho
ven en vandaar zou hij den tocht voort
zetten naar Zwolle. In Gorssel was hij uit
geput van vermoeidheid aangetroffen door
den zoon»van de familie J. die al het goe
de met hem voor had.
Volgens het verhaal van den zwerver
was hij in Roterdam in een goede betrek
king geweest en ook zijn vader had aldaar
een goede positie bij de gemeente-reini
ging gekend. Het bombardement had ech
ter een einde aan alles gemaakt. Vermeld
mag worden dat de naam van de van de
zaak, waar hij gewerkt had, de politie on
bekend voorkwam.
Over de zeilboot, welke deze man ver
kocht zou hebben aan den zoon van den
hoteleigenaar, waar hij als huisknecht op
zijn zwerftocht te Deventer te werk was
gesteld, vernemen wij nog het volgende.
Inderdaad heeft hij den zoon over een zeil
boot gesproken maar van verkoopen is geen
sprake geweest, zoodat daarmede ook het
verhaal, opgehangen bij de familie J. om
geld los te kloppen om de transportkosten
te dekken, uit den duim gezogen bleek. In
dit geval maakte de man zich, dus zonder
meer schuldig aan oplichting.
Het bovenvermelde zij voor de lezers een
aansporing niet om hun medelijden je
gens ongelukkigen te laten varen maar
wel de noodige voorzichtigheid te betrach
ten en in dergelijke gevallen toch min
stens de politie van hun medelijden en lief
devolle opname van een zwerver in huis in
kennis te stellen.
MEER ZAKGELD GEVRAAGD.
„Burgemeester" diende verzoek in.
Men meldt uit West-Friesland aan de
,,Tijd": Het gebeurde dezer dagen, dat op
een van de dorpen in West-Friesland een
vader van den burgemeester zijner woon
plaats een schrijven kreeg met het wel on
gewoon verzoek, meer gesteld als aanma
ning, z'n zoons toch vooral met meer
zakgeld te bedeelen.
KlsUSrol/fihll vereenvoudigde mu-
niavcil OM IUU schrift voor alle instru
menten. Alle muziek voorradig. Inlichtingen -
Proeflessen gratis. A. J. VAN DER LIJKE,
Oude Singel 14, Tel. 20889. 4066
Wij waren er niet bij, toen deze inge
zetene van den inhoud van voormeld schrij
ven kennis nam, doch kunnen wel verkla
ren, dat de vaderlijke oogen dubbel zoo
groot waren geworden en de hartslag een
vervaarlijke snelheid had aangenomen,
toen vader, na den brief ten tweeden male
gelezen te hebben, overduidelijk wist dat
hij waakte.
Wat had die burgemeester met
zijn zaken te maken, aldus moet de slot
conclusie geweest zijn uit de mengeling
van gedachten en gevoelens, althans de va
der begaf zich zonder verwijl naar het ge
meentehuis, waar hij den edelachtbare heer
burgemeester in soortgelijke bewoordin
gen begroette.
De burgemeester zag niet-begrijpend.
Wel ja, hier heb je 't wierp de vader
't document onder 's burgemeesters oogen.
Gespannen stilte. Dan plots barst de bur
gemeester in een schaterlach uit. Volko
men helder, als beleefde hij de geheele toe
dracht, staat hem deze ineens geheel voor
oogen. Immers: een zoon van den vader
had dienst als luchtwacht ten gemeente
huize. Deze dienst werd in 's burgemeesters
kamer uitgeoefend; zij was niet zwaar, bood
veel vrijen tijd, in welk geval men al eens
wat doet om den tijd te korten, temeer
wanneer meer jongelui tegenwoordig zijn.
De zoon zag een schrijfmachine, een ge
meentelijk vel papier, een gemeentelijke en
veloppe en 's burgemeesters Stempel
En toen tikte hij en postte het schrijven
van den „burgemeester"
Ter geruststelling kunnen we aan deze
ware geschiedenis toevoegen, dat thans het
gemeentelijk schrijfgereedschap buiten be
reik van de luchtwacht is gesteld.
laat U in Uw belang toch raden:
Maakt gebruik van rijwielpaden.
Vereeniging voor Veilig Verkeer.
THEATER
HOOFDFILMS
INHOUD
AAN VAN GS UUR
KEURING
Luxor:
Maria Ilona (Paula
Wessely, Willy Bir-
gel).
Amor op jacht (Hil-
de Hildebrand, 'Ralph
Arthur Roberts).
Romantisch
Komisch
lederen avond 8 uur
Zondag van 2—7 uur
lederen dag matinéê
oehalve Vrijdag.
Goedgekeurd
v. volwassenen
Liao:
Mysterie van Kamer
no. 12 (Magda
Schneider, Oskar
Sima).
De familie Schimek
(Hans Moser, Kathe
Haak).
Mysterieus
Komisch
lederen avond 8 uur
Zondag van 27 uur
Woensdag en Zater
dag matinée.
Goedgekeurd
Trianon:
Artistenpension (Ida
Wüst, Theo Lingen).
De ondergang van de
William Brown (Ca-
ry Cooper, George
Raft).
Komisch
Sensationeel
lederen avond 8 uur
Zondag van 27 uur
Woensdag en Zater
dag matinée.
Goedgekeurd
v volwassenen
Casino:
De Spion (Willy
Birgeel, Lida Baaro-
va).
Fientje Peters, poste
restante (Dolly
Bouwmeester, Louis
Borel).
Spionnage
Komisch
lederen avond 8 uur
Zondag van 47 uur
Zaterdag en Woens
dag matinée 2.30 u.
Toelaatbaar
v. volwassenen
H. PASTOOR VAN ARS.
ZONDAG 4 Aug. Twaalfde Zondag na
Pinksteren. Mis: Deus. 2e gebed v. d. H.
Dominicus, Belijder; 3e voor den vrede.
Credo. Prefatie v. d. Allerheiligste Drie
eenheid. Kleur: Groen.
Gelukkig zijn wij, leden van het Nieu
we Verbond. Want wij zien de vervulling
van hetgeen de profeten en koningen van
het Oude Verbond hebben voorspeld en
verlangd. (Evangelie). Wij genieten in
overvloed de vruchten van het werk des
Heeren (heilig Lijden, H. Eucharistie),
(Communio). Daarvoor aan God onze
voortdurende dankbaarheid. (Graduale).
Het lidmaatschap van het Nieuwe Verbond
brengt echter ook zijn verplichtingen mede.
Het Nieuwe Verbond is een Verbond van
liefde, liefde tot God en liefde tot den naas-
ste (Evangelie). Onderhouden wij dit
hoofdgebod en het tweede, aan het eerste
gelijk, dan dienen wij God waardig en lof
felijk. Ons zelf zijn wij echter niet genoeg.
God moet ons waardige leden maken van
het Nieuwe Verbond (Gebed en Epistel).
Daarom met vertrouwen tot God gebeden
om Zijn onmisbare hulp (Introitus, Gebed,
Alleluja-vers). Wie veel bemint, wordt veel
vergeven. Brengen wij op dezen dag ons
offer met een hart vol liefde, tot vergeving
van onze zonden en om Gods bescherming
af te smeeken voor de toekomst. (Offerto
rium, Stilgebed, Postcommunio).
MAANDAG 5 Aug. Feestdag van O. L.
Vrouw ter Sneeuw. Mis: Salve. 2e gebed
voor den vrede. Credo. Prefatie van Maria
(invullen: En U op het feest). Kleur: Wit.
In de vierde eeuw leefde er te Rome een
rijk en godsdienstig echtpaar, dat kinder
loos was gebleven. Hun rijkdom besteed
den zij aan werken van liefdadigheid.
Groot was hun godsvrucht tot de H. Maagd.
Zij dachten er aan iets groots ter eere van
Maria tot stand te brengen en vroegen ge
durig aan Maria hun te doen weten, wat
Haar het aangenaamste zou zijn. In den
nacht van 4 op 5 Aug. werden zij begun
stigd met een verschijning van Maria, die
hun beval een kerk te bouwen daar, waar
de grond den volgenden morgen met
sneeuw bedekt zou zijn. In die dagen zetel
de Paus Liberius op den Stoel van St. Pe
trus. Hij was uit zijn ballingschap terugge
keerd en liep met het plan rond om op één
van de zeven heuvelen van Rome een kerk
te bouwen. Die heuvel was de Esquillinus.
Evenals die echtgenooten kreeg ook Paus
Liberius bovenvermelde verschijning. Den
volgenden morgen nu bleek, dat op de Es-
quilijnsche heuvel werkelijk een hoeveel
heid sneeuw (in Augustus!) gevallen was.
Paus Liberius bouwde nu met de geldelijke
hulp van die echtgenooten dan ook daar de
kerk, ter eere van Maria. Vandaag wordt
de wijding van die kerk herdacht.
DINSDAG 6 Aug. Feest van de gedaan
te-verandering des Heeren op de Thabor.
Mis: Illuxerunt. 2e gebed (alleen in stille
H.H. Missen) v. d. H.H. Xystus en Gezel
len, Martelaren; 3e (2e) voor den vrede.
Credo. Prefatie van Kerstmis. Kleur: Wit.
„Schoon van gestalte is Hij (Christus)
boven alle menschen. Bevalligheid ligt uit
gespreid op Zijn lippen" (kerkelijke Getij
den).
WOENSDAG 7 Aug. Mis v. d. H. Cajeta-
nus, Belijder: Os Justi. 2e gebed v. d. H.
Donatus, Bisschop en Martelaar; 3e tot den
H. Geest (wegens priesterretraite); 4e voor
den vrede. Kleur: Wit.
De heilige Cajetanus zette het woord van
Christus: „Zoek eerst het Rijk Gods en zijn
gerechtigheid" in daden om. Hij stichfte de
Orde van de Theatijnen, die alle zorg voor
het aardsche afleggen en leven van de vrij
willige gaven der geloovigen.
DONDERDAG 8 Aug. Mis v. d. H.H. Cyri-
acus, Largus en SmaragdUs, Martelaren:
Timete. 2e gebed A Cunctis (om de voor
bede van de Heiligen); 3e naar keuze v. d.
priester; 4e tot den H. Geest; 5e (4e) voor
den vrede. Kleur: Rood.
VRIJDAG 9 Aug. Mis v. d. H. Joannes
Baptist Vianney, Pastoor van Ars: Os Justi.
2e gebed (en laatste Evangelie) v. d. Vigi
lie v. d. H. Laurentius; 3e v. d. H. Romanus,
Martelaar; 4e tot den H. Geest; 5e voor den
vrede. Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Vigilie: Dispersil.
Geen Gloria. 2e gebed v. d. H. Joannes
Baptist Vianney; 3e v. d. H. Romanus; 4e
tot den H. Geest; 5e voor den vrede. Kleur:
Paars.
Joannes Baptist Vianney, een van de
meest grootsche verschijningen in de 19e
eeuw, werd den 8sten Mei geboren in het
boeren dorp je Dardilly uit zeer eenvoudige
boerenmenschen. Reeds vroeg openbaarde
zich in Joannes de geest van apostolaat om
goed te doen en daardoor zijn omgeving ge
lukkig te maken. Op 19-jarigen leeftijd ging
hij voor priester studeeren. Hij bleek een
student te zijn, wien de studie zwaar viel
wegens geringen aanleg en zwak geheugen.
Maar al ging het langzaam, met groote
krachtsinspanning en volhardenden wil
ging hij toch vooruit. Den 9den Augustus
1815 werd Joannes priester gewijd, maar
het biechthooren werd hem verboden, om
dat men hem hiertoe niet bekwaam achtte.
Zijn vroegere leermeester, pastoor Bai
ley, vroeg hem als kapelaan en verkreeg
al spoedig voor zijn nieuwen kapelaan ver
lof om te mogen biechthooren. En toen
bleek, welk een gezond oordeel Joannes had
in de zielzorg.
Tot pastoor aangesteld over de parochie
van Ars, waar lang geen goeden geest
heerschte, wist de heilige pastoor door zijn
sterk Godsvertrouwen en ook door held
haftige boetedoeningen en zijn eucharisti-
schen ijver zulk een invloed op dé zielen
te verkrijgen, dat van alle kanten het volk
naar Ars toestroomde. Soms was hij zeven
tien uren van den dag in den biechtstoel
en God alleen weet, hoevelen de heilige tot
God heeft teruggebracht.
De goede herder stierf den 4dcn Augus
tus 1859. De priester, die bij zijn sterfbed
tegenwoordig was, las juist de woorden uit
de gebeden der stervenden; „Mogen de hei
lige Engelen Gods hem tegemoet komen en
hem voeren naar het Hemelsch Jeruzalem".
Tot Paus Xystus II (zie 6 Aug.) op weg
naar de martelplaats, sprak de diaken Lau
rentius: „Waar gaat gij heen, Vader, zon
der uw zoon? Waar snelt gij heen, heilige
priester, zonder uw dienaar?" De heilige
Paus Xystus antwoordde: „Ik verlaat u
niet, mijn zoon; u wacht nog grooteren
strijd voor het geloof in Christus. Na drie
dragen zult gij, de leviet, mij, den priester,
volgen".
Vandaag viert de H. Kerk de vervulling
van dit woord. Laurentius is levend ge-
rooster. Door zijn wonderlijke standvastig
heid bekeerde hij den H. Romanus, van wien
gisteren de gedachtenis.
IN DE KERKEN VAN DE E.E. P.P.
FRANCISCANEN:
ZATERDAG 10 Aug. Feestdag v. d. H.
Laurentius, Diaken, Martelaar: Confessio.
2e gebed voor den vrede. Kleur: Rood.
Alles als in bovenstaande kalender v. h.
Bisdom, behalve:
ZONDAG. Feestdag van den H. Vader Do
minicus, Belijder. Mis: In medio. 2e gebed
en laatste Evangelie v. d. 12en Zondag na
Pinksteern. Kleur: Wit.
WOENSDAG. Mis v. d. Z.Z. Agathangelus
en Cassianus, Martelaren: Salus autem. 2e
gebed v. d. H. Cajetanus, 3e v. d. H. Dona
tus, 4e tot den H. Geest, 5e voor den vrede.
Kleur: Rood.
Amsterdam.
ALB. M. KOK, Pr.
FEUILLETON
Een roman uit Siberië,
door
Fr. ENSKAT.
36)
De beide anderen zagen dat in en der
halve kwam men overeen, dat Nanglu bij
de paarden zou blijven.
Lorne gaf Nanglu de laatste aanwijzin
gen: „Alleen als je hoort schieten, kom je
ons met de dieren zoo gauw en zoo ver
mogelijk tegemoet; anders wacht je hier
op ons".
Peter en Hal slopen geruischloos ver
der langs de struiken en weldra waren zij
in de duisternis verdwenen.
In Lansky's kamp had zich nog niemand
ter ruste gelegd. De mannen zaten nog t)m
het vuur, al scheen de conversatie niet be
paald te willen vlotten.
Lansky zelf steunde zijn hoofd in zijn
handen. Niemand wist waar hij zich in ge
dachten mee bezig hield, maar eindelijk
sloeg hij zijn oogen op en keek de om het
vuur zittende mannen een voor een aan.
„Bevalt jullie deze marsch nogal, jon
gens?"
De mannen bromden iets onverstaan
baars.
„Ik moet toegeven, dat ik over dezen
loop van zaken ook niet bijster in mijn
schik ben", vervolgde Lansky. „Weliswaar
behoeven wij voor den 'ouden Bessin nog
altijd niet bang te zijn, maar deze positie
wordt er toch niet prettiger op. Wij ken
nen dat land hier niet. Dat eeuwige dwa
len tusschen die moerassen kan een mensch
gek maken. Als Bessin ons niet zoo dicht
op de hielen zat, was dat alles zoo erg niet,
maar zóó.
Zijn metgzellen hulden zich in een diep
stilzwijgen.
Lansky stond op. Eenige minuten lang ijs
beerde hij heen en weer, toen bleef hij
plotseling met een ruk staan.
„Daar moet een eind aan komen!" mom
pelde hij bij zichzelf en zich- daarna tot
Mitja wendend, vervolgde hij op zijn ge
wonen commandotoon:
„Luister eens, Mitja! Ik ga een eindje loo-
pen. Mogelijk, dat het wat lang duurt, maar
daarover behoef je je niet ongerust te ma
ken. Zoodra echter in het kamp van Bes
sin schoten mochten vallen, komen jullie
er allemaal heen om er behoorlijk tusschen
te knallen begrepen? Houdt je dus kalm,
maar past goed op!"
Nog eer een der verbaasde mannen iets
had kunnen zeggen of vragen, was Lansky
in het duister van den nacht onder gedo
ken. Zijn geweer had hij mee genomen.
Kare staarde peinzend naar het verwij
derde vuur, waarbij zij haar vader ver
moedde. Ook Peter zou zich wel in zijn ge
zelschap bevinden. Wie weet, hoe ongerust
zij zich maakten over haar! En wat kon er
op dezen tocht naog niet gebeuren!
Kare kon den slaap niet vatten. Droome-
rig bleef haar blik gericht op de plek, waar
zij hen wist, die haar dierbaar waren. Niki,
die dicht bij haar zat, stoorde haar niet.
Eigenaardige gedachten ging haar dezen
avond door het hoofd. Of de grootsche na
tuur om haar heen daaraan debet was?
Zij betrapte er zichzelf op, dat haar ge
dachten naar Hal Lorne dwaalden.
Op dit oogenblik, nu het verschrikkelijke,
dat zich toen had afgespeeld, al weer eeni-
gen tijd achter haar lag, begon zij de ge
beurtenissen, waarvan Lorne het middel
punt was geweest, uit een anderen gezichts
hoek te beschouwen.
Was Hal Lorne werkelijk een bedrieger,
die haar vader had willen misleiden? Hoe
was het dan mogelijk, dat hij haar be
schermd had, toen zij door dat rendier
dreigde te worden neergestooten? En was
hij bovendien niet moedig voor Alxei in de
bres gesprongen?
Waar zou hij op het oogenblik zijn? Wat
zou hij doen als hem ter oore kwam in
welke moeilijkheden zij nu verkeerde?
De laatste dagen had noch Lansky noch
een van zijn mannen het Kare ook maar
een moment lastig gemaakt. Integendeel,
zij geloofde zelfs te bemerken, dat men
haar met eenige respect behandelde. Na
tuurlijk kon zij moeilijk verlangen, dat deze
ruwe mannen die beleefdheid betrachtten,
welke men tegenover een vrouw aan den
dag pleegt te leggen, maar zij had toch stel
lig het gevoel, dat men haar wat meer ach
ting toedroeg en de vele attenties, die Gre-
gor haar sinds dien dag, waarop zy over
de Irbytsch waren getrokken, bewees, had
den haar oorspronkelijke antipathie jegens
dezen man heel wat doen verminderen.
Eigenlijk ontbrak het haar aan niets in dit
wat ruwe gezelschap. Maar het besef een
gevangene te zijn, was toch op den duur on
dragelijk.
En opnieuw dwaalden Kare's gedachten
naar Hal Lorne, die nu waarschijnlijk wel
honderden kilometers van haar ver wij -
werd zou zyn en in haar hart welden tee-
dere gevoelens op, zooals zij die vroeger
jegens Frans Mertens had gekoesterd.
XXXI
Niki had moeite zijn oogen open te hou
den. De stilte en de warmte maakte hem
slaperig; geeuwend keek hij naar Kare, die
aan zijn zorgen was toevertrouwd.''
Het meisje scheen te slapen. Zij moest
ook wel moe zijn na de inspannende mar-
schen der laatste dagen Niki overtuigde
zich, dat de gevangene zich in haar deken
had gewikkeld. Zij zag er niet naar uit,
of zij een poging tot vluchten zou wagen.
Trouwens heel ver zou zij dan zeker niet
komen, want in het kamp waakten ook nog
a'nderen
Niki bevond zich met Kare in dat deel
van het boschje, waar de struiken het
dichtst op elkaar stonden. Het vuur waar
de anderen omheen zaten was ongeveer
vijftig meter van hen verwijderd. Op de
zen afstand vermocht het schijnsel van
het vuur nauwelijks door te dringen. Be
haaglijk rekte Niki zijn styf geworden le
dematen.
Daar viel plotseling iets zwaars boven op
hem. Hij bemerkte, dat er een deken over
zijn geheele lichaam lag; een scherpe paar-
denlucht drong in zijn neus. Ook zyn hoofd
ging onder de deken schuil, zoodat hy
niets meer kon onderscheiden. Zijn armen
en beenen \verden door iemand, die boven
op hem zat, in bedang gehouden.
Vrijwel gelijktijdig voelde Kare, hoe een
hand op haar mond werd gelegd, terwijl
iemand in het oor fluisterde: „Stil vrien
den!"
Het volgende oogenblik werd zij met de
ken en al opgetild. Er was geen twijfel mo
gelijk: men droeg haar weg. Een warm ge
voel van dankbaarheid en geluk welde in
haar op. Zij had de stem van den man, die
haar toch slechts twee woorden toefluister
de herkend.
Zij werd een heel eind gedragen, alvo
rens men haar overeind zette. De deken
viel op de grond. In de volgende seconden
lagen broer en zuster elkaar in de armen.
De omhelzing duurde maar kort er was nu
geen tijd voor liefdesbetuigingen. Toen
Kare opkeek stond er nog een tweede man
tegenover haar. Het was Hal Lorne. On
danks de heerschende duisternis herkende
zij hem onmiddellijk. Hij stond daar zwij
gend en onbeweeglijk.
Nóg was zij niet van haar verrassing be
komen, toen Peter reeds haar hand greep
en haar meetrok. „Vlug naar Nanglu
naar de paarden!"
En haastig verdwenen zij in de duisternis
van den nacht.
In het kamp van Michel Bessin werd le
vendig van gedachten gewisseld. Men kreeg
ei langzamerhand meer dan genoeg van
nog langer op deze wijze achter Kare's ont
voerders aan te rijden. Ook de oude Bes
sin scheen naar die meening over te hellen,
dat het tijd werd eens tot daden te komen.
Nochtans voelde hij zich verplicht er met
nadruk op te wijzen, dat aan krachtig op
treden ernstige gevaren waren verbonden
en dat er hem alles aan gelegen was on-
noodig bloedvergieten te vermijden.
(Wordt vervolgd).
