Qemeng.de ffieticAten
SPORT
RECHTZAKEN
Wei wordt Lady
Letchford?
VRIJDAG 24 MEI 1940
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 6
DOODELIJKE VAL UIT EEN
RAAMKOZIJN.
In de Witte de Withstraat te Amsterdam
is gistermorgen een doodelijk ongeluk ge
beurd. Een 55-jarige man was daar in de
woning van zijn buurvrouw op de le etage
het raamkozijn afin het repareeren. Waar
schijnlijk doordat hij gestruikeld is, is hij
uit het raam gevallen en op straat terecht
gekomen. Hij viel zoo ongelukkig, dat hij
op slag dood was. De'G. G. D. voerde het
stoffelijk overschot naar het Wilhelmina-
gasthuis.
LANDMIJNEN OPGERUIMD.
Blijkens mededeeling van de militaire
autoriteiten zijn thans in de gemeenten
Hoogland, Bunschoten, Amersfoort en Leus
den de landmijnen weder opgeruimd, zoo
dat mag worden aangenomen, dat men zich
in deze gemeenten weder vrijelijk kan be
wegen.
EXPLOSIES DIE GEEN ONRUST MOGEN
WEKKEN.
Opruiming te Rotterdam van niet ontplofte
projectielen.
De burgemeester van Rotterdam deelt
mede, dat in de eerstvolgende dagen niet
ontplofte projectielen in de stad tot ont
ploffing zullen worden gebracht. De bevol
king behoeft zich dus bij het waarnemen
van deze ontploffingen niet te verontrusten.
Deze werkzaamheden kunnen ongeveer
tien dagen in beslag nemen.
HET HOL VAN DEN LEEUW GESTOLEN.
Posthuis van militaire politie meegenomen.
Het posthuis van de Nederlandsche Mili
taire Politie, staande aan de brug over het
kanaal Nederweert-Wessem te Keipen,
bleek dezer dagen verdwenen.
De rijksveldwacht en de politie van
Weert stelden samen een onderzoek in en
daarbij kwam aan het licht, dat de familie
v. V. uit Weert dit houten gebouwtje had
afgebroken en dit tegelijk met den gehee-
len inventaris als keukentoestellen, meube
len, kleedingstuken en zelfs telefoontoe
stellen in haar woning aan den Trumpert te
Weert had opgeslagen.
De vader J. A. H. van V., en diens drie
zoons werden in verband met bovenstaande
gearresteerd en gevankelijk naar het Huis
van Bewaring te Roermond overgebracht.
VROUW TE UTRECHT NEERGESTOKEN
Donderdagavond stond 'n 25-jarige vrouw
wier man in militairen dienst is, in de Pom
poenstraat te Utrecht, met een vriendin te
praten. Plotseling werd zij aangevallen
door een 23-jarigen man, die haar met een
dolkmes eenige ernstige steken tpebracht.
Hevig bloedend zakte de vrouw in elkaar.
Een geneesheer uit de Thorbeckelaan ver
leende de eerste hulp. Het slachtoffer werd
vervolgens in ernstigen toestand per zie
kenauto overgebracht naar het Stads- en
Academisch ziekenhpis. De dader werd la
ter door de politie in zijn woning in de Ci
troenstraat gearresteerd en overgebracht
naar het hoofdbureau van politie.
De man bleek een kennis van de vrouw
te zijn. Zij hadden oneenigheid, welke op
deze noodlottige wijze eindigde.
Wie z'n omzet
wil verineeren,
moet adverteeren!
VOETBAJ
HAARLEM—AJAX.
Zondagmiddag a.s. zal op het terrein van
Haarlem de laatste wedstrijd van de eer
ste klasse competitie afd. I tusschen Haar
lem en Ajax gespeeld worden.
ATHLETIEK
WINTERTRAINING HEEFT ERNSTIG
GELEDEN.
De K.N.A.U. wil over het doode punt
heenkomen.
De wintertraining van onze athleten
heeft onder den druk der omstandigheden
ernstig geleden. Na den oorlog is echter
de gewone training waar mogelijk weer
opgevat en in een schrijven, dat de K.N.
A.U. aan haar leden richtte, wordt een
dringend beroep op de aangesloten organi
saties gedaan, om de athletiek-beoefening
zoo spoedig mogelijk weer in normale ba
nen te leiden.
Inmiddels zijn zoowel de trainings- als
de openingswedstrijden, welke het wed
strijdseizoen plegen in te luiden, achter
wege gebleven en zoowel aan vereeni-
gingsleiders als aan N.T.C. ontbreken het
noodzakelijk oordeel en inzicht over de
athleten en hun conditie.
Om aan dit bezwaar tegemoet te komen
en niet minder, om het wedstrijd wezen
weder op gang te brengen, heeft de natio
nale technische commissie in overleg met
het K.N.A.U.-bestuur zooals reeds ge
meld besloten tot het uitschrijven van
een nationalen trainingswedstrijd voor alle
klassen op de Sintelbaan aan het Olympia-
plein te Amsterdam op Zondag 9 Juni a.s.
Het programma is als volgt samenge
steld:
Heer en (klassen A, B en C) 100, 400, 800,
3000 Meter; 110 M. horden, speerwerpen,
discuswerpen, kogelstooten, ver-springen,
hoogspringen, polsstokhoogspringen.
Dames (klasse A, B en C). 100 Meter; 80
Meter horden, hoogspringen, ver-springen,
speerwerpen, kogelstooten, discuswerpen.
Juniores, 100, 300, 800 Meter; speerwer
pen, discuswerpen, kogelstooten, hoog
springen, ver-springen.
Meisjes, 80 Meter, ver-springen, hoog
springen, kogelstooten.
De K.N.A.U. vraagt voor deze wedstrij
den geen inschrijfgeld en looft ook geen
prijzen uit. Zij wil, dat deze wedstrijden
vóór alles worden een demonstratie van
kracht en initiatief bij leiders en athleten,
een overtuigend bewijs, dat de Unie niet
van plan is de handen in den schoot te
laten rusten.
Het ligt in de bedoeling dat elke deel
nemer en deelneemster een herinnering
ontvangt; over den vorm daarvan is op het
oogenblik nog geen beslissing genomen.
LAWNTENNIS
DE COMPETITIE WORDT HERVAT.
Naar wij vernemen, heeft de Kon. Ned.
Lawn tennis-Bond een schrijven gezonden
aan de aangesloten clubs, waarin wordt
medegedeeld, dat de ontmoetingen in de
tennis-competitie voor zoover mogelijk met
ingang van Zondag 26 Mei kunnen worden
hervat volgens het voor dien dag vastge
stelde programma.
WIELRENNER
SWIFT-COMBINATIE.
Gisterenavond heeft Swift weer teeke
nen van leven gegeven. De eerste avondrit
vond plaats. Jammer dat slechts 7 renners
van de partij waren. Deze eerste rit ging
over 40 K.M. en, waar van Amsterdam
van de partij was, was het duidelijk, dat
het tempo hoog zou zijn. Want de eer
zucht bracht mee, dat men met elkander
Haagsche Politierechter
Om een fietspomp.
Meneer J. uit Leiden had een fiets.
Die fiets had twee banden waarvan er een
zonder lucht was. Het ding moest dus op
gepompt worden, maar aangezien hij niet
in het bezit was van een fietspomp was hij
zulk een instrument gaan leenen bij zijn
buurman. Deze buurman had blijkbaar er
varingen opgedaan terzake uitgeleende
voorwerpen, dus kreeg meneer J. geen
fietspomp, maar wel eenige opmerkingen
te hooren.
Maar meneer J. was niet gekomen om
allerlei onaangenaamheden naar zijn hoofd
te krijgen, maar een fietspomp in zijn
handen om het leege bandje op te pompen.
Hy was boos geworden en was het wel en
wee van buurmans familie gaan ontrafelen.
Daarna was hij nog boozer geworden en
had buurmans rechteroog dichtgeslagen.
Het gevolg was geweest een verkleurd oog
voor den buurman en een verbaaltje we
gens mishandeling tegen meneer J.
De Officier vond deze methoden niet in
den haak. Het gaat maar niet aan, om ais
men zijn zin niet krijgt, iemands oog dicht
te gaan slaan.
De eisch werd ten slotte een geldboete
van 20 subs 20 dagen en het vonnis een
geldboete van 15 subs 15 dagen.
Kinderkibbelarij.
Het zoontje van mevrouw P. uit Lei
den speelde met het dochtertje van me
vrouw G., eveneens uit Leiden. En zooals
het meer gaat, bij klokken gebeurt het
ook het was eerst spelen en dan slaan.
En dan maar brullen en janken. Zoo ook
hier. Het zoontje van mevr. P. naar zijn
mama en de pupil van mevr. G. eveneens.
zou trachten Amsterdam het vuur na aan
de schenen te leggen. Deze echter, die
reeds een rit naar en van Princenhage in
de beenen had zitten, had dezen opzet wel
door. En dat deze renner een paar klassen
sterker is, dan de anderen, werd al heel
duidelijk door hem bewezen. Met Rijsber-
gen aan zijn wiel trok hij er tusschen uit
en zonder eenige inspanning wist hij in de
sprint zeer gedecideerd te winnen. Rijs-
bergen werd hier een zeer goede tweede.
Tijd 59 min. 22 sec. Binnen het uur dus
40 K.M. Riethoven kwam met Boske op
eenige honderden meters op den streep af,
terwijl Riethoven zich derde en Boske zich
vierde plaatste. Segaar, van Klinken en
Noest kwamen met ruim 4 minuten ver
schil in een kalm gangetje over den streep
en gaven in het geheel geen strijd.
Volgende week wordt er weer een
avondcompetitie ingesteld. Laten er dan
meerderen aan den streep komen.
Zondag a.s. is er geen training. Verschil
lende renners gaan dan naar de Boschbaan,
waar van Amsterdam, Riethoven, Segaar,
Rijsbergen, van Klinken en Lodewijks ge
contracteerd zijn om deel te nemen. Zij,
die dezen wedstrijd willen bezoeken, wor
den verzocht te 10 uur aanwezig te zijn
aan de Zijl, waarvandaan gezamenlijk ver
trokken wordt. De wedstrijden vangen
reeds te 12.30 uur aan, zoodat er niet later
vertrokken kan worden. Zij, die met de
tram wenschen te gaan, worden verzocht
denzelfden tijd aanwezig te zijn op het Sta
tionsplein. Kosten ƒ1.45.
BOKSEN
KEN OVERLIN SLAAT CAFERINO
GARCIA.
In Madison Square Garden te New York
is een wedstrijd over 15 ronden gehouden
om het wereldkampioenschap in het mid
dengewicht tusschen Ken Overlin en Ca-
refino Garcia. Overlin won den strijd ge
makkelijk op punten. Elf van de 15 ronden
werden hem toegewezen.
En natuurlijk gingen de mama's van het
standpunt uit, dat hun kind niets gedaan
had. Dus kwamen de beide dames als ge
tergde leeuwinnen naar buiten, om dat
varkentje eens eventjes te wasschen. Voor
dat mevrouw P. wist wat er gebeurde had
zij al een mep op haar neus te pakken
waarmede tevens, niet alleen de eerste
ronde, maar de geheele bokswedstrijd ge
staakt werd, omdat mevrouw P. retireerde
binnenshuis.
Men mag nu evenwel maar niet gewoon
iemands neus even gaan behandelen, want
dat noemt de wet mishandeling.
En of mevr. G. nu al op haar poot speel
de of een deemoedige houding aannam,
het hielp haar niets, want nadat de Officier
wegens mishandeling, een geldboete van
8.subs 8 dagen had geëischt, veroor
deelde de Politierechter haar conform.
HAAGSCHE RECHTBANK
Vrouw stak haar man een
mes in den rug.
Mej. K. M. N. L. uit Leiden had op
2 Juni van het vorig jaar zulk een hoog
loopende ruzie met haar man, F. N. uit
Leiden, gekregen, dat zij hem plotseling,
toen hy van de trap naar beneden liep
een broodmes in den rug hac^ gestoken,
waardoor de man zulk een verwonding op
liep. dat nij vermoedelijk voor zijn leven
ongelukkig zal blijven.
Alhoewel mej. L. lijdende is aan een zie
kelijke stoornis van haar geestvermogens,
had de Officier, gezien de ernst van het
feit, toch zes maanden gevangenisstraf ge-
eischt.
De rechtbank, uitspraak doende, veroor
deelde verdachte tot één jaar voorwaarde
lijke gevangenisstraf met drie jaar proef
tijd.
Het einde van een feestje te
Leiden.
.De vreugdevolle stemming, op een feestje
te Leiden werd wreed Verstoord toen
eenige feestvierders door de Leidsche po
litie werden ingerekend, verdacht van een
roofoverval op de 75-jarige mevr. Geertje
van T. te Monster, in den nacht van 22 op
23 Maart van dit jaar.
Inderdaad hadden zij het feit begaan en
veertien dagen geleden hebben zij terecht
gestaan voor de Haagsche rechtbank, al
waar de Officier tegen den medeplichtige,
c'en 28-jarigen letterzetter J. H. B. uit Lei
den, wegens heling van een bedrag van
/30, één jaar gevangenisstraf had geëischt.
Tegen den hoofddader, den 24-jarigen
drukker J. H., was de eisch geweest drie
jaar gevangenisstraf.
Het vonnis der rechtbank werd heden
tegen J. H. B. 5 maanden gevangenisstraf,
terwijl een onderzoek ingesteld zal wor
den naar de geestvermogens van J. H.
Gepoogd zijn vrouw te wurgen.
De 38-jarige schilder Th. A. uit V o o r-
burg had op 7 Maart gepoogd zijn vrouw,
van wien hy gescheiden leeft, tydetis een
woordenwisseling, te wurgen, door haar op
den grond te werpen en haar de keel dicht
te knijpen. Kinderen hadden de buren ge
waarschuwd en deze wisten erger te voor
komen
De Officier had wegens poging tot dood
slag twee jaar gevangenisstraf geëischt.
De rechtbank, uitspraak doende, veroor
deelde verdachte tot vier maanden gevan
genisstraf wegens mishandeling.
Een meineed in een kwestie
over bruidsfoto's.
De 25-jarige fotograaf J. L. uit Lel
den had zich te verantwoorden wegens
meineed. Het was een ingewikkelde kwes
tie, omdat verdachte, trots vier tegenver-
klaringen, ontkennen bleef.
De zaak zat als volgt in elkaar. In
Augustus 1937 huwden de heer T. en mej.
v. d. R. uit Leiden. Zy hadden met een
Leidschen fotograaf afgesproken dat deze
hun bruidsfoto'6 zou maken. Verdachte, die
voor een anderen Leidschen fotograaf
werkzaam was, was bij het toekomstige
echtpaar gekomen en had gezegd, dat de
fotograaf, waar het bruidspaar hun foto's
wilde laten maken, geen goed werk le
verde, want binnen drie maanden zouden
de foto's verbleeken.
Toen men hem er op wees, dat er toch
mooie foto's in de uitstalkast stonden, had
verdachte gezegd, dat zulks wel waar kon
zijn, maar dat kwam doordat deze foto's
niet door dien fotograaf gemaakt waren.
De zaak kwam tenslotte hier op neer, dat
verdachte had gevraagd of de fotograaf,
voor wien hij werkte, de foto's mocht ma
ken. Men was daar evenwel niet op inge
gaan.
Een zelfde verklaring legde de koopman
H. W. S. uit Leiden af, evenals de kleer
maker B. uit Leiden. Ook bij hen was
verdachte met hetzelfde praatje gekomen.
L. stond dus geheel alleen met zijn ver
klaring, voor den rechtercommissaris on
der eede afgelegd, waarbij hy tevens ver
klaard had, zulke dingen nooit gezegd te
hebben.
De Officier achtte de ten laste gelegde
meineed bewezen en het feit zeer ernstig.
De eisch luidde tenslotte zes maanden ge
vangenisstraf.
Na verdediging van mr. de Clercq te
Leiden, die vrijspraak subs, clementie
pleitte, werd de uitspraak bepaald op over
14 dagen.
Ernstige aanrijding bij het
Haagsche Schouw.
P. J L. uit den Haag moest terecht staan
terzake zwaar lichamelijk letsel door
schuld.
Hij was zonder noodzaak met zijn auto,
nabij het kruispunt, het Haagsche Schouw
te Voorschoten, van den weg afgere
den. Dit was gekomen doordat hij met
een veel te groote snelheid reed, circa 90
K.M., en toen zijn stuur niet meer meester
kon blijven. Tegen een boom was de auto
tot stilstand gekomen.
Een passagier, H. H. Wisbrun, die naast
hem gezeten was geweest, werd dusdanig
verwond, dat hij nooit meer geheel gene
zen zal. Verdachte gaf de schuld aan een
tegenligger, waarvoor hij plotseling uit
moest wijken, maar vijf getuigen hadden
verklaard, dat er in het geheel geen tegen
ligger geweest was.
Aangezien deze vyf getuigen, allen mi
litairen, thans niet waren verschenen, werd
de zaak 14 dagen aangehouden om deze
militairen op te sporen en te dagvaarden.
KOORENS VOOR HET GERECHTSHOF.
Naar wy vernemen heeft de Officier van
Justitie, mr. L. de Blécourt hooger beroep
aangeteekend in de strafzaak tegen den
Amsterdamschcn hofmeester Koorens, die
door de rechtbank wegens doodslag ge
pleegd op zijn vrouw, en het verbergen van
het lijk met de bedoeling om het te ont
trekken aan de opsporing van de justitie,
was veroordeeld tot 15 jaar en zes maan
den gevangenisstraf.
Het O.M. had wegens moord levenslange
gevangenisstraf gerequireerd. Koorens
sielde zich op het standpunt, dat hij tij
dens een ruzie met zijn vrouw, kort na
zyn terugkomst uit Indië, haar bij ongeluk
tegen de kachelplaat had doen vallen,
waardoor zij bewusteloos was geworden.
Hij was in de overtuiging dat zij dood was
en in zijn verbijstering had hy haar daarna
met een mes gestoken. Uit het deskundige
onderzdek is echter vast komen te staan,
dat de doodelijke steken zyn toegebracht
op een oogenblik, dat de vrouw nog leefde.
Nadat het O.M. had geappelleerd is ook
verdachte zelf in hooger beroep gegaan,
zoodat deze geruchtmakende strafzaak
voor het Gerechtshof te Amsterdam zal
worden behandeld.
FEUILLETON
door
CHARLES GAR VICE.
(Nadruk verboden).
34)
„Ze schijnt groote ondervinding van hun
gewoonten te hebben", zei hij lachend. „Ik
denk zoo, dat Achilles precies drie minuten
geduldig zal wachten", voegde hij er bij, 't
paard, dat nerveus met zijn hoeven in den
grond krabde, streelend, met de zweep.
„Als het langer duurt, zal hij waarschijn
lijk door het raam van de eetkamer vlie
gen, en ik betaal de rekening van den gla
zenmaker niet!"
Maar vóór de drie minuten om waren,
stond May al op de stoep. „Lieve hemel!"
riep ze vroolijk, „hoe moeten we daar óóit
inkomen? Heb je een ladder meegebracht?"
„Néé. Je wilde met alle geweld de dog-
kar hebben, en hier is de dogkar. Het wordt
bovendien tijd dat je er in leert rijden, my-
lady. Voor dezen keer zal ik je nog eens
helpen."
Ondanks haar verzekeringen, dat ze in
èlk geval haar hals zou breken, zat May
weldra veilig naast hem. Carrie versmaadde
alle hulp en heesch zich aan den achter
kant op.
„Daar gaan we!" zei Heron. „Wees niet
bang!" Want bij de lichtste aanraking met
de zweep stormde Achilles vooruit of de
duivel hem op de hielen zat en alsof ze uit
een kanon werden afgeschoten, zoo vlogen
ze door de oprijlaan.
Een paar minuten lang wijdde Heron al
zijn aandacht aan de teugels, toen keerde
hy zich half om en nam May's handje in de
zyne
,,Je bent toch niet bang?" vroeg hy. „Er
is heusch geen reden voor, hoor hij is
zoo zachtzinnig als een lam, en even dol op
'n paar kromme sprongen nu en dan."
„Nee, ik ben niet bang", zei ze, „niet in
't minst." w
„Ik verbeeldde me, dat je een beetje bleek
zag, lieveling. Ja, nu zie je eens, wat een
vervelende oude zeur je op je dak gekre
gen hebt. Je zult nog niet eens bleek kun
nen zien als je dat verkiest, zonder dat ik
de reden wil weten. Tob je misschien nog
over mijn moeder? May, ik heb je wel ge
zegd, dat ze er spijt van zou krijgen. Dat
is ook uitgekomen. Het spijt haar erg, en
ze zendt je haar beste wenschen."
„O ja?" vroeg May dankbaar. „Dat is
erg aardig van haar! Maar hoe komt ze
opeens zoo veranderd?"
Hy stond op 't punt met mannelijke
onnadenkendheid te antwoorden: „Door
Rose Vavasour!" maar hij weerhield die
woorden nog by'tyds.
„O, mijn moeder is werkelijk in den
grond zoo kwaad niet. Een beetje te heftig
en onbekookt misschien. Dat zijn we alle
maal. Alweer iets dat je van me zult moeten
verdragen. Ik had je eigenlijk wel eens eer
der mogen waarschuwen, dat wij Letch-
fords koppig, driftig en dol-jaloersch zijn
altyd geweest."
„Dank je! Een gewaarschuwd mensch telt
voor twee. Ik mag al mijn pekelzonden dan
wel zorgvuldig voor je verborgen houden!"
Het was een onschuldige, gedachtelooze op
merking, maar ze irriteerde hem onrede
lijk, en hij haastte zich van onderwerp te
veranderen.
Achilles raakte beter in zijn humeur naar
mate hij harder mocht draven. In volle
vaart vlogen ze over de goed-onderhouden
wegen. May's wangen gloeiden en Carrie
barstte telkens uit in het refrein van een
of anderen nieuwen schlager. Ten slotte
gingen ze een steiien heuvel op, en op den
top bracht Heron Achilles tot staan.
„O, wat een prachtig gezicht!" riep May.
„Kijk toch eens Carrie! Net een speelgoed
landschap. Die boerderijen zien er uit of je
ze zóó tusschen twee vingers kunt nemen!
Waar zyn we hier? We hebben al een aar-
digen afstand afgelegd, niet?"
,,Ja, we zijn op de heide van Blackberry.
Dit geldt voor het schilderachtigste gedeel
te van de bezitting."
„Welke bezitting?" vroeg May.
„De Letchford-bezitting", antwoordde hij
nonchalant. „Ze strekt zich uit zoo ver als
je zien kimt."
May bleef een oogenblik doodstil zitten
en staarde naar het wijde panorama van
akkers en beken en bosschen hoeve aan
hoeve, gehucht aan gehucht, weiland aan
weiland.Voor het eerst besefte ze ten
volle den rijkdom en de macht van den
mans wiens vrouw ze zou worden. Ze was
overweldigd en kon geen woord uitbren
gen. Eindelijk zei ze, schuchter en aarze
lend:
„Maar maar dat hoort toch zeker niet
allemaal aan jou?"
„Ja," zei hij. „En er is nog meer aan
den anderen kant van den heuvel, 't Is een
behoorlijke uitgestrektheid. Ik voor mij
vind dit het indrukwekkendste gedeelte
van het Letchford-bezit; maar mijn moe
der houdt vol, dat de terreinen in War
wickshire toch grooter zijn. Dat zijn ze
ook, volgens de kaart, maar je kunt ze niet
zoo allemaal tegelijk overzien, zooals deze.
En dat vind ik juist zoo aardig."
Carrie, die voorover leunde om te luis
teren, hapte naar adem. May bleef zwijgen.
Voor het eerst begreep ze Lady Letchford's
teleurstelling en verontwaardiging over
het huwelijk van haar zoon met zoo'n onbe-
teekenend wicht als zijzelf.
„Je zult „de Pauwen" dat is het huis
in Warwickshire ook wel eens gauw
zien, hoop ik, en dan kun je er zelf over
oordeelen. Ik ben altijd erg gehecht ge
weest aan den Eikhof en deze omstreken.
Maar jij mag kiezen waar je wonen wilt".
„O, nee nee, dat wil ik niet!"
„Misschien zou je ten slotte nog het
meest voelen voor de villa en de wijngaar
den aan het Lago Maggiore. Dat is een
gril van mijn grootvader geweest. Hij
kocht het land en bouwde er het huis op.
In den zomer is 't er werkelijk heerlijk.
Vroeger brachten we er elk jaar twee of
drie maanden door, maar den laatsen tijd
voelt my.i moeder niet meer voor reizen.
En 't is een veel te mooi plekje voor 'n
man om alleen heen te gaan. Ik werd
er gewoon melancholisch op m'n eentje."
„Hebt u nog meer van die „plekjes", Sir
Heron?" vroeg Carrie, glimlachend, maar
diep onder den indruk.
„Een of twee, mejuffrouw Carrie Dal
ton", lachte h- terug. „Me dunkt dat het
jachthuis Glenfylde, in Schotland wel
iets voor jou zou zijn. Het is heelemaal
van boomstammen gebouwd, in zoo'n wil
de omgeving, dat de herten aan de slaap
kamerramen komen snuffelen. Vooruit,
Achilles! Houd je .goed vast, Carrie! Hij
raast dezen heuvel altijd af, of hy met alle
geweld zijn nek wil breken."
Zij lunchten in een landelijke uitspan
ning en besloten daarna, langs een ande
ren weg naar huis terug te keeren. Heron
had May moeten beloven, vóór zonsonder
gang thuis te zijn; zij wilde 's avonds rustig
wat lezen, zei ze. Zijn vraag of hij dan bij
haar mocht blyven, ontweek ze.
Heron reed over een klein dorpje waar
echter ouderwetsche boerenkermis was.
Een gezoem als van een enormen bijen
zwerm kwam hun al op een afstand tege
moet, vermengd met het geklingel van
draaimolens en het geschreeuw van spulle-
bazen. Bij een bocht van den weg lag plot
seling het heele schilderachtige tafereel
voor hen, en de twee meisjes, die zooiets
nog nooit gezien hadden, slaakten een
kreet van verbazing.
„Achilles is er minder over ^gesticht", zei
Heron lachend. Houd je goed vasst, Carrie,
hy wordt onrustig van al die herrie. Je bent
toch niet bang, lieveling?" fluisterde hij.
„Bang? Welnee! En is dit nu een echte
kermis! Zooiets heb ik alty'd zoo dolgraag
willen zien! Wat aardig van je om eraan
te denken!" zei ze met een glimlach, die
zyn hart deed bonzen.
„Vind je 't werkelijk leuk?" vroeg hij.
„Dan zullen we er midden doorheen zien
te komen, als ze ten minste wat opzy wil
len gaan."
(Wordt vervolgd).
