BEVAtó
DE MIDZA
BERICHT
vanaf 45 ct.
Blauwe
Huis
ENEN
PRESBURG
Moedirdag
goedkoopst
Het Blauwe
Huis
HAROEMS
LIEFDEWERK
ARME
PAROCHIES
SINT BAVO
kou
Vavi el egartX
zegi Wus
NAKKER Co.
PAANAKKER Co.
Noord-Zuid-Hollandsche
Tramweg
Fa. Gebrs. LUl j ^Kleermaker
►üN.V.
N.V. DE LANDBOUWBANK TE UTRECHT.
Tart
de wasch
en is
KRAK
dat zij al hef njogelijke J77,
in het werk zal stellen,
om vandaag en niorgen nog de
premies te doen itandbezorgen.
Wie wordt Lady
Letchford
VRUDAG 10 MEI 1940
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD - PAG. 4
en het leed is geleden!
DONKERSTEEG13, LEIDEN
BIEXIOTS
^OOVGEB&KtNEANKEl
ZUN
XN WD£ DEUCATKST
en NIB^HJUD
Biesiot^ Winkels
Uw inkopen te doen-
Moederdag-
Taarten
in grote verscheidenheid
en zeer fraai opgemaakt
met passende tekst
Grote sortering LUXE
DOZEN in alle bekende
merken.
Aanbevelend,
Firma H. M. BIESIOT
Wij geven Midzabons
•216b
LE1MU1DEN
Abonnementen en
AdTertentfen worden
aangenomen door
B. VERHEUGD
Voor uw kinderen koopt
u het
in
van M. DE VRIES
203 Haarlemmerstr. 203
Jongenspakjes,
Meijfe^Jurken
Jonf
Sporfkoui
Overaléfnn
Directoires)
Onderji
Jongensb]
onze prijzen zijn buiten
gewoon laag!
K r u i d e n i er sbedrijf
I groot blik Tqfclkoeken
HAROEM'S
munten uit
Speciaal adri
DFFIE
derd eui-
2737
ÉÜTthee
loor fijne geur
imaak.
ir Rijsttafel-
ingrediënten.
Nieuwe Rijn 47-48, Tel. 25399
Stationsweg 3 - Tel. 23655
Geversstraat 81. Oeg^tgeest
Tel. 21991
RIJNSBURG
WORDT LID VAN HET
VOORDE
IN HET BISDOM HAARLEM
Contrlbutl slechts EEN Gulden
per drie maanden On U ont°
vangt gratis het Tijdschrift
Adres: ADMIN. „ST. BAVO"
Léldscheweg 103, Voorschoten
voorjaarscoUec-
Del nieuwe sportieve
delscüofften me| crêpe rubberzooi
enfhak; en d£ sierlijke elegante mo
rnet lederen zool en stormrand?
it dejrfeuwe snufjes eens komen
zien
De nieuwe prima crêpe wandelschoe
nen kosten g.25
MAARSMANSSTEEG 3.
Wil GEVEN MIDZA-B0NNEN
Met ingang van
gewijzigde Zomerdiei
Exemplaren van den
Vrijdag 17 Mei a.s. af
stuk bij de conducte
kantoren en agentschappen der Maatschappij 2764
Verhuisd:
SMT naar KAPTEIJNSTRAAT No. 39.
treedt de
'in werking
zijn van
Fijgbaar ad fO.10 per
ilsmede aan de halte-
Retour v. Lfciden néaNüllegom f 0.65;
naar Lisself0.50j naar Noordwijk
f0.40. KinpT jr. resp. f0.45,
f 0.35 en f f.25. 2523
TRAMS VERTREKKEN ELKE 30 MIN.
Raad van Commissarissen:
Jhr. Mr. i. K. H. DE BEAUFORT VAN LEUSDEj
Mr. A. M. A. Baron VAN BOETZELAER VAI
EN W0LFEREN (Ged. Comm.]
Mr. W. I. D0UDE VAN TROOSTWIJK
Jhr. Mr. J. M. VAN ASCH VAN WIJCK
A. TEN N0EVER DE BRAUW
Leusden
ENEN
De Bilt
Nieuwersluls
Amsterdam
Wijk bij Duurstede
Verstrekt CREDIETENf'ook BOUWCREDIETEN
Neemt gelden a deposito/'voor 3 mnd., 6 mnd. en I Jaar
tegen 3 en Zll2°lo-
Agent voor Leiden en OmsJTeken
de Heer C. LA LAU, fflJN- EN SCHIEKADE 38 TE LEIOEN
2732
De Directie: J. B. DE BEAUFORT
N. C. DE RUYTER.
Dat is pas
werkkleeding!
HIER zit het in!
Boord 40 mooi doorgetikt
0 Royale overslag
Q Mo Jen tweemaal gestikt. Niet-
knellend armsgat
Royale mouw-omslag
Waschechte stof. Dubbelopge-
stikte zakken
Iedere zak getrensd
ander wobrd is. ytJnr-Jgopflen pas
vorm"! HEVA'd witte .-weeding is
bestand legert' een ytieindig aantal
keeren wasschen,Jnjt nauwelijks en
rafelt nooit. Ew/schriftelijke garantie
wordt bijgeleverd!
N.V. v. Cleefa Man.
handel, Leiden
S. v. d. Linde, Berkel en
Rodenrijs
J. v. d. Linde, Bleiswijk
A. v. d. Linde, Hazerswoude
VAKKLEEDING
SEI333
Verkrijgbaar bij onderstaande flrma'si
C. v. Schle, Katwijk a/Zee
Ant. Vo d- Linde,
Moercapelle
Jac. v. d. Linde,
Nieawerkerk a/d IJsel
Gebr. Verkade, Noordwijk
D. Goemaat, Rijnsburg
C. v. d. Linde,Waddinxveen
Gebr. Verkade, Wassenaar
J. Bochove, Woubrugge
E. Stigter, Woubrngge
FEUILLETON
door
CHARLES GAR VICE.
(Nadruk verboden).
24)
„St!" zei Heron. „Wees niet bang. Er
staat een karaf water op tafel. Geef mij
het glas. Zoo en loop nu gauw naar den
salon en vraag mijn moeder alleen my'n
moeder om hier te komen. Weet je den
weg?" Maar Carrie gunde zich geen tijd om
te antwoorden en vloog weg door de ver
keerde deur.
Sir Heron trachtte een paar druppels van
het water tusschen haar witte lippen te
doen vloeien, maar vergeefs. Bleek en als
dood lag ze in zijn armen, alsof ze nooit
meer tot het leven terug zou keeren. Met
een gezicht dat bijna even wit was als het
hare, boog hij zich over haar heen, zijn
oogen vol smartelijk zelfverwijt. Zyn on
voorzichtigheid had dit ongeluk veroor
zaakt. Een wilde, hartstichtelijke teeder-
heid overmeesterde hem; hij tilde behoed
zaam den arm op, die slap langs haar zijde
hing en toen hij de bloedroode streepen
en vlekken zag, die zoo beschuldigend af
staken tegen de zachte blanke huid, was
het of een kille hand zijn hart samen
kneep. Met een gebroken kreet drukte hij
haar tegen zich aan en kuste harstochtelijk
haar witte lippen, die een oogenblik tevo
ren nog zoo warm-rood waren geweest
en niet enkel haar lippen, maar ook haar
gesloten oogen en het zachte haar, dat
goudbruin glansde aan zijn borst. En als
of zijn kussen de geheimzinnige macht be
zaten, haar in het leven terug te roepen,
slaakte ze een langen, sidderenden zucht
en met een rilling van pijn drong ze zich
dichter tegen hem aan. Toen hij voelde hoe
ze zich, uit vrijen wil als 't ware, aan zijn
borst nestelde, steeg het bloed hem naar
de wangen en zijn hart begon onstuimig te
bonzen.
„Mijn lieveling!" mompelde hij heesch,
,,o, mijn lieveling! mijn lieveling!"
Langzaam, heel langzaam, sloeg May de
oogen op.
„Wat wat is er gebeurd?" zuchtte ze,
met een poging om haar hand op te heffen.
„St. sst!" zei hij, haar vast tegen zich
aanhoudend, „Beweeg je niet."
„'t Viel bovenop me, is 't niet?" vroeg
ze met een zwak glimlachje. „Dat komt er
van als je zulke oude spullen van hun
plaats sleept!" Ze maakte zich zachtjes
uit zijn armen los en zonk in een stoel. „Ja,
ik herinner het me ik zag het naar bene
den komen en kon niet bijtijds achteruit
springen. Toe, kijkt u toch niet zoo ont
daan! 't Is maar een schram. Ik schaam me
dood, dat ik flauw gevallen ben 't was
toch een flauwte, niet? Ik heb nog nooit
van mijn leven zooiets gedaan! Waar is
Carrie? Is ze ook geraakt?"
„Neen", zei hij schor; „het viel alleen
op jou en het was mijn schuld. Dat heb
ik gedaan!" Hij wees op het bloed, dat lang
zaam langs haar arm druppelde.
„Dat dat is onzin", zei ze glim
lachend.
„Neen, het is waar ik heb dat ge
daan, ik, die mijn leven zou geven om je
een seconde van pijn te besparen!" zei hij,
zijn stem trillend van emotie.
„Heusch, het was werkelijk uw schuld
niet, noch die van iemand anders", zei ze
haastig. „Kijk maar, die heele console is
van den muur gevallen. En ik heb alleen
maar een paar schrammen en blauwe plek
ken, anders niet. Toe, kijkt u nu toch niet
zoo verschrikt! Ik ben heusch heelemaal
in orde. Waarom zoudt u zich 't zich zoo
aantrekken?"
„Waarom?" vroeg hij, en zyn oogen blik
ten met hartstochtelijken ernst in de hare.
„Omdat ik een dozijn levens zou geven, als
ik ze had, om je te vrijwaren voor 'n on-
noozele schram, zooals Jij het noemt. Om
dat ik van je houd!"
May staarde hem een oogenblik aan als
of de beteekenis van zijn woorden niet tot
haar doordrong; maar toen zij het eindelijk
begreep, trok ze haar hand uit de zijne en
keek met een bleek gezichtje naar hem op.
„Sir Heron!"
„Ja" zei hij. ,,Ik begrijp je. Ik weet, dat
ik geen recht heb, dat te zeggen. Ik weet
dat je een ander liefhebt De plotselin
ge en onmiskenbare verbazing in haar
oogen deed hem den zin afbreken.
„Ik een ander liefhebben?" stamel
de ze zwakjes.
„Is het dan niet zoo je kijkt zoo
wil je misschien zeggen, dat het niet waar
is?" Hij boog zich over haar heen, trillend
van hoop.
„Wil je zeggen, dat ik me vergist heb
dat je hart vrij is? In 's hemelsnaam, laat
me niet zoo lang in onzekerheid!"
„Wat wat bedoelt u?" mompelde May
onsamenhangend. „Bedoelt u?" of ik met
iemand verloofd ben? Dan. hebt u zich
werkelijk vergist! er is niets van dien
aard. Ik begrijp nietMeer kon ze niet
uitbrengen, want met een kreet van ver
lichting en blijdschap sloeg hij zijn arm
om haar heen en trok haar tegen zijn borst.
,,Neen, heusch niet?" riep hy. „O mijn
lieveling, wat heb je me een pak van het
hart genomen! Vergeef me", onderbrak hij
zichzelf, want May had zich losgemaakt en
stond bleek en ademloos tegenover hem.
„Vergeef me", herhaalde hij deemoedig.
„Ik May ik heb me laten meesleepen
door mijn liefde. Zeg, dat je me vergeeft!"
May keek hem met niets-ziende oogen
aan; toen werd ze nog bleeker en wierp
een verschrikten blik om zich heen.
„Carriewaar is Carrie?"
Als in antwoord op haar smeekbede
stormde Carrie binnen.
„O, Sir Heron, ik kan den salon maar
niet vinden ik ben wel drie keer ver
dwaald. O, May! ben je weer beter! Wat
scheelde er aan? Had je je erg bezeerd?"
„Nee", zei May, met een beverig glim
lachje, „niet de moeite waard, kindlief. Wil
je wil je even mijn jas voor me halen?
Nee, wacht ik ga met je mee naar boven.
Sir Heron zoudt u zoo goed willen zijn om
Lady Lechtford te zeggen dat ik liever
naar huis ga?"
Sir Heron stond, in tegenstelling met zijn
gewone doortastendheid, een oogenblik be
sluiteloos te aarzelen. Toen begon hy de
zaal op en neer te loopen, terwijl hij tracht
te het wilde bonzen van zijn hart te doen
bedaren en zijn gedachten te verzamelen.
Een glans van vreugde lichtte' in zijn
oogen toen hij dacht aan hun gesprek. Er
was het een of ander misverstand geweest
en hij was vrij om haar lief te hebben!
Maar zij Hij bleef stilstaan, met zyn
hand aan den deurknop. Hij had haar in
zijn armen gehouden haar gekust een
heete golf bloed steeg hem naar de wangen
als hij aan die vurige kussen dacht
was het wel ridderlijk geweest, gebruik te
maken van haar bewusteloosheid? Maar zy
ze had hem wel niet uitdrukkelijk af
gewezen, maar hem toch ook zeker niet
aangenomen. En nu wilde ze weg, en hy
zou in onzekerheid achter moeten blijven!
Met een ruk vermande hy zich en liep de
hall door; maar op hetzelfde oogenblik
hoorde hij lichte voetstappen op de trap en
zag May en Carrie naar beneden komen.
Zonder zich in 't minst om Carrie's aan
wezigheid te bekommeren, trok hy May's
ongekwetste arm door den zijne, boog zich
over haar heen en vroeg:
„Heb je er iets aan gedaan heb je
pyn?"
,,Nee'\ zei ze, en haar stem leek vreemd-
veranderd droomerig en zacht. „Nee, ik
heb er niet veel pijn aan. Ik heb er een
natten zakdoek omgebonden.
„Laat me eens zien", zei hij, en toen ze
aarzelend haar witten arm uitstak, raakte
hij dien met eerbiedige teederheid aan.
„Ik zal het mezelf nooit vergeven,", mom
pelde hij. „Je moet hem door mijn moeder
behoorlijk laten verbinden vóór je weg
gaat May bleef plotseling staan en keek
hem smeekend aan.
„Och nee, toe, zeg er niets van in den
salon! Beloof me dat u 't niet zult doen!"
,,Goed dan", zei hy. .,En mag ik heele
maal niets meer zeggen vanavond niet
eens vragen of je me vergeven wilt?"
„Nee," fluisterde May. „Ik ik ik
begrijp u niet."
(Wordt vervolgd).
