Academienieuws
Letteren en Kunst
Bu^aerliike Stand
Tosi*isme
bij honk
STADS
AGENDA
NIEUWS
VRIJDAG 19 APRIL 1940
CE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD - PAG. 2
Abonnenymtsprys: voor Lttdan 18
cent j^er week; 150 per kwartaal
BU onze agenten /O cent per wvN»k;
f h.60 per kwartaal Franco per po*1
2.85 per kwartaal Geïllustreerd
Zondagsblad 0.50 per kwartaal.
Losse nummers 5 cent, met geïll
Zondagsblad 8 cent
Ad verten tiën: 30 cent per regel.
Ingezonden mededeelingen dubbel
tarief. Telefoontjes hoogstens 30
woorden, 60 cent per plaatsing, al
léén Woensdag en Zaterdag.
HOE WORDT HET WEER 7
AFNEMENDE WIND.
De Bilt seint:
Verwachting:
Kouder des nachts, overdag iets zachter,
aanvankelijk droog weer, later toenemen
de bewolking, naar Zuid krimpende en
afnemende wind.
De weerstoestand va.i hedenmorgef»
'<-20 uur;
Den Helder: lichte regen, stormachtige
Z. W. wind, 6 gr. C.
Vlissingen: betrokken, stormachtige W.
Z. W. wind, 7 gr. C.
De Bilt: betrokken, krachtige Z. W.
wind, 7 gr. C.
Groningen: lichte regen, krachtige Zui
delijke wind, 7 gr. C.
Maastricht: betrokken, krachtige W. Z. W
wind, 8 gr. C.
BUITENLANDSCH WEEKOVERZICHT.
Het weer in onze omgeving staat thans
ender invloed van het minimum, dat gister
morgen over de Golf van Biscaye in aan
tocht was. Het storingsfront hiervan pas-
teerde gisterenavond ons land, vergezeld
van regen en plaatselijk onweer. In de loop
van den nacht en vroegen ochtend passeer
de de kern ten Westen van ons land. Zij
bevindt zich nu op de Noordzee en wordt
gevolgd door een snelle drukstijging, waar
bij de wind tot stormachtig toenam. Over
Zuid-Oost-Frankrijk moet zich thans een
nieuw gebied van hoogen lucjhtdruk be
vinden, dat waarschijnlijk nog in beteeke-
nis toeneemt. Ook in Oostelijk Spanje steeg
de luchtdruk aanzienlijk. Het minimum,
dat gisteren by de Azoren naderde, beïn
vloedt reeds het weer langs de Westkust
van het Iberisch Schiereiland. Deze de
pressie schijnt zich in Noord-Oostelijke
richting naar de Britsche Eilanden te ver
plaatsen. Bij de Azoren veroorzaakte zij
buiig weer, dat hier en daar vergezeld
ging van onweer (Punta Delgado meldde
24 m.m. regen). Over Zuid-Oost-Europa
blijft het weer rustig en helder met vooral
in den middag hooge temperaturen. In Let
land en Lithauen kwamen gistermiddag
temperaturen voor van bijna 20 graden,
terwijl in Estland de temperatuur niet bo
ven 7 graden kwam.
LUCHTTEMPERATUUR.
10.3 gr. C.
LICHT OP VOOR FIETSERS e.a.:
Van Vrijdagnamiddag 7.34 uur tot
Zaterdagmorgen 4.23 uur.
HOOG WATER.
Te Katwijk aan Zee op Zaterdag 20 April
voorin, 1.en nam. 1.25 uur.
Maan op 3.43 uur Vrijdagmiddag.
Maan onder 35.9 uur Zaterdagochtend.
LEIDEN. Geslaagd:
Artsexamen le gedeelte: de heeren Z. M.
E Gruber, Den Haag en A. Lubbers, Lei
den.
Candidaatsexamen rechten mej. E. Wes-
sxra, Haarlem; de heer J. W. van Beunin-
gen, Zeist.
Doctoraal examen klassieke letteren:
mej. C. L. J. Kooman, Den Haag.
Bevorderd tot doctor in de wis- en na
tuurkunde op proefschrift getiteld Chemi
sche en microbiologische omzettingen van
ijzersulfiden in den bodem, mej. J. A. D.
Verhoop, geboren en wonende te 's Gra-
venhage.
Bevorderd tot arts: de heeren: C. C. van
Rappard, Den Haag; E. H. Chardon, Delft;
L. M. C. Bedaux, Tilburg, en J. G. Voet,
Leiden.
DE „NOTRE DAME VAN DE SLOPPEN"
In „Metropole Palace" te 's Gravenhage,
éeeft gisteravond de wereldpremière plaats
gevonden van „Notre Dame van de Slop
pen".
Onder de aanwezigen werden opgemerkt:
Z. Hoogw. Excellentie Internuntius mgr. P.
Giobbe, minister Steenberghe, mevrouw de
Geer, echtgenoote van den minister-presi
dent, de gezanten van Engeland, Italië, Bel
gië, Portugal, Brazilië, Spanje, Hongarije,
Roemenië, Polen en Uruguay, jhr. Beelaerts
van Blokland, vice-president van den Raad
van State, mr. van Schaik, voorzitter der
Tweede Kamer, vicarissen-generaal van
den het b isdom Haarlem en het bisdom
Den Bosch, de oud-ministers Deckers, van
Buuren, Goseling, Bongaerts en Verschuur,
baron Snouckart van Schauburg, grootoffi
cier van de Koningin; baron Juckema van
Burmania Rengers, grootmeester van Prin-
so- Juliana; mgr. v. d. Tuyn, deken van
Den Haag; de heer Zuyderhoff, voorzitter
van de Rekenkamer; de wethouders De
Vlies, Feber, Quant; gemeentesecretaris mr.
Bcasson; Willy Mullens, eere-voorzitter van
den Nederlandschen Bioscoopbond, en ver
der vele hooge geestelijke, militaire en bur
gerlijke autoriteiten.
Na een welkomstwoord van de directie
var genoemde bioscoop-theater, hebben de
heer N. H. J. Borghols, voorzitter van „Ka
tholiek Den Haag" en mgr. Hendriks, vi
caris-generaal van Den Bosch, voorzitter
van de Katholieke Filmactie, de film inge
leid.
Zooals reeds eerder gemeld, is te Parijs
in de studio van Don Bosco van de Flat
film een verfilming tot stand gekomen van
het bekende tooneelstuk „Notre Dame de
la Mouise", dat thans ook hier te lande ge
ïntroduceerd is door de Ver. Haagsche Spe
lers onder den titel „Notre Dame van de
Sloppen". Bij deze verfilming heeft de Go-
filex te Leiden een belangrijke rol gespeeld
en het is deze onderneming, die de film
thans geïmporteerd heeft.
Wij kunnen de Gofilex met dit onderne
men gelukwenschenl In het belang van de
goede film hopen wij, dat de „Notre Dame
van de Sloppen" alom in den lande een
groot succes zal worden. Dit product van
een waarlijk katholieke film-kunst heeft
recht op onze hartelijke waardeering. Er
is iets heel goeds bereikt. Er is gezet een
flinke stap in de richting, waarin de film
kunst moet worden gestuwd de gezond-
propagandistische, de reëel-katholieke film
kunst.
De centrale figuur in het stuk van Gre-
goire Leclos is zoo een jonge priester, die
een rijke parochie verlaat, om het christen
dom in de „zóne" te prediken. De ontvangst
is weinig hartelijk: de opgeschoten straat
jeugd jouwt hem uit en gooit hem met stee-
nen en in deze sfeer van vijandschap en
openlijk of lijdelijk verzet bouwt de jonge
priester eigenhandig zijn houten kerkje,
dat hij toewijdt aan Notre Dame de la
Mouïse, aan onze Lieve Vrouw van de Slop
pen. Dit werkstuk imponeert tegen wil en
dank en men laat den priester nu met rust
of buit zijn liefdadigheid uit ten eigen voor-
deele, zonder er iets voor in de plaats te
stellen. De bekeering stuit af op het cynis
me, de achterdocht, de heidensche leerstel
lingen en valsche leuzen van het diep inge
vreten communisme. Maai wie gelooft,
haast 'zich niet en de abbé gaat voort met
zijn werk van barmhartigheid. Hij heeft
zijn oogenblikken van twijfel, maar over
wint deze, zwoegt en ploetert en wint lang
zamerhand de sympathie en de bewondering
van deze menschen, die slechts ellende en
haat kennen en nu kennis maken met de al
les opofferende, onzelfzuchtige liefde.
De eerste die zich gewonnen geeft is de
jonge Bibi, de held en leider van de op
geschoten jongens in deze buurt. Een on-
beantwoordde liefde en de dood van zijn
moeder bezorgen hem een zwak oogenblik
en als de abbé hem huilende aantreft bij
zijn kerkje, voert hij den jongen binnen en
laat hem uithuilen in de serene stilte van
het godshuis. Dit wordt Bibi's eerste ken
nismaking met het geloof. Een tweede con
frontatie vindt plaats bij het sterfbed van
Bère Didier, een afvallige, die bij het nade
ren van den dood een priester wil en zich
verzoent voor hij de eeuwigheid ingaat.
Het zijn deze en andere kleine voorval
len, die de in den grond gevoeligen en ge-
locvigen menschen den beslissenden stoot
in de goede richting geven. Als uiteindelijk
de kerk wordt ingewijd en de kroegbaas
Julot uit concurrentienijd zijn établissement
vergroot en verfraaid heeft, dan is de men-
schentoeloop naar de kerk toch grooter en
moet Julot, zonder zich nochtans gewonnen
te geven, zijn verlies erkennen.
Deze stof is door den regisseur Robert
Péguy met medewerking van abbé Vachet
in levendigen trant veridmd.
Het spel van alle artisten is heel goed.
Bijzonder dat van Bibi. De priester-figuur
is zeer sympathiek, maar nu en dan toch
naar onzen smaak, als hy zweeft in zijn be
schouwingen of zich wendt tot het volk,
wat sentimenteel.
Wij zullen later nog wel eens terugkomen
op dit filmgebeuren, dat ongetwijfeld een
gebeurtenis is in de historie van de
ontwikkeling der katholieke film-actie.
LEIDEN.
Geboren: Geertruida Cornelia Petro-
nella d. van P. l'Amie en C. A. v. d. Hoorn
- Leonardus Maria z. van P. A. Smits en
Th. H. Hutten Petronella Maria d. van
P A. Smits en Th. H. Hutten.
Ondertrouwd: A. Kleinhut wedn. 61
j. en E. C. Evers gesch. 64 j. H. Breuker
jm. 24 j. en J. L. Jongeleen jd. 25 j.
Overleden: A. de Rijk m. 65 j. P.
I, Wijnbeek wedn. 89 j.
Korenmolen „De Valk"
XVI.
De korenmolen „De Valk" is een soldaat,
wien op de plaats rust bevolen is.
Dat duurt nu reeds vijftien jaren, en er
is weinig kans, dat ooit nog het comman
do „draaien!" zal worden uitgegeven.
Beu van het wachten is de lange held
knikkebollend ingedommeld. Als een
schildwacht uit het slaperige verhaal van
Doornroosje staat hij nog steeds op zijn
gesnoeide bolwerk, in volle wapenrusting
van wieken en wielen, stram struisch,
stuursch en stijf, maar hij slaapt.
De wieken slaan geen kruisen meer. De
molensteenen malen niet meer.
In een neven-gebouwtje is een electri-
sche inrichting, die de zaken thans afhan
delt, even secuur, wel zoo vlug en toch
goedkooper.
„De Valk" is de laatste van vele broe
ders. Op het einde van de 17e eeuw ston
den er op de bolwerken negentien molens.
Sommige ervan droegen vogelnamen, zoo
als de Valk en de Papegay. De veestapel
was ook rijk vertegenwoordigd: 't Lam, 't
Kalf, de Koe, de Bul en de Stier (die zijn
horens verloren heeft, maar er nog steeds
is). Er waren ook mysterieuse doopnamen
bij: de Vroeg-op, de Juffer, de Vechter en
de Hollandsche Tuyn, later Kyck in de Pot
genoemd.
De Valk in zijn tegenwoordige gedaante
is van 1743, gelijk een gevelsteen ver
meldt:
DE VALK.
Is gestigt door
Adrian is van Deventer
En Maarte van Royen
De eerste steen
Geleyt door Pieter
van Deventer den 20
Yuli de laaste door
Maarten van Royen
Den 7 October
Anno 1743.
De steen is bekroond door een parman
tig valkje met een bel om zijn nek. Maar
de Valk zal zijn vleugels niet meer uit
slaan; hij is opgezet en een bezienswaar
digheid geworden een bezienswaardig
heid van den eersten rang. De bezoekers
komen van heinde en verre. Uit alle dee-
len van de wereld hebben zij handteeke-
ningen gekrabbeld in het gastenboek, dat
de eigenaar, de heer Willem van Rhijn, se
dert tien jaar bijhoudt.
De molenaar toonde 't ons met voldoening
Hij heeft een electrisch bedrijf, maar aan
de oude molen, zeventig jaren door zijn fa
milie bediend, blijft zijn hart verpand. Be
langstellende bezoekers zijn koren op zijn
molen; hy onthult gul en graag de gehei
men van dit wonderlijke bedrijfs-museum,
dat 'geheel intact is gebleven en tot ons
spreekt van oude degelijkheid.
„De Valk" 30 Meter hoog tot den
kap, tot de bovenste roede 42 Me
ter telt zeven verdiepingen, afge
sloten door zeven luiken en verbon
den door zeven ladders een klau-
terpartij, die voor apen een heerlijk
heid moet zijn. Maar het is de moeite
van het klimmen waard. Om het uitzicht
alleen reeds, dat, hoe hooger men stijgt op
de sporten van de ladders, des te vrijer en
uitgestrekter wordt, tot men, in de kap
aangeland, stad en lande beneden zich ziet
in een eindeloos verschiet. Zoo gaat het
ook in het leven en dan is het verhaal
tje meteen uit.
Een molenaar of mulder spreekt gewoon,
alledaagsch Nederlandsch, maar als hij
over zijn molen begint, lijkt het of hij aan
't koeterwalen slaat.
Boven in de kap, terwijl een flinke voor-
jaars-storm door de reten en kieren van
het houten dak gierde en tierde, heeft de
molenaar ons een lesje gegeven in oude
bedrijfsnamen.
„De draaiing van de roeden vertelde
de Valkenier wordt door deze as, die op
een hardsteenen halsteen ligt, overgebracht
op het groote wiel. Het groote wiel heeft
azijnhouten kammen, die grijpen in de
palmhouten staven van het rondsel. De be
weging van het rondsel deelt zich mede
aan de koning en de koning geeft de wen
teling over aan het spoorwiel, dat op zijn
beurt de vier maalsteenen rond-stuwt.
Momentje, meneer Van Rhijn, ik kan
het zoo vlug niet bijpennen!
„We zitten nu in het voorkeuvelends en
op de lange spruit (die, helaas, bij een
storm gebroken is). De as eindigt op de
kleine spruit of wolfsbalk in het achter-
keuvelends. De kap zit los en loopt op rol
letjes, om de molen op de wind te kunnen
draaien"
Kan dat hoedje niet afwaaien?
vroegen wij met een benauwd hart. De
wind begon juist weer met nieuwe animo
door de reten te gluren.
Maar daar bleek geen gevaar voor te
zijn De hap met roeden, as en voeghouten
heeft een verpletterend gewicht.
Bovendien wordt dit kleine, coquette met
een strikje van wieken versierd, kapot-
hoedie door twee paar keelbandjes op het
hoofd van de molen vastgebonden: vóór
door de lange schoren en achter door de
staartbalk met twee korte schoren.
Met behulp van de staartbalk (nadat
eerst de vang, die het groote wiel omknelt,
gelicht is) wordt de molen verkruid en op
den wind gezet.
Die plechtigheid heeft plaats op de ba
lie, de houten omloop te halver hoogte.
Waarom is de molen zoo hoog?, vroe
gen we na een blik vol afgrijzen te hebben
geworpen in de peilloos diepe koker, door
welke vroeger de zakken graan opgehe-
schen werden.
Het antwoord was van nuchteren een
voud: „Om boven de huizen van de stad
uit te kijken en de wind te kunnen opvan
gen".
De eigenlijke molen staat, behalve op
het bolwerk, op een steenen voetstuk,
waarin de molenaar huist en de graanzol
ders liggen. Op de vierde verdieping is de
maalzolder (ter hoogte van de balie) waar
het meel in zakken werd uitgestort, op de
5e de steen-zolder met de vier maal
steenen (knapen van onderhalve me
ter middellijn), op de 6e de lui-zolder, waar
het graan werd opgeheschen („luien"), op
de 7e de kapzolder met de bijna geheel
houten machinerie.
Op alle zeven verdiepingen ligt de rust
en de stilte duimen-dik. Het bedrijvige
zwoegen van wind, wieken en werklieden
is verstard. Zelfs de muizen zijn naar be
ter gewesten vertrokken, nu er boven in
den molen niets meer te halen viel.
Alleen de molenaar is gebleven. Hij
woont in zijn rotonde, in zijn geriefelijke
kamers met de fijne Empire-betimmering,
en vertelt van den goeden ouden tijd, die
nog zoo kort geleden is.
VENATOR VAGANS.
FEESTAVOND R.K. VROUWENBOND.
Feestavond van den R.K. Vrouwenbond;
dan denken wij onmiddellijk aan een too-
neelvoorstelling in den Schouwburg. De
tooneelvoorstelling was er gisteravond,
maar dit jaar was het niet in den Schouw
burg, maar in de zaal van het „Schutters
hof".
Mevrouw Manders, de presidente, zette
bij den aanvang van de pauze, de reden
daarvan uiteen. Het is tenslotte een finan-
cieele kwestie, welke kwestie in dezen tijd
te meer nijpt, nu er zoovele andere din
gen zijn, waarvoor offers van arbeid, tijd
en geld worden gevraagd. In dit verband
herinnerde mevr. Manders er 'aan, wat
door de Leidsche afdeeling van den R.K.
Dioc. Vrouwenbond gedaan is voor de Ne-
derlandsche soldaten tijdens den winter.
Maar in den Schouwburg of elders, de
jaarlijksche feestavond is doorgegaan en er
is een tooneelspel gegeven. En een zeer
goed tooneelspel ook, dat uitstekend werd
gespeeld en veel waardeering vond.
Het waren de spelers van het Roomsch
Tooneel Rotterdam, die onder leiding van
den heer Vincent Berghegge de alleraar
digste comedie van Magda Janssens kwa
men opvoeren „Lord or Lady". Dat dit
stuk zoo goed insloeg was behalve aan het
goede spel van de Rotterdammers mede te
danken aan het feit, dat het bijzonder ge
schikt is voor een opvoering voor een pu
bliek, dat voor 99 pet. uit dames bestond.
Het speelt immers in een tijd (omstreeks
1780) toen er nog fleur en kleur was in
de costuums, toen de gepoederde pruiken
nog met zwier en gratie werden gedragen
en zelfs de heeren kant droegen. Boven
dien eindigt het spel met een éclatante
overwinning van de vrouw tot merk
bare voldoening van de geheele zaal!
Die overwinning was trouwens wel ver
diend.
Het zat n.l. zóó. Een zoon van lord Ca
vendish had jaren geleden een huwelijk
gesloten beneden zijn stand, iets wat de
oude lord hem nimmer heeft vergeven.
Hij moest uitwijken naar het buitenland
en stierf daar, ook al jaren geleden, bij
een duel. Rentmeester Burk was belast
met de regeling van diens zaken en bracht
den „ouden heer" geregeld verslag uit.
Maar één' ding verklapte hij zijn meester
niet en dat was de omstandigheid, dat er
uit het huwelijk een kind was geboren.
Toen dit kind meerderjarig was geworden,
wenschte het kennis te maken met groot
vader en schreef hem een brief. De oude
heer verzoende zich al spoedig met het
eerst uitermate verrassende denkbeeld,
Gemeentel. Aankondiging
IDENTITEITSBEWIJZEN VOOR i
HOUDERS VAN MOTOREN. I
De Burgemeester deelt mede:
Aan de houders van alle soorten motor
rijtuigen, benevens aan de houders van ben
zine- en benzolmotoren, dienende tot andere
doeleinden dan het voortbewegen van een
rij- of voertuig zullen op de hieronder aan
te geven data, identiteitsbewijzen tevens in
houdende 3 aanvraagkaarten voor het ver
krijgen bij de aangeduide postkantoren van
zegels voor benzine, benzol en smeerolie,
worden uitgereikt na betaling van 0.75.
Houders van alle soorten motorrijtuigen,
zullen op vertoon van hun nummerbewijs
en hun geldige motorrijtuigenbelasting-
kaart, ongekleurde identiteitsbewijzen ont
vangen.
Houders van z.g. „terrein-auto's,,, waar
voor geen motorrijtuigenbelasting ver
schuldigd is, zullen zich hebben te legimi-
tetren door middel van hun distributiekaart
voor zoover het natuurlijk#personen be
treft en voor zoover het^ rechtspersonen
geldt op andere afdoende JRujze.
Rose identiteitsbewijzen zullen worden
uitgereikt aan houders «flï*ynotoren voor
het voortstuwen van vaa/tuig& en van sta-
tionnaire motoren.^ij zullen zi\h hebben te
legitimeeren als (|e houders vïn terrein
auto's. Ia 'sr
De uitreiking z(J5we^ van de ongekleurde
als van de rose identiteitsbewijzen zal van
9 tot 12, van 14 tot 17 *ur en van 19.30 tot
21.30 uur plaats hebbifi op 24, 26 en 27
April a.s. aan het GWhieentehuis, ingang
Langebrug.
Op 24 April a.s. worden verwacht de hou
ders van de nummers H 135 tot en met
H 7092.
Op 26 April a.s. worden verwacht de
houders van de nummers H 70689 tot en
met H 99980 en HZ 178 t/m. HZ 3955.
Op 27 April a.s. worden verwacht de hou
ders van de nummers HZ 4002 tot en met
HZ 69045 en de houders hier ter stede van
alle andere nummers.
Houders van motoren zonder nummerbe
wijs kunnen gedurende de bovengenoemde
dagen en uren hun identiteitsbewijs komen
afhalen.
De Burgemeester,
A. VAN DE SANDE BAKHUIJZEN.
Leiden, 19 April 1940. 2153
LEIDEN.
De avond-, nacht- en Zondagsdienst der
apotheken te Leiden wordt van. Zater
dag^ tot en met Vrijdag 19 April
a.s., waargenomen door de apotheken
Boekwijt, Breestraat 74, tel. 20552 en J. E.
M. ten Dijk, Haven 18, tel. 20085.
Te Oegstgeest: Oegstgeestsche Apotheek,
Wilhelminapark 8, tel. 26274.
dat hij een kleinzoon had en droeg Burk
op, den jongen te ontvangen, teneinde te
zien of het een „echte Cavendish" was en
waardig om erfgenaam te zijn van de uit
gestrekte bezittingen van „His Lordship".
Het bezoek kwam en bleekeen
meisje te zijn. En dat terwijl de oude lord
bekend stond als een driedubbele vrou
wenhater! Burk werd in het complot opge
nomen en van het meisje werd -een jon
gen gemaakt. De „jongen" viel in den
smaak van grootvader, maar u begrijpt,
dat dit spelletje niet eeuwig kon duren.
Bij gelegenheid van een bezoek van prin
ses de Fleuris de la Tour met haar zoon
ontpopte de jonge „lord" zich als een voor
treffelijke gastvrouw, en voortaan was zij
„lord" af en bleef „lady". Het kwam na
tuurlijk ook bij den ouden brombeer in
orde.
Deze historie biedt natuurlijk gelegen
heid te over voor komische situaties en
daarvan is behendig partij getrokken. To
van Velzen speelde haar dubbele rol van
„lord en lady" uitstekend, met de noodi-
ge charme als meisje en de noodige bruta
liteit als jongen. Zij vond daarbij in Jac.
Thiel, die den ouden lord met waardigheid
uitbeeldde, en in Léon Rijken, die van
zijn rentmeesterschap een waarlijk uitste
kende creatie maakte, krachtige tegenspe
lers. Waarbij wij nog kunnen noemen An-
ny Pons, als het voorbeeldige type van
een aristocratische huishoudster. Later
voegden zich bij dit viertal nog Ina Zaat,
als de prinses (een zeer goed gespeelde
rol) en Carel Hoogstraten als de prins. De
minder op den voorgrond tredende perso
nages waren neef Henry (Jules van Don
gen) en Tommy de knecht (Ren van Hal
deren).
Zooals gezegd, voldeden spel en aanklee
ding en viel het gezelschap overvloedige
waardeering ten deel. De dames kregen
bloemen en het geheele gezelschap had de
dank, vertolkt door mevr. Manders, in
ontvangst te nemen.
Als bijzonderheid valt nog mede te dee-
len. dat het spel iets later beginnen
tengevolge van de afwezigheid van één der
spelers, die dcor een treinvertraging werd"
opgehouden. Den aanwezigen werd dit
overigens korte oponthoud vergoed,
doordat de heer Vincent Berghegge het
bekende maar zoo geestige gedicht van pa
ter v. Meurs voordroeg „Christene zielen".
De feestavond, die goed bezocht was ên
zeer in den smaak viel, werd o.a. bijge
woond door rector Bernefeld, die als advi
seur van den R.K. Vrouwenbond, een
kort openingswoordje sprak.
