NEDERLAND SLAAT BELGIË MET 3-0. Avontuur Venezuela. S)e Sckibche 6ou^omt Aan den grooten voorjaarsrit van de K.N M.V. werd door niet minder dan drie honderd vijftien rijders deelgenomen De start vond plaats op de Parade te Den Bosch Een overzicht uifenant generaal Siuevis, die als ver tegenwoordiger van den opperbevel hebber van Land- en Zeemacht de finish van den vooriaarsrit der K.N.M V. te Utrecht bijwoonde, onderhoudt zich met twee militairen, die den tocht volbrachten De hockey teams van Nederland en België, die elkander Zondag in de hoofdstad bekampten, waarbij onze vertegenwoordigers een 3 0 zege behaalden De heer W F. G L Passtoors is met ingang van 15 April benoemd tot burgemeester van de gemeente Wehl De minister van Koloniën, Z.Exc Ch. J. I. M Welter, vierde Zaterdag zijn zestigsten verjaardag. Bij aankomst aan zijn departement werd de jarige minister door een eolleetrice van het Haagsch-Crisis Comité aangehouden en bracht hij gaarne een offer voor het goede doel Burgemeester F. van Lanschot opende in Den Bosch de tentoonstelling .Beter schoeisel en betere reparatie De burgervader interesseert zich voor een paar pantoffels Tijdens oefeningen van den Haagschen luchtbeschermingsdienst demonstreerde de vrouwelijke brandweer op kranige wijze, dat zij voor haar taak berekend FEUILLETON in Naar het Amerikaansch van R. HARDING DAVIS. (Nadruk verboden). 45) Peter en Mac kwamen spoedig terug en voorzagen de boot van alles wat op den tocht naar Willemstad noodig kon zijn. Ze vertelden Roddy ook het laatste nieuws. De aanhangers van Rojas hadden de ka zernes in de buitenwijken genomen en het douanekantoor tegenover het fort, dat als steunpunt voor den aanval op het fort zelf moest dienstdoen. Maar deze aanval kon niet worden ondernomen voordat de rebel len over geschut beschikten. Daarvoor moesten ze dus eerst de artillerie-kazerne, die midden in d- stad lag, veroveren. Het begon al te schemeden; binnen een half uur zou de avond gevallen zijn en daarop werd gewacht voor den aanval op de artillerie- kazerne. Van Vega en zijn aanhang was nog geen nieuws, maar de regeeringstroe- pen zaten hem vermoedelijk reeds vlak op de hielen. Vicente zal Rojas nu wel op de hoogte hebben gebracht, zei Roddy een beetje ze nuwachtig, en over een uur komt Pedro en gaan we weg. Gaan jullie binnen eten en stuur mij wat hierheen. Ik blijf bü de boot Mac Kildrick stelde voor dat ze hun hor loges met het zyne gelijk zouden zetten voor het juiste moment van de ontploffing. Vicente had dat ook al gedaan. Als my wat gebeurt, legde Mc. Kil drick uit, moeten jullie het werk doen. Roddy is op de hoogte en onder het eten zal ik het Peter vertellen. Toen ze zich aan de gezellig-gedekte ta fel zetten, kwam juist een verdwaalde ko- gej in een dakpan terecht en de roode scherven vielen op de binnenplaats neer met groot gekletter. Onverstoorbaar-opge wekt vulde Peter hun glazen met roode wijn en zei: Geslachten komen op en geslachten gaan onder, maar dineeren doen de men- schen altijd! Waarom niet? zei Mc. Kildrick. Na poleon zei, dat een leger niets dan een ver zameling magen is. Waarom zouden jij en ik beter soldaten zijn dan die van Napo leon? Hy klapte in zijn handen, maar de be diende, die kwam toeloopen, kwam tot zijn verwondering niet uit de keuken, maar van de straat. Hy was .bleek van schrik en wees hygend naar een man, die hem volg de. Deze was in de uniform van hospitaal soldaat en had een Roode-Kruisband om den arm. Hij keek schichtig om zich heen en sajueerde vluchtig. Dokter Vicentezei hy op geagi- teerden toon. Hij wil u zien. Hy is buiten op een draagbaar. We brengen hem naar het hospitaal, maar hij wilde u eerst spre ken Hy is stervende. De eeiste gedachte van Peter en Mac. gold Rojas Goeie hemel, stamelde Peter. Sterver.de? vroeg Mc. Kildrick. Ik heb hem een uur of wat geleden nog gezien. Hi. was op straat bezig gewonden te verbinden en werd door een kogel getrof fen. Hier! De man wees naar zijn hart. - De gev/rnden aan het helpen? riep Pe ter verontwaardigd. Waarom voor den dui vel was hy niet.... Hou je ka.'m, waarschuwde Mac. Ze holden naar buiten. In het licht, dat door de open deur scheen, zag hy een draagbaar staan, waarop onder dekens een man lag. L>e soldaten, die de baar hadden gedragen en een officier die het transport commandeerr.c stonden in de schaduw. Mc. Kildrick bcog zicb met een uitroep van me delijden voorover Maar de man op de baar was Vicente niet. Om zich daar goed van te overtuigen bcog Mac zich nog verdei voorover en plots» ling sloeg de „gewonde" op de baai zyn armen om Mac's hoofd en trok hem omlaag. Op hetzelfde oogenblik vielen de dragers van achteren op hem aan, wrongen zyn polsen op zijn rug, waarop de officier hem handboeien aan deed. Hij hoorde f eter een woedenden kreet uiten en toen hy zich omkeerde zag hij hem op het trottoir liggen met een stelle tje soldaten boven op hem. Toen Peter weer overeind kwam, waren zyn handen ook geboeid. Mc. Kildrick barstte uit in een woeden den stortvloed vsn lieflijkheden, maar de officier vie» hem in de rede. U behceft me niet te vertellen, dat u Amerikanen zyt, zei hy met een tergend lachje, en als u rustig meegaat naar het „Cartel" za.' u mets gebeuren. Het is voor uw eigen veiligheid, voegde de man er hoo- nend aar. toe Hy gaf een leeken met zijn blanke sabel en van den overkant van straat kwa men nog meer soldaten. Hij gaf ze op dracht om het huis te doorzoeken. De derde Senor Forrester, moet ook gevonden weit: en. Zorg dat hij niet gewond wordt. Onder geen voorwaarde. Bij die woorden rukte Peter zich met een Simsonsverzuchting los van den man die hem vasthield, holde 't huis in met een waarschuwenden kreet, die hij hoopte, dat Roddy bereiKei zou. Hij trok machteloos aan zijn handboeien, terwijl de soldaten hem achterna vloger Roddy had zyn machine geïnspecteerd, maar zat nog ste«cu op wacht bij de boot, verlangend naar zijn diner. Door de boo- men en heesters in óer. tuin kon hij de lich ten op de gedekte tafel zien en dat maakte hem nog hongeriger Om er de anderen aan te herinnerei dat hy ook wel wat lustte floot hij even. Zijn fluitje werd dadelyk beantwoord maar tot zijn verwondering niet van uit het huis, maai van een plek op ongeveer honderd voet afstand van den kant van de haven. Hij maakte daaruit op, dat Pedro was aangekomen en hy zuchtte van verlichting. Hy was op het punt zyn noodsein te herhalen, toen op de „patio" een geweldig tumult losbrak. De lichten doofden uit. er klor.k een gerinkel van bre kend glas en porselein en hy hoorde Pe ters stem. die zyn raam riep Hy sprong uit de boot, holde den tuin in, maar hoor de een zwaar lichaam op het grint vallen, terwijl vele hollende voeten over het pad voortbewogen. Roddy, schreeuwde Peters stem, ze hebben ons eevanaen genomen en zitten iou achterna. Maak dat je wegkomt. Als de weerlicht! In de duisternis kon Roddy niets zien. Hy hoorde een heele troep mannen heen en weer draven en in de struiken slaan. Zyn eerste gedachte was dat hy moest probee- ren hen t* helpen. Hy trok zyn revolver en rende den stéigei af. Peter hoorde hem aankomen en schreeuw de in doodsangst: Ga terug! Je kunt ons toch niet hel pen. Er is voor jou ander werk. Ga dat doen! Het volgende oogenblik maakte aan Roddy's aarzeling een einde. De soldaten hadden ook zijn aanwezigheid gemerkt en renden onder luid geschreeuw den steiger af. Roddy zag in, dat hy onder deze om standigheden Peter onmogelijk zou kunnen bevrijden, terwijl hy. als het moest, alléén Rojas zou kunnen bevrijden. Hij gooide de lijn van de boot los en duwde uit alle macht van den wal af. Op hetzelfde moment vescheen een witte gestalte op den steiger, die haastig op de boot toekwam. Bij het eerste geluid van de draaiende schroef hoorde Roddy een stem. die zonderling zwak en zonderling bekend klonk. Roddy! riep de stem. Ik ber het. Inez! Mei een uitroep van verbazing, vreugde en ontsteltenis stuurde Roddy de boot naar den wal en schoof op een afstand van roei riem-breedte langs den steiger. Een kreet van verlichting, van vreugde, een geruisch van fladderende rokken en Inez sprong in de boot. Roddy duwde haar op den bodem, vol angst voor haar veiligheid. Ga liggen! Ze zullen op je schieten! (Wordt vervolad).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 12