Avontuur
Venezuela.
De luchtbeschermingsdienst gaf verschillende demonstraties voor H. M. de Koningin tijdens
Haar bezoek aan R dam. Het blusschingswerk bij een door een brandbom getroffen gebouwtje
Een Britsche bommenwerper is Donderdag boven Pernis door Nederlandsche jachtvliegtuigen neer
geschoten. Vier der vijf inzittenden brachten er het leven af en werden geïnterneerd Het wrak van het
toestel, dat geheel verbrandde
Aan den bekenden teekenaar en
illustrator W. C. Georg Rueter is op
zijn verzoek eervol ontslag verleend
els lector aan de Rijksacademie van
Beeldende Kunsten te Amsterdam
Vijfentwintig personen werden gedood en zeventien gewond, toen een vrachtauto met
Mexicaansche fruitplukkers op weg naar de boomgaarden te McAHen in Texas door een trein
gegrepen en vermorzeld werd Op de plaats van de ramp, kort nadat deze plaats vond
Een society-huwelijk. In Bennebroek had Donderdag de inzegening plaats van
het huwelijk van graaf John Chichester, persattaché van de Britsche legatie in den
Haag en freule Ursula von Pannwitz Het bruidspaar verlaat de kerk na de
plechtigheid
H M. de Koningin bracht Donderdag een bezoek aan Rotterdam De vorstin
arriveert aan het stadhuis, waar Zij verwelkomd werd door burgemeester
mr P. Oud
In het gemeentemuseum
te den Haag zal gedurende
de maanden April en Me>
een tentoonstelling worden
gehouden van werken van
een aantal stillevenschilders
van heden
FEUILLETON
In
Naar het Amerikaanscb van
R. HARDING DAVIS.
'.Nadruk verboden).
37)
Ze zetten de steenen Weer voor de ope
ning, maar zoo dat er breede openingen
bleven waardoor frissche lucht en zonlicht
konden binnendringen en gingen toen naar
Roddy's huis terug. De openingén tusschen
de steenen hadden ze losjes met wingerd
ranken bedekt.
Thuis vonden ze Vicente op hen wach
ten, die belangrijk nieuws bracht. De aan
hangers van Kolonel Vega verzamelden
zich in de buurt van Porto Cabello en de re
geering begreep heel goed dat Vega zich
spoedig by hen zou voegen om het spelle
tje te laten beginnen. Maar hij was nog
niet gevangen genomen, omdat de regee
ring hem tegelijk wilde arresteeren met al
len die met hem de stad zouden verlaten.
Het huis van Vega werd door de politie be
waakt en zijn gangen werden nauwkeurig
nagegaan. Het leek bijna onmogelijk dat
hij zou ontsnappen op het oogenblik dat de
regeering wilde toeslaan.
En tegelijkertijd, vertelde de dokter
verder, zijn wij gereed. Als Vega zijn troe
pen kan bereiken en een opmarsch naar de
stad zou beginne, breekt hier een opstand
ten gunste van Rojas uit. Als we Rojas kon
den bevrijden en als het volk hem ziet,
kan niets Alvarez meer redden. Alvarez
weet dat even goed als wij. Maar het is on
mogelijk om het fort van San Carlos in
handen te krijgen «zonder artillerie. We
kunnen de stad innemen, we kunnen ons
van de kazernes, van de douane meester
maken, maar van San Carlos niet. Maar er
is nog een grooter gevaar. Alvarez, die
weet dat onze partij zonder Rojas direct
uiteen zou vallen, zal hem misschien bij het
uitbreken van den opstand laten doodschie
ten.
Roddy vroeg Vicente, of hij als dokter
dacht dat Rojas sterk genoeg zou zijn om
een veldtocht te leiden.
Neen, verklaarde Vicente, dat kan hij
niet, maar dat hoeft ook niet. Als hij zich
maar vertoont, is er geen veldtocht noo-
dig. Zelfs de regeeringstroepen zouden naar
hem overloopen. Maar, voegde hij er bij
met een zucht, waartoe dient het om over
het onmogelijke te praten? De troepen, die
San Carlo verdedigen, zullen Alvaree trouw
blijven. Hy heeft daar alleen mannen van
zijn eigen plantages geplaatst; hij heeft ze
koninklijk betaald. En ze hebben nog an
dere redenen om liever te sterven dan zich
over te geven. Ze hebben zich in Porto Ca
bello schandelijk gedragen. Bovendien kent
iedereen hun wreedheid tegen de politieke
gevangenen en zij begrijpen dat zij niet op
genade behoeven te rekenen. Zij zullen
vechten, niet om San Carlos te bescher
men, maar om hun eigen leven.
Vicente maakte zoo'n volkomen betrouw
baren indruk, dat Roddy hem hun plan zou
hebben verteld als zoowel Peter als Mc.
Kildrick hem niet op het hart hadden ge
drukt dat niemand het geheim van de
tunnel mocht weten vóór het laatste oogen
blik.
Den volgenden morgen bracht Sam Cold-
well, begeleid door Mc. Kildrick, een offi
cieel bezoek aan den vuurtoren. Toen hij
alles geinspecteerd had, ging hij terug naar
het stuurhuisje van de sleepboot, die hem
over de haven gebracht had en zond iemand
om Roddy te halen. Roddy kwam bij hem
in zijn werkkleeren, die bovendien nog ge
heel bedekt waren met modder uit de ha
ven. Coldwell, in zijn koele linnen pak met
een keurigen panama op, grinnikte verge
noegd, toen hij het contrast tusschen hen
beiden opmerkte. Hij kon Roddy niet goed
uitstaan en Roddy behandelde hem met
openlijke, brutale vijandigheid. Ze waren
ongeveer even oud en kenden elkaar al ja
ren, maar ze hadden altijd op voet van
oorlog gestaan. Roddy had, als zoon van
den president van de maatschappij, alle "mo
gelijke kansen gehad om het feit, dat hij er
niet in geslaagd was de maatschappij van
dienst te zijn, maar omdat hij geen moei
te had gedaan om een „vette baan" machtig
te worden, dat Coldwell hem minachtte en
hem met geringschatting behandelde.
Roddy, van zijn kant, beschouwde Cold
well als de man, die het vuile werk voor
de onderneming opknapte en koesterde al
lerminst gevoelens van hoogachting voor
hem.
Ik heb hier een telegram van je va
der, Roddy: ,,zeg Forrester jouw bevelen
te gehoorzamen of den dienst van de maat
schappij verlaten. Indien weigert geef hem
geld voor terugreis en een maand sala
ris".
Na een korte stilte zei Roddy Ik ver
onderstel, dat dat een antwoord is op een
telegram van jou.
Juist. Ik heb je vader meegedeeld, dat
je weigerde te doen wat Ik zei en dat ik uit
betrouwabe bron wist dat je de maat
schappij tegenwerkt. Wat jij als particulier
doet, is niet heel belangrijk, zei hij uit de
hoogte, maar aangezien je je vaders zoon
bent, schijnen ze er hier wel rekening mee
te houden. Dus moet je uitscheiden met ons
dwars te zitten og anders ophoepelen. Wat
kies je? Voordat je antwoord geeft moet je
je er goed rekenschap van geven, dat het
hoofdkwartier op 't oogenblik allesbehalve
over je te spreken is. Toen je vader hoor
de dat jij ruzie had met Vega om Alvarez,
die ons bestolen heeft, te verdedigen, was
hij razend. Voor zoover ik weet ben je van
hem afhankelijk en al heb ik er niets mee
te maken geef ik je toch den raad
Zooals je met je gewone bescheiden
heid opmerkt, viel Roddy hem in de rede,
heb jij er inderdaad niets mee te maken.
Maar het is natuurlijk juist dat ik geen
geld van de maatschappij kan aannemen
en haar tegelijk tegenwerken, al was wat
je mijn tegenwerking noemt, al begonnen,
voordat ik wist, dat het op de één of an
dere manier niet met de belangen van de
maatschappij strookte.
Roddy begon peinzend zijn natte, bemod-
derde mouwen naar beneden te stroopen.
De geloof, dat ik dan nou maar met
een den dienst opzeg, zei hij.
Dat was heelemaal niet wat Coldwell
verwacht of begeerd had. Roddy was niet
vara belang als employé van de maat
schappij, maar wat hij persoonlijk uitvoer
de en waar Vega zoo geweldig opgewon
den over was, scheen dat wel te zijn. Sam
Coldwell was buitengewoon verlangend
om te weten wat het was. Hij had genoeg
genoten van zijn triomf en vond nu het
oogenblik gekomen om een meer verzoe
nenden toon aan te slaan.
Het hoeft niet zoo hals over kop, zei
hij animeerend. Denk er eerst nog eens
over.
Roddy maakte aanstalten om het stuur
huisje te verlaten.
Ik heb er voldoende over nagedacht!
Coldwell was overtuigd dat Roddy niet
geloofde, dat het zijn vader ernst was.
Maar Coldwell had opdracht om aan Rod-
d> uitdrukkelijk mee te deelen, dat als hij
doorging met zijn vader opzettelijk te
dwarsboomen, hij niet moest verwachten,
dat hij nog een roode duit van mr. Forres
ter zou krijgen.
Toen Roddy hardnekkig bleef zwijgen,
verklaarde Sam dat er dan niets anders op
zat dan dat hij hem een maand salaris gaf
en zijn passage-biljet naar New-York.
Ik ben niet van plan naar huis te
gaan, antwoordde Roddy, en ik wil geen
geld hebben waar ik niet voor gewerkt
heb. Je moet niet denken, dat de maat
schappij mij ontslaat, voegde hij er grinne-
kend bij, of ik een keukenmeid ben. Ik ont
sla de maatschappij. Wil je daar alsjeblieft
nota van nemen?
Denk er goed om, dat je op geen cent
meer van je vader hoeft te rekenen, waar
schuwde Sam.
Roddy kwam terug en zei op ernstigen
toon, terwijl hij met zijn uitgestrekten wijs
vinger de woorden kracht bijzette:
Sam, ik verzeker je, dat vader het mis
heeft. En jij ook, al ben je duizendmaal de
politieke slimmeling van de affaire. Jul
lie wedden allebei op het verkeerde paard.
Als die opstand van jullie uitbreekt, kon
het zaakje nog wel eens anders uitpakken
dan jij vermoedt!
(Wordt vervolgd).
