Avontuur
Venezuela.
Matrozen droegen de baar met het stoffelijk overschot van den sergeant G. L. Logmans, die te
Nieuw Helvoet werd ter aarde besteld, grafwaarts. Mariniers bewezen de laatste eer
Verkeersstagnatie in Finland. Met vereende krachten wordt een tankwagen, die in de sneeuw was
vastgeraakt, ergens nabij het Noordelijk front, weer op het goede pad geholpen Nog steeds doet de
winter er zijn invloed op de krijgsverrichtingen gelden
Z K. H. Prins Bernhard heeft Maandag een bezoek gebracht aan het Zuidfront
in de vesting Holland De hooge gast inspecteerde verschillende legeronderdee'en
en nam militaire oefeningen in oogensehouw
Als Palmpaschen nadert.
De jeugd is druk bezig met
de voorbereidingen
Diplomaten op reis- Von Ribbentrop,
Zaken, in gezelschap van graaf
de Duitsche minister v.
Ciano bij zijn aankomst
in Buitenlandsche
te Rome
De tombe boven het graf van Hertog
Karei van Gelder in de Groote Kerk
te Arnhem zal in verband met lucht-
gevaar van een speciale bescherming
van hout en zandzakken worden
„Amstelflora" in wording Voor de groote bloemententoonstelling, welke onder dezen titel
van 15 tot 25 Maart in de Apollohal te Amsterdam gehouden zal worden, zijn de voor
bereidingen in vollen gang - De werkzaamheden in de hal, waar een schat van planten en
bloemen geëxposeerd zal worden
Sumner Welles (rechts) werd bij zijn aankomst per vliegtuig In Engeland ver
welkomd door sir Alexander Cadogan Links de ambassadeur Kennedv
FEUILLETON
In
Naar het AmeriJ'aansch van
R. HARDING DAVIS.
'.Nadruk verboden).
23)
Ik hèb het moeder niet verteld, zei
Inez met iets in haar stem, dat trots over
haar eigen dapperheid verried, ik zal het
haar niet vertellen ook, voordat ik weer
iets van u gehoorc heb en voordat u zegt,
dat u gelooft dat we dezen keer werkelijk
hoop mogen hebben. Maar ik heb het Pe
dro verteld, voegde ze er bij. Ze glimlachte
den ouden man liefdevol en dankbaar toe,
en dat is beel gelukkig, want hij wist me
een heeleboel te vertellen. Zijn vader, die
bij de artillerie gediend heeft, was dikwijls
in Morro voordat het verlaten werd. Dat
is vijftig jaar geleden. De tunnel werd toen
dagelijks gebruikt en ieder wis. ervan.
Maar toen Morro ais vesting werd opgehe
ven, werd de gang dichtgegooid en aan elk
einde met steenen afgesloten. In San Car
los kwam hij uit in de kamer van de wacht.
El Morro was eigenlijk geen fort, het was
meer een signaal-station. Het werd vroe
ger, in de dagen van de zeeroovers, als uit-
ijjktoren gebruikt. Daar waren altijd maai
ïen paar man op wacht en dan nog maar
illeen overdag. Ze sliepen in San Carlos,
cederen morgen kwamen ze bij elkaar in
het wachtlokaal en marcheerden dan door
den tunnel naar El Morro en kwamen bij
zonsondergang weer terug.
Ik ken El Morro niet, zei Roddy.
U zult het wel gezien hebben, veron
derstelde Inez, zonder te weten dat het
een fort was. Het is nu heelemaal verval
len. Hebt u nooit rechts van de stad een
klein heuveltje, vlak aan de haven gezien?
Het is juist boven de vlakte, waar het vee
wordt bijeengedreven tot het naar Cuba
vervoerd wordt. Wel de ruïnes van El Mor
ro liggen bovenop dien heuvel. Het is zoo
wat een kwart mijl van San Carlos, dus
we weten dat dat de lengte van de tunnel
is. Pedro heeft gezegd dat hij gedeeltelijk
onder de haven doorloopt. De gevangenen
van San Carlos hebben hem vroeger in de
rotsen uitgehouwen.
Maar er zullen heel wat menschen
zijm, wierp Roddy tegen, die van het be
staan ervan afweten.
Vijftig jaar geleden wel, maar u moet
bedenken, dat hij eigenlijk al een halve
eeuw niet meer bestaat. De menschen hier
vinden zoo'n tunne' niet zoo'n geweldige
bijzonderheid. Ze zijn haast bij elk fort,
dat de Spanjaarden hier langs ''e kust heb
ben gebouwd, en ook in Cuba en op de
mdengte van Panama. Bijna al die for
ten zijn met elkaar verbonden door tun
nels. Ze dienden om de soldater te be
schermen tegen het vuur van den vijand
als ze van de eene stelling naar de andere
moesten.
Ze hadden tot aan hun enkels in het
zachte, vochtige zand gestaan. Het meisje
Liep op haar ponny toe, maar Roddy stond
nog naar de ee te staren. Hy scheen Inez'
tegenwoordigheid geheel vergeten te zijn
en tuurde in gedachten verloren naar de
golven, die zich omhoog hieven voor de
rotsen en uiteen spatten in een glinsteren-
den waaier van schuim. Ten slotte kwam
hij met een ernstig gezicht naar haar toe.
Ik zal de autoriteiten in Porto Cabel-
lo probeeren te overtuigen, zei hy, dat ze
een vuurtoren moeten bouwen bij El Mor
ro. In elk geval zal ik toestemming vragen
om daar een kykje te gaan nemen. Omdat
zij toch niet van plan zyn vader zyn vuur
torens te betalen denk ik niet, dat zy er
bezwaar tegen zullen hebben! Myi vader
zal zijn plan denkelijk toeschrijven aan
misplaatsten ijver voor het heil van de
maatschappij en het opnieuw een bewijs
vinden voor zijn theorie dat ik niet het
flauwste idee heb van onze zaaki Zoodra
ik iets definitiefs gevonden heb, zal ik het
u laten weten. Maar tusschen twee haak
jes, hoe moet ik u iets laten weten?
Inez gaf hem het adres van een banne
ling uit Venezuela, die in Willemstad woon
de en die in geheim contact met Pedro
stond. Langs dezen weg zouden brieven
haar veilig bereiken.
Ze wendde zich naar hem toe en stak
haar hand uit.
U moet heel voorzichtig zyn. zei ze.
Ik beloof u, zei Roddy op grappiger
toon, dat ik net zoo'n geheimzinnige be
drieger zal zyn als de doortrapte Venezo
laan, die ooit gecomplotteerd heeft. Ik
moet toegeven, dat ik .toen ik hier kwam,
een baby met een paar onschuldige oogen
was, maar ik verzeker u, dat ik myn le
ven gebeterd heb. Uw landslui hebben een
tweeden Metternich of een onvervalschten
Machiavelli van me gemaakt
U begrijpt me niet zei ze rustig, niet
ingaande op Tyn poging om door een luch-
tigen en schertsenden toon den grimmigen
ernst van hun onderneming te verzachten.
Ik bedoelde niet dat u voorzichtig moet
zijn ter wille van ons, maar dat u voor
zichtig moet zijn om u zelf. Als u iets over
kwam.
Ze aarzelde en keek langs hem heen
naar zee.
Denkt u, vroeg ze, dat het gemakke
lijk voor mij is om dit van u te vragen?
Ik wget, dat ik er geen recht toe heb. Mijn
eenige verontschuldiging is, dat ik het niet
voor mezelf, maar voor vader vraag....
a is dat natuurlijk, eigenlijk ook voor mij-
z* lf.
Een aardig meisje, dat hulp noodig
heeft, begon Roddy levendig....
Dat bedoel ik juist, viel het meisje
hem dankbaar in de rede; de manier waar
op u het opneemt en het mij gemakkelijk
maakt. Ieder man, dien ik hier verder ken.
zou zeggen, dat hy het alleen voor mijzelf
deed en hij zou hopen dat ik hem geloof
de. Maar als u zegt. dat u een aardig meis
je, dat hulp noodig heeft, helpen wil, bent
u toch inwendig bang, dat ik geen gevoel
voor humor heb en u wel zal gelooven.
ik weet heel goed dat u dit alleen doet om-
lat u medelijden hebt met ieder. Als ik dat
niet zeker wist. zou ik de gelegenheid niet
van u mogen eischen. Maar u hebt immers
eerst geprobeerd het zonder onze hulp
klaar te spelen. Ik weet dat het in uw aard
'gt anderen te helpen. Omdat u dapper en
f delmoedig bent.
Maar Roddy voelde er niets voor om op
deze manier opgehemeld te worden.
Het is uitsluitend omdat ik een Witte
Muis ben, zei hy. Mijn eed dwingt me. Wat
zcu u er van zeggen, vroeg hij. terwyl hij
zyn voorhoofd fronste, als we u eens eere-
Witte Muis maakten?
Een oogenblik keek het meisje hem
verbaasd aan. Toen glimlachte te met dien
zelfden stralenden, ontwapenenden glim-
l:ch, die hem den vorigen ochtend zich op
genade of ongenade doen overgeven. Het
was een gllimlach, die onverwacht guitige
kuilrjes in haar wangen tooverde en om
haar edel gesneden mond schelmsche lynen
schetste. Maar die glimlach deed ook een
schat van zachtheid en goedheid in haar
oogen lichten. Inez hief haar hoofd uitda
gend op.
U denkt, verklaarde ze, dat ik niet
óók dwaas kan zijn. Laten we hier op de
klip gaan zitten en u zult zien hoe dwaas
ik doen kan!
V.
Ik kan net zoo dwaas doen als u, her
haalde Inez, toen Roddy haar nog steeds
stond aan te staren. Op een dag, als alles
afgeloopen is, als u succes hebt gehad,
zullen we hier gaan zitten en net doen of
we uit Venezuela ontsnapt zyn, dat we in
het Noorden zijn, in moeders vaderland, in
uw land. Dan zullen we ons voorstellen
dat deze rotsen van Vork Harbour zyn en
ons heelemaal jong eri uitgelaten voelen.
Hebt u ooit op de rotsen van York Harbour
„ezeten, vroeg ze gretig, als de golven u
nat spatten en probeerden uw voeten nat
te maken?
Roddy keek haar verbluft aan.
York Harbour? Dat heb ik ontdekt!,
stamelde hij. Ik had nooit gedacht dat u
daar was geweest en ook niet, dat u anders
dan ernstig kon zyn. Dat maakt u ge
weldig gevaarlijk.
Gevaarlijk?
(Wordt vervolgd).
