Avontuur
Venezuela.
3)e
FEUILLETON
in
Naar het Amerikaansch van
R. IiAEDING DAVIS.
(Nadruk verboden).
12)
Hij zuchtte. Waarom zyn ze in 's he
melsnaam bang voor een verjaardagsfuif?
Waarachtig, ze waren voor my ook bang.
Hij gelooft er niets van dat we die men-
schen niet kennen. Hy zei, dat hij zich niet
met de politiek bemoeide. Dat beteekent
natuurlijk, dat die kerels iets met politiek
te maken hebben en dit is zeker hun ma
nier van een vergadering houden. Het is
vermoedelijk de plaatselyke methode om
een revolutie op touw te zetten. Maar
waarom dacht van Amberg, dat wij ook
in het complot waren? Omdat ik Forrester
heet?
Peter knikte. Natuurlijk. Jou vader is
geweldig dik met die kerels uit Venezue
la en dat weet iedereen en dus denken ze
dat jij dat óók bent. Ik wilde maar, zei hij
een beetje geirriteerd, dat je oude heer je
wat meer vertrouwde. Het is allemachtig
aardig om boven in Forrester Building
complotten te zitten uitbroeien, maar ver
duiveld lastig voor de lui, die hier mid
den in de vuurlinie te land komen. Als jou
pipa niet een beetje voorzichtiger wordt
zet Alvarez 'ons nog met een blinddoek voor
tegen een muur en dan heeft je oude heer
wat voor zijn grappenmakerij!
Peter zat met zijn rug naar het gezel
schap, maar Roddy, die tegenover hen zat,
zag dat zij klaar waren met hun maal
tijd. Pratend, gesticuleerend en lachend,
liepen ze met elkaar het pad af. Hij stoot
te Peter even aan, die zich omdraaide om
naar hen te kijken. Op hetzelfde moment
stapte een man uit de struiken en bleef
naast Roddy stilstaan, terwijl zijn oogen ge
vestigd waren op het gezelschap. Hij
wachtte blijkbaar tot het genaderd was.
Hij zag er uit als een chauffeur, die zijn
meester om orders kwam vragen. Het ver
baasde Roddy dan ook, dat hy geen auto
had hooren aankomen. Maar overigens
schonk hij geen aandacht aan die wachten
de gestalte, daar al zijn interesse in beslag
genomen was door dr mannen, die zoo'n
hevige belangstelling voor hem hadden ge
toond.
De leden van het gezelschap waren tot
de conclusie gekomen dat het pad te nauw
was om met zijn allen naast eikaar te blij
ven loopen. Een paar van hen waren langs
de zijpaden afgedwaald, anderen hadden
zich verspreid over het grasveld. Maar de
voornaamste gast bleef nog wandelen op
het grintpad, dat naar den uitgang leidde
En Roddy kon hem nu duidelijk zien.
Het was onmogelijk te schatten hoe oud
hij was, omdat hy vlotte, jeugdige manie
ren had. Hij zou nog geen dertig, maar hij
zou ook veertig kunnen zijn. Hij was groot
en zijn bewegingen waren elegant, terwijl
hy toch iets militairs had; zijn zwart haar
lag in losse golven over zijn aristocratisch
gevormden schedel., Zyn oogen straalden
met een vochtige schittering. Hij liep tus-
schen twee van zijn vrienden in en zijn
handen rustten op een schouder van elk;
en hoewel de beide mannen ouder waren
dan hij zelf waren zij zichtbaar vereerd
door die onderscheiding. Zij lachten en
knikten geestdriftig bij wat hij- zei en hy
praatte rad en glimlachte. Roddy vond dat
hy nog nooit zoo'n innemenden en tegelijk
zoo persoonlijken glimiach had gezien. De
jonge man maakte een uitstekenden indruk
op Roddy. Hij vond hem een „Prince Char
ming", die zich weliswaar van zijn charme
bewust was, maar toch een elegante, dap
pere en ridderlijke figuur.
Opeens wendde de jonge man zyn ge
zicht van zijn linkerbuurman naar den
man. die rechts van hem liep. Roddy zag
zijn oogen plotseling star worden. Zijn lip
pen sloten zich. de .achende uitdrukking
van zijn gezicht verstrakte. Zijn oogen wa
ren gevestigd op iets, dat rechts van Roddy
moest zijn.
Roddy had een dergelijke beweging al
meer gezien van Enge'schen, die naar hun
zakdoek zochten, maar by dezen man was
het gebaar bliksemsnel en onheilspellend.
Ir. zijn houding was iets roofdieracutigs en
dreigends. De hand van den man kwam
weer te voorschijn en Roddy zag dat die
hand een pistool omklemde.
Om zyn beenen zoo vlug mogelyk onder
de tafel vandaan te krijgen, schoof Roddy
dit meubelstuk met alles wat er op stond,
op Peters schoot. Met één sprong was hij
naast den man en terwyl hij hem met zijn
eene hand een -,tomp tegen de kin gaf,
sloeg hij met de andere naar het wapen.
Er klonken twee korte knallen en een
scherpe kreet. De aanvaller wankelde on
der den slag en zijn revolver zwaaide voor
Roddy's oogen. Roddy greep er naar 'n
korte worsteling nóg ->en knal toen
ontglipte de man hem en schoot de struiken
in met de vlugge glijdende bewegingen van
een panter.
III
Roddy staarde hem wezenloos na, ter
wijl hy onwillekeurig een vinger dien hy
gebrand had aan het kruit, in den mond
stak. Aan zyn voeten rolde de 'lesch Cu
rasao en de smadelijke inhoud gutste over
het grint. Hy bukte zich en raape te flesch
op. Later herinnerde hy zich, dat hij zich
had afgevraagd, hoe dat -'mg daar kwam
en dat hy tegelijkertijd hoogst verontwaar
digd was over de verspilling van zooveel
kostelijke likeur.
Hy draaide zich om om de flesch op ta
fel te zetten en ontdeicte, dat de tafel omver
lag, terwijl Peter, met druipende kleeern
en woedende oogen, bezig was er onder uit
te kruipen. Een eindje verder trachtte de
jonge Venezolaan zich te bevrijden uit den
greep van zyn vrienden, verlangend om den
man. die op hem gevuurd had, te achter
volgen. Zijn overige vrienden holden de pa
den af, baanden zich een weg door de
boschjes en namen elkaar in hun opwinding
gevangen. De kerners en koetsiers stonden
op een kluitje tegen elkaar te schreeuwen
en te gesticuleeren.
Maar Peter's stem klonk boven het ka
baal uit. Hy sprong overeind uit de puin-
hoopen van glazen en borden; zijn kleeren
waren bemorst met roode wijn, koffie en
sla en het tafelkleed fladderde ais een te
wijde rok om zyn beenen. Woedend vloog
hij op Roddy toe en Roddy week achter
uit. Onder een stortvloed van krachtige
termen eischte Peter een antwoord op de
vraag wat Roddy eigenlijk bedoeld had.
Kijk naar me!, commandeerde hy.
Kijk naar wat je gedaan hebt! Kijk voor
den dit en dat!
Maar Roddy keek niet. Hij wist, dat als
hy keek, hy zou moeten lachen. En hij
wist ook dat Peter hóópte, dat hy zou
moeten lachen om een afdoenden rechts
grond te hebben om hem aan te vliegen.
Hy trachtte een verklaring te geven en
deed het op een nederigen, berouwvollen
toon.
Ik heb het gedaan, Peter; ik heb het
gtdaan om je te redden. Ik was bang. dat
hij je zou raken. Ik moest wel een beetje
overhaast zijn.
Bang, dat hij met zou raken! brulde
Peter. En ondertusschen raakte hy me!
Met een tafel! Kijk eens naar myn nieuw
flanellen pak! En kijk hie es!
Behoedzaam haalde hij zyn kleverige, ver
warde haar uit elkaar. Kijk eens naai
die buil achter op mijn hoofd! Is dat jouw
opvatting, om iemand te redden?
Aan Peters explosie werd plotseling een
einde gemaakt door één van de jonge Ve-
nezolanen, die weinig minder heftig was.
Hij had zich van zijn vrienden oevrijd en
kwam nu den vreemdeling danken, die
hem gered had. Het was duidelijk, dat de
man. die zyn leven bedreigd had. was ont
snapte. Hij rukte Rody's handen met uit
bundige, maar echt gemeende hartelijkheid.
Hij omarmde hem, zooals het in zijn and
gewoonte was, schudde hem bij zyn schou
ders en klopte hem op den rug en met een
vloed van Spaansche en Fransche en En-
gelsche woorden trachtte hy bijn dank uit
te drukken. Hij noemde Roddy zijn „be
schermer", zijn ,,bon amigo", zyn ..brav*
kamerad". En zijn vrienden waren al even
onweerstaanbaar hartelijk in hun dankbe
tuigingen. Ze prezen, ze juichten, ze bewon
derden; met vlugge, sierlijke gebaren de
den zij den stomp op den kin na, den strijd
om den revolver, de ontsnapping van den
moordenaar. Het was een gned-geregisseer-
de pantomine. (Wordt vervolgd)
Een der hoogtepunten van het lai-Poesam teest der Hindoes, dat onder
enorme belangstelling te Medan is gevierd en gewijd is aan de godheid,
die den mensch tegen demonen beschermt, vormt de optocht der
.zelfkastijders". Met. schelle opwindende muziek stelt de stoet zich
in beweging
Door het derailleeren van een locomotief nabij Geldermalsen ontstond
Dinsdag ernstige stagnatie in het treinverkeer tusschen den Bosch en
Utrecht, terwijl de lijn naar Dordrecht geheel versperd werd Het
opruimingswerk
'V J*
t na den start van het vliegveld Croydon stortte een Engelsch vliegtuig neer waarbij drie huizen en
eenige auto's werden verwoest Verscheidene personen kwamen bij deze ramp om het leven. De ravage
op de p aats van het ongeval
Prof. dr. G. A. F. Molengraaf!, oud-
hoogleeraar te Delft en bekend inter
nationaal geoloog, vierde zijn tachtigsten
verjaardag
De Britsche minister-president Chamberlain tijdens zijn te
Birmingham gehouden rede, waarin hij nogmaals uitvoerig de
oorlogsdoeleinden van Engeland uiteenzette
Tengevolge van dijkdoorbraak bij
Varseveld hebben groote over
stroomingen plaats gehad, waardoor
uitgestrekte gebieden blank staan
