Avontuur
Venezuela.
EEN PROJECTIEL IN DE SCHOOL.
FEUILLETON
in
Naar het Amerikaansch van
R. HARDING DAVIS.
(Nadruk verboden).
9)
O Gij, die my terzijde stond op de
wateren, maakt Gij my duidelijk, wat ik
moet doen. Ik ben oud, maar ik smeek U
my te laten leven tot Uw vijanden zyn om
gekomen en zy, die U liefhebben, weer ge
lukkig vereenigd zijn. Als Gij, in Uw wijs
heid, zooals Gij David hebt uitgezonden
tegen Goliath, dezen jongen hebt uitge
zonden tegen Uw vyanden, maak mij dat
duidelijk. Zijn woorden klonken dwaas,
maar zijn harl scheen vervuld te zyn van
medelijden. Wat zijn plan was, was het
mijne ook. Maar de weg is duister. Als ik
dezen jongen dien, dien ik dan U? Leer
het mij!
Buiten het consulaat vond Roddy zijn
gids op hem staan wachten en om alle aan
leiding te ontnemen aan den achterdocht
van dezen sinjeur, gaf hij hem een tele
gram voor Mc. Kildrick. Het luidde: „Geen
spoor van de kisten, kunnen met de vol
gende boot komen; ig blijf wachten."
Hij ging weer terug naar den agent van
de stoomvaartlijn en vertelde hem dat hy
dacht dat de kisten in New-York waren
achtergebleven en dat hy in Willemstad
zou blijven tot de aankomst van de eerst
volgende boot, over drie dagen.
In het hotel vond hij Peter verlangend
op hem wachten en na zich in him kamer
te hebben opgesloten, hielden de twee sa
menzweerders krijgsraad. Uit wat de con
sul zich had laten ontvallen, waren Roddy
een paar dingen die hy niet wist, duidelijk
geworden. Alvarez had de Forrester Con
struction Company, of liever, zijn vader,
niet betaald voor het werk, dat zy in die
twee jaar hadden gedaan. Zijn vader had
zich, om zijn geld te krijgen, ingelaten met
een of ander plan om Alvarez ten val te
brengen en iemand die zich zou houden aan
de vroegere overeenkomst, in zijn plaats
president te maken. Die „iemand" zou Ro-
jas kunnen zyn, maar het zou ook een
ander kunnen wezen. Want zooals Peter
opperde: de Construction Company zou
misschien ook de voorkeur geven aan
iemand, die jonger was dan Rojas, iemand,
die gemakkelijker onder controle gehou
den kon worden, waarschijnlijk ook
iemand, die een beetje minder geweten
had! Bovendien zou de F. C. C. waar
schijnlijk een candidaat steunen, waarmee
zc dagelijks voeling kon houden en niet
een man die, al mocht hij eens de afgod
van het volk zijn geweest, in de laatste
twee jaar begraven was geweest in een
muffen kerker, van ieder contact met de
buitenwereld afgesloten. Hoe langer zy
over de kwestie spraken, hoe meer zij er
van overtuigd waren, dat Rojas niet de
man was voor wien de F. C. C. dit com
plot op touw had gezet.
Als Rojas niet door de F. C. C. is uit
gekozen, redeneerde Roddy, zal 't hun niets
kunnen schelen of h\j vrij is of in de ge
vangenis zit. Maar als Rojas wèl de candi-
daad is die door vader gesteund wordt, hoe
eerder hij dan uit de gevangenies is, hoe
beter. In elk geval, voegde hy er bij met
het luchtige fatalisme van iemand, wiens
besluit is genomen, als het myn vader
twee milliren dollai moet kosten, omdat
hy en ik een ouden man gaan bevrijden,
dan moet hij in 's hemels naam die twee
millioen dollar ei maar voor over hebben.
Hij heeft genoeg te eten!
En na tot deze conclusie te zijn geko
men stelde Roddy voor dat zij als onschul
dige sights-seeërs de stad zouden gaan ver
kennen en vanuit de verte probeeren zou
den een indruk te krijgen van het huis
van Senora Rojas. Dus huurden zy een rij
tuig en zeiden den koetsier, dat ze de be
langrijkste dingen van de stad wilden
zien.
Maar er zijn in Willemstad heelemaal
geen belangrijke dingen, monumentale ge
bouwen of zoo iets. Het is stad zelf, die
bezienswaardig is. Er is geen tweede ha
ven in de heele wereld, die op Willemstad
lijkt. De stad is klein en dicht op elkaar ge
bouwd. Er is een opperig gouvernements-
paleisje. De stad is geverfd in alle primaire
kleuren en al valt er in Curasao zelden of
nooit regen, zy is altyd zoo schoon alsof er
een minuut geleden een voorjaarsregentje
op was gevallen en zij daarna in de zon te
drogen was gelegd. De Sint Annabaai, de
haven van Willemstad, heeft meer van een
kanaal dan van een baai. Als er een schip
binnenvaart, kan de kapitein van de brug
af ongeveer zien wat de menschen in de
huizen aan alle twee kanten voor ontbyt
op tafel hebben. De huizen konden pre
cies zoo aan de grachtjes van een kleine
Hollandsche stad staan. Ze hebben het
zelfde puntige dak, dezelfde trapsgevels
en net zooveel verdiepingen. Maar ze zyn
geverfd in de kleuren van het tropische
Spaansch-Amerika, rose, geel en helblauw.
Er zijn eigenlijk twee steden: Willem
stad en, door bruggen erm ee verbonden,
Otrabanda. Aan de kant van Willemstad
liggen de schepen en daar kan men, van
het dak van de stoomboot, op zyn gemak
converseeren met de politieke bannelingen
op de balkons van het Hotel Commercial.
De straten zyn smal en precies als in een
Hollandsch stadje geplaveid met ronde, on-
wezenlijk-zindelijke keisteenen. Willemstad
is inderdaad de schoonste haven van West-
Indië, het is de Vlekkelooze Stad van de
tropen.
Achter de stad ligen de sinaasappel
plantages en het gewone ritje is van Wil
lemstad 'uit tusschen die sinaesappeltuinen
ooor en om de binnehaven het Schotte-
gat naar Otrabanda en dan weer terug
over de ophaalbrug naar Willemstad. Het
is een tochtje van goed twee uur en Roddy
er. Peter vonden het verrukkelijk. Onge
veer drie mijl buiten Willemstad kwamen
ze langs het vroegere huis van een rij-'
ken Spaanschen planter, dat nu een res
taurant geworden was, en Café Ducrot
heette. Er is maar weinig schaduw op Cu
rasao en de twee jonge mannen doken de
schaduw van den hoteltuin in of het 'n koel
bad was. Onder sinaasappelboomen en
wijd uitgespreide palmen, bloeiende hees
ters en wild-dooreengegroeide wingerd
liepen zy over met kiezel bestrooide pa
den en zij raakten ten slotte den weg kwijt
in dien doolhof van wegen.
Het is de betooverde tuin van de sla
pende prinses, zei Peter, en daar heb je
baar slapende dienaren, voegde hij er by,
wijzend op de kellners, die vredig lagen
te sluimeren, him armen steunend op de
marmeren bladen der tafeltjes.
het leek harteloos om ze waker te ma
ken en de twee vrienden zetten hun on
derzoekingstocht voort, tot zy een statig,
onregelmatig gebouwd buitenhuis vonden
waar een prachttype van een hotelier, die
wel zóó uit een tooneelstuk ieeK wegge-
loopen, zich voortdurend vergenoegd in
de handen wreef en hun echte Hollandsche
jenever voorzette.
We moeten dat Café Ducrot onthou
den, zei Roddy, toen ze verder reden. Het
is zoo heerlijk rustig.
Later herinnerden ze zich die woorden
en moesten er hartelijk om lachen.
De weg liep nu verder tusschen hooge
struiken en geknotte boomen, die wel aen
beide kanten van den weg schaduw gaven,
maar met op het middengedeelte. Daarna
maakte de weg een bocht naar Otrabanda
en ging verder over de rots, die uit zee
oprijst.
Aan de Oostzijde van den weg stonden
villa's op grooten afstand van elkaar en
omringc door mangroves en andere stevige
planten, die gehard waren tegen den zee
wind.
Als we den koetsier laten vertellen,
fluisterde Roddy, wie in elk van die hui
zen woont, zal hij niet op het idee komen
dat het ons om iemand in het bijzonder
te doen is.
Dus wedijverden zij met elkaar in be
wonderende uitroepen, telkens als zij langs
een villa kwamen. En de koetsier wiens
plaatse.yke trots hoe langer hoe meer op
gewekt werd, vertelde hun den naam van
den bewoner en de geschiedenis van elk
huis.
(Wordt vervolgd).
Nederland waakt. Zware motor
mitrailleurs rukken op en worden snel Zwitserland bewaakt zijn grenzen. In
in stelling gebracht tijdens de oefe- het hooggebergte richt een afdeeling
ningen van het veldleger, welke dezer Alpenjagers een kampement in
dagen werden gehouden
Z. K. H. Prins Bernhard bracht Vrijdag een bezoek aan den minister van Een ijsdam In de Waal nabij Deest werd Vrijdag door de genie opgeblazen.
Koloniën, Ch. J. I. M. Weiter, op diens departement. - De hooge bezoeker Op den voorgrond de intact gebleven rails van een spoorbaan, welke over een
wordt door den ministër in het gebouw rondgeleid door het ijs weggeslagen krib liep en thans als hulpbrug wordt gebruikt
De Duitsche militaire attaché's te 'sGravenhage brachten
Vrijdag ter kennismaking een bezoek aan den nieuwen
opperbevelhebber van Land- en Zeemacht generaal H. G.
Winkelman en den minister van Defensie, A. Q H. Dijxhoorn
3)e Êcictoclie Sou/umt
Tijdens het blusschingswerk bij brand in een bakkerij te Schijndel deed
de oude brandpomp, die door militairen werd bediend, nog uitstekend
dienst
Bij het beschieten van vliegtuigen van onbekende nationaliteit nabij Amsterdam is een onontploft
projectiel door het dak van de Gemeentelijke Kweekschool voor Onderwijzers aan de Nieuwe
Prinsengracht geslagen. Waar de granaat haar weg nam
