SNEEUWBARRICADES OP DE WEGEN.
'M-
Contrabande
dij zijn installatie als burgemees'er van Met man en macht werkten de hulp
Klundert deed mr G Drayer den m- ploegen, om den ingesneeuwden trein
tocht in zijn nieuwe gemeenteper bij Oosthuizen uit zijn benarde positie
arreslede te bevrijden
Dr Winckel is Vrijdag in verband met de uitzending der Nedei landsche Waar geen verkeer mogelijk was - De primaire weg Amsterdam- Alkmaar, Het verbQ(j om »e rwemmen, dat de fotograaf In de
Roode Kruis ambulance naar Finland per K.L.M. naar Stockholm afgereisd onder sneeuwhoopen van meer dan twee meter, als gevolg van het barre nabijheid van Huizen aantrof, was rijkelijk overbodig in
om vandaar naar Finland te gaan. Even voor het vertrek van Schiphol jaargetijde jeze dagen van pnvervalschte wintersche temperatuur
3)e ÊcicbcHe 0ou4cmt
IP*.it.
Een caterpillar-diesel met sneeuwploeg verrichtte Vrijdag goed werk bij
het opruimen van de sneeuwbergen, die den weg Amsterdam Alkmaar
onbegaanbaar hadden gemaakt
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden)
34)
Waarschijnlijk had Mapleton het vergif
in de melk gedaan, terwijl Martha bezig
was de eieren te bakken. Deze poging tot
moord was natuurlijk een reden voor zijn
haastig vertrek naar Londen. Het was be
ter een eindje uit de buurt te zijn, als het
vergif zijn werk deed. De kans, dat er ver
moedens zouden rijzen, tegen iemand, die
mijlen ver weg was, was minder groot dan
dat hij verdacht zou worden als hij bleef.
Misschien was het vergif wel van dien
aard, dat het in een menschelijk lichaam
geen verdachte verschijnselen teweeg
bracht.
Na een oogenblik nadenken, was Hector
overtuigd, dat deze aanslag op zijn leven
een sterk wapen zou worden, als de zaak
geheim bleef. Het was vooralsnog van meer
belang te ontdekken, wat er met Bessie
Calloway gebeurd was en de poging tot
afpersing te doen mislukken, dan deze laffe
moordpoging te wreken.
Om te zorgen, dat het geheim beweard
bleef en om lastige vragen te vermijden,
was het noodzakelijk den dood van den
kater voor Martha verborgen te doen blij
ven. Hij sloot het dier in een kast in de
kamer, nam toen een leege flesch van het
buffet, en gooide de rest van de melk daar
in over voor later onderzoek. Toen wierp
hij den inhoud van zijn thekopje uit het
ream en voltooire zijn onderbroken maal
tijd. Tien minuten later reed hy op zyn
motorfiets de Abbey voorbij naar het post
kantoor. Toen hij de lage winkel waarin
dit officieel bureau gevestigd was en waar
als altijd een geur hing van spek en kaar
sen, binnenkwam en naar 't loket stapte,
klonk hem plotseling uit het halfduister
een diepe basstem tegen en hij ontdekte
juffrouw Campion, die zooals ze vertelde,
een telegram had verzonden naar haar
makelaar.
Ik speculeer in rubber, ging ze voort
en toen na een korte pauze: ik zou u
graag even willen spreken, mijnheer Yeld-
ham. Maar het is hier zoo stoffig, ik zal
buiten op u wachten, als het niet al te lang
duurt Ik hoop, dat u meer geluk hebt dan
ik, het meisje had bijna een uur noodig,
om mijn telegram te lezen!
Hector schreef vlug zy'n code-telegram
men en nadat hy ze door de juffrouw van
het loket had laten over lezen, voegde hij
zich by Tante Drusilla, gerustgesteld door
de gedachte, dat Mapleton van het oogen
blik, dat hy in Waterloo Station uit den
trein stapte, op de hielen zou worden geze
ten.
Mapleton was daar net ook hier, be
gon de oude dames, met een por van haar
parasol in de richting van het postkantoor.
Verzond hij een telegram? vroeg Hec
tor.
Neen, was haar onmiddellijk ant
woord, iets van veel meer belang. Hij kocht
een groot blik gemengde biscuits!
Hector glimlachte. Ofschoon hij te veel
ervaring had om de waarde van de gering
ste inlichting te onderchatten, vond hij
deze op het eerste gezicht belachelijk on
belangrijk.
Zoo? xei hij. En mag ik vragen,
waarom dit naar uw meening van zooveel
belang is?
De oude dame, haar hoofd opzij, keek
hem scherp aan als een oude vogel.
Het was een gróót blik, de grootste
die ze verkoopen, een van zeven pond, zei
ze, wachtend tot hij eenig teeken van be
grijpen zou geven en blijkbaar verwon
derd, dat ze zoolang moest wachten.
En? vroeg Hector.
Hy kreeg een vaag vermoeden, waar ze
naar toe wilde, maar vond het verstandi
ger haar eerst verder te laten praten.
En, bootste ze hem na. Begrijpt u
nóg niets? Hij zei tegen juffrouw Prince,
dat hy naar Londen gingen terugkwam
met den trein van 8.30. Ze moest in geen
geval de biscuits by juffrouw Calloway
laten bezorgen maar ze ingepakt laten
staan. Hy zou aan het station een auto
nemen, zoodat hij ze zonder moeite zelf kon
meenemen.
Heel vriendelijk van hem, ofschoon
wel gulzig ook, om zooveel biscuits voor
jezelf te koopen glimlachte Hector.
Tante Drusilla gaf hem bijna een klap
met haar parasol. En zoo'n man noe
men ze nu knap! riep ze boos. Ziet u
niet, dat dit blik biscuits er op wijst, dat
Mopleton bezig is een geheimen voorraad
in te slaan? En voor zich alleen zou hij
toch nooit zooveel gelijk koopen. Wat kan
het anders beteekenen dan dat hij de bis
cuits noodig heeft voor iemand, voor wie
hij gen eten durft te vragen aan Martha?
Mijnheer Yeldh'am, die man houdt Bessei
ergens opgesloten, tot hij zijn doel heeft
bereikt. Wat dit doel ook mag zijn en hij
houdt haar in het leven met wat hij in het
geheim naar haar schuilplaats kan mee
smokkelen.
Hector keek ernstig. Hij had direct be
grepen, waar ze heen wilde, maar toch
kwam haar de eer toe de zaak direct be
zien te hebben. En met iets van bewonde
ring in zyn stem zei hij: Juffrouw Cam
pion, ik heb alle eerbied voor uw scherp-
zinigheid. Ik geloof, dat u ons een buiten
gewoon belangrijk spoor hebt aangewezen
en u hebt mij een reis van dertgi mijl op
dat akelige ding bespaard H- wees op zijn
motorfiets, die tegen den muur van het
postskantoor stond. Ik had alle stations
vóór Londen willen afrijden, maar we kun
nen nu dicht bij huis zoeken. Maar waar?
Behalve dit dorp, de Abbey en Martha's
huisje is de kuststreek onbewoond, mijlen
ir. het hond. Waar kan hij haar in vredes
naam verborgen houden?
Ja, dat kan ik u ook niet zeggen. Juf
frouw Campion schudde haar grijze hoofd.
Ik ben gelukkig niet in deze onherberg
zame streek opgegroeid en ben niet bekend
met de tuchtelooze omgeving hier. En ik
zou hier nooit een voet gezet hebben, als
het niet ter wille van Madge was geweest,
die iemand noodig heeft om haar te be
moederen, al wil ze dat ook niet toegeven.
Maar ik heb u een wenk gegeven, jonge
man, en het is aan u daarvan het juiste
gebruik te maken, daar mijn zwager u de
zaak in handen heeft gegeven. Ik voor my
eindigde ze, zou de politie er maar by ha
len!
Hector was het in zijn hart met haar
eens, maar hij zag in, dat dat onmoge
lijk was zonder Lord Purgeck's geheim te
verraden.
Laten we eerst afwachten, wat er ge
beurt met dat blik biscuits, zei hij na een
poosje. Dat kunt u aan mij overlaten.
Maar we zullen de zaak heel voorzichtig
moeten aanpakken, want als ze hun be
stemming niet bereiken, zou zeker iemand
wel eens honger kunnen krijgen.
Hector stapte op zyn motorfiets en reed
weg in de richting van het station waar
Mapleton 's avonds zou aankomen.
Leven of dood?
Nog lang nadat de deur achter haar ge
sloten was, was Bessie zoo verbijsterd, dat
ze zich er nog geen rekenschap van kon
geven, wat er precies gebeurd was.
Het eenige wat tot haar doordrong was,
dat ze opgesloten zat in een verlaten deel
van de groeve, overgeleverd aan de genade
van een man, die maandenlang haar het
leven zuur had gemaakt, dien ze verfoeid
had om zyn gemeenen blik en omtrent
wiens bedoelingen ze angstige voorgevoe
lens koesterde.
Ze wist niet, of ze hem gelooven moest
of niet Het eenige, waarvan ze overtuigd
was, was, dat, wanneer Mapleton aan den
Graaf zou vertellen wat hij met haar ge
daan had, haar bevrijding een zaak van
slechts enkele uren was. Langzamerhand
toen ze een beetje begon te bekomen van
den eersten schrik, kwam het ïstinct, dat
haar straks had aangedreven of een wen-
hopige poging tot ontvluchten te wagen
weer met vernieuwde kracht boven, want
steeds sterker groeide de overtuiging in
haar, dat Mapleton's beweringen leugen
waren. Ze werd zich bewust, dat ze haar
stukje kaars nog steeds in de hand hield.
Ze stak het aan en nam haar engen ker
ker eens in oogenschouw.
(Wordt vervolgd).
