I -:<4 -
Z.K.H. PRINS BERNHARD
ZIET DE INDISCHE MARINE-FILM.
Contrabande
Aan een wissen dood ontsnapt Op den onbewaekten overweg op de lijn
den Bosch E'ndnoven slipte Donderdag een auto, die even daarna door
een electrischen trein gegrepen en vermorzeld werd. De bestuurder kon zijn
voertuig tijdig verlaten
Een succesvolle proefneming Vanwege Rijkswaterstaat is Donderdag op den
verkeersweg tusschen Zaltbomme' en Vianen een zandschuiver in dienst
gesteld voor het opruimen der sneeuwmassa's. De nieuwe sneeuwploeg bij
den arbeid, die uitstekende resultaten opleverde.
Zwaar werk, als de straten en wegen onbegaanbaar geworden
zijn tengevolge van sneeuwval en ijsvorming
Een probaat m ddsl De groote .kranen", die op de stationsempiacementen
de locomotieven van water voorzien, worden door middel van vuren op
temperatuur gehouden
Z. K. H Prins Bernhard heeft Donderdagavond te den Haag de
gala premiere van de Indische marine-film .'t Sal waerachtig
wel gaen" bijgewoond De hooge bezoeker in de eere loge.
Links: de minister van Koloniën, Ch. J. I. M. Weiter
Zelfs de melk kan bevriezen. Vraagt het den melkboer,
die al dagenlang de waarheid hiervan heeft ondervonden
Evenals op zoo
vele andere plaat
sen, werden ook
in de omgeving
van Zevenaar de
wegen voor auto's
onbegaanbaar
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden)
39)
Mapleton gaf de foto terug met een spot
tende buiging En u is er van overtuigd,
dat ik dezen man heb vermoord? lachte hij.
Op mijn woord, mijnheer Yeldham, men
moet de directie van de Daily Lynx geluk-
wenschen, dat ze u in haar dienst heeft als
toonbeeld van moderne journalistiek, dat
wil zeggen van de kunst zich blij te maken
met een doode musch! Maar u moet toch
oppassen met de uitingen van uw al te
levendige fantasie, anders zullen minder
Welwillende menschen dan ik, gauw denken
dat het niet heelemaal pluis is in uw bo
venkamer en het eind van 't lied zou zijn,
dat tegen de Lynx een vervolging zou
worden ingesteld wegens laster. Kijk, u
heeft een ander wapen laten vallen uit uw
arsenaal van foto's.
Bij het opbergen van Cassidy's portret
was een andere beeltenis op den grond ge
vallen, dat van den beruchten effecten- en
bankbiljetten vervalscher. Hector had in
deze spannende situatie er nauwelijks aan
dacht aan geschonken Hij bukte zich snel
om hem op te rapen, maar Mapleton was
hem voor.
Terwijl hij het portret aan Hector over
reikte, hield hij 't lang genoeg in zijn hand.
om er een blik op te werpen. Een oogen-
blik keek hij naar Hector, alsof hij zich iets
trachtte herinneren. Toen, met een van
zijn onaangename grijnslachjes zei hij:
Nog een van uw vermiste vrienden ver
onderstel ik, mijnheer Yeldham? Of mis
schien een collega?
Het spijt me maar ik ben gewend vroeg
naar bed te gaan. Wel te rusten dus, mijn-
keer Yeldham. Ik hoop u den volgenden
keer in een vriendelijker stemming aan te
treffen.
Zonder een woord verliet Hector de ka
mer.
De schurk keek zonder een spier te
vertrekken naar Cassidy's foto, maar als
hij de afperser niet is, is hij toen tegen een
tóch de moordenaar van Cassidy, dacht
Hector, terwijl hij zich in zijn stoel liet val
len om over zijn mislukten aanval na te
denken. Tenzij er hopvoller nieuws uit
Londen kwam, zag hij de toekomst donker
in. De tijd verliep! Nog maar twee dagen
voordat Lord Purbeck og dat groote bedrag
zou moeten betalen, of zijn excentrieke
proefneming zou zien mislukken. In het
laatste geval, als de schrijver van den
anoniemen brief werkelijk ruchtbaarheid
aan de zaak zou geven, zou de Lynx achter
het net visschen Toen hij hieraan dacht,
scheen zich een kleine duivel te vormen uit
de opstijgende baluwe rook van zijn pijp
en hem in het oog te blazen zijn belofte te
verbreken en de onthulling van den afper
ser vóór te zijn door een volledig relaas in
do courant van den volgenden dag te
schrijven. Maar een ander beeld, het pittige
gezicht van Madge St. Aldhelm, deed dal
van den verleider verdwijnen in den rook,
waaruit het zich gevormd had.
Als Hector op dat oogenblik Map.eton
had kunnen zien, zou dit hem iets geleerd
hebben; ook dat hij voorzichtiger moest
zijn! De fossielenzoeker had namelijk een
heele poos voor zich uit staan staren, ter
wijl het koude zweet hem op het voorhoofd
kwam.
Een beroerde geschiedenis, mompelde
hij. Hij of ik moet uit den weg. Er is op
deze wereld geen plaats voor allebei en ik
ben niet van plan degene te zijn, die plaats
maakt.
Uit zijn vestzak haalde hij een apothe
kersdoosje, deed het deksel $r af en bekeek
nauwkeurig den inhoud: een grijsachtig
poeder, dat zwak glinsterde in het licht van
de lamp.
Een mislukte aanslag.
De morgen bracht in dit geval geen raad
Irtegendeel, de brieven die Hector op zijn
ontbijttafel vond, stelden slechts vast, wat
de telegrammen al met wat minder details
hadden medegedeeld: dat er in Londen geen
spoor van Bessie gevonden was.
Martha Calloway kwam binnen met zijn
ham en eieren, en het ging hem aan het
hart, dat hij ontkennend het hoofd moest
schudden op haar smeekenden blik. Hij had
haar verteld, dat hij de hulp had ingeroe
pen van zijn courant en ze had den naam
daarvan op een van de enveloppes gezien.
Maar je mag de hoop niet opgeven,
Martha, zei hij. Onze mannen werken
zoo hard ze kunnen en straks zal ik op mijn
motorfiets alle stations voor Londen afrij
den. voor het geval ze met den trein is ge
gaan en eerder is uitgestapt.
U is meer dan goed, mijnheer Hector,
antwoordde de bedroefde moeder, terwijl
ze haar schort tegen haar oogen drukte.
Maar ze bedwong haar tranen bij het ge
luid van een stap in de gang en een oogen
blik later zag ze Mapleton den voortuin
doorgaan naar de vallei. Hij had een keurig
zwart pak aan en droeg een gele tasch.
Hij gaat naar Londen vandaag, ver
klaarde Martha. Hij ontbeet vroeg om
nog den trein van 10.05 in Corfe te kun
nen halen. Onverwachte zaken, schijnt
het, maar hij komt vandaag terug.
Ik dacht, dat hij altijd de auto nam,
als hij naar het station ging zei Hector.
Maar misschien is het plan zoo plotseling
opgekomen, dat er geen tijd meer was om
de auto te bestellen.
Dat kan wel, antwoordde juffrouw
Calloway. Hij kwam in de keuken, zoo-
dra ik beneden was, en vroeg of hij dade
lijk zijn ontbijt kon krijgen.
Hij was heel aardig en verontschuldigde
zich, dat hij me moest lastig vallen, O, hier
is Bob om zijn melk, u heeft hem ook al
verwend, mijnheer Hector, net als ons alle
maal.
Bob was een groote kater, met een prach
tig zwart vel en aanhalige manieren. Hij
had vanaf den eersten dag vriendschap ge
sloten met Hector. Hij nestelde zich gaarne
op de kussens van de stoelen en was vooral
een trouwe comparant bij de maaltijden.
Nadat Martha was weggegaan, streek de
kater zijn glanzend lijf tegen Hector's bee-
nen, in afwachting van de schotel melk,
dien hij iederen morgen kreeg. Maar Hec
tor was te diep in gedachten om op den ka
ter te letten en toen het Bob te lang duur
de, hief hij een jammerlijk gemiauw aan.
Hector vulde een schotel met melk, zette
dezen op den grond en begon aan zijn ont
bijt.
Het plotselinge vertrek van Mapleton
hield zijn geest bezig, en toen hij een paar
happen gegeten had, lfegde hij mes en vork
neer en staarde afgetrokken naar buiten.
Mapleton had zijn vertrek naar Londen aan
Martha medegedeeld, nog voor de ochtend
post er was geweest! Was hij, niettegen
staande zijn onbeschaamde houding toch
bang geworden? Was hij naar Londen om
Bessie te ontmoeten? Als dat inderdaad zoo
was, was het meisje zoo goed als gevon
den. Binnen een uur zou op de Lynx een
telegram zijn met het verzoek Mapleton te
laten „schaduwen' van het oogenblik af,
dat hij uit den trein stapte.
Bob werd verwaarloosd dien morgen!
Maar het groote dier genoot van de melk
en droeg de verwaarloozing met gelaten
heid, totdat een langgerekt, smartelijk
miauwen opeens Hector's aandacht trok.
Het dier lag op den rug, de pooten in de
lucht. Een kreet van woede onderdrukkend
want bliksemsnel drong het tot hem door,
wat dit te beteekenen had, bukte Hector
zich over het jammerende dier, maar plotse
ling rolde Bob op een zijde en was dood!
Hij had slechts den halven schotel melk
leeggedronken en angstig keek Hector
naar zijn kop thee, waarin hjj van dezelf
de melk had gedaan. In zijn verstrooidheid
had hij gelukkig vergeten er van te drin
ken. Hij twijfelde geen moment, of Maple
ton had als reactie op hun gesprek van
den vorigen avond, vergif in de melk ge
daan. Daarvoor had hij gelegenheid genoeg
gehad, daar op den theepot en de gebak
ken eieren na, het ontbijt altijd gereed
stond voor zij beneden kwamen.
(Wordt vervolgd).
