WSêh DE VERJAARDAG VAN PRINSES BEATRIX J Contrabande -V v->5fi Sneeuwmisère. Een der door de opgewaaide sneeuw volkomen geblokkeerde verkeerswegen in Noord-Holland, gezien bij avond Jong Nederland liet zich niet onbetuigd op den tweeden ver jaardag van Prinses Beatrix en kwam bij een politieagent voor het paleis Noordeinde te den Haag informeeren, of het geoorloofd was, de felicitatie-registers te teekenen Winter aan het Westelijk front. Een der lucht- afweer-posten krijgt zijn middagmaal De directie der Nederlandsche Spoorwegen heeft aan Prinses Beatrix ter gelegenheid van haar tweeden verjaardag een reproductie op 1 '20 van de ware grootte aangeboden van den eersten trein, die honderd jaar geleden in Nederland liep, met bijbehoorende spoorbaan, stations en beveiligingen. Het geheel werd gemaakt door het personeel in de werkplaatsen Tilburg en Utrecht der Ned Spoorwegen Van de ten bate van O en O. onlangs in Amsterdam gehouden zwemwedstrijden is Woensdag het batig soldo aan de betreffende instantie overgedragen De heer B. P E van Es (links) overhandigt het het bedrag aan overste W A. Boswijk De vierde internationale wintersportweek te Garmisch Parten- kirchen. De winnaar, Gustl Berauer, passeert de finish In een Duitsch oorlogslazaret aan het Westelijk front Draagbare Röntgen- apparaten maken het mogelijk, om plaatselijk fotografische opnamen te maken, waardoor den gewonden een pijnlijk vervoer bespaard blijft FEUILLETON Uit het Engelsche van HEADON HILL. (Nadruk verboden) 32) Staat van oorlog. Hector zat te rooken en te peinzen in zijn kamer van Martha's huisje. Hij had juist twee telegrammen van de Lynx ont vangen en geen van beide waren bijzonder bemoedigend. Een ervan meldde, dat inlichtingen wa ren ingewonnen aan het Waterloo Station en dat niemand, die beantwoordde aan de beschrijving van Bessie Calloway, dien be- wusten morgen was uitgestapt. Er waren maar weinig passagiers geweest en men was heel zeker op dit punt. Hector was niet overtuigd, dat daarom dit spoor valsch was. misschien waren ze uitgestapt aan een voorstad-station. Hij zou daar zelf verder onderzoek naar doen. Het andere telegram betrof de rekening van Mr. Lucien Sharp. Een van de redac teuren had den directeur van de bank per soonlijk gesproken en deze had meegedeeld, dat op deze rekening il jaren lang niets was omgegaan. Er stond een crediet-saldo van veertien shilling en elf pence op en deze had men jaren geleden reeds afge schreven als „niet opgevorderd saldo". Nie mand wist verder iets van dezen mijnheer Sharp. Hij had indertijd een adres opge geven, dat een derde rangs pension bleek te zijn en dat sindsdien verschillende keeren van eigenaar was verwisseld. De rekening was geopend met 1000, waarvan telkenss kleine bedragen waren opgevraagd. Hector las beide telegrammen nog eens over en toen keerden zijn gedachtèn terug naar Mapleton. Hij had het idee, dat deze op de een of andere manier acntei de waar heid omtrent de marmergroeven was geko men en dat hij toen had getracht nadere bijzonderheden gewaar te worden om zijn afpersingspoging kans van slagen te geven. Hij had misschien geraden, dat de Callo-< way's in het geheim waren en daarom Bes sie ontvoerd en haar door bedreigingen aan het praten gekregen. Het leek nu ook heel waarschijnlijk, dat het Mapleton was geweest, die den Ier Cassidy had gedood. Het zenuwachtige hoesten van Maple ton in de kamer tegenover de zijne irriteer de Hector buitengewoon. Hij stond op, stak de telegrammen in zijn zak en klopte de asch uit zijn pijp. - Bij detectivewerk moet men zich la ten leiden door zijn intuitie, mompelde hij. Mijn instinct zegt me, dat hij Bessie in handen heeft en Cassidy heeft vermoord. Ik speel hoog spel met wat ik ga doen, maar het is ter wille van het meisje. Joost weet, waar het arme kind zit. Hij klopte aan Mapleton's deur en stapte binnen zonder antwoord af te wachten. Als hij iets verwacht had van deze verrassing, werd hij teleurgesteld De bewoner van de kamer zat aan de tafel, gebogen over een half dozijn fossielen, welke lagen uitge spreid op een wit papier. Hij had een ver gt ootglas in zijn hand en scheen zoo ver diept in zijn werk, dat hij niet dadelijk op keek. Eindelijk legde hij het vergrootglas neer en knikte onverschillig. Onbe schaamdheid was wel de grondtoon van zijn heele houding en manier van optre den. Het spijt me, dat ik u moest laten wachten maar deze testudo ornatus is zoo bijzonder, dat ik er neelemaal door in be siag werd genomen. En na een korte pauze gjng hij voort: - Wat is er van uw dienst, mijnheer Yeldham? Is uw tabak op of voelt u zich eenzaam en heeft u behoefte aan een gezellig praatje? Als dat het geval is, dan stel ik het zeer jp pi ijs. Hector keek den gladden vogel aan met een blik van onverholen vijandschap. Hij negeerde den stoel, waarnaar Mapleton wees. Neen mijnheer, ik kom om u enkele vragen te doen, maar ik vrees, dal zij niet van heel vriëndschappelijken aard zijn. Is het u bekend, dat iemand op mij gescho ten heeft, twee nachten geleden? Mijn waarde mr Yeldham, neen. U verbaast me. Maar nu ik er goed over na denk, heb ik wel een schot gehoord, maar ik dacht, dat het een strooper was. Neen, het was Jem Carter, de vrijer van Bessie Calloway. Wat ik wersch te weten is dit: Waarom hebt u den jongen man met allerlei leugens, waarmee u zijn jaloezie opgewekt hebt, systematisch te gen my opgehitst? Mapleton's uitpuilende oogen werden nog grooter dan anders. Beweerde Jem Carter, dat ik zyn ja loezie had opgewekt? Ja, en heel stellig ook. Hy heeft vol ledig bekend, niet alleen wat betreft den aanslag op mijn leven, maar ook wat de aanleiding daartoe geweest is. Wilt u my nu vertellen wat u bewogen heeft den jon gen op te hitsen met uw gevaarlijke leu gens? Mapleton fronste het voorhoofd. Dat is een ernstige beschuldiging, die u daar tegen mij inbrengt, zei hij met zyn teeme- nge stem. En uw toon bevalt me niet. Is Carter in hechtenis genomen voor zijn zoo- genaamden aanslag? Neen, ik heb hem laten loopen. Er kwam op Mapletons gezicht zoo'n valsche uitdrukking, dat Hector moeite had hem niet bij zijn keel te grijpen. Waarom ter wereld heeft u hem vrij gelaten? vroeg de natuurvorscher. Omdat ik geloof, dat hij eigenlijk on schuldig is en in werkelijkheid alleen maar uw werktuig is geweest. En ik oen over tuigd, dat het uw plan is geweest op deze wijze op mij te laden de verdenking van iets, dat uzelf op uw geweten heb: Ik be doel de verdwijning van Bessie Calloway, waarom haar arme moeder zich de oogen bijna blind schreit. Mapleton grijnsde. U zegt gevaarlijke dingen, mynheer Yeldham, zei hij spottend, daarom zegt U ze waarschynlyk zonder dat er getuigen bij zyn. Gebruik nu eens uw verstand. Als ik werkelyk voor verleider had gespeeld, denkt u dan, dat ik zoo dwaas zou zijn dit zoomaar tegen u te bekennen. Ik kryg op deze manier geen hoogen dunk van de in telligentie van de medewerkers van de Daily Lynx. In ieder geval, ik ben niet van plan het te erkennen, evenmin als ik inga op het onzinnige geklets van dien halfga ren boerenkinkel, die u alleen niet heeft overgeleverd aan het gerecht om redenen, welke u zelf maar al te gced bekend zyn. Werkelyk, mynheer Yeldham, als u me geen andere dingen weet te vertellen dan deze nonsens, dan moet ik zeggen, dat ik het op prijs zal stellen, als u me alleen wilt laten met myn werk. Hector hield zich kalm. Ik had zeke' niet de illusie, dat u iets zou bekennen, mynheer Mapleton, of schoon bekentenissen niet altijd in woor den behoeven te geschieden. U zult mis schien verbaasd zijn te hooren, dat u me ondanks u zelf enkele belangrijke mede- deelingen hebt gedaan. Nog één vraag: Wanneer heeft u het origineel hiervan het laatst gezien? Hector haalde plotseling zijn portefeuil le uit zijn zak en nam er het portret uit, dat Cassidy's moeder hem had gegeven. Mapleton keek er naar met opgetrokken wenkbrauwen. Zijn gezicht drukte verba zing uit en hij keek als iemand, die onge veinsde pogingen doei om hel portret te herkennen. Indien hy Cassidy, ooit gezien had, dan speelde hy schitterend comedie. Ik heb dien man nooit gezien, zei hy. Ik zie, dat er een onderteekening op staat. Pat Cassidy. Wie is die mijnheer? Hy maakt geen heel gunstigen indruk. Is het een vriend van u? Hy is, of liever was, de man wiens lyk ik gevonden heb op den avond van m(jn aankomst hier, zei Hector, terwijl hy Ma pleton doordringend aankeek. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5