EEN KONINKLIJKE REUNISTE. Contrabande FEUILLETON Uit het Engelsche van HEADON HILL. (Nadruk verboden) 29) Heb je gehoord wat Jem Carter gis teravond heeft uitgehaald? vroeg Hector, plotseling van onderwerp veranderend. Lore Pur beck heeft het me verteld, mijnheer. Mijn handen jeukten om dien kwajongen eens een flink pak ransel te geven. He*, is geen onaardige jongen, maar hij is stapelgek op Bessie. Hoe hij het in vredesntam in zijn hoofd heeft gehaald, dat Lady Madge u bedoelde, is mij een raadsel. Wilt u hem spreken, mijnheer? Ja en liefst alleen, zei Hector. Ik denk. dat ik meer uit hem zal krijgen, als jij er niet bij bent, Qpdge. Je hebt soms iets in je optrtden, dat niet heel geruststel lend is voor een jongeman, die iets op zijn kerfstok heeft De zwaar gebouwde opzichter sprong van de tafel en glimlachte grimmig. .Ik ben niet zoo kwaad, als ik er uit zie maar deze onderneming zoo dooit heb ben kunnen gelukken zonder discipline. Ik zal u naar hem toegrengen en u met hem alleen laten. Maar weest u voorzichtig. Hij weet niet, dat hij verdacht wordt op u geschoten te hebben Hij is slecht gehu- meerd en somber en kon u wel eens te lijf willen gaan. Ga maar voor, zei Hector, ik ben niet bang voor mijnheer Jem. Ze liepen aar den ingang van de groeven een meter of acht adhter het kantoor. Deze ingang bestond uit een ruw getimmerd afdak over een scherp hellende tunnel die, verder op. zich spiraalsgewijs als een reusachtige kurkendraaier nu eens naar boven dan naar beneden slingerde. Hier en daar wierpen olielampen een somber schijnsel er. nu en dan passeerden ze donkere, spe lonkachtige openingen, die, zooals Budge uitlegde, voerden tot diep onder de heu vels. Plotseling stonden ze voor een zware houten deur en na een oogenblik aarze len stootte Budge deze open. Hij stond op den drempel van een geriefelijk ingerichte kamer, verlicht door olielampen aan den muur. Om een groote tafel stonden stoe len en een divan. Een prachtig tapijt lag op den grond en de rotswanden waren niet gele zijde bespannen. Dit is de kamer van Lord Purbeck en daarachter is een slaapkamer, zei Budge. Als er een boot aankomt, dirigeert hij den bcel altijd zelf en brengt dan een groot deel van zijn tijd hier door. Hier hadden wij u ook willen brengen er. hier zouden wij u vastgehouden heb ben tot de laatste vracht verzonden was. Ik dacht zoo, dat het wel goed zou wezen, als u hier met Jem Carter praatte; U zou hem al voor drie kwart klein hebben, als hii u in de kamer van Lord Purbeck zag. Hector vond dit idee uitstekend en Bud ge ging heen om den zondaar op te halen. Een oogenblik later stond hij in de deur, besluiteloos, alsof hij half geneigd was weer terug te gaan. Maar John Budge duwde hem naar binnen en sloot de deur met een slag. Hector zat in Lord Purbecks stoel. Wel Jem, je hebt zeker spijt, dat je dat mooie geweer van je niet bij je hebt? begon hij opgewekt. Ben ik de eerste man, dien je in je leven geprobeerd hebt dood te schieten? Het ging je nog niet bijster handig af. Waarom geeft u het niet aan? Dan zou u gauw genoeg weten, waarom ik op u geschoten heb, was het gemelijke ant woord. Maar je hebt immers niet op me ge schoten, je probeerde het alleen maar, lachte Hector. Nu, hoor eens, mijnheer James Carter, en Hectors stem was opeens ernstig geworden. Je hebt me gister avond een leugen verteld. Lady Madge heeft niet tegen je gezegd op mij te schie ten, maar ze zei dat de man, die Bessie Calloway had weggelokt, verdiende dood geschoten te worden. Is het niet. zoo? Ja zoo is het, was het grimmige ant woord. En toen schoot je op my, omdat je dacht, dat ik die man was. Hoe kwam je op die gedachte? Door de manier, waarop u haar las tig viel, mijnheer. Zoo, en hoe wist je, dat ik haar las tig viel? Omdat het mij verteld is door iemand, die het weten kan. Hm. En ik ben zeker niet ver mis, als ik veronderstel, dat degeen, die het je vertelde, Mr. Mapleton is geweest? Dat heb ik niet gezegd en als het zoo was, dan zou ik hem nog niet verraden. Hector leunde voorover en keek stren ger naar den jongen, koppiger kerel. Komt het niet by je op, dat het vry dwaas is dezen toon tegen mij aan te slaan? zei hy met nadruk. Als de zaak in handen van de politie zou geven, zou je niet alleen de kans loopen gestraft te wor den voor deze poging tot moord, maar je hebt ook nog groote kans verdacht te wor den van moord op Bessie Calloway. Van moord op Bessie? herhaalde de man verbijsterd. Zeker. Jy hebt getoond, dat je tot een moord in staat was. Wat is nu meer voor de hand liggend dan dat de menschen zullen denken, dat jij in je krankzinnige jaloezie ook dat arme meis je hebt vermoord? Dat zal ongetwijfeld gebeuren, als je mij niet vertelt, wie je dien onzin in je hoofc heeft gepraat. Kom, wees verstandig, en vertel me alles. De- geen, die je die leugens verteld heeft, hoeft er immers niets van te weten. Maar Lord Purbeck heeft mo opgedragen om te trach ten er achter te komen, wat er met Bessie gebeurd is en daarvoor is het noodzakelijk, dat ik alles weet, wat met haar in ver band staat. Carter bevochtigde zijn lippen en staar de hulpeloos naar zyn ondervrager. Ja, het was mijnheer Mapleton, zei hy eindelijk met gebogen hoofd. Bedoel je hiermee, dat hy je aange raden heeft, om op me te schieten? Neen, ik heb hem nooit meer gezien, sinds Bessie weg is. Maar hij was het, die me waarschuwde, dat u een oogje op haar had. Het zou Mapleton zeker niet gespeten hebben, als je schot raak was geweest. Hy en ik hebben een beetje ongenoegen gehad, den allereersten avond, dat ik hier v/as, en omdat hij niet den moed had openlijk myn vijand te zijn, heeft hy iets bedacht om jou tegen my op te hitsen. Als hij alleen maar tegen jou heeft gelogen en je niet daadwerkelijk heeft aangezet, om me dood te schieten, dan zal ik niets tegen hem zeggen, maar ik zou je aanraden. Car tel, niet meer met hem om te gaan in het het vervolg. Nu, James Carter, als man, tegenover man, geloof je nu nog, dat ik een schurk ben en dat ik de oorzaak van je ver driet ben? Kyk me aan en vertel het me, Jim sloeg zijn bange oogen op, en toen hit den vasten, maar niet on vriendelij ken blik ontmoette van zijn ondervrager, ver teederde hij zichtbaar. Neen, mynheer, %n het spyt me, ant woordde hy, terwijl hy met zijn vuist een traan wegveegde. Maar er waren al meer tranen onderweg en plotseling snikte de stoere kerel: Och, mynheer Yeldham, wat is er toch met haar gebeurd? Denkt u, dat er nog kans ih, om haar terug te vinden? Kans zeker, Jem, maar ik weet niet, hoe we het moeten aanleggen. In ieder ge val heb je ons geholpen en ik ben bly, dat ons misverstand uit den weg is geruimd. Meer heb ik je niet te vragen. Ga nu terug naar je werk en vraag aan mijnheer Bud ge, of hy even bij mij wil komen. Toen hij alleen was, leunde Hector ach terover in Lord Purbeck's stoel en keek fronsend naar de geelzijden wandbeklee- ding. Mapleton zit achter die heele geschie denis, mompelde hij, maar we hebben nog niet het minste bewijs tegen hem. Hij moet het meisje naar een handlanger in Londen hebben gestuurd, die het geheim uit haar heeft weten te krijgen. Als de jon gens van de Lynx geen spoor vinden, vrees ik het ergste. Ik heb hier alles gedaan, wat ik kon. (Wordt vervolgd) De burgemeester van Vught, mr. H. J. M. LoeH, als enthousiast ski-sport beoetenaar tijdens de wedstrijden in de duinen nabij Udenhout 3e vijt geredden van de .Sliedrecht". die nabij de Schotsche kust getorpedeerd werd, zijn per K L M -vliegtuig in ons land teruggekeerd V.ln.r.de matrozen d Knono en Dnessen. stuurman P Brons en de matrozen Storm en de lonoh Om het damkamp'oenschap van Nederland zijn Zondag te Amsterdam de wedstrijden begonnen - De eerste partij tusschen R Keiler, kampioen 1939 (links) en A. Ligthart Met een lading stroo op weg naar het front. Hoog beladen beweegt zich een militaire vrachtwagen achter de Fransche linies Se ©oti/fcant H K. H Prinses Juliana woonde Zaterdag te Leiden de viering bij van het achtste lustrum der Vereeniging van Vrouwelijke Studenten. De Prinses temidden der reünisten op weg naar de lustrumviering De start van de zgn. .tailing party" voor de slede wedstrijden, welke Zondag te Zandvoort plaats hadden Wintersport aan Zee. - Wedstrijden In ski-j&ring achter auto's, waarbij het aan spanning niet ontbrak, werden onder veel belangstelling op den boulevard te Zandvoort gehouden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5