MET-WORST AAN DEN SCHUTTERSMAALTIJD. Contrabande FEUILLETON Uit het Engelsche van HEADON HILL. 25) Was het hierbij gobleven, dat zou Hec tor met zijn nuchterheid van journalist, dit alles beschouwd hebben als gevaren, die nu eenmaal noodzakelijkerwijs, aan zijn beroep verbonden waren. Misschien zou hij zelfs wel eenige be wondering gevoeld hebben voor een tegen stander die zioh zoo knap wist te verdedi gen. Maar zijn diepste gevoel was gekwetst en zijn hart gewond door de wijze, waar op men hem onschadelijk had willen ma ken. Als die sluipmoordenaar de waarheid had gesproken, had Madge St. Aldhelm. uit liefde voor wie hij zijn positie en zijn eer in de weegschaal had gesteld, haar va der geholpen bij dezen laatsten aanslag op zijn leven. De graaf moest haar per brief op de hoogte gebracht hebben, voor de Meermin was uitgevaren, en zij was het ge weest, die alles voor den aanslag in de val lei had geregeld, misschien hem zelfs op touw gezet. Deze gedachte wekte een eerlijke woede bij hem op. Hij was verward geraakt in de strikken van een slechte vrouw, die er niet voor was teruggedeinsd om een reusachtig bedrog tegen de Regeering en een vroe- geren moord te dekken door .sen nieuwen moord. Hij zou haar verder niet ontzien. Dit was het eind van zijn verliefde dwaasheid. Hij zou teruggaan naar Martha's huisje, zijn kleeren inpakken en met den eerstvol gend/en trein naar Londen terugkeeren. En den volgenden morgen zouden heel wat kolommen van dit „Daily Lynx" gevuld zijn met sensationeel nieuws over „Het myste rie van Duivels Kloof". Hij stond op van de rots om zijn plan uit te voeren er bevond zich plotseling van aangezicht tot aangezioht tegenover Lord Purbeck. Hü was gekleed ir een oude jas, korte broek en slobkousen; de stoere edelman zag er goedmoedig en gezond uit. Hij glimlachte te: wijl hij zijn hand uit stak. Goeden morgen, Yeldham, zei hij. Na uw melodramatisch afscheid gisteren avond had ik behoefte u even op te zoe ken om te zien, of het bad u geen kwaad had gedaan. Juffrouw Calloway vertelde me, dat u naar de baai was gewandeld en dus ziet u me hier. Mijn waarde Yeldham, kunnen we deze zaak niet eens kalm samer bepra ten? Hector deed, alsof hij de uitgestoken hand niet zag. Het speet hem, dat hij on gewapend was. Zoover hij kon zien, waren ze alleen, maar dat beteekende niet, dat niet plotseling een gror-> arbeiders te voor schijn zou kunnen springen. Ik geloof, dat wij verder niets samen te bepraten hebben. Lord Purbeck, zei Hector vinnig. In ieder geval weet ik dat u mij in uw jacht lokte, om een on aangename onthulling te voorkomen, waar u bang voor was. En u moet il heel dom zijn om niet te begrijpen, dat ik liever naar het strand zwom dan opgesloten te worden in uw zoogenaamde steengroeve, die niets anders is dan een smokkelaars- hol. De tergend sarcastische glimlach van den Graaf was niet bevordelijk voor Hector's kalmte. Dus spelen we eindelijk open kaart? vroeg de edelman op een toon van gemoe delijken spot. Ja, volkomen open kaart, antwoord de Hector heftig. Zonder eenig voorbe houd en geen troefkaart achterhouden in den vorm van- een gehuurden sluipmoor denaar met een geweer. Lord Pur beck's toon was een en al koude trots, toen hij antwoordde: Nu ben ik er zeker van, dat ik u niet begrijp, mijnheer Yeldham; u zult me een dienst bewijzen door uw sensationeele toe speling duidelijker te willen toelichten. Dat lijkt me volkomen onnoodig, ant woordde Hector stijf. Na* wat hij ondervonden had, voelde hij niets dan verontwaardiging over dit plotse linge vertoon van hooguartige minachting Hij dacht er geen oogenblik aan, dat hij geheel en al afging op de woorden van zijn onbekenden aanvaller en een beschuldi g:ng uitsprak, welke hij onmogelijk kon volhouden, zonder het getuigenis van een man, wiens gezicht hij niet gezien had en wjens naam hij niet kende Maar de ter- gend-trotsche houding van Lord Purbeck, hinderde hem en hij barstte uit: Uw onwetendheid op dit punt, my- lord, maakt de zaak dan nog erger. Want die bekent, dat uw dochter, zon der door u er toe geinspireerd te zijn, het plan heeft bedacht om me gisterenavond >n de vallei te laten doodschieten, wan neer uw plan om me op te sluiten, eens mocht mislukken. De man, die op me schoot, kreeg en vroeg gratie, omdat hij handelde op order van Lady Madge St. Aldhelm! Jij ellendig fielt, riep hij, terwijl hij op Hector toekwam met gebalde vuist, - hoe durf jij spreken over Madge.... Een heldere, jonge stem riep: Doe hem geen kwaad, vader, laat mij die zaak ophelderen. De twee mannen keerden zich om en stonden tegenover een toonbeeld van fris- sche jeugd; Madge in een korten rok en jersey en blootshoofds. Wel mijnheer Yeldham, zei Lady Madge rustig, ik ben geen moordenares, maar ik zou graag willen weten, op welke groi den u me daarvoor houdt! De bekentenis van den graaf. Weet je wat die man van je gezegd heef»? vroeg Lord Purbeck. Ik heb alleen maar de laatste woor den van zijn beschuldiging gehoord, na melijk, dat hij veronderstelde, dat ik den een of anderen geheimzinnigen man gehuurd heb om hem neer te schieten, antwoordde het meisje. Ik kom pas hier, want zooals u zich zult herinneren, ben ik bij Martha Calloway blijven praten, terwijl u mijnheer Yeidham ging opzoeken U mag zich niei zoo boos maken, vader; ik herhaal, dat ik geen moordenares ben, maar ik vrees toch. dat het mogelijk is, dat ik in zekeren zin schuld aan het gebeurde heb. Jy hebt misschien uit de grap tegén den een of anderen heethoofdigen dwaas gezegd, om hem neer te schieten? vroeg Lord Purbeck bezorgd. Ik heb niemand gezegd meneer Yeld- hem neer te schieten noch in ernst, noch lit ne grap. Wilt u z >o goed zyn te herha len, wat u tegen vader hebt gezegd, myn- aeer Yeldham? Hector's boosheid was snel aan het ver dwijnen, nu dit bekoorlijke wezen ten too- neeJe was verschenen. De open, grijze nogen keken hem met onverschrokken kaxrnte aan en ofschoon er iets van verwijt in haar blik was, las Hector er toch ook berouwvolle sympathie in. Fy zei niets over wat hem op het jacht wedervaren was en vertelde alleen, wat er gebeurd was in de vallei en wat de man gezegd had. Lady Madge luisterde ernstig. Haar ge zicht weerspiegelde velerlei emoties. Toen hy zyn verhaal geëindigd had, werd ze bleek en stond op het punt in tranen uit te Da sten. Haar stem trilde toen ze zei: U heeft volkomen het recht om veront waardigd te zijn, mynheer Yeldham. Het is allemaal mijn schuld, omdat ik gedach- enlcoh heb gepraat tegen een dommen ke rel. Het is een harde les voor me geweest om in het vervolg beter op mijn woorden te letten. De man, die op u geschoten 'leeft, is Jem Carter. Bessie's vrijer? riep Hector. Ja, u zult wel weten dat het arme kind op de meest raadselachtige manier is verdwenen. Nu, gistermorgen ontmoette ik Jem op de rots en hij was half krank zinnig van verdriet Hij vertelde mij, dat hy geloofde, dat de Londensche mijn heer, die bij haai moeder woont, haar had overgehaald met hem weg te loopen. Ik zei hem, dat ik er niets geloofde, om- at Pessie zooiets nooit zou oen, maar als het zoo was, dat die Londensche mijnheer dan verdiende doodgeschoten te worden. Dit waren precies mijn woorden en ik dacht heelemaal niet aan u, mijnheer Yeld- nam. Ik was overtuigd, dat Jem dien vree- selyken Smyle Mapleton op het oog had. •(Wordt vervolgd). Wat Finland op de Russische troepen veroverde Een antieke wagen, die Bij de beschieting van een vreemd vliegtuig kwam een niet ontplofte granaat terecht op het kantoor van ,®n e d n als natuurlijke ingericht was als .radiostation", maakte deel uit van den oorlogsbuit de reederij Kennemeriand te Katwijk Het projectiel sloeg door het geheele gebouw, waarbij een dikke ui ges re e wou en a aan het Suomussalmi-front houten balk nagenoeg gespleten werd en boorde zich diep in den keldervloer welke"" voor* de verkenrvngs opdrachten gebruikt worden Traditiegetrouw is in het landelijk Arcen bij Venlo door de schutterij het jaariijksche Worstteest" gehouden, waarbij aan iedere won ng van hef dorp een cijns in den vorm van een metworst in ontvangst wordt genomen, om deze des avonds aan den schuttersmaaltijd smakelijk te veroi beren Sneeuwruimen Met man en macht was de Amsterdamsche Gemeentelijke Reinigingsdienst Dinsdag in actie, om de hoofdstad weer begaanbaar te maken Voor de eenden zijn Dinsdag in het Vondelpark te Amsterdam in de vijvers groote bijten gehakt en de dankbare belangstelling der watervogels toonde het welkome van dezen menschlievenden maatregel Enkele kilometers ten Zu'den van Enkhuizen, onder de gemeente Venhuizen, heeft het kruiend ijs van het IJselmeer zich vele meters op elkaar gestapeld Daar het ijs gescheurd is en naar de binnenzijde is afgegleden, levert het een ernstig gevaar op voor het verkeer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5