PAUL KERES IN DE BLOEMETJES. LUCHTMAARSCHALK BARRAT Contrabande Paul Keies, die de schaakmatch tegen dr. Max Euwe won, werd Maandagmiddag na alloop He laatste partij te Amsterdam door zijn tegenstander (links) en mr. M. Levenbach spontaan gehu^ jd FEUILLETON Uit hel Engelsche van HEADON HILL. (Nadruk verboden). 18) Maar dezen keer kwam hij niet terug, doch sloop behoedzaam de trap af. Het scheen zjjn bedoeling niet te zijn, dit ge heel geluidloos te duen, want halverwege stapte hij op de losse trede, waarvan hij door zijn langdurig verblijf in het huisje, het bestaan zonder twijfel kende. Het zou heel gemakkelijk zijn geweest, deze te ver mijden, door er eenvoudig overheen te stap pen, maar Mapleton zette er resoluut zijn voet op. zoodat een vrij luid gekraak de nachtelijke stilte verbrak. Het geluid zou zeker gehoord zijn door iemand die wak ker lag, maar het was niet luid genoeg om een slapende te wekken. De rest van de treden ging de fossielen zoeker weer bijna geluidloos af en na een paar seconden verdween hy door de voor deur. Inplaats van het korte pad te ne men, dat recht naar de vallei voerde, sloeg hy zijwaarts af, juist zooals Hector hem had zien doen en zich zoo dicht mogelijk langs den muur van he: huisje voortbewe gend, kwam hy aan den moestuin Op on geveer vyftig meter van het huisje, stond een groep lage vlierboomen. Het groepje was te klein om den naam van boschje te verdienen, maar het was toch groot ge noeg om een ongfbruikten en bouwvalli- I gen koestal te verbergen. Het grootste ge- I deel te van het dak was ingestort en de muren weken gevaarlijk uit. Dit ongast vrij uitziende gebouwtje bleek Mapleton's doel. Om redenen, die alleen hemzelf be kend waren, verkoos hij het boven Mar tha Calloway's woning. Bij het gebouwtje bleef hij staan en keek aandachtig naar Martha's huisje. Er was geen maan, maar bij het licht van de sterren waren de dichtbijzijnde dingen te onderscheiden. Het kiezelpad door den moestuin was vrij duidelijk zichtbaar en Mapleton kon een menschelijke gedaante waarnemen, die zich voortbewoog in de richting van het schuurtje. Hij wachtte tot hij duidelijk kon zien, dat het gestalte van een vrouw was, die een shawl over haar hoofd had geslagen en toen ging hij meesmuilend het gebouwtje binnen en ver dween in de duisternis. Vermist. Bij de keten op de rots stond John Budge en liet een critischen blik gaan over een van de geweldige vrachtauto's, die opgeladen stond, schijnbaar met mar merblokken. Sedert het ongeluk van on langs, werd verdubbelde zorg besteed aan het laden en geen enkele auto mocht hel terrein verlaten, voordat deze door den opzichter was geinspecleerd. In orde, Dick, zeide Budge eindelijk tegen den bestuurder, die reeds met zijn hand aan het stuurrad zat. Maar de man aarzelde. Voor we weggaan, mijnheer, wendde hy zich tot den opzichter, zou ik u wel iets willen vertellen Zelfs al zou u me uit lachen, voegde hij er zenuwachtig aan toe. Zeur niet en kom er mee voor den dag, zei Budge ruw. Ik was in schacht No. 4 om deze lading klaar te maken, zei de man, die Cooper heette, en ik zou durven zwe ren, dat ik daar een vrouw hoorde gillen, 't Was even voor eenen, net toen ik klaar was en wegging. Onzien, je hebt staan droomen. Hoe kan er nu een vrouw in een van de schachten komen? snauwde de opzichter. Dat heb ik zelf ook gedacht, stemde Cooper toe, maar het geluid, al klonk het gedempt, was positief dat van een vrouw en kwam van niet ver weg. Als het werkelyk een vrouw was, dan moet ze aan het strand zijn geweest of in een boot en het geluid moet door de ope ning in de rots zijn gekomen, zei Budge, maar het is veel waarschijnlijker, dat het een zeemeeuw is geweest. Die kunnen soms zoo keelig schieeuwen, misschien is ei storm op til. In ieder geval kan ze onmogelijk in een van de schachten zyn geweest. En nu, maak dat je wegkomt! De opzichter keek het voertuig na, ter wijl het door de poort wegreed en toen het uit het gezicht verdwenen was sloot hij de zware deuren. Het was een prachtige zomermorgen, de zon sti aaide aan een wol- kenloozen hemel en de blauwe zee glin sterde, zacht bewogen door een koeltje. Op zyn horloge kijkend, zag hij dat het zeven uur was. Martha's theewater zal wel aan de kook zijn, mompelde hij. Ik kon best even naar haar toegaan en zien een lekker bakje thee machtig te worden. Budge, schoon niet zoo heel jong n>e::r. was nog vrygezei. Sedert zijn ranstelling als opzichter van de groeven, had hy in een van de keten geleefd en met een ijze ren hand de tucht gehandhaafd onder de andere mannen Maar vóór de herleving ,,van de marmerindustrie" was hij jacht opziener geweest op de Abbey, evenals zijn vader het eens bij den ouden Lord Purbeck geweest was. Trouwe aan de fa milie Purbeck was hem van jngsaf aan bij gebracht en hij genooi het volle vertrou wen van zijn meestei. Een ander mis schien iets minder diep gevoel in z'n harde, schuwe natuur, was zijn bewondering voor Martha Calloway. Ze waren samen opge groeid in het kleine dorpje achter de Ab bey en ofschoon hij in vroeger jaren het veld had moeten ruimen voor een bemin- lijker mededinger, /onder ooit veel van zijn gevoel te hebben laten blijken, dat hij haar in ziji hart trouw gebleven. En nu had de heropening van de groeven hem in nau wer contact met de knappe weduwe ge bracht, van wie hy altijd had gehouden en die misschien zyn vrouw zou zyn ge worden, als hij een beetje doortastender was geweest op het psychologisch mo ment. Zijn nieuwe btrekking had hem genood zaakt zyn huisje te verlaten en in de ke ten op de rots, vlak achter Martha's huis je te gaan wonen. Eerst hadden ze el- waar toevallig ontn.net, later waren die ontmoetingen regel geworden. Een kopje thee vroeg in den morgen tegen den tijd van het ontbijt, was :.oo langzamerhand een gewoonte geworden. Een verdere band tusschen hen vormde het feit, dat zoowel Martha a-s haar dochter Bessie het ge heim van de werkzaamheden in de grnexe kenden. Martha, de weduwe van den tuin man van de Abbey, was evzn verknocht aan de farr.Lie Purbeck a's John Budge zelf en Bessie zou voor Lady Madge door het. vuur zijn gegaan. Om deze redenen had Lord Purbeck het verstandiger ge oordeeld, om, ten einde gissingen en praat jes te voorkomen hun ae waarheid te vertellen. Het was dus geen ongewoon verschijn sel, dat Budge het pad over de rots in sloeg naar de achterdeur van Martha's huisje. Toen hij over het kleine paadje liep, zag hij met voldoening gen blauwe rookwolk uit de schoorsteen opstijgen en hij wist, dat uij met lang meer op een warmen dronk zou behoeven te wachten. Martha en Bessie waren 's morgens altijd a» vroeg in de weer. Hij was er bijna ze ker van, dat hij Martha in de keuken zou vinden bezig met het ontbijt voor haar huurders en Bessie in de kamers aan het stoffen zou zijn. Toen hij echter dicht bij het huisje was, voorbij de vlierstruiken, bemerkte hij, dat de dingen dien morgen anders waren dan gewoonlijk. Martha stond bij de achter deur, haar hand boven haar oogen voor het scherpe zonlicht en riep Bessie, terwyl ze naar de rotshelling optuurde. Zoodra ze Budgc zag, kwam ze haastig op hem toe. Goeden morgen John, heb jij Bessie ook ergens gezien? Waar kan dat kind tocb zitten? Ik dacht, dat ze bezig was met tafeldekken in de kamer van meneer Ma pleton, maar toen ik naar ee.» kop thee ging brengen, was ze rvrgens te vinden! Misschien heeft -e zich verslapen, meende Budge - en is ze nog niet op. Ik heb in haar kamertje gekeken, toen ik naar beneden kwam, maar ze was ei niet. (Wordt vervolgd). Luchtmaarscha'k A. S Barrat, de nieuwe bevelhebber der Engelsche lucht strijdkrachten in Frankrijk, op inspectietocht in de voorste linies op Franschen bodem Kuss'sche voedse transporten voor Duitschland Aan he jrensstation Przemysl heeft de overlading van Je rpndinaen olaa»s Een Russische trein met graan bij aankomst op Duitsch grondgebied ue conirooanue contiöe - Engelsche zee olhcieren mspecteeren de lading van een aangehouden neutraal sch<p, dat naar een der havens aan de Zu d Kus' van Pn-e'and werd oogeb'acht in diepe rust. Een kijkje in het kwartier der manschappen van de Engelsche luchtstrijdkrachten «ergens in Frankrijk" Gereed voor den start. Een der Engelsche vrouwe lijke D'loten. die bij den meuwen hulpdienst worden opge'eid De aardbevingen in Turkije werden door zware sneeuwstormen en fe'le koude gevo'gd Het spoorwegverkeer werd geheel lamgelegd. Een bij Erzinjan ingesneeuwde trein

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5