Contrabande
Het Nederlandsch s.s .Oouwe dat in de Downs in aanvaring kwam met een
Engelsch motorschip, waardoor het een gat in den voorsteven opliep, is op eigen
kracht te Amsterdam aangekomen waar de lading meel gelost wordt
Ter hoogte van Madeira werd de .Oranje" door een Fransch eskader
aangehouden en met vlagsignalen gepraaid. Daar de zon tegen was,
merkte men deze signalen niet direct op, waarop een waarschuwings
schot voor den boeg werd gelost. Hierop draaide de .Oranje bij en
werd het incident uiterst vriendschappelijk opgelost
Nu het Russisch-Duitsch goederenvei voer wordt uitgebreid,
worden de rails der Duitsche spoorwegen bij de grensstations
aangepast aan de Russische, welke tien centimeter breeder
zijn Hierdoor wordt het overladen vergemakkelijkt
De strijd in Finland. Finsche soldaten slaagden erin een groote
Russische vrachtauto met brood machtig te worden De kostelijke
inhoud met op den achtergrond de verongelukte wagen
Piet van Nek, de bekende wielrenner, die op het oogenblik in militairen dienst is, kwam Dinsdag uit
Amersfoort naar Amsterdam gefietst, waar hij op het Prinsenhof aan burgemeester dr. W. de Vlugt
namens de jongens van het .zevende" een oorkonde overhandigde met de beste wenschen voor het jaar 1940
Aan het Westelijk front. Ondanks
de militaire paraatheid, welke aan beide
zijden tot het uiterste is opgevoerd,
wordt gestadig voortgegaan met het
aanleggen van nieuwe stellingen
De jaarlijksche bijeenkomst van Amb
tenaren bij de P T.T. werd Dinsdag te
Den Haag ook bijgewoond door de
ministers van Justitie en Binnenlandsche
Zaken, prof mr. P. S. Gerbrandy en
H. van Boeyen
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
7)
Ik kon maar niet begrijpen, wat er
met u gebeurd was, dat u niet thuiskwam
en ik had nog wel zoo'n heerlijken kreeft
voor u gekookt, klonk haar begroeting.
Ik ben eens op verkenning uitge
weest, antwoordde hij, en ik zal wel
niet lang meer behoeven te wachten op
een toegangsbewijs voor de groeven! Ik
heb iets beter gedaan dan kennis aan te
knoopen met John Budge, Martha! Ik heb
kennis gemaakt met diens baas en dochter.
Lord Purbeck is zoo vriendelijk geweest
me te dineeren te vragen vanavond, zoo
dat ik me op een draf moet verkleeden
Laat me zoo gauw mogelijk een kop thee
brengen, Martha, dan ben je de beste!
Gedurende een paar seconden was juf
frouw Caloway's gezicht een strak mas
ker van verbazing. Het leek Hector, of ze
het maar nauwelijks kon gelooven. Ein
delijk uitte ze haar verwondering in de
woorden:
Wel heb ik van myn leven!
Ze was zoo'n eenvoudig, goedhartig
schepsel, dat Hector er ter opheldering bij
voegde:
Mijn zuster je herinnert je Helen
immers is op school geweest met Lady
Madge.
Juffrouw Calloway's gezicht klaarde wat
op.
O, nu begrijp ik het, zei ze vaag.
Ik zal u dadlijk de thee brengen, mijn
heer Hector. Het water is aan den kook.
Zeg eens Martha, hij hield haar nog
even terug, voor ze de kamer uitging,
wie is die jonge man die daar met je an
deren huurder staat te praten bij het
hekje?
Martha haastte zich naar het raam. Een
gemoedelijke glimlach kwam op haar ge
zicht.
O, dat, zei ze dat is Jem Carter,
een van de jongens uit de steengroeve.
Hij is een aardige jongen en als u hier een
poosje is, zult u wel merken, dat hij een
goed oogje op Bessie heeft. Die twee heb
ben elkaar van kind af aan gekend.
Hij schijnt dikke vrienden te zijn met
mr. Mapleton?
Dat is wat nieuws dan. Jem is zoo
jaloersch, dat hij het niet kan verdragen,
dat ik hier iemand in huis heb. Niet dat
mijnheer Mapleton hem ook maar die min
ste aanleiding tot jaloezie geeft, daar niet
van!
Het lag Hector op de lippen om tegen
deze laatste bewering te protesteeren, maar
gedachtig aan zijn belofte, hield hij zijn
mond. Terwijl hij zicch verkleedde, peinsde
hy over de vrendschap tusschen den jon
gen arbeider en Mapleton en hij kwam tot
een conclusie, welke hem ergerde en tege
lijk amuseerde.
Onderweg naar de Abdy verbande hij
echter alle gedachten hierover uit zijn
geest. Hij betrapte zich er op, dat hij het
vervelend vond dat Lady Madge van adel
was en de dochter van een schatrijken
„Peer".
Van het oogenblik af, dat hij weer op
de rots geklauterd was, nadat hij Doggie
uit zijn benarden toestand had bevrijd, had
hij het meisje intens bewonderd en hij
was zich bewust geweest van een schok van
teleurstelling, toen ze zich had voorge
steld.
Hij zou het veel prettiger hebben gevon
den, als ze eenvoudig juffrouw zoo-of-zoo
was geweest en niet zoo ver zijn meerdere
in stand en rijkdom. Het gevoel was des
te pijnlijker, omdat hij, zonder van adel te
zijn, van goede oude familie was. Hij had
in Oxford gestudeerd, een uitstekend be
taalde positie aan een groot Londensch
dagblad en hij bezat bovendien een inter
nationale reputatie als eerste-rangs jour
nalist. Was de kloof ten slotte wel zoo ab
soluut onoverbrugbaar? zei een zachte
stem in zijn hart.
Toen hy by een bocht in de statige
olmenlaan het oude heerenhuis in het oog
kreeg, schudde hij met een karakteris
tieke beweging al deze gedachten van zich
af en concentreerde zyn geheele aandacht
op de omgeving. Purbeck Abby, of liever
wat er behouden was van het oorspron
kelijke gebouw, maakte zooals het daar
lag in den gloed van een zomerschen zons
ondergang, meer indruk door de statig
heid van den ouden Tudorstijl, dan door
zijn grootte.
Een keurige» lakei nam den gast hoed en
overjas af .en opende de deur van de salon
voor hem.
Madg St. Aldhelm, en stralend visioen
in wit, kwam naar hem toe om hem te
begroeten, terwijl ze een bejaarde dame
met sneeuwwit haar voorstelde als juf
frouw Campion.
Gewoonlijk Tante Drusilla genoemd,
voegde ze er aan toe. Tantetje, de zus
ter van mijnheer Yeldham was mijn lief
ste vriendin op school, maar wat meer is,
mijnheer Yeldham is de heer, die vanmor
gen Doggy heeft gered op gevaar af zeil
naar beneden te vallen in de Duivelkloof.
De oude dame keek Hector met een
onderzoekenden blik en zonder de minste
verlegenheid aan.
En wat deed u daar by de Duivels-
kloof, mijnheer Yeldham?
Ik was op weg naar de duinen, zei
hij bet een glimlach over deze onverholen
uiting vanv rouwelyke nieuwsgierigheid. -
Ik logeer daar ik de buurt, in het huisje
van juffrouw Calloway.
Dat heb ik van Madge gehoord. Is
die mijnheer Mapleton, die daar ook in
huis is, een vriend van u!?
Absoluut niet. Ik heb hem gisteren
voor het eerst gezien.
En wat is uw indruk van hem? ging
de oude dame voort met een vasthoudend-
reid, die Hector zich deed afvragen of er
misschien ook iets meer dan louter nieuws
gierigheid achter deze vragen school. Hij
dacht aan Lady Madge'S blijkbare verlich
ting, toen zy hoorde, dat hij niet mr. Ma
pleton was. Hij merkte, dat ook het meis
je zijn antwoord met een zekere spanning
afwachtte.
Ik weet niet precies, wat ik van mijn
heer Mapleton denken moet, begon Hectoi
vorzfehtig. Een verder antwoord werd hem
echter gespaard door het binnenkomen van
Lord Purbeck, die zyn gereserveerdheid
van dien morgen weer had afgelegd en
zijn gast met beleefde hartelijkheid be
groette.
Het diner werd onmiddellijk aangekon
digd en de kleine groep begaf zich naar de
ouderwetsche eetzaal, waarin een kleinere
kamer was afgescheiden door middel van
een prachtig gebeeldhouwd schot, waar
door een veel intiemere stemming verkre
gen werd dan mogelijk zou zijn geweest in
de wijde ruimte van de groote zaal. En de
intimiteit groeide snel.
Doggy's levensgevaarlijk avontuur en
Hector's verwantschap tot Helen Yeld
ham, waren stevige aanknoopingspunten
en Lord Purbeck, wat ook zijn gedach
ten mochten zijn was de beminnelijkheid
in persoon.
Onderweg had Hector zich vist voorge
nomen, geen toespelingen meer te maken
op het stokpaardje van zyn gastheer. Als
de graaf zelf zou beginnen over de af
schaffing van de kustwacht, zou hij hem
bijvallen en voorzichtig trachten méér van
hem gewaar te worden.
Maar hy voelde zich allerminst geroe
pen opnieuw een verkoeling te doen ris-
keeren, door zelf het onderwerp aan te
roeren en daardoor zyn vacantie te be
derven.
Zoover was het al met hem gekomen!
Terwijl hij daar zat aan die kleine ronde
tafel on<' m het getemperde liohct van
zachtkleurig omkapte electrische lam
pen en vertrouwelijk praatte met het
mooie meisje tegenover hem wist hy, dat
hij liever dadelijk naar de stad zou terug
gaan, danl anger te logeeren dicht bij de
„Duivels Kloof" als men op de Abdy niet
op hem gesteld was!
(Wordt vervolgd).
