DE BEGROOTINGS-ZITTING
DER TWEEDE KAMER.
Drie mannen en
hun noodlot
HBH mmmmgam
Aan de Amsterdamsche schoo'hootoen zijn van gemeemewege
identiteitsplaatjes toegezonden, we'ke aan de leerlingen zullen
worden uitgedeeld, wanneer bij openbare kenmsgevmq wordt
bekend gemaakt, dat luchtgevaar aanwezig geacht moet
worden
Aan de Fransch-Dudsche grens - So daten der Fransche
geme-troepen ondermijnen een der wegen, welke een schakel
vormt in de verbinding tusschen beide landen
Een overzicht van de ministerstafel tijdens de zitting der Tweede
Kamer, waarin Donderdag een aanvang met de behandeling
der begroot'ng 1940 werd gemaakt
Ter gelegenheid van het 125 jarig bestaan van het wapen der Koninklijke
Marechaussée had Dondeidag te den Haag een ontvangst plaats waarbij
jhr. W, C M de Jonghe van Ellemeet namens H M de Koningin ge'uk-
wenschen kwam aanbieden
Traditiegetrouw
werd Donderdag
te Naarden de
laarlijksche markt
van paarden, run
deren, schapen en
varkens gehouden
Na de ramp van de tngeische duikboot .Thetis" - De arbeiders tijdens het
bergingswerk op het wrak ter hoogte van Anglesey
De .Ba'oeran op terugreis naar ons land. nam bij Kaap de Goede Hoop
van de passeerende .Dempo" de paravanen, die a's voorzorg tegen mijnen
gevaar worden gebruikt, over De instrumen'en worden aan boord van de
.Ba'oeran uitgezet
FEUILLETON
door
A J. HUISMAN.
(Nadruk verboden).
18)
O' Malley had aan de vlek groene inkt
eerst ternauwernood aandacht geschonken,
daar hij deze, zooals volkomen begrijpe
lijk was, toegeschreven had aan onacht
zaamheid van den schrijver. Doch toen hy
den brief voor de tweede maal had gele
zen, sloeg hy de bladzijde om, om te zien
of er aan de binnenzijde nog iets stond. En
daarbij deed nij een curieuze ontdekking.
De drie overige pagina's waren geneel
blanco. Maar het licht uit het venster viel
er schuin op. En op de derde pagina die di
rect onder de keerzijde van de eerste had
gelegen, bespeurde O' Malley een onregel
matige, en zwakke indeuking. Een nauw
keuriger waarneming toonde hem, dat deze
indruk correspondeerde met de groene inkt
vlek op de voorste bladzijde.
De conclusie lag voor de hand. De groe
ne vlek was geen toevalligheid, maar had
een speciale beteekenis. Ze was geen pro
duct van een slordig gehanteerde pen,
maar aangebracht met een metalen stem
pel met zooveel kracht, dat de indruk
op de derde pagina zichtbaar was.
Hy hield den brief tegen het licht, het
dubbele blad opengevouwen. Maar er was
niets anders te zien dan het watermerk
van deD fabrikant, dat O' Malley herkende
als een soort linnen schrijfpapier, dat in
eiken boekhandel te koop is.
Malley moest zichzelf bekennen, dat hij
uit den brief weinig kon ontdekken, dat de
geweldige belanstelling van zooveel ver
schillende personen rechtvaardigde. Doch
de groene vlek hield zyn aandacht gevan
gen. Dat iemand de moeite had genomen
een dergelijke obscure onderieekening uit
te denken en aan te brengen, verhoogde het
gewicht van de schriftuur aanmerkelijk in
zijn *oogen. En vast stond, dat de mede-
deelingen die zij bevatte door een heele
reeks van menschen van het grootste be
lang werd geacht.
Plotseling flitste hem de gedachte aan
een bericht in code door den geest. Hij be
studeerde den inhoud opnieuw, trachtend
een samenhangende beteekenis te krijgen
door telkens een of twee woorden te laten
verspringen. Ook probeeide hy net met
het onderling var. plaats te laten verwisse
len van letters en het vervangen van be
paalde letters in den tekst door anderen
van het alfabet, doch een sleutel vond hij
niet. En ten slotte kwam hij aarzelend tot
de slotsom, dal de briei er op stuk van za
ken toch té begrijpelijk uitzag, al kon hy er
dan niet veel van maken, - .1 een bood
schap in cijferschrift te zijn.
Maar als hy er geen wijs uit werd, mis
schien een expert wèl. Hij ging terug naar
de tafel, en copieerde den brief met weg
lating van Barrets naam. Hij getroostte
z.ohzelf de inspanning om met behulp van
een stuk kalkeerpinpier althans de om
trekken van de groene vlek te reproducee-
ren Toen vouwde hy het origineel dicht en
stopte het in een binnenzak.
De copie. met een reproductie van de
vlek, werd opgeborgen in de schuilplaats
onder de la; den hoek van het papier plakte
hy weer vast. En nadat hij de la in de
tafel had geschoven, verliet hij zijn ka
mers, waai van hy de deuren achter zich
sloot. Het was bijna vijf uur en hoog tyd,
dat hij den origineelen brief aan Barrett
ging terugbrengen. O' Malley beloofde
zichzelf een interessant onderhoud....
Toen hij de voordeur uitkwam, bleek het
onweer voorbij en ook de regen had op
gehouden. Hij was op zyn hoede. Het leek
niet waarschijnlijk, na de pogingen van
gisteravond, dat men hem den brief onge
hinderd aan Barrett zou laten overhandi
gen. Even dacht hij er over een taxi te ne
men; er kwam een humoristisch-bedenke-
lijke trek op zyn gezicht en hij besloot
met de bus te gaan. Zijn jongste ervaringen
met een taxi waren niet bepaald een aan
beveling zyn keel deed nog altijd pijn
van het avontuur in die andere huur
auto!
Hij wandelde naar Fifth Avenu, voort
durend om zich een kijkend en een waak
zaam oog houdende op de mannen die
hem passeerden. Maar er deed zich niet het
geringste incident voor; hij stapte in een
bus waarvan de route naar het Zuiden voer
de, en liet zich met een gevoel van onuit
sprekelijke verlichting op zyn goed-vee-
rende gemakkelijke zitplaats neer. De
straat waar het gebouw lag waar Barretts
kantoor was gevestigd trouwens het
gebouw zelf ook zouden op dit uur
stampvol menschen zyn. Een poging om
hem den brief afhandig te maken was in
die omgeving wel zeer onwaarschijnlijk.
Hij stapte in de bus op den hoek waar
aan hy zulke versche en sensationeele her
inneringen had, en richtte zyn schreden
naar het kantoorgebouw waaruit hij den
vorigen avond het meisje te voorschijn had
zien komen. Het lag aan de Noordzijde van
de straat; dus hy moest deze, die éénrich
tingsverkeer naar het Westen had, overste
ken. Toen het verkeerslicht op de Avenue
op wit stond, maakte O' Malley zich op om
den Qvertocht te beginnen, mei een enke
len blik naar rechts en achter zich.
Een taxi echter, geparkeerd by Fifth
Avenue, met den voorkant naar het Wes
ten, had zich langzaam in beweging gezet,
toen O' Malléy zich de straat op begaf. En
op het moment dat hij het trottoir verliet
gaf de chauffeur gas en het voertuig schoot
met snelle rukken naar voren.
O' Malley, dwars, dus in Noordelijke
richting overstekend, hoorde de taxi achter
zich aan komen, toen hij drie kwart van
aen rijweg gepasseerd was. Hy keek om.
Toen nam hij een vervaarlijsen sprong,
die hem achter een stilstaande limousine
deed belanden, juist op tijd om niet met
fatale zekerheid overreden te worden
Ziedend van woede draaide O' Malley
zich bliksemsnel om. om den chauffeur uit
den grond van zyn hart den mantel uit
te vegen, maar in hetzelfde haast-ondeel-
bare moment dat hy zich omkeerde, was
de man achter het stuur iets naar links
uitgeweken en had abrupt en uit alle macht
geremd. Het plaveisel was nog glibberig
van den regen van straks, en het gevolg
van de manoeuvre was, dat de achterwielen
van de taxi met een schok slipten, recht
op O'Malley af. Een knarsende bons, en de
zijkant van de huurauto botste tegen de
achterzijde van de stilstaande limousine.
HOOFDSTUK VTIL
Ward Barrett.
Het was O' Malley's redding, dat hy zich
pijlsnel omgedraaid had. Voortdurend op
zyn hoede, als hy was geweest, was hem
nu een onderdeel van een seconde geiaten
voor de botsing plaats had. In dit mini
male tijdsbestek, deed oen wilde sprong
achterwaarts hem op het trottoir belanden,
.juist op het moment dat de taxi de andere
auto raakte. Op de ontstelde voorbijgan
gers maakte het den indruk alsof hy tus
schen de twee botsende voertuigen was
weggeperst, zóó op net kantje af was zyn
ontsnapping aan het gevaar om vermor
zeld of in ieder geval zwaar gekwetst te
worden.
De poging daartoe was onmiskenbaar. Er
was voor den chauffeur niet de minste re
den om zoo te stoppen, nadat O' Malley op
zij gesprongen was. Zijn eerste opwelling
was zich op den kerel te werpen. Maar
hij had geen idee met hoeveel tegenstan
ders hy te doen had. Alles wees er op, dat
hy verwacht was en het volgende oogen-
blik overwon zyn gezond verstand zijn
woede.
Zonder zich zelfs op te houden om een
touzen ouden heer, tegen wien hij was
opgevlogen, antwoord te geven, zette hy
haastig en met trillende beenen zyn wan
deling naar het kantoorgebouw voort. De
omstanders staarden hem na, maar hij was
al verdwenen eer zij tyd hadden om zich
precies te realiseeren wat er voorgevallen
was. En ook de taxi-chauffeur had zyn
wagen weer midden op den ryweg ge
bracht en het stuur gewend in de rich
ting van Sitxh Avenue, eer iemand er aan
dacht hem tegen te houden. Zyn rechter-
treeplank was bezaaid met glassplinters
van de gebroken achterruit van de onfor
tuinlijke limousine.
(Wordt vervolgd).
