Drie mannen en hun noodlot ENGELAND BEWAPENT ZIJN KOOPVAARDIJSCHEPEN. FEUILLETON door A. J. HUISMAN. (Nadruk verboden). 14) HOOFDSTUK VI. Twee sporen komen samen. O' Malley's korte nachtrust werd niet eerder gestoord dan om half acht, toen het schelle geratel van zijn wekker hem ineens rechtop in bed deed zitten, gespannen en op zijn qui-vi"e, zijn geest vervuld van her inneringen aan der avond en den nacht te voren. Maar een snelle blik overtuigde hem dat het koord dat hy ovei de raamope ning had gespannen onaangeroerd was. Een greep in de zak van zijn pyama stelde hem verder gerust; de brief, die hy daarin had gestopt, was daar nog. Hij sprong uit bed en ging naar de bad kamer om zijn morgenbad te nemen. Zijn keel was nog eenigszins pynJyk ten ge volge van de vechtpartij in de taxi. maar erg hinderen deed dit niet. De schrammen op zijn voet zouden met een paar dagen wel over zyn en bleken niet lastig bij het loopen. Toen hij zich geschoren en aangekleed had, haalde hy de brief uit zyn pyama en bleef er mee in zijn hand staan, in naden ken verzonken voor zich uit starend. Eens klaps scheen hij een idee te krijgen. Hij veerde op uit zijn strakke houding en liep naar de voorkomer, In het midden daar van stond een groote tafel, waarin zich een enkele groote lade bevond. O' Malley be waarde er eenige pakken speelkaarten in, fiches en een paar potlooden. De la was uitgetrokken geweest toen hij gisteravond thuiskwam, hoewel niet heelemaal, want de schamele inhoud kon met één oogop slag overzien worden. O' Malley trok de lade er nu geheel uit, verwijderde de weinige voorwerpen die er in zaten en legde haar vervolgens onder ste boven op het karpet. Daarop ging hij naar zijn schrijftafel en kreeg een groot vel papier en een pot plaksel. Nu legde hij den brief gevouwen op den buitenkant van den bodem der lade. Hij smeerde het plakmiddel langs de randen van het vel papier en plakte dit zóó op het hout dat de brief geheel bedekt was. Ter wijl hij het liet opdrogen, vergewiste hij zich dat in de gang niemand stond te spion- Hij ging terug, draaide de lade weer om en tilde deze boven zijn hoofd om de berg plaats van den brief goed te kunnen bekij ken. Het papier zat stevig op het hout geplakt; hij schoof nu de lade voorzichtig in de opening van de tafel en borg den in houd er weer in, overtuigd, dat niemand het in zijn hoofd zou balen de lade onder ste boven te keeren als deze werd openge trokken. Voldaan over zyn werk nam hy zijn hoed sloot de deuren naar de gang af, want miss Hippy had een eigen sleutel en ver liet het huis. Hy had op het kantje af tijd genoeg om te ontbijten en de trein van 9.10 naar Long Island te halen. O' Malley ontbeet in het station en twee minuten voor het vertrek zat hij in den trein. Eerst liet hij de gebeurtenissen van den vorigen avond aan zijn geest voorbij gaan. Hij had een heele boel om over te denken. Zijn overpeinzingen brachten hem echter niet ver. De nauwkeurigste en zorgvuldig ste overweging van ieder detail, dat hy zich kori te binnen brengen, was niet in staat een oplossing aan de hand te doen voor het centrale punt van het mysterie. Hij was vrijwel overtuigd dat elke stap van de medespelers in de gebeurtenissen Van den avond tevoren, den brief als hoofd motief hadden Het was duidelijk dat de brief voor Barett en voor miss Hunt ter- wille van Barrett van het grootste ge wicht was. En eveneens was het duidelijk, dat het bezit er van door minstens drie an- lere heeren, met een ongunstig uiterlijk en twijfelachtige moraal, niet minder belang rijk werden geacht. Maar waarom ai deze menschen er zoo'n geweldige interesse voor hadden, begreep hij niet. Van den inhoud had hij ook al geen flauw idee, en kennis daarvan nemen, zelfs nu de enveloppe verwijderd was, was hem niet mogelijk zonder in botsing te ko men met zijn principes van eer en het vertrouwen van het meisje in zijn moreele hoedanigheden te beschamen. Eve min kon hij dat andere mysterie doorgronden: de ontmoeting want dat het een ontmoe ting was geweest stond voor hem vast - in 't kantoorgebouw tusschen Claudia Hunt en den man met de gezwollen wang. Hij geloofde niet dat 'het meisje door dien kerel alleen maar een beleed igende bejegening had ondervonden. Er was iets van ontstelde verbazing en angst in haar houding geweest toen ze achterom had ge keken naar het gebouw. De schok die een dergelijke uitdrukking in haar oogen te weeg had gebracht, ging dieper dan een beleediging van den kant van een gemeen sujet by een meisje van haar zelfbeheer- sching en evenwichtigheid kan veroorzaken. Maar wat die schok geweest was en of deze in een of ander opzicht met den brief in verband stond, dat vermocht O' Malley niet uit te maken. Maar toch brachten zijn overpeinzingen hem tot een conclusie, die hem verbijs terde. De jonge Ier mocht romantisch zyn aan gelegd, een dwaas was hij allerminst. Hij was een van die zeldzame mannen die niet uitgaan om liefde te zoeken, maar wachten tot de liefde tot h e m komt. Misschien volg de hij onbewust een bepaald ideaal onder de vrouwen. Gevonden had hij dat echter toch nog niet. De vrouwen die hy tot nu had leeren kennen waren bijna nooit meer dan goede vriendinnen geweest: Doch nu voelde hij zich in verwarring ge bracht. Het meisje dat hy had bijgestaan en dat zijn kamers was binnengedrongen en hem geholpen had na den aanslag in de taxi, die hem, naar het scheen, vertrouwd had en er daarna niet op gesteld was ge weest dat hij haar een bezoek bracht, had bezit genomen van zijn geest. In zyn ver beelding reeds het angstige meisjesgezicht met die wonderbaarlijk diepe en zachte oogen zoo duidelijk afgeteekend by hem op. alsof ze in levende lijve bij hem was. En het gaf hem een vreemde gewaarwording; waarin verrukking en pijn gemengd wa ren. A' Malley schrok van den loop die zijn gedachten namen en ging rechtop zitten. Iets primitiefs in zijn onafhankelyken geest waarschuwde hem dit beeld te ver jagen voor het hem gevangen nam en tot slaaf maakte. Een snelle wending van zyn aandacht bracht Louise Chester en haar vader binnen zijn imaginairen gezichts kring, doch bijna zonder dat hij het wist, zwaaide de slinger in zijn hersens terug en dook het andere beeld weer op. En toen de conducteur zyn station afriep, zat de jonge Ier verloren in diep dagdroom en, waarin het aantrekkelijke gezicht van Clau dia Hunt hem over bergen en dalen voerde naar en ver-ver wij derden horizon van stra lende heerlijkheid. O' Malley was nog lichtelijk beduusd toen hij op het perron stond, daarheen ge dreven door een eenigszins ironischen con ducteur, juist toen de trein op het punt stond weer te vertrekken. Maar toen hy zag, hoe Louise Chester met een bleek, vertrokken gelaat, hem wenkte, gleden zijn eigen aangelegenheden naar den achter grond van zyn bewustzijn. „Louise", zei hij vriendelijk, terwijl hy haar hand nam, „is er iets nieuws? Is er iets gebeurd? Louise Chester schudde het hoofd. „Hier is de auto, Terry. Stap in, dan rij den we direct terug", drong ze aan, hem meenemend over het perronq. „Ik ben vree- selijk ongerust ovèr vader. Ik wil hem niet langer alleen laten dan noodig is. tot myn tante komt. Ik verwacht haar vanmid dag." (Wordt vervolgd). S)e £cicbchc(Boii^cmt Bij de Kon Mij „De Schelde" te Vlissingen is Zaterdag Hr Ms „O 21" te water gelaten. De doopplechtigheid werd verricht door mevr Kwak, de echtgenoote van den inspecteur van den marine stoomvaartdienst Hilversum stond Zondag in het teeken van de paardensport. Een moment tijdens de draverijen Het Enge'sche kon ngspaar maakte aezer dagen een >n spectietocht naar de ballon verspernngsatdeehngen in Londen Terwijl de koning 'achend toekijkt, luidt de koningin de bel van een der fietsen, waarmede het eten in hooi- kisten naar de ^tqe'eper oo«*er wo'J( oeSr»-L,r Teneinde zich te kunnen verdedigingen bij eventuee'e aanvallen van vijandelijke onderzeeërs, worden Bntsche koopvaardijschepen uitgerust met kanonnen en de bemanningen geoefend in de bed'enmg daarvan Ook de Weal is tengevolge van den sterken was in de laatste etmalen buiten haar oevers getreden De laag gelegen deelen der Waalkade te Nijmegen zijn ondergeloopen en het water is op enkele plaatsen reeds de hu'zen genaderd Het Haagsche politiekorps is in verband met de mobilisatie van een aantal leder met 15 tijdelijke agenten uitgebreid Het militair hosoitaal in Arnhem vierde Zalerdag zijn 50 jarig bestaan. De patiënten werden bij deze gelegenheid onthaald op lekkernijen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 12