DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Daladier liet 'n kiertje open Qeen mede zondet Heiligheid Daladier antwoordt op Hitiers vredesvoorstellen WOENSDAG 11 OCTOBER 1939 31ste Jaargang No. 9462 3)2, CcicbdveSoii^ant Bureaux Papengracht 32. Telefoon: Redactie 20015, Administratie 20935. Adv. en Abonn.-tarieven tie pog 2. Giro 103003. Postbus 11. Dit nummer bestaat uil vier bladen. Gewoon doorgaan Wij lazen, dat een bijeenkomst van een vereeniging een nuttige bijeenkomst van een nuttige vereeniging welke op 15 October zou worden gehouden, tot nader orde is uitgesteld „vanwege de onzekere tij dsomstandigheden". 't Is mogelijk, dat er in het bedoelde ge val speciale redenen bestonden, om te handelen, zooals men heeft gehandeld. Daarom noemen wij ook hier de organisa tie, die het betreft, niet. Maar wij vinden in dat bericht een aan leiding, om als onze meening neer te schrijven, dat „de onzekere tijdsomstandig heden" zonder meer geen-reden mogen zijn, om nuttige dingen niet te doen. Gewoon doorgaan. Dat moet onze ge dragslijn zijn. Althans in zoover het gewone goed is. Wij moeten ons niet neer-dompelen in de oorlogs-hypnose. Wij moeten niet onze belangstelling ge heel en al laten óp-gaan in het oorlogs nieuws. Nuttige vereenigingen zetten hun arbeid voort. En nuttige bijeenkomsten nuttig, in welken zin dan ook moeten worden ge houden, zooals te voren, en onze interes se hebben. Laten wij dankbaar zijn, dat de feiten ons dat alles niet zeker: nóg niet onmogelijk maken. Ongemakken De tijdsomstandigheden leggen velen on zer ongemakken op. Zoo is het, ongetwijfeld, voor verschei- denen een ongemak, dat zij op Zondag hun auto niet kunnen gebruiken. Maar is. dat nu zóó erg, als hier en daar wordt beweerd! Wij willen niet tegen spreken, dat een rantsoeneering van ben zine beter zou zijn. Maar, nogmaals, zelfs al zou rantsoeneering mogelijk zijn, nu reeds mogelijk zijn, is het auto-verbod voor den Zondag nu zóó groot ongemak, dat de jammerklachten, welke men er over hoort, gerechtvaardigd zijn! En men schaamt zich in zijn actie tegen dat auto-verbod zelfs niet voor uitlatin gen, die als onvaderlandslievend moeten worden gebrandmerkt. Een blad als de „Autokampioen" neemt, zonder eenige protest, zulk een uitlating op! Wij lezen daarin n.L: „Wij hoorden van verschillende kanten: nu ik Zondags niet meer rij den mag, zal ik gedurende de andere dagen mijn schade moeten inhalen." Dat men een kampioen is voor het autorijden best. Maar ook een kam pioen voor wat hij ziet als een goede zaak heeft zich aan regels van moraal en fatsoen te houden. Dit staat vast ook al geeft de moderne oorlogsvoering in de practijk het tegenovergestelde te zien! Intusschen is het ook onze wensch, dat het, vele onbillijkheden met zich bren gende, auto-verbod op Zondag zoo moge lijk en zoo spoedig-mogelijk door een ande ren, beteren bezuinigings-maatregel wor den vervangen. GEBED VOOR OORLOGSTIJD. Verordening van den Bisschop van Munster De bisschop van Munster, Mgr. Graaf von Galen, heeft voor den duur van den oorlog een verordening uitgevaardigd, dat bij iedere H. Mis in plaats van de voorgeschre ven gebeden na het Laatste Evangelie het volgende gebed moet worden verricht. „Laat ons bidden voor de intenties van den H. Vader om het gevaar voor het atheisme af te weren, om vrede en vrij heid voor onze H. Kerk, om Gods Bescher ming en Zegen voor ons volk en vaderland. Heer, geef Vreae in onze dagen; laat ons door de hulp van Uwe barmhartigheid be vrijd worden van zonden en beschermd worden tegen alle onheil. Almachtige, eeuwige God! Wij smeeken U, neem ons vaderland aan in Uwe bescherming: licht de bestuurders met het Licht van Uw wijsheid, opdat zij erkennen, wat dien stig is voor het ware welzijn van het volk, er opdat zij datgene, wat rechtvaardig is, in Uw kracht mogen volbrengen. Bescherm alle manschappen van onze weermacht en Zooals verwacht kon worden heeft Da ladier gisteravond in zijn radio-rede een antwoord gegeven op het vredesaanbod van Hitier, vervat in diens rijksdagrede van vorige week. De Fransche premier betoogde, dat Frankrijk strijdt en strijden zal tot de over winning en geen vrede zal aanvaarden, wanneer geen duidelijke waarborgen aan wezig zijn, dat die vrede ook werkelijk een duurzaam karakter zal dragen, in plaats van de mogelijkheid open te laten van een nieuwe ordeverstoring in Europa over een paar maanden. Hoe die waarborgen verkregen moeten worden, heeft Daladier niet gezegd, en daardoor heeft hij nog een gaatje open ge houden voor eventueele onderhandelin gen. Wel heeft hij laten uitkomen, dat Hitiers bewering, als zou Duitschland thans geen territoriale verlangens meer hebben in Europa, reeds zóó herhaaldelijk is geschonden, dat Frankrijk daar geen vertrouwen meer in heeft, maar hij heeft de mogelijkheid open gelaten, dat er mis schien betere waarborgen dan de verzeke ringen van Hitier gevonden kunnen wor den. In Berlijn heeft men de opengelaten kier onmiddellijk ontdekt en daarop ge reageerd door te zeggen, dat er vanzelf sprekend passages in Daladiers rede voor komen waarmede een Duitscher het niet eens kan zijn, maar dat Daladiers woor den overigens niet in tegenspraak zijn met Hitlers rede in den Rijksdag. Met an dere woorden op de basis van Daladiers eischen zou volgens Berlijn te praten zijn. Niemand twijfelt er trouwens aan dat Duitschland bereidwillig genoeg is om on derhandelingen te openen, de vraag is slechts of Duitschland bereid is zulke voor stellen te doen, dat deze aannemelijk zijn voor Londen en Parijs. En het lijkt na Da ladiers rede nu wel zeer duidelijk, dat er dan voorstellen zullen moeten worden ge daan, die veel verder gaan dan die, welke vervat zijn in Hitiers Rijksdagrede. Voorloopig heeft dit spel van redevoe ringen over en weer nog veel weg van een propagandistisch duel als onderdeel van de algemeene oorlogvoering. Wederzijds tracht men het odium van den oorlog op de tegenpartij te schuiven en na Hitiers rede, die den vrede aanbood, heeft Dala dier dien slag weten te pareeren, door het woord weer aan Hitier te laten. Chamberlain zal morgen eveneens het woord yoeren en de wereld zal scherp let ten op de formuleering van zijn woorden, om te weten of ook Engeland de deur op een kiertje zal laten staan. Hoogstwaarschijnlijk zal dat het geval zijn, want het dicht smijten van politieke deuren is een bezigheid, welke men bij voorkeur aan den tegenstander overlaat. Maar al blijft de deur op een kier open staan, daaruit mag niet geconcludeerd wor den, dat de vrede er voor staat. De weg naar den vrede is met zooveel obstakels versperd, dat er heel wat voor noodig zal zijn om ze allemaal op te ruimen. De politieke toestand is alles bijeen zoo hopeloos verward, dat het niet gemakke lijk zal zijn om een uitweg uit den doolhof te vinden, niet het minst, omdat de pres- tige-kwestie, die voor groote mogendhe den alles overheerschend kan zijn, in hoo- ge mate in het geding is. behoud hen in Uwe genade, sterk de strij denden, genees de gewonden en zieken, ont ferm u over de stervenden en geef aan de zielen van de gesneuvelden de eeuwige rust. Bescherm Heer, ons vaderland voor vijandelijke aanvallen, voor honger en dood, en schenk ons en aan alle volkeren de zekerheid van den vrede in gerechtig heid en vrijheid. Door Christus onzen Heer, Amen". STERKE AARDBEVING GEREGISTREERD. Het Kon. Ned. Meteorologisch Instituut te de Bilt deelt mede: Gistermiddag om 18 uur 44 min. 21 sec. (tijd van Greenwich) werd aan het Meteo rologisch Instituut een sterke aardbeving geregistreerd, afstand 9000 K.M., oorsprong in den Stillen Oceaan ten Oosten van Ja pan. Wij gaan door tot garanite is verkregen Gisteravond heeft de Fransche minister president Daladier zijn aangekondigde ra dio-rede gehouden. Hy begon met te zeggen, dat hij niets kon mededeelen over de militaire opera ties, omdat daarover stilzwijgen noodza kelijk was. Engeland en ïYankrijk zijn meester op den Oceaan en gij weet, dat zij die de zee beheerschen, steeds de over winning hebben behaald. Vervolgens keerde spr. zich tegen de communisten, die enkele weken geleden geen woorden hadden, hard genoeg en be- leedigend genoeg om de vredelievende pogingen van de regeering te betreuren. Het is evenwel voldoende geweest, dat de bolsjewisten het in hun belang achtten om zich met de nazi's te verstaan en sa men Polen te verdeelen, en deze zooge naamde nieuwe Jacobijnen dringen aan op een vrede van verraad. Wij strijden niet voor onzen grond en onze haardsteden alleen, doch ook voor onze beschaving, welke verder gaat dan onze gtenzen en welke van ons heeft ge maakt, wat wij zijn: vrije en waardige wezens, die eerbied hebben voor hun naaste, die in staat zyn hun woord te houden en getrouw te zin aan de groote cultureele traditie van bel Westen. Noch Frankrijk, noch Engeland zijn ten strijde getrokken voor een soort ideolo- gischen kruistocht, noch Frankrijk, noch Engeland zijn ten strijde getrokken in een lust van verovering. Zij waren verplicht te strijden, omdat Duitschland wenschte zijn overheersching op te leggen aan Europa. Wie zal thans gelooven, dat het ging om Dantzig en den Corridor, of het lot van de Duitsche minderheid? Duitschland heeft bewezen, dat het ófwel Polen door list wil de overwinnen, ófwel te vuur en te zwaard wilde neerslaan. Na Oostenrijk, Tsjecho- Slowakijen, na Tsjecho-Slowakije Polen. Dit waren allen étappen op den weg, wel ke Frankrijk en Europa zouden hebben geleid tot de hardste dienstbaarheid. Frankrijk eischt garanties voor de veiligheid. Ik weet wel, dat men U thans spreekt over vrede, den Duitschen vrede, vrede welke veroveringen door list of geweld er kent en welke niet zou verhinderen nieu we veroveringen voor te bereiden. Hoe kan men de laatste rede in den Rijksdag samenvatten? Op deze wijze: „Ik heb Polen vernietigd, ik ben voldaan. La ten wy den strijd staken. Laten wij een conferentie beleggen om mijn veroverin gen vast te leggen en den vrede te orga- niseeren". Het ongeluk is, dat men deze taal reeds heeft gehoord. Na de annexatie van Oos tenrijk heeft Duitschland gezegd: „Ik heb Oostenrijk genomen, ik vraag niets meer". Enkele maanden later eischte het de Su deten op en de leider van Duitschland zei- de te München tot ons, dat wanneer deze eisch voldaan zou zijn, hij niets meer zou vragen. Enkele maanden later maakte Duitschland zich meester van geheel Tsje cho-Slowakije. In den Rijksdag zeide men toen tot de wereld: „Duitschland vraagt niets meer". Na de verplettering van Po len is dezelfde verzekering gegeven, met niets anders. Men heeft, gezegd, dat het lot van Po len slechts twee mogendheden aangaat. Wij antwoorden hierop, dat het ook an deren aangaat, in het bijzonder de Polen. Geen dictaten van geweld. Wij hebben steeds een oprechte samen werking gewenscht tusschen de volken en wenschen deze nog, doch wij zijn vastbe sloten ons niet te onderwerpen aan „dic taten van geweld". Wij hebben de wapenen opgenomen tegen den aanval, wij zullen ze eerst neerleggen, wanneer wij zekere ga ranties hebben voor de veiligheid, een veiligheid, welke niet elke zes maanden in gevaar wordt gebracht. Indien men werkelijk vrede wil, een duurzamen vrede, dan moet men be grijpen, dat de veiligheid der naties slechts kan rusten op wederkeerige garanties, welke iedere verrassing uit sluiten en welke een wal opwerpen te gen iedere poging tot overheersching. Indien men werkelijk den vrede wenscht en een duurzamen vrede, dan moet men eindelijk begrijpen, dat de tijd voorbij is, waarop territoriale ver overingen welzijn brachten aan den veroveraar. Indien men werkelijk den vrede zou willen, een duurzamen vrede, welke aan alle gezinnen, aan alle vrouwen en kin deren levensvreugde zou schenken en ver trouwen in de toekomst, dan zou men eerst de geschokte gemoederen tot rust moeten brengen, het misbruik van macht goed ma ken en eerlijk de rechten en belangen van alle volken herstellen. Wij. Franschen, hebben een afschuw van al deze dienstbaarheid. Wij willen, dat on ze overwinning een Europa schept, dat be vrijd zal zijn van alle bedreigingen met een aanval. Frankrijk, dat den oorlog werd opgelegd zegt in den strijd hetzelfde wat het steeds heeft gezegd. Ik bevestig dus in Uw naam, dat wij strijden en zullen voortgaan te strijden, om een definitieve garantie voor de vei ligheid te krijgen. ENGELAND KEURT DE REDE GOED. De rede van Daladier wordt op vooraan staande plaats in de Engelsche dagbladen gepubliceerd. Een officieel commentaar kon nog niet worden verkregen, doch aan genomen kan worden, volgens welinge lichte kringen, dat de verklaring van den Franschen premier volledige goedkeuring ontmoet. De „Daily Telegraph" schrijft, dat Dala diers antwoord op Hitiers zoogenaamde vredesvoorstellen wat nadruk betreft niets te wenschen overlaat. Het is geheel in har monie met zijn radio-rede tot het Fran sche volk op den dag, toen besloten werd tot den oorlog en sindsdien is niets ge beurd, dat de kracht van die rede zou kunnen ontzenuwen. Geen natie met zelf respect zou Hitier een ander antwoord kunnen geven dan Daladier gisteren ge daan heeft. De dagen, waarin gebiedsroof den roover voordeel bracht, moeten ein digen. Voor dat hooge doel zijn de beide Wes telijke democratieën thans in bondgenoot schap te velde getrokken en arglistige po gingen om verdeeldheid onder haar te brengen en het nastreven van dat doel te verijdelen zullen in Engeland niet meer succes hebben, dan zij in Frankrijk hebben gehad. DE INDRUK TE WASHINGTON. De eerste interpretatie, die men te Washington geeft aan de rede van Dala dier, is dat Frankrijk zal voortgaan te strijden tenzij en totdat Hitier een systeem van waarborgen kan uitdenken, dat de ge allieerden volstrekt overtuigen zal, dat Duitschland bereid is definitief af te zien van agressie. Welingelichte kringen herha len, dat degelijke waarborgen onontbeer lijke voorwaarden zijn voor een wapenstil stand, welken ook, en dat Duitschland tot dusverre dergelijke waarborgen niet heeft aangeboden. Officieele kringen geven vol strekt geen aanmoediging aan de gedachte, dat Roosevelt zijn goede diensten zou kun nen aanbieden. „De president is niet van plan om zijn vingers te branden", zoo wordt van hooggeplaatste zijde verklaard. NIET IN TEGENSPRAAK MET HITLERS REDE. Aldus het commentaar van Berlijn. Van bevoegde Duitsche zijde wordt me degedeeld: De radiorede van den Franschen minis ter-president wordt in de Duitsche pers in een uitvoerige lezing gepubliceerd, welke alle essentieele punten der verklaringen van Daladier bevat. Van officieele of semi- officieele zijde heeft men nog geen oor deel omtrent de redevoering tot uiting ge bracht. Dat de rede op verschillende pun- VOORNAAMSTE NIEUWS Buitenland DALADIER ANTWOORDT HITLER, DAT FRANKRIJK DEN STRIJD ZAL VOORTZETTEN TOT DEFINITIEVE GA RANTIE VOOR DE VEILIGHEID IS VER KREGEN. (1ste blad). MOSKOU REORGANISEERT DE POLI TIEKE SITUATIE IN HET NOORDEN. FINLAND BEREIDT ZICH VOOR OP VERZET. (2de blad). HITLER SPRAK GISTEREN BIJ DE OPENING VAN DE „WINTERHILFE". (2de blad). Binnenland EEN SPECIALE REGELING VOOR AANNEMING VAN RIJKSWERKEN (2de blad). ER IS VOLDOENDE VISCH. (2de blad). ten met het Duitsche standpunt niet over eenstemt, blijkt natuurlijk reeds op het eerste gezicht na kennisneming van Dala diers uitingen. In politieke kringen te Berlijn hoort men daarnaast echter op grond van den tot dusver ter beschikking staanden tekst en op grond van den eersten indruk veel vuldig de meening verkondigen, dat de hoofdpunten der uiteenzettingen van den Franschen minister-president, met name de passage waar hij nadruk legt op de vei ligheid van Frankrijk en de waarborgen van deze veiligheid, in geen enkel opzicht in tegenspraak zijn met de opvattingen, welke de Führer in zijn groote rede van 6 October tot uitdrukking heeft gebracht. FINLAND EN DE SOVJETS. Finsche voorzorgsmaatregelen. HELSINKI, 11 October. (A.N.P.) Minis ter van binnenlandsche zaken Kekkonen heeft verklaard, dat „het Finsche volk op alle gebeurlijkheden moet zijn voorbereid, terwijl alle oogen in Finland thans aan dachtig gericht moeten zijn op Moskou, waar Paasikivi verwacht wordt om er te vernemen, wat de Sovjets van Finland vragen. De gevaren van de moderne oor logvoering maken het noodig, voorzorgs maatregelen te nemen en de steden Hel sinki, Vipuri, Turku, Tempere en de grens districten met den grootst mogelijken spoed te ontruimen. Uit Estland zouden vliegtuigen in 15 mi nuten Finland kunnen bereiken. Gisteren hebben extratreinen gereden om het mo gelijk te maken te evacueeren. Vandaag rijden ook bussen. Tjokvolle schepen ver trekken naar Stockholm. Hoewel bij de spaarbanken de menschen in lange rijen staan te wachten, toont de bevolking over al een vastberaden en kalme houding. Er is hoop, dat de Vereenigde Staten, als groote vrienden van Finland, hun in vloed aanwenden tot een vredelievende re geling. Er zijn maatregelen genomen te gen eventueele luchtaanvallen. Beurs in Helsinki gesloten. HELSINKI, 11 October. (A.N.P.) Met ingang van heden zal de beurs te Helsinki tot nader order gesloten blijven. De bank van Finland heeft besloten de komende dagen nieuwe bankbiljetten uit te geven van 1000 en 500 Finsche mark. Finsche delegatie in Moskou aangekomen. MOSKOU, 11 October. (A.N.P.) Heden morgen is alhier de Finsche regeeringsde- legatie aangekomen, welke op verzoek der Sovjetregeering de onderhandelingen zal voeren over de politieke en economische vraagstukken, welke Finland en de Sovjet- Unie betreffen. De delegatie werd op het station verwelkomd door den chef van het protocol, Barkof. Voorts waren aanwezig de Finsche gezant in Moskou, alsmede de gezanten der Scandinavische landen. WILNA BIJ LITAUEN TERUG. Vreugde te Kaunas. KAUNAS, 11 October. (A.N.P.) Er heerscht vandaag vreugde in de stad over den terugkeer van Wilna bij Litauen op grond van het Sovjet-RussischLitausch verdrag. Er wordt gevlagd, terwijl een groote betooging en een militaire parade worden gehouden. Litausche politieke kringen leggen er den nadruk op, dat de sluiting van een pact met Sovjet-Rusland een „onontkoom bare noodzakelijkheid" was onder de te genwoordige omstandigheden. De terugkeer van het gebied van Wil na, met inbegrip van Wilna zelf, doet bij Litauen een gebied voegen van ongeveer 13.000 vierk. mijlen met een bevolking van 600.000 ^'elen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 1