Radio-rede van Daladier De laatste uren van het Poolsche verzet Amerika en de neutrali teitswet f/luóóeti en iDuitóehexó Genetten het tand faanhiijfo wit een het teyiem Hitiers woordbreuk einde maden aan tan temewi tien pleidooi aan Sloo&euelt VRIJDAG 22 SEPTEMBER 1939 SE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD - PAG. 5 OOSTENRIJK, TSJECHO-SLOWAKIJE, POLEN. De Fransche minister-president Daladier heeft gisteravond een radio-redevoering uit gesproken, waarin hij o.m. het volgende heeft gezegd: Sinds twintig dagen zijn wij in oorlog. Ik zou mij iederen avond rechtstreeks tot u willen richten om u te zeggen, hoe de militaire toestand is en om u de redenen mede te deelen van mijn vertrouwen, want ik houd niet op aan u te denken, gij strij dende jongemannen, ongeruste maar sto- icijnsche vrouwen, wier gedachten slechts leven voor uw zoon, uw man, uw ver loofde. Ik ben geen leider van gefanatiseerde massa's. Ik heb tot taak een natie van vrije mannen, een vreedzame, menschelijke na tie te leiden en in de harde plichten, die op mij rusten, blijf ik een mensch. Ik heb enkele dagen geleden een bezoek gebracht aan ons front. Ik ben door de stellingen gegaan van een onzer legers, dat verscheidene kilometers is doorgedrongen op Duitsch gebied. Ik helb mij zelf rekenschap kunnen geven van de waarde onzer bevelvoering, die, ge leerd door de ervaring van den vorigen oorlog, onberaden moorddadige offensie ven heeft weten te vermijden. Ik heb gezien, door welk een rustigen moed en welk een meesleepende kracht onze soldaten bezield zijn. Zij willen een einde maken aan een sys teem van voortdurend alarm, dat ons cjrie maal in een enkel jaar drong onze toevlucht te nemen tot een mobilisatie van onze strijdkrachten, welke den boer losrukte van zijn grond, het economische leven ver lamde en de gezinnen uit elkander scheur de. Zy stryden, omdat zij niet willen, dat Frankrijk verpletterd wordt onder een regigme van terreur en morëele verwor ding, welke de Hitleriqansche overheer- sching reeds over zoovele bedrogen en ge martelde volkeren doet heerschen. Deze heerschappij en terreur bestaan sedert jaren in Duitschland. Zij wierp zich op Oostenrijk, op Tsjecho-Slowakije. Thans werpt zy zich op Polen. Die vernietiging werd voorbereid met de wapenen en met geheime verdragen, terwijl men veinsde te onderhandelen. Op het ge kozen uur, toen men zich verzekerd had van zekere medeplichtigen, deed men op Polen een onweer van ijzer en vuur neerregenen. Na de eerste nederlagen, die onvermij delijk waren, aangezien immers Polen zijn mobilisatie nog niet had voltooid, toen het plotseling bij de keel gegrepen werd, na een terugtocht voor strijdkrachten, die ster ker waren in aantal en oorlogsmateriaal, klemden de Poolsche soldaten zich vast aan den vaderlandschen grond. Zij slaagden er in zich te herstellen op een minder uitge strekt front. Op het oogenblik echter, waarop de in fanteristen en cavaleristen te Kutno stre den tegen de Duitsche gemotoriseerde divi sies, of voor Lwow de vijandelijke voor hoeden tot staan brachten, of in het om singelde Warschau alle aanvallen braken, rukte het roode leger op zijn beurt krach tens een geheim pact Polen binnen. In werkelijkheid was reeds op 23 Augus tus een aocoord gesloten tusschen Duitsch land en de Sovjet-unie betreffen de ver brokkeling van Polen. Hitler had beweerd, dat hij slechts Dan zig wilde en een volksstemming in den cor ridor, benevens een autoweg. Hij strooide nog kwistig zijn verzekeringen rond, toen •hy het kostbare contract in handen had, waarin Duitschland en Rusland den nog levenden prooi verdeelden. Geen geloof meer in Duitsche verzekeringen. Welk eerlijk man, in welk land ter wereld het ook zij, zou nog geloof kunnen slaan aan het woord van hen, die verklaren, thans voldaan of vredelievend te zijn, ter wijl hun handen bedekt zyn met bloed? Welke Franschman zou geloof kunnen hechten aan de beloften van vandaag, ter wijl sinds jaren alle verplichtingen werden geschonden en alle onderteekeningen ver scheurd? Op 17 Maart 1934 verklaarde Hitier, dat de Duitsche regeering de geldigheid van het verdrag van Locarno niet in twijfel trok. Op 7 Maart 1936 verscheurde hij dit verdrag door de remilitariseering van het Rynland. Het zy zoo, dacht men. Het Rijn land is Duitsch land. Op 21 Mei 1935 verklaarde hij in den rijksdag: ..Duitschland heeft noch het voor nemen, noch den wil om tusschenibeide te komen in de binnenlandsche politiek van Oostenrijk". Op 13 Maart 1938 annexeerde hij Oostenrijk met geweld. Het zy zoo, dacht men. Oostenrijk is een Germaansch land van ras en taal. Op 26 September 1938 zeide hij: „De Su- deten-Duitschers zijn het laatste probleem, dat zal moeten worden opgelcst. Ik heb Chamberlain de verzekering gegeven, dat wanneer dit probleem eenmaal geregeld is, er geen territoriale problemen meer zullen zijn". En op 29 September 1938 bevestigde hy ons herhaalde malen op de conferentie van München, dat hy er geenszins aan dacht de Tsjechen te annexeeren, dat hij ze tot geen prijs wilde hebben, omdat hij de zuiverheid van het Duitsche ras onaangetast wilde laten. Hij eischte het land der Sudeten. De meerderheid der bevolking was Duitsch van ras en taal. Het zij zoo, dacht men. Maar op 13 Maart 1939 werd Praag bezet, werden Bohemen en Moravië overweldigd en werd geheel Tsjecho-Slowakije tot slavernij gebracht. Op 12 September 1938 zeide Hitier ook nog: „Duitschland heeft besloten en be loofd de grenzen met Polen als onherroe pelijk te beschouwen.." En daarom, wanneer Hitier thans tegen ons zegt, dat hij na Polen vernield te heb ben, niets meer vraagt, wanneer hij ver klaart, dat hij niets wil van Frankrijk en dat hij zijn grenzen zal eerbiedigen, weten alle Franschen, dat hij niet in gebreke zou blijven, wanneer hij dat kon, om Frankrijk te vernietigen, zooals hij Oostenrijk ver nietigd heeft, zooals hij Tsjecho-Slowakije vernietigd heeft, zooals hij Polen tracht te vernietigen. De waarschuwing van „Mein Kampf". „Mein Kampf' waarschuwt ons. Staat daarin niet geschreven, dat „Frankrijk ge ïsoleerd en neergeslagen" moet worden? Voor wijziging KAMER EN SENAAT BIJEEN. Gistermiddag is te Washington de ge meenschappelijke zitting van het Huis van Afgevaardigden en den Senaat, die door Roosevelt bijeengeroepen was om zijn aan bevelingen ten aanzien van de neutrali teit te behandelen, begonnen. Het was een der gewichtigste zittingen in de geschiede nis der hoofdstad. Voor de veteranen onder de Congresle den werden herinneringen wakker aan de zittingen van een kwart eeuw geleden, toen evenals thans gesproken werd over de neutraliteit en over „de Vereenigde Staten buiten den oorlog te houden". De gebruikelijke politiemaatregelen waren genomen. De publieke tribunes waren vol, lang vóór de zitting was begonnen. Voor den aanvang der zitting kwamen zeventien senatoren onder leiding van Borah, den ouden isolationist, by een om plannen - te bespreken teneinde het voor gestelde opheffen van het wapenembargo te doen afstemmen. Het overvolle, bewaakte huis, juichte Roosevelt toe, toen hij aankwam. De pre sident begon zijn redevoering om 26 mi nuten over acht (Amst. tijd). Hij zeide, dat hij zijn Huis bijeenge roepen had, opdat het zou kunnen spreken en handelen, ten aanzien van een amendement op een zekere wet, „die naar mijn beste oordeel de histo rische buitenlandsche politiek der Ver eenigde Staten zóó wijzigt, dat zij de vreedzame betrekkingen met vreemde naties benadeelt". Roosevelt vervolgde: „Ik ben van mee ning, dat de mantel des vredes wijd ge noeg is om ons allen te bedekken. Laat geen enkele groep voor zichzelf den exclu sieven naam van vredesblok opeischen, want wij behooren allen daartoe". Roosevelt zeide verder, dat Amerika steeds zijn uiterste best gedaan heeft om den oorlog af te wenden. Wanneer het tot een oorlog is gekomen, moet de regeering alles doen wat in haar vermogen ligt om de Vereenigde Staten buiten den oorlog te houden. Naar de oprechte meening van den president zou zij in dit streven slagen. (Luide toejuichingen). Voortgaande zeide Roosevelt: „In April j.l. kwam een nieuwe spanning tot ont wikkeling. Verscheidene naties, met wie wij vriendschappelijke betrekkingen on derhielden, hadden haar identiteit verlo ren of waren bezig die te verliezen. Ik zei de in Januari jJ., dat onze neut-aliteits- wetten zouden kunnen optreden ten voor- deele van den aanvaller. Ik vraag u we derom onze eigen wetgeving te herzien". Roosevelt behandelde verder de afwij king van de neutraliteitswetten in de Na poleontische oorlogen. De volgende afwij- Duitschland heeft getracht in ons land een propaganda tot ontwikkeling te brengen, die de ontwrichting van ons vaderland ten doel had. Het heeft getracht met geld auto nomistische bewegingen uit te lokken ten einde onze provincies van elkaar te schei den. Het heeft landkaarten laten drukken, waarop ons land geamputeerd, ontwricht was. Hij heeft Duitsche vrouwen verkleed als Elzassische, om ze op congressen en feesten te laten paradeeren. Hy heeft geprobeerd om voor goud eenige verraders te vinden in Bretagne of in den Elzas. Hij brengt niets nieuws in zyn methoden. Hij zoekt overal Seyss Inquarts om hun vaderland te verraden. Hij hoopt Hacha's te vinden om er het verval van te onder teekenen en de slavernij er van te wijden. „Maar Frankrijk is opgestaan. Bij ons zijn geen verraders, maar is een eensgezind volk, moedig en vastberaden, dat op zijn vanen schrijft: „Vrijheid of dood!" Na zooveel leugens en zooveel verlooche ningen heeft de Duitsche propaganda thans nog slechts één hoop: de krachten van el kander los te maken, die zijn opmarsch naar de heerschappij over de wereld gaan breken. Het is duidelijk, dat de Duitsche propa ganda thans nog slechts twee doeleinden heeft: zij wil oneenigheid brengen tusschen Frankrijk en Engeland en zij wil oneenig heid brengen tusschen de Franschen onder ling. Maar wanneer de Franschen de vijande lijke radio hooren zeggen, dat deze oorlog een oorlog van Engeland is, dan antwoorden zij: neen, het is de oorlog van Hitier! Als steeds komt het uur, waarop de zede lijke krachten, die de wapenrustig vormen van de groote vredelievende naties, haar de overwinning geven. Die zedelijke krach ten bezielen al onze legers, die niet onvoor zien door het gevaar zijn verrast. Zij heb ben de materieele middelen, die in staat stellen om weerstand te bieden en te over winnen. Zij hebben moed, wetenschap, ver trouwen. Zij strijden voor de onafhanke lijkheid en veiligheid van ons vaderland en om voor altijd een einde te maken aan de pogingen tot overheersching van Duitsch land. Frankrijk heeft de wapens niet opgeno men om steden in brand te steken, om vrouwen en kinderen den dood ir. te jagen, om weerlooze mannen te martelen. Het heeft de wapens opgenomen voor een recht vaardige, menschelijke zaak. Daarom zal het de overwinning behalen". king van de wet deed zich, zoo zeide hy, voor in 1935. „Ik betreur het, dat het Congres die wet heef aangenomen. Ik betreur het, dat ik die wet heb onderteekend. Wanneer in 1935 een oorlog was uitgebroken, zou er geen verschil ontstaan zyn in den uitvoer van platen aluminium en vliegtuigvleu gels. Thans bestaat er een kunstmatig wet telijk verschil. Ik leg er den nadruk op, de Amerikaansche burgers en Amerikaan- sche schepen weg moeten blijven van on middellijk gevaar van het huidige con flict". (Toejuichingen). De stap, dien ik aanbeveel, is dit land opnieuw te plaatsen op den hech ten grondslag van de reëele en tradi- tioneele neutraliteit. Ik geloof, dat voor zoover dat mogelijk is, Ameri kaansche schepen er van teruggehou den moeten worden, oorlogszones bin nen te varen". De voorstellen der regeering „zijn er be ter op berekend dan welke andere midde len ook om ois uit den oorlog te houden. Op dit oogenblik zie ik geen reden voor verder optreden der uitvoerende macht krachtens de proclamatie van den beperk ten nationalen toestand. In geval het noo- dig mocht zijn, voorstellen te doen voor nieuwe wetgevende maatregelen, zal ik onmiddellijk het Congres bijeenroepen in een nieuwe buitengewone zitting. Onze positie in wereldzaken is reeds gewijzigd". Verder zeide Roosevelt nog: „Moogt gij in een tijdperk, waarin soms gezegd wordt, dat vrijheid van het woord niet langer in overeenstemming is met de na tionale veiligheid, door uw daden de we reld zeggen, dat wy in de Vereenigde Sta ten één volk en één gedachte vormen, één De demarcatielijn vastgesteld RUSSEN EN DUITSCHERS ONTMOETEN ELKAAR. Een Duitsche militaire delegatie heeft te Moskou met de Russische militaire autori teiten de afbakening der in Polen bezette gebieden geregeld. Men zou tot volkomen overeenstemming gekomen zijn. De Duit sche delegatie zou hedenochtend terugkee- ren. Op verscheidene plaatsen op de in Polen vastgelegde demarcatielijn zijn de Duit sche en Sovjet-Russische troepen met el kaar in contact gekomen. De oorrespondent van Havas, die van Reu ter en twee Zuid-Slavische journalisten zijn er in geslaagd binnen tc dringen in het door de Russen bezette Galicië. Som mige plaatselijke autoriteiten, voor het meerendeel Oekrainers, werden voorloo- pig door de Russen in haar bevoegdhe den bevestigd en kregen opdracht de Po len in hun gangen vry te laten. Volgens inlichtingen uit goede bron heb ben de Polen op sommige punten getracht zich tegen het binnendringen der Russen te verzetten. Een Russische officier ver zocht den Polen echter de wapens neer te leggen en gaf hun de verzekering, dat zij in het district konden blijven zonder las tig gevallen te worden. Gistermiddag hebben de Duitsche troe pen de Poolsch-Hongaarsche grens bereikt by Lavotnce, het eindpunt van den spoor weg MunkacsLavotnce. WARSCHAU VERZET ZICH NOG STEEDS. In een voor de radio van Warschau voor gelezen communiqué wordt medegedeeld, dat de Polen Duitsche aanvallen blijven af slaan en dat zij een bijzonder hevigen aan val in den sector van Prapa, ten Oosten van Warschau over de Weichsel hebben af geslagen. De moed van onze soldaten, aldus ver geest en één werkelijke vastbeslotenheid: wandelend voor God in het licht der le venden". Roosevelt eindigde zyn redevoering om negen uur Amst. tijd. De redevoering van Roosevelt werd in de kringen der democraten met enthou siasme begroet, de republikeinen, die aan de linkerzijde van het Huis van Afgevaar digden zitten, hebben zich van iedere be tooging onthouden. De eindverklaring ten aanzien van de eenheid van het Amerikaansche volk werd op alle banken met applaus begroet. Kamer en Senaat zijn tot Maandag uit eengegaan. De Senaatscommissie van buitenlandsche zaken zal Zaterdagochtend vergaderen om de kwestie aan te snijden van de herzie ning der neutral iteitswet. EEN VERKLARING VAN HULL. In een persconferentie heeft de minis ter van buitenlandsche zaken, Hul, ver klaard, dat het opheffen van het embar go op wapenen na het uitbreken van oor log geen „niet neutrale" daad zou zijn. Hij voegde hieraan toe, dat de oorlogvoerende landen gedurende den oorlog voortdurend hun positie hebben gewijzigd en een neu trale mogendheid heeft dit «echt eveneens anders zouden oorlogvoerenden alle rech ten hebben en de neutralen geen. Hull is van oordee dat het opheffen van het wapenembargo de Vereenigde Sta ten terug zou voeren tot een neutrale po: !- tie, terwijl zij door de neutraliteitswet in een niet-neutrale positie waren geplaatst. klaarde kolonel Lipinski, kent geen grenzen meer. Zij vallen vijandelijke tanks aan, springen op gepantserde wagens en ontwa penen de inzittenden. Radio-Warschau heeft voorts medege deeld, dat de Poolsche stellingen in de voorsteden Mokotof en Wola geheel ge handhaafd zijn. Buitengewoon heftig wordt gevochten in Praga en Broedno. Gepantserde Duitsche detachementen, die in den Noord-Westelijken sector bij War schau verschenen, zijn door een charge van twee Poolsche cavaleric-brigades terugge slagen. Door de bombardementen worden verschrikkelijke verwoestingen aangericht. De zender Warschau 2 maakt melding van de vernieling van talrijke schilderijen en andere kunstwerken. De Roemeense he am bassade en de godgeleerde hoogeschool, zijn door granaten getroffen. De zender meldt verder, dat de Duitsche luchtmacht het Roode Kruis-hospitaal heeft gebombardeerd hoewel het duidelijk te onderkennen was. De verdedigers van Warschau zijn ver sterkt door drie cavaleriebrigades, die er in geslaagd waren, door de Duitsche om singeling te breken. ONDERZOEK NAAR DB BOMBARDEMENTEN OP OPEN STEDEN Uit Londen wordt gemeld, dat aan de neutrale regeeringen en het Vaticaan een plan is voorgelegd een neutrale commissie van onderzoek te zenden naar het Ooste lijk front om een onderzoek in te stellen naar het bombardeeren van open steden. Het plan is door de Vereenigde Staten aan vaard. VLUCHTELINGEN NAAR ROETHENIë. Vermoeid en neerslachtig komen nog steeds Poolsche soldaten, mannen en vrou wen aan de Poolsch-Hongaarsche grens aan bij Uszak (Noordwest Roethenië). Hun aantal wordt geschat op 50.000. HET RUSSISCHE LEGERBERICHT. Het Sovjet-Russische legerbericht van 21 September luidt: „De troepen van het roode leger hebben in den loop van den 21sten September de linies bevestigd, welke den vorigen dag werden bereikt. De bezette gebieden in het Westelijk deel van Wit-Rusland en van de Westelijke Oekraine werden ten Zui den van de linie KobrinLuninez van de resten van het Poolsche leger gezuiverd. Afdeelingen van het roode leger hebben om zeven uur des avonds de stad Pinsk bezet. Zij zuiveren de gebieden van Lem- berg en Sarny van groepen Poolsche offi cieren". De strijd om Wilna. Naar Havas uit Moskou meldt, zijn Rus sische tanks na gevechten van twee da gen aan de grens van de stad Wilna uit Noordoostelijke richting aangeland. Zy werden door het yuur der Poolsche ach terhoeden, die den terugtocht der hoofd macht beschermen, onder vuur genomen, Twee uur lang werden straatgevechten ge leverd. Russische tanks hebben barrica den en andere voor de Russen opgerichte versperringen omvergehaald. Bij den in gang van de stad werden roode vlaggen geheschen. De poljtieke commissaris vertelt, dat tanks bij het aanbreken «an den dag Wil na waren binnengetrokken. De stad scheen leeg, toen plotseling werd geschoten. Na eenige uren werd een Poolsche school voor officieren in bezit genomen. Er werden veel wapenen en een hoeveelheid munitie aangetroffen. Vier Russische tanks zouden by de Litausche grens twee cscadrons Poolsche uhlanen, die den aftocht van de Wilna ontruimende troepen dekten, aan gevallen hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 5