VORSTELIJK BEZOEK AAN „HET NEDERLANDSCHE TREKPAARD". Een avontuur op den Balkan 3)e £cicbcHe6ou^omt Vele nieuwsgierigen hadden zich in verband met de ministercrisis voor het departement van Algemeene Zaken te Den Haag verzameld Werd de „Oranje niet gestuurd op de proefvaart? Ja, Snelheids-impressie bij de training voor de T.T.-races op het circuit van Drente, maar door een automatische stuurinrichting, waardoor op Een der rijders in actie. Reeds bij de training werden zeer hooge snelheden de lange trajecten een roerganger overbodig is. Naast het genoteerd stuurrad kapitein B. A. Potjer Z. K. H. Prins Bernhard bracht Vrijdag een bezoek aan de jubileum-tentoon stelling van „Het Nederlandsche Trekpaard" in de veemarkthallen te 's Her togenbosch Op het sloependek van het nieuwe m.s. „Oranje", waarvan de proefvaart resultaten hebben uitgewezen, dat dit vaartuig het snelste motorschip ter wereld Is Een overzicht van het défilé tijdens het bezoek van H. M. de Koningin aan de jubileum-tentoonstelling „Het Nederlandsche Trekpaard" te Den Bosch Ritmeester I. L. D. baron Sirtema van Grovestins reed een foutloos parcours tijdens het internationaal concours hip- pique in het Olympisch Stadion te Amsterdam FEUILLETON door ERNST KLEIN. 33) Maar voor zij binnenstormden, wij de deur uit en de trap opBoven stond een bandiet die wilde schietendat was het critieke oogenblik mijnheer Tha- von toen scheelde het geen haaren denk u eens aan: 't geweer ging niet af Tweemaal drukte hij aftoen had ik hem reeds, nu en de rest hebt u zelf ge zienMaar mijnheer Thavon, Allah weet in hoeveel gevechten wij reeds naast en voor elkander hebben gevochten. U voor mij en ik voor u! Herinnert u zich nog bij Prilip, toen ik dat schot in mijn been had en u mij weggesleept hebt midden tus- schen de Serven door? En nu verwacht u, dat ik dat geld zal aannemen, heen zal gaan en u alleen latenik? Heb ik dat aan u verdiend, mijnheer Thavon, dat u mij voor zoo'n schurk houdt Vitus wilde antwoorden. Wildewist zelf niet, wat hy wilde. Ergens in zijn keel *"*1 Drop. Iemand anders antwoordde hem Ele na. Naast Vitus staand, had zij de langste toespraak gehoord, die Salomon ooit in zyn leven gehouden had. Nu vloog zij op hem af en voor de Spanjool wist, wat er met hem gebeurde, hing zij aan zijn hals en kuste hem op beide wangen Ik Salomon ik dank u en zal u mijn heele leven dankbaar blijven ik! Salomon bewoog zich niet. Toen zy hem losliet, veegde hij met den rug van zijn reusachtige hand over zijn mond, lekte zich heel zorgzaam de lippen af en grinnikte: Niets aan Sarah zeggen, mijheern Thavon. Elena opende de huisdeur, wenkte de mannen terug te komen en gaf him een verklaring van het gebeurde. Vitus stopte ieder van hen twee goudstukken in de hand en daarmee was de vrede gesloten. Men droeg de dooden en gewonden weg en bracht het lijk van Xymatis naar zijn slaapkamer. Twee antartes hielden er de wacht bij. Opeens herinnerde Vitus zich den kapi tein, dien Salomon geboeid in den kelder had achtergelaten. Lieve help! riep hij, de arme drom mel zal zijn leven lang geen lid meer kun nen verroeren. Als Salomon iemand onder handen gehad heeft Elena stelde hem gerust. Heb je dan niet gemerkt, vroeg zij hem, met een wijzen, echt vrouwelijken glimlach,- dat Irene niet bij ons is? Zij is naar Stratos toegegaan. Wij zullen haar niet storen, liefste, zij hebben vier vreese- lyke jaren lang op dit oogenblik moeten wachten. LAATSTE HOOFDSTUK. Bruiloft. Intusschen zat Hamid Bey in de keuken van het huis te Zarica, hy staarde naar den haard, kauwde op zijn snor en brak zich het anders zoo vindingrijke hoofd over het probleem, hoe hij twintig gendarmen in de gang kreeg. Toen hij des middags de hon- derdeenentwintigste sigaret gerookt had, had hy eindelijk een idee. Als een dronken ezeldrijver wankelde hij de straat op, maakte met iedereen ru zie, veroorzaakte opstootjes, werd tenslot te door een patrouille redifs opgepakt en voor den luitenant gebracht. Dien gaf hy onder vier oogen zijn bevelen en wankelde teen weer het huis van den schoolmeester binnen. Een paar uur later reed een eskadron cavallerie uit de richting van Elassona het dorp binnen, maakte een geweldig spekta kel, schoot en reeds alles overhoop wat niet onmiddellijk in de huizen vluchtte. Toen werd er in iedere woning door groepen van tien tot twintig man huiszoekingen ge daan. Alle mogelijke lieden werden gevan gen genomen- De inwoners van Zaricani dachten, dat de jongsten dag was aangebroken en merk ten temidden van eht heidensche lawaaei niet, dat de troep, die het huis van den schoolmeester was binnegedrongen niet meer te voorschijn was gekomen. Het eska dron cavalerie reed onder veel lawaai te rug naar Elassona, terwijl Hamid aanstal ten maakte, om met zijn manschappen den marsch door de onderaardsche gang te on dernemen. Hij liet den haard draaien en daalde af. Zocht naar den schakelaar, om het licht aan te draaien. Maar hoe hij ook draaide en drukte, de gang bleef in duister gehuld. Hamid wist onmiddelijk wat hem te doen stond. Kortsluiting komt alleen by de electriciteitswerken van groote steden voor. Maar hier was iets niet in orde. Hij liet van het brandhout, dat in den haard lag, een paar fakels maken en toen ging het voor waarts, hij aan de spits van den troep. Lang duurde de marsch niet. Na ongeveer drie kwartier versperde een reusachtige puinhoop den weg. De zoo zorgvuldig uit gegraven gang was ingestort opgeblazen, zooals Hamid op het eerste gezicht zag. Een uur lang werkten de mannen om dc rotsblokken uit den weg te ruimen. Ver geefs het vernielingswerk was te gron dig verricht. Hamid moest omkeeren. Hij huilde bijna van woede en razernij. Hij was een hard, een wreed soldaat. Op gegroeid in den voortdurenden strijd van man tegen man, volk tegen vdk, was hy geworden, wat men een bloedhond noemt. In geheel Macedonië, vanaf de Servische bergen tot aan Valeciko kende men zijn naam, en Serven, Bulgaren en Grieken die eeuwig in oneenigheid met elkaar leefden, waren het in het verwenschen van dezen naam roerend eens. Met Hamid Bey joe gen Servische moeders haar kinderen schrik aan, verwenschten Bulgaarsohe va ders hun zonen, bedreigden Grieksche po- I pen hun gemeenten. En deze man was thans niet in staat, zijn vriend te helpen, die zyn hulp wellicht dringend noodig had die misschien de minuten telde, totdat Hamid zou komen Als een panter liep hij den heelen mid dag en avond op en neer in de kamer van Vitus, op zyn snor bijtend, knarsgettandend en de vuisten ballend. Toen was zyn geduld uitgeput. Wat er ook gebeurde diplomatieke verwikkelin gen oorlog met Griekenland het was hem totaal onverschillig. Hij ging Vitus be vrijden of hij stak tot wraak het huis der bandieten boven hun hoofden in brand. Hij zou het wel vinden, het huis met den tuin en het tuinhuis.... Zoodra de duisternis begon te vallen ver trok hy. Tot aan de grens volgde hij de berg straat. Toen het Turksche grenshuis in het zicht kwam, sloeg hy een smal ravyn in, dat langs den weg naar Grieksch grondge bied voerde. Achter elkaaT marcheerden zyn soldaten, geruischloos slopen zij voort langs de in diepen nacht gehulde rotsen. Als de Grieksche grensposten hen ontdek ten, was het uit Dan schiet ik die honden overhoop, beloofde Hamid zichzelf. En toen plotseling.... fSlot volgt).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 9