DE VERJAARDAG VAN Z. K. H. PRINS
BERNHARD.
Een avontuur op
den Balkan
De deelnemers aan het internationaal concours hippique in Het 2de
het Olympisch Stadion te Amsterdam werden Donderdag door
het gemeentebestuur der hoofdstad ten stadhuize ontvangen
regiment Luchtdoelartillerie deed Donderdag zijn intocht in Alkmaar.
Een overzicht tijdens de marsch door de stad
Een bloemencorso vormde een onderdeel der feestelijkheden, welke Donder
dag op den verjaardag van Z. K. H. Prins Bernhard te Baarn plaats vonden.
Menig aardige groep viel hierbij te bewonderen
Z. K. H. Prins Bernhard woonde Donderdagmiddag de zwem
wedstrijden bij, welke in de Eem te Baarn gehouden werden
ter gelegenheid van zijn verjaardag. De aankomst van den Prins
Op de Maliebaan te Den Haag werden Donderdag wielerwedstrijden ge
houden ter gelegenheid van den verjaardag van Z. K. H. Prins Bernhard.
De deelnemers in actie
Mej. Rollin Couquerque (Nederland) in actie tegen mrs. Brown
(Engeland) tijdens de internationale tenniskampioenschappen
te Wimbledon
De jubileum-ten
toonstelling van de
vereeniging .Het
Nederlandsche
Trekpaard" in de
veemarkthallen te
Den Bosch is Don
derdag officieel
geopend
FEUILLETON
door
ERNST KLEIN.
32)
Zij kwam met uitgestrekte handen en
een onzegbaar bitteren glimlach op hem
toe.
Zoo moeten wij elkaar weerzien! fluis
terde zij.
En toen beging Vitus een grove fout. In
zijn ontroering verloor hij Xymatis een
oogenblik uit het oog. Hij moest Irene de
hand kussen.
Gedurende die enkele seconde sprong
Xymatis op zijn schrijftafel toe. Elena zag
het, gilde een waarschuwing, snelde toe
te laathij had zijn dikken wijsvinger
op den gelen knop
Zoo, thans wil ik met u spreken, brul
de hij. Binnen twee minuten zijn mijn man
nen hier en dan mijnheer de couranten
snuffelaar, zal het mij een waar genoegen
zijn, mij met u te onderhouden.
Ik zal u laten ophangen of denkt u
misschien, dat ik u ontsnappen laat, nu u
weet, dat ik, Apollodoros Xymatis
Rooverhoofdman ben. Ja, ik be
grijp ten volle, dat het den boezemvriend
der Turksche regeering een beetje pijnlijk
moet zijn, als aanvoerder van alle komi-
tadschis en smokkelaars ontmaskerd te
worden....
Daar komen zeriep Elena, die
naar het venster gesneld was en het huis
aan de overzijde gadesloeg. Schiet Vi
tus, schiet
Maar Vitus schoot nog steeds niet.
Waarom ook? Hij hield den revolver op het
gezicht van zijn vijand gericht en lachte.
Een dergelijke situatie heb ik reeds
eerder bij de hand gehad, zeide hij hoonend.
Herinnert u zich? Op 't oogenblik, dat de
eerste uwer mannen de kamer betreedt,
bent u een kind des doods. Nu? En toch
ben ik nog steeds tot vreedzame onder
handeling bereid. Indien u de beide zooeven
door mij gestelde voorwaarden aanneemt
en de twee zusters haar vrijheid geeft, ben
ik bereid uw naam te vergeten, wanneer ik
mijn vriend Hamid Bey terugzie. U verliest
weliswaar een mooie vrouw en een mooie
schoonzuster, maar behoudt uw even mooie
vermogen en uw leven, dat natuurlijk iets
minder waard is
Beneden hoorde men de mannen voor de
poort, schreeuwen. Met een zegevierenden
grijns luisterde Xymatis naar het lawaai.
Elena greep Vitus by den arm.
Schietschreeuwde zij. Denk aan
Irene en my!
Nu Xymatis voor de laatste maal?
De revolver werd opgeheven lang
zaam onverbiddellijk.
Xymatis richtte zich aan zijn schrijfta
fel op. Rukte het Venetiaansche kastje
open
Vitus had gelyk gehad. Er hing een tele-
phoon in. Bovendien was er een drukknop
zichtbaar.
Kijk goed toe; hijgde de man en
drukte op den knop
Weet jullie water thans ge
beurt? Op drie plaatsen wordt de gang op
geblazen Uw Salomon de professor
zijn levend begraven ik ik.
Met een zwaren slag viel hy voorover
op de tafel. Hy was dood.
Beneden knarste de huisdeur in haar
hengsels. Onder luid rumoer drongen de
an t artes het huis binnen.
Vitus en de beide vrouwen stonden als
aan den grond genageld. Zij keken elkaar
als in sprakelooze ontzetting aan.
Hemel de gang. De gong! Vitus
deed zijn best zich te herinnerenbe
vonden Salomon met Stratos en Martin-us
zich niet in de gang op weg naar Zari-
cani.
Elena kermde luid.
Op hetzelfde oogenblik ontstond er be
neden op de trap een heidensch spektakel.
Sohoten, schreeuwen, razen, brullen....
DERTIGSTE HOOFDSTUK.
Het geweer dat niet afging.
Vitus vloog met wilde sprongen de gang
opde vrouwen achter hem aan
Toen hij op de trap kwam, bleef hij
staan en barstte in lachen uit. Hy lachte
lachte
Daar stond Salomon, ongedeerd, op de
bovenste trede. Hij straalde en brulde van
genoegen. Hij leverde een hartverheffend
gevecht tegen de Komitadschers, die in
groote menigte de trap bestormden. Daar
Salomon, waar het revolverkogels betrof,
een altruïst eerste klasse was. gaf hij lie
ver, dan hij ontving. Daarom had hij den
ongelukkige Basil gegrepen, hield dien
als een schild voor zich en schoot on
der een vulkanische uitbarsting van ver-
wenschingen zijn revolver voortdurend op
zyn tegenstanders af. Naast Salomon vocht,
gelijk een held lang en mager, de profes
sor.. Die hield met beide handen een reus
achtige revolver vast, drukte de oogen styf
dicht en knalde er op los, dat het een lust
was. De uitwerking van dit snelvuur be
stond in de vernieling van het plafond,
maar hij deed al het mogelijk om het spek
takel te vergrooten. Basil, die als een hoop
te vodden in de linkerhand van den Span
jool hing, krijgschte zoo luid hij kon en
riep alle heiligen tegelijk aan. Zijn ka
meraden schreeuwden en tierden. Twee
van hen lagen dood op den grond. Een
wentelde zich zwaar gewond
Juist toen Vitus ten tooneele versoheen
had Salomon geen kogels meer in zijn re
volver. Hij sloeg hem den dichtstbijzijn-
den antarte in het gezicht, greep Basil met
beide handen, tilde hem hoog op en begon
met hem op de dichte schaar in te beuken...
Het onvrijwillige wapen schreeuwde met
een niet meer mensc'nelijke stemschijn
baar liefelijke muziek voor Salomon's
ooren. Want hierdoor aangevuurd, ging hij
van het defensief tot het ofensief over. In
een oogwenk was de trap leeg.De hee-
le bende vluchtte, aangegrepen door zinne-
loozen angst voor het zwartharige, brul
lende monster.
Basil vloog als afscheidsgroet acv ter hen
aan Toen was de gang vry. Salomon
wierp de deur dicht, ging er met zyn rug
tegen aan staan, wischte zich het zweet
van het voorhoofd en grinnikte. Dat was
nog eens een genoegen
Boven stond de professor te dansen van
vreugde.
Wij hebben overwonnen! Wij! triom
feerde hy.
En van louter pleizier drukte hy nog
maals den reuzenrevolver, dien h(j in de
hand had af. Die was gelukkig al leeg,
anders had hij Vitus nog overhoop gescho
ten.
Salomon! Salomon! Dat is toch....!
In zyn vreugde pakte Vitus hem beet en
gaf hem een kus midden op zijn grinni
kend gezicht.
Je was du6 hier hier.... en niet
in de gang.
Zou ik dan niet hier zijn....!
Toen u teruggegaan ben,t zijn wij u
nageslopen, de professor en ik! Wat had u
dan verwacht? Wij hebben dien.... nu,
hoe heet dit kerel steStratos in de
kamer van den professor vastgebonden.
Nu, hij is een dapper man, uw vriend, de
professor, dat is hij. Hij wilde beslist niel
beneden blijven. Toen heb ik hem den re
volver van Stratos in de hand gegeven
Bij myn leven nog nooit heb ik zoo'r
angst uitgestaan. Bij den loop heeft hij hen
genomen ja, u hebt gemakkelijk lacher
mijnheer Thavon 't had geen haar ge
scheeld, of hij had zichzelf in den buik ge
schoten. En mij erbij. Nu en toen heb
ben wy achter de deur op de loer gelegen,
totdat die kerels kwamen
(Wordt varvolgd)
