De bouw van een nieuwe kerk
LUCHTVAART
ZATERDAG 27 MEI 1939
Dg ijrtOSCPR rniJRANT
VIERDE BLAD - PAG. IS
De Parochiekerk van Zoeterwoude
David zorgde, Salomon bouwde
Een gevaarlijke herberg!
door
A. N, DUYNISVELD pr.
IX.
Everardus Stephanus Van der Haagen.
Hy werd den 26sten Dec. 1793 te Amster
dam geboren, studeerde te Kempen, te
Uden en te Warmond en werd op 6 Maart
1819 tot priester gewijd. 1) Achtereenvol
gens was hij kapelaan te Amsterdam in
„de Toren", te Heemskerk, Gouda en in
het Begijnhof te Amsterdam. Van 1824 tot
1840 stond hij als pastoor te Loosduinen,
waar hij op aanraden van zijn kerkelijke
overheid schreef de „Levens der Heiligen,
Kerkvaders en Martelaren".
Den 20sten Juli 1840 werd hij pastoor te
Zoeterwoude, waar zijn voorganger al de
jaren van zijn verblijf had gespaard voor
den bouw van een nieuwe kerk, maar er
niet toe kon komen een nieuw kerkgebouw
te stichten. Bij zijn dood vermaakte Van
Banning een kapitaal aan het fonds voor
de nieuwe kerk, zoodat zijn opvolger het
werk ter hand kon nemen. Bovendien ver
zocht pastoor Van der Haagen in October
1843 om uit 's Rijks kas een tegemoetko
ming te mogen ontvangen, omdat de kerk
zulke buitengewone offers vroeg. Op zyn
verzoek werd een gunstig advies uitge
bracht, vooral omdat hij reeds drie jaren de
gemeente bediende en eerst nu een tege
moetkoming vroeg. 2)
Den 3den Juli 1843 werd de eerste steen
gelegd, van welke plechtigheid de „Gods
dienstvriend", 3) een geestdriftig verslag
gaf:
„Schoon ons kerkgebouw in den loop de
zer eeuw eenigszins opgeluisterd was. en de
uitwendige gedaante van een huis van
God verkregen had, bleef het echter door
bekrompenheid en bouwvalligheid onge
schikt voor de steeds in talrijkheid toene
mende gemeente. De" HoogEerw. Heer J.
van Banning, oud-Aartspriester en gedu
rende 33 jaar ijverig pastoor dezer gemeen
te, zag de noodzakelijkheid tot het bouwen
eener nieuwe kerk voor jaren in, en begon
voor dat groote werk, te midden zijner
veelvuldige bezigheden, als een andere Da
vid, bouwstoffen te verzamelen, met oog
merk, om door zijn opvolger in de pasto-
reele bediening, als door een anderen Sa
lomon, de bouwing te laten bewerkstelli
gen. Dat doel begint nu verwezenlijkt te
worden door onzen tegenwoordigen ijve-
rigen herder, den ZeerEerw. Heer E. S.
van der Haagen, door wiens onvermoeiden
ijver en zorg men het ontwerp van een
gothisch kerkgebouw reeds zoover gevor
derd ziet, dat op den 3den July de eerste
steen op een kerkelijk plegtige wijze daar
van is gelegd, en de fondamenten geze
gend zijn door den HoogEerw. Hier P. Ker
vel Aartspriester van Holland en Zee
land enz., die gedachtig aan de zorg en
het prijselijk doel, in een hartelijke toe
spraak ons opmerkzaam maakte op de wel
daden des onvergetelijken mans, die door
eene welbêrekende spaarzaamheid zijnen
opvolger in staat heeft gesteld, om zonder
groote opofferingen der gemeente een voor
treffelijk huis voor den Heer te bouwen.
Zijn HoogEerw. herinnerde er aan, dat een
punt, meer in het midden der gemeente,
verkieselijker zoude geweest zijn. waren
er niet zoovele herinneringen en belangen
aan de plaats zelve verbonden, die in vroe
gere tijden gekozen is om hare afgelegen
heid; waar de verblijfplaats sedert twee
eeuwen was van getrouwe herders, die de
geloovigen van die en omliggende streken,
in het geestelijke verzorgden, waar nu de
godsdienstige man rust, die de stichter van
de kerk mag genoemd worden, en waar de
gemeentenaren op de graven hnuner
bloedverwanten en vrienden, die sedert een
vierde eeuw in den Heer ontslapen zyn, een
godsdienstigen traan storten, die hun geloof
op een zalig wederzien verlevendigt.
Een eohoone dag begunstigde de ple»gtig-
heid, die door een aantal priesters uit de
nabuurschap werd opgeluisterd. Als het
plan goed wordt ten uitvoer gelegd, waar
aan wij onder de leiding van den kundi-
gen architect Molkenboer niet twijfelen,
dan zal deze kerk een der schoonste zijn,
die in deze laatste jaren ten plattenlande
gebouwd zijn."
Aldus het verslag in de „Godsdienst
vriend". Het was dan ook voor die dagen
een heele gebeurtenis: een gothische kerk
van Molkenboer op het platteland van
Zuid-Holland.
Niet voor niets evenwel was Van der
Hoogen lid van de door Kervel in 1843 in
gestelde bouwcommissie voor het bouwen
van nieuwe aerken, omdat volgens hem
..de pastoors van bouwen geen verstand
hebben."
Gerving prees de Statie Zoeterwoude in
zijn Missieveslag van 1842 als „uitmuntend
onder alle opzicht, geestelijk zoowel als
tijdelijk", waaraan slechts één ding ont
brak: een waardig kerkgebouw. Pastoor
Van der Haagen zorgde er voor, dat en
kele jaren later slechts dit waardig kerk
gebouw in Zoeterwoude verrees.
De nieuwe kerk werd den 17den Juli
1844 geconsacreerd door Mgr. Van Wijcker-
sloot. In 1870 was zU reeds te klein gewor
den; telde de Statie tijdens den bouw der
kerk ruim 800 communicanten, in 1870 was
dt getal gegroeid tot 900.
Daarom besoot Deken Bottemanne de
kerk te vergrooten, hetgeen een som van
20.000 gulden vorderde, waarvan 8000 bij-
eenkwam door vrijwillige giften der pa
rochianen. 4)
Daarop werd in 1873 de kerk gepolychro
meerd door Chr. Lindsen. De kosten hier
van werden gedeeltelijk bestreden uit den
verkoop van het'winkelhuis aan de noord
zijde der kerk gelegen. Dit huis was in
1853 aangekocht om te voorkomen, dat
„daarin eene gevaarlijke herberg zou wor
den opgerigt."
Wegens bouwvalligheid koste dit huis
evenwel te veel aan reparaties.
In 1875 werd aan de kerk een nieuwe
kruisweg, geschilderd op doek door J. Tho-
nus te Leiden, door vrijwillige giften ge
schonken.
De kerk van Molkenboer werd in 1904
afgebroken en vervangen door de tegen
woordige, een bouwwerk van den architect
Jan Stuyt, „als een der mooiste dorpsker
ken" geprezen in de „Katholieke kerken in
Nederland". 5)
In 1846 werd pastoor Van der Haagen
aartspriester van Holland, Zeeland en West-
Friesland als opvolger van P. Kervel, die
9 Juli 1845 was overleden. De Vice-Supe
rior der Hollandsche Missie berichtte aan de
Propaganda te Rome, dat hij Van der Haa
gen wilde benoemen, omdat deze door de
overige aartspriesters, door de reguliere
oversten en door den president van het se
minarie te Warmond van Vree, warm was
aanbevolen.
Den 6den Augustus 1846 kwam de Vice-
Met ambtsgebed opende gisteravond de
waarnemende burgemeester, wethoudei P.
A. van Reisen, de vergadering van den
Voorhoutschen Raad, na vooraf de mede-
deeling te hebben gedaan dat aan het ter
vorige vergadering genomen raadsbesluit
uiting was gegeven door het aanorengen
van een houten kruis van eikenhout met
coromandel afgezet, hetwelk, zooals later
bleek, door door de leerlingen der Bis
schoppelijke Nijverheidsschool aan het ge
meentebestuur ten geschenke was aange
boden.
De notulen der vorige vergadering wer
den hierop ongewijzigd gearresteerd, ter
wijl de ingekomen stukken voor kennis
geving werden aangenomen, evenals het
voorstel van B. en W. tot vaststelling van
de pensioensgrondslagen voor den admi
nistrateur der bedrijven.
Het voorstel van B. en W. tot beschik
baarstelling van gelden voor extra-steun
aan onderstaande werkloozen voor klee
ding, schoeisel en dekking, de z.g. B-steun
voor het jaar 1939, ontlokte aan de verga
dering eenige informaties. Zoo vroeg het
lid Spierenburg waar de oorzaak was ge
legen, dat nog steeds geen uitvoering waS
gegeven aan het besluit tot verstrekking
aan de werkloozen; worden hierdoor geen
werkloozen gedupeerd? vraagt spr. verder.
Ook de leden Vester en Kruithof betreu
ren de trage gang van zaken, waarop de
voorzitter antwoordt, dat een ander dan
de door B. en W. genoemde ambtenaar als
secretaris aan het B-comité werd toege
voegd. Toevallige samenloop van omstan
digheden was oorzaak, dat de uitkeering
werd uitgesteld; nochtans zal geen der
werkloozen hiervan eenig nadeel onder
vinden, aangezien het op 1 Juli a.s. nog
niet uitgekeerde bedrag automatisch
wordt overgeschreven naar het jaar 1939
en derhalve ten goede komt aan de uit
keering, welke omstreeks Kerstmis 1939
zal plaats vinden. Overigens wordt het
voorstel van B. en W. aangenomen zon
der stemming.
Over het voorstel van B. en W. om aan
de bezwaren van Ant. Jansze. die een aan
schrijving tot verbetering zijner arbeiders
woning had ontvangen, tegemoet te ko
men, werd even van gedachten gewisseld.
Het schijnt in de bedoeling van betrokke
ne te liggen om een nieuwe woning te
bouwen, zoodat deze binnen één jaar met
een voorstel bij B. en W. moet zijn geko
men, waardoor aan de bezwaren van dit
college zal zijn tegemoi^ gekomen. Z. h.
st. werd hiertoe ten slotte besloten.
Een voorstel tot wijziging der gemeente-
begrooting in verband met de herstel
werkzaamheden van het voormalige post
kantoor. thans bode-woning, wordt zonder
hoofdelijke stemming na eenige discussie
aangenomen.
Het kruis in de Raadszaal.
De voorz. doet thans officieel mede-
deeling dat het in de raadszaal boven de
hoofdingang opgehangen houten kruis een
geschenk is van de leerlingen der Bis
schoppelijke Nijverheidsschool, en stelt de
vergadering voor een dankschrijven tot
hen te richten voor het geschenk
Het lid Angevaare meent, naar aanlei
ding van de ontwerp-teekeningen tot
bouw van 7 groote gezins-woningen, tc
moeten opmerken, dat er eenige techni
sche onjuistheden waren ingesloten, waar
voor hij de volle aandacht van B. en W.
opeischte, hetgeen hem bij monde van den
voorz. werd toegezegd.
Het lot van jonge boompjes.
Het lid Vester verzoekt B. cn W. om
toch de nog onlangs geplante boomen van
een bescherming te voorzien, om te voor
komen dat ze te vroegtijdiig zullen dood
gaan of worden vernield. De voorz. zegt
Superior Ferrieri persoonlijk naar Zoeter
woude om den pastoor a(jn benoeming mee
te deelen. Ofschoon Van der Haagen be
zwaren maakte om dit lastige en moeilijke
ambt te aanvaarden, bezweek hij toch voor
de bezweringen van den Vice-Superior en
aanvaardde de waardigheid, waaraan te
vens verbonden was de onderscheiding van
provisor van Warmond en directeur van
Hageveld.
Als aartspriester heeft hy rusteloos ge
werkt voor de Hollandsche Missie, terwijl
hem evenmin als zijn voorganger te Zoe
terwoude, de moeilijkheden aan dit ambt
verbonden, zijn bespaard gebleven. Mgr.
Zwjjsen troostte hem en scheef in 1848:
„Uw betrekking is waarlijk lastig, onaan
genaam; maar uw loon in den hemel zal
niet minder groot weien." 7)
Men begrijpt daarom met welk een
vreugde hij de tijding vernam, dat de ker
kelijke hiërarchie in ons land zou hersteld
worden, waardoor hjj van zijn ambt als
aartspriester werd ontheven.
Dit gebeurde den 28sten April 1953.
Van der Haagen werd benoemd tot Ge
heim-Kamerheer. Bij de indeeling van het
bisdom in dekenaten werd Zoeterwoude de
zetel van een dekenaat, opdat „de paro
chie altijd door voortreffelijke priesters zou
bestuurd worden."
Van der Haagen weid den llden Sep
tember 1853 als de eerste deken van Zoe
terwoude benoemd.
In 1857 werd hij Vicaris-Generaal van
den Bisschop van Haarlem, en in 1858
proost van het kapittel.
Den 20sten April 1861 kwam hij te Zoe
terwoude te overlijden, betreurd door zijn
parochie, die „in hem een vader verloor".
1) Bijclr. v. llaarl.: dl. XLVIII, bl. 264
-269.
2) Bissch. oud-Archief te Haarlem.
3) Deel LI, bl. 107—108.
5) Bladz. 351.
6) Bydr. v. Haarl.: dl. XLIX. bl. 159.
7) L.c.: dl. XL, bl, 76.
onderzoek toe, doch vreest voor gebrek
aan financieele middelen. Dit onderwerp
genoot nogal de interesse by de leden
Kruithof, Spierenburg en Van dep Nou-
land. De eerste betoogde dat meerdere
boomen vaak op verkeerde plaatsen waren
geplant, waardoor ook het voetgangers
verkeer in het gedrang kwam.
Het lid Spierenburg meent, dat de boo
men aan den Prinsenweg op een geheel
verkeerde plaats staan; te dicht op de
haag en zoodoende te dicht op het bollen
land, dat ongetwijfeld van overhangende
boomen schade ondervinden moet. Boven
dien zullen de bollen van de wortels van
de boomen de schaap niet ontloopen. Spr.
vraagt den voorzitter hem een datum te
noemen, waarop deJ boomen zeker zullen
zijn gerooid.
De voorz. zegt u belangen voor betrok
kenen te begrijpen. De boomen zijn voor-
loopig geplant, om ze te behoeden voor on
tijdig afsterven, aangezien zulks zeker het
geval ware geweest, indien eerst had moe
ten worden uitgemaakt waar precies de
boomen zouden worden geplant. In elk ge
val zegt de voor», den sprekers toe. dat
de bedoelde boomen zeker vóór April 1940
zullen zjjn gerooid.
Het lid De Groot informeert, wie eigen
lijk zorg draagt, welke werkloozen in
werkverschaffing worden geplaatst, cn
hoe het komt dat meerdere personen van
uit het eene werkverschaffingsobject naar
het andere werden overgeplaatst, terwijl
anderen na korten tijd niet voor herplaat
sing in aanmerking kwamen of zelfs in
het geheel niet voor plaatsing in aanmer
king kwamen.
De voorz. antwoordde hierop, dat men
volgens het huidige systeem van het de
partement slechts toestemming kon krygen
om de werkloozen 13 achtereenvolgende
weken in werkverschaffing op te nemen;
indien er dan werkloozen zyn die van hel
eene object in het andere overgingen, zal
dit zyn oorzaak vinden in de omstandig
heid, dat dezulken hun 13 weken moesten
vol maken.
Het huwelijk van den
burgemeester
Het lid Van don Nouland zegt, bij ge
ruchte te hebben vernomen, dat ertoe be
sloten is om een jfreceptie te organiseeren
bij gelegenheid van het feit. dat de bur
gemeester in het huwelijk is getreden,
welke zal plaats hebben in het Parochie
huis na 20 Juni a.s.. den datum waarop de
burgemeester zal zijn teruggekeerd. Spr.
had bovendien no$ vernomen, dat de ge
meente voor de kosten hiervan zou moeten
opkomen.
De voorzitter, den spreker in de rede
vallende, verzoekt dezen beleefd dit on
derwerp uit te stollen tot de geheime zit
ting, waarop meerden. leden op openbare
behandeling dezer aangelegenheid aan
dringen, niettegenstaande het lid Van den
Nouland, dat nog steeds aan het woord
was, uit deferentio voor den voorz., deze
materie zal uitstellen. Spr. vraagt even
wel, of zoo mogelijk spoedig met dc ver
harding van het wegdek van den Prinsen-
weg een aanvang kan worden gemaakt,
aangezien de bollenrouitijd op komst is, en
men meer last dan gemak zal hebben, in
dien men dan met. deze werkzaamheden
gaat beginnen. Dè leden Spierenburg en
Kruithof ondersteunden het betoog van
het lid Van den Nouland, waarop de voor
zitter antwoordde, dat gewacht dient te
worden op goedkeuring der begrooting.
Bollenschuren en schoonbelds-
eischen.
Het lid Spierenburg komt met de stuk
ken op tafel aantoone dat in Februari een
vergunning is gevraagd voor dan bouw
van een bollenschuur, waarop de aanvra-
Brigitta's Pinksterfeest
door B. Vroom.
De wereld was als eer. sprookje zoo
schoon; blauw was de hemel, in zonnegoud
gedompeld de aarde en alles met bloemen
bezaaid.
Doch toen Brigitta Berger bj het open
venster van haar klein, gezellig kamertje
zat, kon zij opeens niet meer blh zijn om
den feestdag van morgen.
Hoe kwam»dat toch? Had zij niet weken
tevoren reeds de mooie stof voor haar
Pinkster kleed uitgekozen? Werden niet met
ware liefde de tallooae fijne steekjes ge
daan aan het sierlijk weefsel? Las zy niet
iederen dag de weertzerichten? Zij wilde
ook eens naar buiten zooals andere men-
schen, naar buiten op het land, naar het
groene bosch; zy wilde de zon drinken,
over de bedauwde weilanden loepen en
bloemen plukken. En nu, nu haar lang ge
koesterde wenech in vervulling ging. nu was
zy niet eens echt blij meer.
Waarom toch?
Opeens werd het haar duidelijk: zij gaf
niets meer om dat Pinkstertochtje, omdat
het weer tot haar bewustzijn doordrong,
dat zij eenzaam was
Het late zonnelicht klom over den gevel-
wand van het tegenoverliggende huis en
viel op Brigitta's gelaat, dat merkwaardig
stil geworden was. Ze glimlachte, och, eigen
lijk had zij het nog niet zoo slecht, als zij
wel dacht. Overdag naaide zij bij welgestel
de families, zat in gezellige, warme kamers
en liet vele fijne, zijden, zachte stoffen door
haar vingers glijden. Wanneer zij 's avonds
in haar kamertje terugkeerde, dan was ze
vrij en kon ze lezen en nadienken. 's Avonds
en 's morgens kwam zelfs de zon bij haar.
Neen, het was nog niet zoo slecht'hier
boven. De familie Peelers was er veel erger
aan toe. Zoo'n vochtige, muffe kelderwo
ning. Eer daar een zonnestraal in viel! En
dan dat bleeke, armzalige, kwijnende kind,
dat altijd zoo verlegen was. Suusje heette
het, S>uusje. Wat zou het fyn zijn, dit arme,
kleine schepseltje eens naar het bosch te
brengen en al het jonge groen te toonen..
Heel stil wendde Brigitta Berger zich om
en daalde de vele trappen af naar de kel
derwoning van Peeters. Daar vroeg 7n mar
Suusje. Het kind kwam en Brigitta rak
ermee, blij én warm, zoadat de kleine ruode
wangen kreeg van hoopvolle verwachting,
en toen Brigitta heen ging, was het een uit
gemaakte zaak, dat zij met Suugje een Pink
steruitstapje ging maken in de vrije na
tuur.
Het was al laat in den nacht, toen Brigitta
het licht in haar kamertje uitdeed. Ze had
nog een jurkje gemaakt, het frissohe fle<st-
jurkje voor de kleine Suze. Behaaglijk
strekte zij nu haar leden in de koele lakens.
Veel verdiepingen beneden haar, wist zy
een kinderhartje, fel kloppend van blijde
verwachting.
gcr zich met het Instituut voor Stad en
Vroedschap in verbinding heeft moeten
stellen, met het gevolg, dat eerst in April
aan den aanvrager een vergunning werd
verleend op een door dat Instituut ontwor
pen 'teekening, waarmee aanvrager zich
niet heeft kunnen vereenigen. De werk
wijze, welke het College van B. cn W.
thans volgt, gaat strekzaam en stroef, hier
in dient hoog noodlg verandering en ver
betering gebracht te wordfen. Bovendien
moge de door het Instituut ontworpen
schuur aesthetisch schooner zijn, het
bloembollenbedrijf vraagt nu eenmaal
naast een mooie schuur eerst naar een
practische, cn waar de beide wethouders
ook vaklieden zijn, kan hij zich het stand
punt van het college niet begrijpen. Ook
het lid Van den Nouland onderschrijft dit
betoog, terwijl het lid Van der Geer als
getuige k décharge fungeert.
Voorts vraagt het lid Spierenburg aan
dacht van het college voor de treinenloop,
waardoor Voorhout on zijn inwoners zeer
gedupeerd is. Het lid Kruithof adviseert
samenwerking met andere gemeenten,
middels de Kamer van Koophandel. Ten
slotte heeft het de verwondering van het
lid Spierenburg gewekt, dat aan dc col
lecte voor „Het Hoogeland" cn het comité
voor jeugdige werkloozen slechts vergun
ning wa£ verleend voor speldjesverkoop
by den uitgang van de Hervormde kerk
c.q. bij Hervormde ingzetcncn aan huis.
Noch onder het bewind van burgemeester
Bulten noch onder dat van den loco-bur
gemeester van Reisen ten vorige jare, is een
vergunning in zulk een beperkten vorm
verleend, bovendien worden ook meer
dere katholieke jongens geplaatst in dc
werkkampen waarvoor wordt gecollec
teerd. Spr. komt tot de conclusie, dat de
zoo mooi in woorden uitgedrukte moreele
cn geestelijke herbewapening in deze
kwestie verre zijn te zoeken
Het lid Kruithof is van meoning dat
het thans dc taak van dc wethouders is,
om te trachten zoo spoedig mogelijk dc
goedkeuring der begrooting te bevorde
ren. Alles wordt maar geschoven op 21
Juni, dc datum waarop de burgemeester
weer in functie zal zijn, hetgeen spr. niet
wenschclijk voorkomt. Spr. waardeert ze
ker de werklust van den burgemeester,
maar constateert bij hem een dictatoriale
houding. Spr. heeft hierin aanleiding ge
vonden om te constateeren, dat de beide
wethouders als het ware den leiband
loopen van een nog jong en onervaren per
soon. Hierdoor worden verschillende be
langrijke zaken opgeschort, hetgeen een
goede behartiging der gemeentebelangen
naar sprekers meening in den weg staat.
Spr. vervolgt thans, dat de laatst ge
houden Provinc. Statenverkiezingen hem
aanleiding hebben gegeven tot eenige op
merkingen. Zoo is het noodig dat op de
tafel prijkt papier, potlooden enz., doch dat
daarop toch zeker niet behoort tc prijken
ccn glas wyn. Niet, zegt spr., omdat hij een
Suusje was precies op tijd. Nauwelijks
waa de zon ontwaakt, of haar kleine bcen-
tjea stommelden reeds in de grove schoen
tjes de trap op. In het huis he«rachtc nog
de morgenstilte. Brigitta toonde de kleine
mfeid het nieuwe jurkje cn pakte toen
terwijl het kind in sprakeloo/e liefelijke
verwarring den nieuwen rijkdom bewon
derde haastig boterhammen, eieren en
vteeech in een rugzak. En toen moest het
eerbiedig bewonderde jurkje nog aange
trokken worden. Even later knarste de
sleutel in het alol en Brigitta ging met het
kind aan de hand de trap af cn de straat
op. Zy waren waarlijk niet de eersten, die
in alle vroegte waren opgestaan. Het sta
tion wenu-lde van blije mcnechen, die zich
op hun Plnkstertoeht verheugden als kleine
kinderen op Kerstmis.
Toen Suusje aan Brigitta's zijde weer uit
den trein stapte, waren de grauwe stads
huizen heelemaal verdwenen. Suusje had
zoo iets nog nimmer geziein. Haar dunne
vingertjes omknelden krampachtig Brigit
ta's hand.
„Het wordt nog veel mooier" beloofde
Brigitta bij iederen stap en zij zelf kreeg
«tralende oogen en roode wangen. „Nu gaan
we eerst naar de kerk. naar de Pinkstcrmis,
en dan naar het bosch!'
En toen ze over de weilanden liepen, waar
aan ieder grashelmpje dauwpareltjes schit
terden. toen haalde Brigitta heel diep uit
haar ziel den schat harer kinderjaren te
voorschijn en Suusje Peeters, het arme,
kleine verhongerde Suusje, kreeg de eerste
sprookjes te hooren. Het meisje zat roer
loos stil. Haar kindcroogen gingen wijd cn
stralend open. En over de bleek-gele wan
getjes kwam een vleugje heel fijn, schuch
ter, ongewoon rood.
Dat alles zag Brigitta Berger en uit haar
hart stroomde steeds meer rijkdom en
edele liefde.
„Is het mooi, Suusje?" vroeg ze zacht.
„O ja, heel mooi...." zuchfce het kind,
„zoo mooi, dat ik wel heelemaal niet meer
naar buis zou willen....".
Onverbruikte moederlijkheid welde uit
haar ziel en ging uit naar het bleeke kind
met de hongerige oogen.
„Dan zou je zeker wel dikwijls met mij
mee willen gaan?" vroeg Brigitta.
„En of!Als ik magV'
Heel teeder trok de stille en peinzende
Brigitta Berger het kleine kinderhoofdje
aan haar borst. En al haar liefde schonk
zij weg. Opeens wist ze nu, waarom ze hier
zoo feestelijk gekleed liep, waarom zij zich
zoo op dezen Pinksterdag verheugd had
zij was niet meer eenzaam! Naast haar liep
het tengere, bleeke kind in den stralenden
feestdag, de oogen wijd geopend In zalige
verwachting. Dit kind kon zij zon geven,
zij kon liefde schenken cn ryk geluk
oogsten. Wat een wondervolle macht was
haar gegeven
Zy liepen voort, steeds hand in hand, als
twee goede kameraden, als moeder cn kind,
en beseften beiden nog niet tenvolle, hoe
veel deze mooie lentedag hun reeds had ge
schonken.
geheelonthouder is, maar omdat onder
leiding van den vorigen burgemeester ook
nimmer is voorgekomen, dat in het open
baar een glas wyn werd gedronken. Ove
rigens heeft spr. zich zeer geërgerd aan
het optreden van den voorzitter van het
stembureau, over de wijze waarop hij aan
meerdere kiezers te verstaan heeft gege
ven: „Neem je pet af" en andere van dic
tatoriale neigingen uiting gevende uit
drukkingen. Weth. Van Reisen zal ook
zeer goed weten, dat de Voorhoutsche be
volking zeker niet als onbeleefd bekend
staat, en dat het zeker niet verwacht op
een dusdanige manier op een onattentie te
worden geattendeerd. Hierdoor is onge
twijfeld de houding ten opzichte van den
burgemeester persoonlijk niet beter ge
worden, integendeel. Daarom verzoekt
spr. den wethouder, die in jaren zooveel
ouder is, by een dergelijke gelegenheid een
meer tactisch optreden van den betrokkene
te bewerken in diens eigen belang.
Hierna ging men over in geheime zit
ting, waarna de vergadering nog werd her
opend, om gesloten tc worden.
DE POSTVLUCHTEN OP NED. INDIë
De positie der K.L.M.-postvliegtuigen op
de Indië-lyn was gisteravond als volgt:
Op do uitreis: arriveerden de „Wiele
waal" te Rangoon en de „Emoe" te Bagdad
(wegens slecht weer).
Op da thuisreis: kwamen de „Peli
kaan" tc Basra en dc „Valk" te Rangoon
aan.
noedsakeltyk ia?"
Patient: ..Zoodt gty die nood-
aekelUk vinden als. zU wist, dat
die niet betaald kon worden?"
(Züricher IJluulrierte).
GEMEENTERAAD VAN VCM RHOIH
Specialist: „Zoudt gQ een epe-
retie kannen betalen, ale die
