Kardinaal
lol Paos gekozen.
EXTRA EDITIE
PIUS XII
DONDERDAG 2 MAAKT 1333
3)e Gelcbcfic Sott/^cmt
Bureaux Papengracht 32.
Telefoon: Redactie 15, Administratie
n a iMr\« Adv. en Abonn.-tarieven
DAGBIAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN «.IOM-muhi.
De tijding der
Pauskeuze
VATICAANSTAD 2 MAART. DE
OUDSTE KARDINAAL-DIAKEN VER
SCHEEN .OP .DE LOGGIA VAN DE ST.
PIETER OM 17 UUR 25 NEDERLAND-
SCHE TIJD. EEN ZEER DIEPE STILTE
VIEL OVER HET SINT PIETERSPLEIN,
WAARIN DUIDELIJK DE STEM DES
KARDINALEN KLONK: „HABEMUS
PONTTFICEM". WIJ HEBBEN EEN
PAUS, DEN ZEEREERBIEDWAARDI-
GEN HEER EUGENIO PACELLI, DIE
DE NAAM HEEFT AANGENOMEN VAN
pius xn.
NOG EEN OOGWENK HEERSCHTE
DE GROOTE STILTE OP HET ENORME
PLEIN EN TOEN BARSTTE DE ONAF
ZIENBARE MENIGTE IN EEN EINDE
LOOS GEJUICH UIT.
De stemming die de benoeming .van een
nieuwen Paus tengevolge heeft gehad, ge
schiedde om 17 uur 30 mirr. plaatselijken
tyd. Het was de vierde stemming. De naam
van den nieuwen Paus werd eerst eenigen
tijd later bekend gemaakt..
De Romeinsche bevolking door
luidsprekers opgeroepen.
Onmiddellijk na het opstijgen van de
witte rookwolken uit de schoorsteen der
Sixtijnsche kapel werd de belangstellende*
menigte op het plein, door een diepe ont
roering bevangen en barstte in luid gejuich
uit. De luidsprekers op den basiliek en den
zuilengang bevestigden terstond het heuge
lijk nieuws.
De luidsprekers noodigden de geheele
bevolking van Rome uit zich terstond naar
het St. Pietersplein te begeven. Tevens
werd door de luidsprekers bekend ge
maakt, dat de niewe Paus verschijnen zal
in de buitenloggia der basiliek en daar zijn
pauselijken zegen „Urbi et Orbi" zou ge
ven.
Het bericht dat een nieuwe Paus geko
zen was, verspreidde zich met ongelooflijke
snelheid door de stad en door alle straten
stroomde een onafzienbare menigte naar
het Sint Pietersplein.
Troepen werden samengetrokken naar
het Sint Pietersplein teneinde de menigte
in bedwang te houden.
Nadat de nieuwe Paus bekleed was met
het witte pauselijk gewaad geleidden vier
ceremoniemeesters Z. H. naar den pause
lijken troon in de Sixtijnsche kapel, waar
hy de hulde der Kardinalen in ontvangst
nam.
Na deze plechtigheid betrad- de Paus de
loggia en gaf zijn zegen.
Een me kwaardige bijzonderheid is
wel, de toevallige omstandigheid, dat
Kardinaal Pacelli juist op zijn verjaar
dag tot paus gekozen is. Kardinaal
Pacelli, thans Paus Pius XII is
63 jaar geworden,
De huldiging als Paus
Zoodra de vereischte meerderheid van
stemmen voor Pacelli vaststond, werden de
deuren der Sixtijnsche kapel geopend en
werden de secretaris van het conclaaf en
de ceremoniemeesters binnengelaten. De
kardinaal-deken, omringd door de kardi
nalen, de hoofden der orden, priesters en
diaken, begaf zich naar den gekozene en
vroeg hem in het Latijn: „Aanvaardt gij
uwe verkiezing tot Paus?" Toen Pacelli
bevestigend geantwoor had, wei'den alle
baldakijnen boven de zetels der kardina
len met één beweging neergehaald, met
uitzondering van het baldakijn boven den
zetel van Pacelli. Vervolgens vroeg de de
ken welken naam Z. H. als Paus zou dra
gen.
Intusschen maakte de secretaris van het
conclaaf de officieele acte rp van de ver
kiezing en de aanvaarding daarvan. Ter
stond daarop begaf de gekozene zich, ver
gezeld van zijn conclavisten, naar een klei
ne zaal, waar reeds voor den aanvang van
het conclaaf de pontificale kleedij gereed
lag. Men bekleedde Pacelli met deze pau
selijke kleederen, waarna hij plaats nam
Dp den stoel van aan den voet van het
altaar in de Sixtijnsche kapel. In volgorde
BISSCHOP VAN ROME
DE 262ste OPVOLGER OP DE STOEL VAN PETRUS.
PLAATSBEKLEEDER VAN JEZUS CHRISTUS OP AARDE.
OPPERHERDER VAN DE H. KERK.
PATRIARCH VAN HET WESTEN.
PRIMAAT VAN ITALIë.
AARTSBISSCHOP EN METROPOLITAAN VAN DE ROMEINSCHE
KERKPROVINCIE.
SOUVEREIN VAN DE VATICAANSCHE STAD.
van anciënniteit trokken vervolgens de
kardinalen langs den nieuwen Paus. Zij
kusten hem den voet, daarna de hand, die
hen ophief.
Na deze plechtigheid ging de Paus over
tot de zegening van het altaar. Eenige
oogenbliken later werd de uitslag aan het
volk bekend gemaakt. De klokken van de
basiliek luidden krachtig. „Annuntio vo-
bis gaudium magnum", aldus begon de
Kardinaal-Deken zijn aankondiging, die
voortging: „Wij hebben tot paus den Zeer-
eerbiedwaerdigen Kardinaal Pacelli, die
den naam van Pius XII heeft aangenomen''.
Daarop verscheen de Paus in de loggia,
gekleed in pauselijk gewaad, tot verlee
ning van den zegen Urbi et Orbi. Alle klok
ken van den Eeuwige Stad beierden, ter
wijl de Paus de zegeningsformule uitsprak
en het teeken des kruizes maakte boven
de op het Sint Pietersplein geknieude me
nigte. Religieuze gezangen kloDken over
het plein.
Om 18 uur 30 trokken Pius XII en zijn
gevolg zich terug van de loggia, terwijl de
menigte bleef juichen en zingen,
Het leven van den
Paus
'n Rijzige gestalte, mager, gedistingueerd,
'n vorstelijke verschijning, over wiens heele
wezen een waas geweven is van stille
contemplatie, die zijn diep, inwendig leven
verraadt; dat is de nieuwe Paus.
Hij is een ongemeen scherpe geest, bui
tengewoon begaafd, 'n Kerkvorst met 'n
wereldreputatie.
Geboren te Rome op 2 Maart 1876 leek
het wel of een heel oude familie-traditie
hem als het ware voorbestemde voor het
hooge en verantwoordelijke ambt, dat hij
thans bekleedt.
Zijn grootvaders, zoowel van vaders als
van moeders zijde hebben een ministerieele
functie vervuldonder de regeering van
Paus Gregorius XIV en Pius IX. Zijn vader
was een buitengewoon bekwaam advocaat,
die zoowel door Leo XIII als door Pius X
dikwijls geraadpleegd w>rd.
Een broer van dei Kardinaal-Camerlengo
is Markies Pacelli, die zeer veel bijgedragen
heeft tot de voorbereiding van het Verdrag
van Lateranen.
Eugenius Pacelli ontving zijn weten
schappelijke opleiding op het Collegio Ca-
pranica te Rome en op het Seminario Ro
mano, waar hij als een uitstekend student
uitmuntte, vooral ir. de rechten en in de
diplomatische wetenschap.
Na in Maart 1899 de H. Priesterwijding
te hebben ontvangen en na de voltooiing
van zijne studiën aan de Accademia dei
Nobili, werd hij reeds spoedig aangesteld
bij de Congregatie voor Buitengewone Ker
kelijke Aangelegenheden.
Hier verwierf hij eich de kennis van het
internationaal recht, van het Romeinsch
recht, en van de Concordaatskwesties.
Het is wel zeer merkwaardig dat hij reeds
van toen af aan zich buitengewoon gespe
cialiseerd heeft op alle kerkelijke zaken die
Duitschland betroffen.
Het behoefde heelemaal geen verwonde
ring te wekken dat deze eminente priester
een buitengewoon snelle promotie maakte.
In 1912 werd hy reeds secretaris van de
Congregatie voor Buitengewone Kerkelijke
Aangelegenheden en tevens Consultor van
het H. Officie en in 1914 Consultor van het
Consistorie.
In 1917 Bisschop gewijd door Paus Bene-
dictus XV werd Mgr. Pacelli reeds aan
stonds belast met een diplomatieke zen
ding naar Duitschland. De oorlog was nog
steeds niet ten einde en de Paus wilde
trachten om voor Duitschland een eervolle
vrede te verkrijgen, maar de boodschap
van den afgezant van den Vredesvorst werd
in Duitschland gesaboteerd.
In deze functie werkte hij veel voor het
uitwisselen van de krijgsgevangenen en
voor de oorlogsslachtoffers. Den 29 Juni
1917 had hij zijn eerste ontmoeting met
den Duitsehen keizer en speelde een groot*
rol in de vredespogingen van den Paus in
dat jaar.
In 1918, op het einde van den oorlog, was
hij een van de weinigen van het corps di
plomatique, die in Duitschland achter bleef.
In Juni 1920 volgde de benoeming van
Mgr. Pacelli tot Nuntius te Berlijn. Negen
jaar lang heeft hij op deze hoogst verant
woordelijke diplomatieke post werkzaam
geweest en zeer gewichtige diensten aan
de Kerk bewezen; we noemen slechts de
Concordaten met Beieren, Saksen, en
Zwitserland.
Ook het Concordaat dat door het Derde
Rijk met den H. Stoel in 1933 gesloten zou
worden, werd reeds c.oor Kardinaal Pa
celli voorbereid, want, zooals ook in de En
cycliek „Mit brennender Sorge" gezegd
gezegd wordt, was dit Concordaat reeds in
1922 „in scriptis" gereed gekomen.
In 1929 toen Mgr. Pacelli naar Rome
werd teruggeroepen heeft Katholiek
Duitschland hem een hulde bereid, zooals
wellicht nog nooit aan een Kerkvorst
was ten deel gevallen.
Twintigduizend fakkeldragers vormden
een eerehaag vanuit Berlijn tot aan het
Anhalter-station, vanwaar de Nuntius de
reis naar de Eeuwige Stad zou aanvaar
den.
In het Consistorie van December 1929
werd Mgr. Pacelli tot Kardinaal benoemd
en enkele maanden later volgde hij Kar
dinaal Gasparri op als Pasuelijk Staats
secretaris.
Sindsdien heeft Kardinaal Pacelli enorm
veel werk verzet. Geregeld werkte hij 18
uur per dag. Een kleine wandeling in den
namiddag op de Pincio was zijn eenige
ontspanning en ook dan heeft hij altijd
nog een boek bij zich.
De nieuwe Paus is slechts in staat om
zoo enorm veel werk te verzetten, door
dat hij alles zoo voorbeeldig georgani
seerd heeft en altijd stipt op tijd is.
Bekend is ook dat Kardinaal Pacelli een
groot talenkenner is. Met gemak en vlot
heid spreekt hij twaalf verschillende talen.
We herinneren ons nog hoe Kardinaal Pa
celli bij gelegenheid van het Congres der
Katholieke Pers in 1936 te Rome tot de
aanwezige journalisten een toespraak
hield in twaalf verschillende talen, zoo
maar zonder een stuk papier voor zich
te hebben. Paus Pius XI die 'sanderen-
daags de journalisten op Castel Gandolfo
ontving, getuigde dan ook dat deze rede
voering een prestatie was die aan het
Pinksterwonder deed denken!!
Wanneer Kardinaal Pacelli ergens ineen
kerk te Rome een predikcatie hield, liep
heel de stad uit om dezen beroemden re
denaar te aanhooren.
Herhaalde malen werd Kardinaal Pa
celli door den thans ontslapen Paus af
gevaardigd als Pauselijk Legaat: we noe
men slechts Lourdes. Lisieux Buenos
Aires en het laatste Eucharistisch Congres
van Boedapest.
In 1936 maakte hij een lange reis door
de Vereenigde Staten, waar o.a. zijn groo-
te rede voor de algemeene Amerikaansche
persvereeniging een grooten indruk maakte
Het meest wezenlijke kenmerk van de
nieuwj Opperherder is wel zijn diep in
wendig leven.
De groote ingetogenheid van den Pau
selijken Legaat op het Eucharistisch Con
gres van Buenos Aires heeft destijds op de
erg beweeglijke bevolking van Zuid-Ame-
rika een buitengewoon diepen indruk ge
maakt. Urenlang lag hij als onbeweeglijk
neergeknield voor het Allerheiligste. Toen
hem later de film van de plechtigheid ver
toonde, riep hij ontroerd uit: „Hoe schoon
is dit alles, maar ik heb er niets van kun
nen zien!
