NAAR DE WERELDTENTOONSTELLING.
Het geluk ligt in de
sneeuw
S)e£cid^cHe6oii^omt
Het s.s. .Jonge Willem", bij de werf A Vuyk Zonen te Capelle aan den
IJsel gebouwd voor rekening der Middellandsche Zeevaart Compagnie, Is
Zaterdag met goed gevolg te water gelaten
Een Scheveningsch visschersvaartuig,
bestemd voor de Wereldtentoonstel
ling te New York, is Zaterdag inge
scheept aan boord van het m s. „Blom*
mersdijk". De boot in de take's
De soldaten der Zwitsersche garde in
Vaticaanstad zijn, in verband met den
dood van Z. H. Paus Pius XI, in rouw-
uniformen gestoken
Voor den aanvang van den wedstrijd A.G.O.V.V. - Heracles te Apeldoorn
werden de spelers door den scheidsrechter toegesproken, m verband met de
gebeurtenissen tijdens de vorige ontmoeting der beide clubs te Almelo
Tienduizenden hebben een laatste bezoek gebracht aan den overleden Paus
Pius XI. Het stoffelijk overschot opgebaard in vol ornaat (Tele-foto)
FEUILLETON
Een Wintersportroman
PETER KRAYENBÜHL.
(Nadruk verboden).
40)
Dat is helaas waar, meneer Lersner,
neemt nu mr. Arlen het woord, maar
desondanks wensch ik er met nadruk op te
wijzen, dat ik, evenmin als mijn dochter,
aan de schuld van dezen jongeman geloof.
Tot een dergelijke lafhartige diefstal acht
ik hem niet in staat.
Ik deel uw meening volkomen mr.
Arlen, haast Lersner zich den Engelsch-
man bij te vallen, en ik wil wel onmid
dellijk erkennen, dat ik er precies zoo over
denk. Maar we mogen desondanks de fei
ten niet verdoezelen: meneer Prausnitz be
vond zich in de kamer van m .vrouw ach
ter de portières van de verandadeur en
voor zijn voeten lag de leege casette....
Dat is nu eenmaal zoo geweest
Ongetwijfeld, meneer Lersner, mengt
nu Grace zich onverwacht in het gesprek
maar ik zal nooit toestaan, dat u Dieter
met de politie lastig valt.Wees niet boos,
Pap, verontschuldigt ze zich bij een onge
duldige beweging van haar vader, ik zal
dat nooit of te nimmer toestaan!
Dat zou ook geheel tegen mijn plan
nen indruischen, antwoordt Lersner.
Ik zou integendeel juist om uw hulp
willen verzoeken, teneinde de politie er
buiten t*> lcumxas laten. Het is dat vól ik
eerlijk toegeven in het belang van het
hotel de zaak zoo discreet mogelijk te be
handelen. Overigens, mevrouw kan ik u
het verwijt niet besparen, dat u verzuimd
hebt, uw sieraden ter bewaring in de safe
af te geven. Wij zijn natuurlijk ook tegen
diefstallen als deze verzekerd, maar niet tot
schadevergoeding verplicht. U hebt de
daarvoor geldende bepalingen bij uw aan
komst in het hotel onderteek end.
Maar meneer, dat is tochIk heb
hier ten slotte mijn intrek genomen in vol
vertrouwen op de reputatie van uw ho
tel.
Om die reputatie niet onnoodig in
gevaar te brengen, hebben wij een safe la
ten bouwen, mevrouw. Ik ben niet be
voegd om de eerlijkheid en de betrouw
baarheid van mijn gasten in twijfel te trek
ken, zoolang deze hun rekening betalen.
Bedriegers vindt men nu eenmaal in alle
lagen der maatschappij
Laten we deze onverkwikkelijke dis
cussie sluiten, als ik u verzoeken mag, me
neer Lersner, zegt mr. Arlen met een kal
meerend handgebaar. Ik acht het ho
tel niet verantwoordelijk voor deze dief
stal en zal mijn vrouw zelf schadeloos we
ten te stellen.
Je kimt me den Amicus toch niet ver
goeden, zegt mevrouw Arlen, bijna
schreiend.
Dat is in ieder geval te probeeren,
meent mr. Arlen. Maar wat kunnen we
nu verder doen, meneer Lersner?
Mijn huis is vol gasten; een groot deel
daarvan is uit andere hotels naar hier ge
komen in verband met het balmasqué. Ik
kan onmogelijk iedereen afzonderlijke laten
fouilleesren zonder den naam van mijn ho
tel in onsoraak te brengen. Geeft u raü
een oogenblik tijd om er over na te den
ken; u kunt er van op aan, dat ik, voor zoo
ver de omstandigheden dat toelaten, al het
mogelijke zal doen om de zaak tot een goed
einde te brengen
Dat is goed, maar wat gebeurt er met
hem? vraagt mr. Arlen, op Dieter wij
zend, die als uit steen gehouwen tegen den
muur leunt.
Meneer Prausnitz neemt zoolang hier
een kamer, die ik hem zal aanwijzen en
die hij zonder mijn toestemming niet mag
verlaten:
Daar ga ik mee accoord, meneer Lers
ner, stemt Dieter zoncer aarzelen toe.
Voorloopig is dan de zaak daarmee af
gedaanIk hoop er spoedig wat meer
licht in te kunnen brengen. U allen mag
ik, in het belang van het verdere onder
zoek, zeker wel om de strengste geheim
houding verzoeken, besluit Lersner het on
derhoud.
Men gaat uiteen. Dieter en Lersner voor
op. Het loopt tegen twaalven, beneden be
reikt het gemaskerd bal zijn hoogtepunt
en door het koor der uitgelaten feestgan
gers begeleid, huilt de jazzband zeker voor
de twintigste maal den schlager:
Aber nein, aber nein
Von dem keiner es glauht,
S'is der Hans, ja, der Hans
Der die Ruhe mir haubt....
Brigitte brengt opheldering.
Na slechts enkele uren rust op de lede
ren sofa in zijn bureau, zit Lersner alweer
achter zijn schrijftafel, bladerend in een
stapel oude papieren. Een heimelijke on
rust heeft hem uit de sxaap gehouden; het
is niet alleen die pijnlijke geschiedenis met
den „Amicus" van de onvoorzichtige mrs.
Arlen, neen voornamelijk is het Dieter
Prausnitz, waarmee zijn gedachten zich be
zig houden, al koestert hij persoonlijk ook
niet de minste verdenking jegens den jon
gen skileeraar uit Kaiserhof. Nu heeft
Lersner hem als onvrij willigen gast in zijn
hotel; hij behoeft slechts die trappen op te
klimmen om hem te kunnen vragen, wat
hij op het hart heeft, maar een zekere
schroom houdt den ervaren man daarvan
terug
Bij een vluchtigen blik op het klokje
naast hem, dat :es uur aanwijst, valt zijn
oog op een couvert, dat met de achterzijde
boven op een pak brieven ligt, hetwelk
den vorigen avond ongeopend is geble
ven.
„Den heer Lersner. Met vriendelijk
verzoek om doorzending aan Dieter Praus
nitz!" leest hij de door een vrouwenhand
geschreven regels. Lersner neemt den brief
op; een tweede ligt er onder: ,Den heer
Lersner Met vriendelijk verzoek om
doorzending aan miss Arlen
Lersner glimlacht.Waarschijnlijk
heeft een der bedienden beide brieven hier
neergelegd. Hij opent de enveloppen. In
beiden is een tweede brief geschoven, die
niet gesloten is. Grace en Dieter wenschen
zoolang de situatie niet is opgehelderd, voor
Lersner niets geheim te houden; zij geven
blijk hem ten volle te vertrouwen en dat
doet hem pleizier. Eerst wil hij de brie
ven ongelezen doorgeven, maar dan be
denkt hij zich zeker is zeker en wat hem
niet aangaat, zal hij graag weer spoedig
vergeten.
Van Grace aan Dieter:
„Lieve Dieter, ik ben een domme koe
geweest dat zie ik nu in. Als ik je rush' in
Kaiserhof had laten zitten, zooals je
wenschte, dan zou je nu niet in deze el
lendige zaak betrokken zijn geraakt Dat
valt niet te ontkennen en als je woedend op
me bent heb je volkomen gelijk. Ik zou me
zelf wel een flink pak slaag kunnen geven.
Maar je zult me wel willen gelooven, Die
ter, als ik je zeg, uat ik door deze kwestie
weer iets geleerd heb en wat wijzer ben
geworden Wees er van overtuigd, dat ik je
niet in de steek zal laten, hoe alles ook mag
afloopen. Ik zal dat allen ook toonen door
mijn kamer niet te verlaten, zoolang jij
daar opgesloten zit. Lieve Dieter wees niet
al te boos op me. Ik houd zoo verschrikke
lijk veel van je. Je Grace".
(P.S. Ik ziet er als maar over te pieke
ren of en wie ik iets van moeder's „Ami
cus" heb verteld
In zijn linkerhand houdt Lersner den
brief van Dieter aan Grace, dien h\j nu
eveneens doorleest:
„Lieve Grace. Je zult er nu natuur
lijk over zitten tobben, dat jij het was, die
me naar het bal-masqué haalde, dat ik juist
had willen vermijden. Verwijt je zelf ech
ter niet al te veel. Grace. Ik ben in 't ge
heel niet boos op je, integendeel, tenslotte
heeft het ook zijn goede zijde, dat ik in
deze affaire geraakt ben. Het heeft me een
duw gegeven, ik ben er wakker door ge
worden en ik weet nu, dat ik eigenlijk maar
een dwaas ventje ben en zeldzaam eigen
wijs bovendien. Als dat verandert, heb jij
er aan n eegeholpen en is er voor mij dus
slechts reden om je dankbaar te zijn. Lie
ve Grace, laat me nu verder maar alleen
er. bezoek me niet Met hartelijke groeten
Je Dieter."
Wordt vervolgd-
