BRITSCH INDISCHE BEWONDERING Het geluk ligt in de sneeuw FEUILLETON Een Wintersportroman van PETER KRAYENBüHL. (Nadruk verboden). 15) Dieter heeft geen haast. Diep in gedach ten laat hij zijn ski's over de krakende sneeuw glijden, daarbij den plat getreden weg naar den Raupenpas vermijdend. Een wintersche ernst houdt hem gevan gen en dwingt hem tot een innerlijke na beschouwing over de ongewone belevenis sen van dezen dag. Het gesprek met mx. Arlen, den vader van Grace, heeft hem meer aangegrepen dan hij zichzelf wil be kennen; ook deze toevallige ontmoeting had ten slotte een bijzondere beteekenis, die hij niet vermag weg te cijferen en die van groot belang zou kunnen blijken te zijn voor zijn verder leven, dat zich tot dusver niet door groote momenten heeft onderscheiden Beneden hem op den helling ligt Petra's hut; een geel schijnsel glijdt van daar in het duister; dieper in het dal teekenen zich als witte vlekken de vele ramen van Hoh- rain's hotel „Kaiserhof" af. Met de magie, die als het vreemde en raadeslachtige, al les wat anders is en niet onmiddellijk ver klaarbaar, de lokkende kracht geeft van een magneet, voelt Dieter zich tot Petra aangetrokken, misschien om haar naar de beteekenis te vragen van den droom, die hem nog steeds niet met rust wil laten, misschien ook om iets meer te weten te komen omtrent de verhouding tusschen haar en Grace Hij weet de verleiding echter te weer staan, glijdt in een -wijden boom om het blokhuis heen en dan in een sneltreintem po naar het dal, waarbij hij den St. Bern- hard hoort aanslaan. Als Dieter dicht bij het hotel zijn ski's afbindt, ziet hij hoe voor het raam van het wijnrestaurant in den zijvleugel een donke re gestalte door een spleet van het gordijn gluurt. Verbaasd treedt hij nader tot hy ten slotte vlak achter dr. Muschle staat, doch deze wordt door het een of ander wat hij daarbinnen ziet zoozeer in beslag geno men, dat hij Dieter in 't geheel niet be merkt. De jonge sikleeraar volgt den woedenden blik van den man vóór hem en beseft daar door onmiddellijk, wat de oorzaak is van di. Muschle's schijnbaar hevige opgewon denheid: binnen zit een vroolijk gezelschap onschuldig maar in de beste stemming om een batterij wijnflesschen. Brigitte Clamor heeft haar blanke hand merkwaardiger wijze hebben berglucht en zon daarop geen invloed op den arm van den baron ge legd en schatert van het lachen. Kom mee, fluistert Dieter het man netje toe. Dr. Muschle krimpt ineen, als onder een zweepslag en keert zich dan met gebalde vuisten heftig .om. Dieter neemt hem als een kind bij de schouders. Kom mee, u zult hier nog kou vatten dr. Muschle heeft minstens 90 pols dan zullen we eens wat met elkaar pra ten. Onaangenaam getroffen, bemerkt Die ter, dat de betrapte Saksische griffier de tranen in de oogen springen. Boven duwt hij het mannetje op een couch, maar Muschle vermag geen minuut te blijven zit ten; hevig geagiteerd draaft hij de kamer op en neer, terwijl hij afwisselend zenuw achtig kucht en blaffend hoest en zijn zak doek tot een bal ineen frommelt. Plotseling blijft hij vlak voor Dieter staan, grijpt hem bij zijn arm en vraagt met schorre stem: Kan een mensch gek worden en het zelf bemerken? Zegt u mij eens, meneer, kan men krankzinnig wor den en het lijdelijk aanzien? Luistert u eens, meneer Muschle, zegt Dieter, terwijl hij den ander dwingt op een stoel tegenover hem plaats te ne men. In de eerste plaats staat u niet van dezen stoel op vóór ik u dat veroor loof en ook voor het overige doet u pre cies, wat ik u zeg. Zoo niet, dan laat ik u eenvoudig aan uw lot over en moet u zelf maar zien hoe u over dien overspannen toestand heenkomt. Geeft u uw handen nu eens volkomen rust nee, niet gebald, legt u ze maar met gespreide vingers op uw knieën. Zoo, ziet uw el, met een beetje goeden wil gaat alles. En haalt u nu maar een flink diep adem, nee, langzaam en diep veel te haastig, ik dicteer: één twee... Dieter telt tot zeven en slaagt er op deze wijze inderdaad in den, zich als een kind gedragenden man van 50 jaar, eeni- gen tijd zijn wil op te leggen. Als de on vrijwillige patiënt zijn geestelijk even wicht weer eenigszirös heeft teruggevonden zet hij zijn betoog voort. Ziezoo, meneer Muschle, en nu zullen we eens als mannen met elkaar praten. "U vindt uzelf te belangrijk, veel te belang rijk U bent heelemaal niet het unieke ge val, waarvoor u zich houdt; u bent niets meer of minder dan een tijdgenoot, een typisch geval van dezen tijd, zou ik haast zeggen en u staat op het punt uw indivi- aualiteit, uw eigen persoonlijkheid totaal te verliezen. Het is inderdaad, zooals u daareven zei: een mensch kan tegenwoor dig werkelijk krankzinnig worden en zich dat lijdelijk aanzien. Uit een splitsing van het bewustzijn groeit langzamerhand een splitsing van de persoonlijkheid met het gevolg, dat de mensch dubbel en drievou dig door het leven gaat, t.erwijl eens toch heusch meer dan voldoende is, meneer Muschle. Nog een paar stapjes verder en u wordt het dankbare slachtoffer van een ir.haligen psycho-analyticus. En nu ver telt u mij maar eens rustig en overzichte lijk wat eigenlijk de reden is van uw ver blijf :n St. Valentin Dr. Muschle is bijna tweemaal zoo oud als Dieter. Doch deze laatste behoort tot een, misschien niet volstrekt nieuwe, maar in ieder geval geheel andere generatie, die niet belast is met de nalatenschap van een- afgelegde civilisatie, doch integendeel er energiek naar streeft de ware grondslagen van een érnstig menschelijk bestaan terug te vinden en het leven zoo eenvoudig te nemen als het zich voor een helderen ster ken wil ook openbaart. Dieter schijnt het als vanzelfsprekend te beschouwen, dat de griffier bij het kan tongerecht, dr. Muschle zich rustig aan het verhoor van een jongen skileeraar on derwerpt Over eenig details is hij trouwens reeds van andere zijde ingelicht. Hoewel van huis uit behept met de na tuur van een kamargeleerde, noodzaak ten de omstandigheden mr. Muschle tot een juridische broodstudie. Reeds zijn eer ste schreden op het terrein van het recht kenmerkten zich evenwel door een zekere vrees voor zijn verantwoordelijke taak en de, zooveel mogelijkheden biedende car rière. Totaal ongeschikt voor den frontdienst scheen het, of de gruwelen van den oor log aan hem voorbij zouden gaan, maar dr. Muschle was een pechvogel en alleen hem kon het gebeuren, dat hij ver van het strijdtooneel, in 'n klein Thuringsch gar nizoen bij een of andere luchtafweeroefe- ning gewond werd, doordat een losse pa troon, in zijn onmiddellijke nabijheid af gevuurd, hem het neusbeen verbrijzelde. Het malheur was handig gerepareerd en zijn onbeduidend physionomie kreeg er zelfs een interessanten trek door Na den oorlog had dr. Muschle, de ty pische vrijgezel, zich plotseling hals over kop in het huwelijk geworpen, waarbij hij zich de weduwe van zijn chef tot gade koos. Na tien jaren echter overleed zijn echtgenoote en dr. Muschle, die inmid dels tot griffier bij een kantnogerecht was benoemd, nam zijn intrek bij een onge huwde zuster, die haar iets jongeren broer volkomen onder den duim had en hem zóó kort hield, dat geen bazige echtgenoote met een vijfentwintigjarige huwelijksprac- tijk haar dat zou hebben kunnen verbete ren. Deze pantoffeltactiek van de wat al te bijdehande zuster was het dan ook ge weest, welke er in niet geringe mate toe had bijgedragen, dat dr. Muschle het, zoo men dat noemt, min of meer met zijn ze nuwen te kwaad had gekregen, weshalve zijn huisarts hem een maand verlof en een kuur in een wintersportplaats voorschreef. (Wordt vervolgd). In het rorum Mussolini woonden Chamberlain en Halifax te Rome de massa- gymnastiek demonstratie van de Italiaansche jeugd bij De afsluitdijk en het kruiende ijs van het IJsselmeer hadden de onverdeelde belangstelling van den jeugdigen Britsch Indischen filmspeler Sabu, die Vrijdag dit werk van Nederlandsche wereldreputatie in oogenschouw nam De .Soerabaja" is op manoeuvre geweest in de Kleine Soenda-eilanden, waarbij de mariniers landingsoefeningen uitvoerden In het hartje van Oud-Amsterdam. De Oude Zijds Achter burgwal in de hoofdstad is aan een zijde geheel opgebro ken voor den aanleg van nieuwe rioleering. Een overzicht van het omvangrijk werk De ballila vormde de eerewacht tijdens het bezoek van Chamberlain en Halifax aan Rome. Het jeugdig muziekgezel schap in actie De bouw van het Nederiandsch Paviljoen op de Wereldtentoonstelling te New York. - De werkzaamheden zijn zoover gevorderd, dat de vlag in top geheschen kon worden President Lebrun opende te Parijs de nieuwe inrichtingen van de mijn-school, waarvan hij eertijds zelf leerling was

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 9