Laatste berichten
MARKTBERICHTEN
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1938
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD - PAG. 3
LEIDSCHE MIJ. VAN WELDADIGHEID
Gistermiddag werd in café-rest. „In den
Vergulden Turk" de jaarlijksche algemeene
vergadering der Leidsche Mij. van Welda
digheid gehouden onder praesidium van
mej. D. Coebergh.
De notulen der vorige vergadering wer
den onveranderd goedgekeurd.
De heer F. H. Sobels bracht verslag uit
van de werkzaamheden in het afgeloopen
jaar. Hieraan ontleenen we het volgende:
Hoewel 1937 in het algemeen, in econo
misch opzicht, een beter jaar was dan het
voorgaande, nam de werkgelegenheid hier
ter stede niet zoodanig toe, dat van een
zichtbare verbetering gesproken kon wor
den. Het aantal aanvragen om hulp nam
nog steeds toe en was zelfs iets grooter dan
dat van het vorige jaar.
Het aantal vaste wintergevallen bedroeg
in het begin van het jaar 80, 3 vielen er
door overlijden af en slechts 3 werden er
in het jaar bijgevoegd, waardoor het totaal
aantal onveranderd bleef.
Van deze ondersteunden zijn er 3 onder
de vijftig, 30 tusschen de vijftig en vijf en
zestig en 47 boven de vijf en zestig jaar, het
meerendeel bestaat uit vrouwen boven de
65 jaar. Bovendien werd nog door 308 perso
nen onze hulp ingeroepen.
Al deze gevallen werden zoo nauwkeurig
mogelijk onderzocht, 74 maal moest een
weigerend antwoord gegeven worden, zoo
dat in totaal 314 gezinnen of personen bij
stand van onze Maatschappij ontvingen.
In vele gevallen, die wij niet alleen tot
een oplossing konden brengen, werd de
hulp ingeroepen van de Commissie van Sa
menwerking voor Bijzondere Nooden, die
zich dan meestal met de afwikkeling van de
hulpverleening belastte. Gaarne brengt de
Maatschappij haren dank aan deze Com
missie voor de vlotte samenwerking, die zij
steeds ondervond.
Ook dit jaar heeft de Maatschappjij in
vele evallen kunnen volstaan met het ver
strekken van brandstoffen.
Aan 68 gezinnen (v. j. 77) werd in totaal
1112 H.L. parelcokes verstrekt tegen 1358
H.L. in het vorige jaar.
In de lijst van medewerkers kwam dit
jaar geen verandering. Van al de dames- en
heeren-medewerkers is ook dit jaar veel
arbeid gevraagd. Een woord van dank voor
al hun onbaatzuchtige hulp is hier zeker
op zijn plaats.
Met groote dankbaarheid maakt het be
stuur melding van een zeer belangrijke
gift, die H.M. de Koningin voor het werk
beschikbaar stelde.
Aan giften en contributies werd ontvan
gen 1036 (v. j. 876.50) en aan rente werd
gemaakt 5163.42 (v. j. 5580.82), terwijl
de Hulpbank een saldo van 887.06 (v. j.
917.93) kon afdragei.
Aan schoolgeld en leermiddelen werd
besteed 151.32 (v. j. 544.43), aan voe
ding en kleeding 588.25 (v. j. 338.20),
de medewerkers ontvingen ten bate van
de aan hun toevertrouwde gezinnen
4531.23 (v. j. 6255.94) en bovendien
werd aan brandstof 1132.45 (v. j. ƒ1207.36)
uitgegeven.
Ten laste van het Kuiperfonds Werd
2004.91 uitgegeven voor de Pauvres Hon-
teux.
Tenslotte betuigt de Maatschappij gaarne
i.aan den Armenraad voor de in
lichtingen die over de gezinnen verstrekt
werden, aan den Dienst voor Maatschappe
lijk Hulpbetoon voor de aangename wijze,
waarop in vele gevallen werd samenge
werkt.
De heer Sobels brengt vervolgens verslag
uit van de Leidsche Hulpbank, afdeeling
Maart j.l. 75 jaar bestond.
Waarschijnlijk heeft de Leidsche Maat
schappij van Weldadigheid in 1861 het plan
opgevat een Hulpbank te stichten, want er
bestaat een Reglement voor de Hulpbank,
gedateerd 18 December 1861 onderteekend
door den heer H. Obreen als voorzitter en
den heer J. F. Buis als secretaris van die
Maatschappij. Maar op een staat die inge
diend moest worden bij het Bureau voor
Statistieken staat als jaar van oprichting
1862 en tevens dat de Bank erkend was bij
Kon. Besluit van 4 Maart 1862.
Als een merkwaardigheid kunnen wy
melden dat nog aanwezig is een in het
Fransch gesteld concept voor Statuten en
Huishoudelijk Reglement, dat echter geen
datum draagt.
Een aanvraag van het bestuur van de
Bank om als rechtspersoon erkend te wor
den ,werd geweigerd bij schrijven van den
Minister van Justitie no. 87 dato 18 Febr.
1863.
Vanaf de oprichting hebben de weke-
lijksche zittingen waarschijnlijk plaats ge
had in het lokaal van de Ned. Pensioen^
vereeniging voor werklieden in de Waag,
maar vanaf 5 Maart 1886 werd gebruik ge
maakt van een lokaal van de Leidsche
Spaarbank en wel op Vrijdagmiddag.
De Spaarbank was toen maar op enkele
dagen van de week geopend, maar door
uitbreiding „van zaken, moest zij in 1889
meerdere dagen per week voor het publiek
beschikbaar stellen. Daardoor werd de
Hulpbank genoodzaakt naar een ander lo
kaal uit te zien. Vermoedelijk is toen de
Hulpbank verplaatst naar het Loge-gebouw.
Correspondentie is hierover niet te vinden,
maar uit een staat van ontvangsten en uit
gaven over 1891 blijkt, dat er in dat jaar
betaald is „26 weken lokaalhuur van het
Loge-gebouw", zoodat we wel de gevolg
trekking mogen maken dat in Juli 1891 de
Hulpbank in het Loge-gebouw werd geves
tigd.
In het jaarverslag van 1892, toen dus de
Bank 50 jaren bestond, is er een staat ge
maakt van het aantal leeningen die vanaf
de oprichting waren uitgegeven. Daaruit
zien we dat in het jaar van oprichting 42
leeningen werden uitgegeven met een totaal
bedrag van 3255. Dit aantal nam gestadig
toe, bereikte in 1880 het getal 639 en was
in 1892: 533 met een bedrag van 77870.
Het grootste bedrag dat gegeven werd was
400. Vergelijkt men deze gegevens met
die van den tegenwoordigen tijd, dan
springt al dadelijk in het oog, dat het aan-
Van onze Adverteerders
MODELWONING LORENTZKADE 11
Een annonce in ons nummer van giste
ren heeft het reeds medegedeeld: in per
ceel Lorentzkade 11, een woning van het
nieuwe blok huizen, dat door de fa. Bik
en Breedeveld is gebouwd, werd inge
richt tot modelwoning om aspirant-huuï-
ders te laten zien hoeveel er met een goe
de, doelmatige inrichting van een huis ge
maakt kan worden.
De firma Hasselman en Pander, in sa
menwerking met de N.V. „Iemco" voor de
technische verlichting en de fa. J. v. d.
Stok voor de keuken-installatie en huis
houdelijke artikelen, werd deze modelwo
ning ingericht en dat zulks in orde is: Wie
zou daaraan twijfelen? 't Is daarom ook
niet onze bedoeling daarover den loftrom
pet te steken, we willen slechts een op
wekking schrijven om te gaan zien hoe
een woning keurig, smaakvol en niet
duur kan worden ingericht. Dit modelhuis
is dagelijks van 105 uur te bezichtigen.
tal leeningen thans belangrijk minder is,
maar dat het bedrag in geld nu niet zoo
heel veel verschilt. Er worden dus thans
grootere bedragen geleend.
Er hebben zich vroeger groote mistoe
standen voorgedaan, die hun oorzaak daar
in vonden, dat de bode terugbetalingen
mocht ontvangen en daarvoor 2 1/2 cent
per handeling in rekening kon brengen bij
den leener. Het gevolg hiervan was dat een
bode alle leeners dwong bij hem terug te
betalen, hij hield alle boekjes onder zich en
hij verkreeg daardoor een aardige bijver
dienste.
De resultaten van dit dwang-systeem ble
ven niet uit. In één jaar liepen de leeningen
met 15000 terug. Op een zeer rumoerige
bestuursvergadering die gehouden werd,
bleek dat niet alle commissarissen het met
de gevolgde werkwijze eens waren. Er
heerschte groote verdeeldheid in het be
stuur, wat ten gevolge had, dat de voorzit
ter, de heer van der Wijk, aftrad en opge
volgd werd door den heer Sijthoff, nadat
alle andere bommissarissen geweigerd had
den voorzitter te worden.
Deze voorzitter heeft direct orde op zaken
gesteld, de bode werd ontslagen, een gesala
rieerde bode werd aangesteld benevens een
boekhouder, die een borgtocht moest stel
len.
De zittingen werden op de avonduren ge
steld en langzamerhand herkreeg de Hulp
bank weer haar goeden naam onder het pu
bliek. Na dien tijd schijnt de Hulpbank ge
werkt te hebben zooals nu geschiedt, de
aanwezige notulen van de laatste jaren ge-
gen geen bijzondere voorvallen aan.
Wat het jaar 1937 betreft, kunnen wij
u mededeelen, dat in het geheel 305 leenin
gen werden afgesloten (v. j. 341) met een
bedrag van 55738.80 (v. j. 62082), ter
wijl terug werd ontvangen 57887.31 (v. j.
60383.58).
Het netto-program van de Hulpbank be
draagt 877.06 (v. j. 917.93). Dit bedrag
zal aan de Leidsche Mij. van Weldadigheid
werden afgedragen.
De penningmeester, de heer G. R. D.
Crommelin, bracht vervolgens verslag uit
over de financiën. Het vorig jaar was er een
nadeelig saldo van 2200, thans bedraagt
dit 60. Het kapitaal bleef op 180.000 ge
handhaafd, dat van de Tulpbank op 87.000.
De jaarverslagen werden onder dank
aan de samenstellers goedgekeurd.
De bestuursverkiezing had tot resultaat,
dat de aftredende leden, mej. D. M. J. Coe
bergh en de heeren mr. P. E. Briët en G. R.
D. Crommelin werd herkozen.
Hierna volgde sluiting der vergadering.
MEISJES-CONGREGATIE
O. L. VR. HEMELVAART EN ST. JOS.
Morgen, kwart voor zeven, alg. H. Com
munie voor de beide afdeelir.gen van de
Meisjescongregatie. Komt op tijd.
Handelsregister K. v. K.
Wijzigingen: 7194. Cedo Nulli. Ha-
zerswoude, Hooge Rijndijk 2a. Kunstaarde
werk. De zaak is verplaatst naar: Leider
dorp, Zijl-dijk 28.
5405. N.V. Verzijl's Electrische Drukkerij.
Leiden, Weddesteeg 5. Overl. dir.: H. G. J.
Verzijl, Gouda.
De heer Tom Westen, Maarmanssteeg
behaalde aan de Reichsfach-schule te Es
sen (Duitschland) het groote diploma als
friseur, welk diploma in dit vak gelijk
staat met de „Meister-prüfung".
Gisteravond te 8.10 uur is de 21-jarige
winkeljuffrouw G. A. v. d. P. op de Prin-
cessekade bij het onvoorzichtigoversteken
van den rijweg aangereden door den mo
torrijder L. J. v. d. M. uit Noordwijk. Met
een ernstige wond aan het achterhoofd
en een hersenschuding werd het slachtof
fer door den E.H.D. naar het Acad. Zie
kenhuis vervoerd.
Bioscopen.
Lid o.
CHICAGO IN BRAND.
„In Old Chicago" is een nieuwe parel aan
de kroon der historische Fox-films.
Het is de opkomst, de schittering, de ver
dorvenheid en ten slotte de ontzettende
brand van Chicago in 1871.
Het begint dus met het verhaal der
O'Leary's, een familie van Iersche af
komst, die zich in het rijke Chicago gaat
vestigen, waar het geld rolt en gemakke
lijk verdiend'wordt. Men trekt hier onge
merkt een vergelijking met een ander
Iersch geslacht, dat der O'Hara's in de tri
logie van Margareth Mitchell. De O'Hara's
komen ook om in Amerika, in den strijd
van Noord tegen Zuid. Daar is ook een
hoofdpersoon, 'n vrouw, die stand houdt te
gen alle rampen in.
De geschiedenis van de O'Leary's, die de
film draagt is bovendien pakkend beschre
ven. De vondst van de familie O'Leary,
die in de huifkar der pioniers naar Chi
cago trekt, het ongelijk van den overmoe-
digen vader, die de gouden stad van zijn
droomen niet levend bereikt, levert een
voortreffelijke inleiding.
Men volgt met aandacht de lotgevallen
van het hardwerkende Iersche gezin. De
moeder (Alice Brady) slaat er zich als
waschvrouw door, één zoon (Jack O'Leary
Don Anieche) kan zij zelfs advocaat la
ten worden, met uitzicht op een mooie
rechterlijke of overheidscarrière. Dion
O'Leary (Tyrone Power) kiest niet het
smalle, maar het breede pad naar succes.
Bob O'Leary (Tom Brown) is de derde
zoon.
Dion duikt onder in het vermaaksleven
van Old Chicago. Hij wil een groote „tent"
slichten en hij weet voor het etablissement
zelfs Belle Fawcett (Alice Faye), de groo
te attractie van zijn concurrent Gil Warren
(Brian Donlevy) te winnen. Mede dank
zij een liefdesverhouding, die Gil Warren
volkomen schaakmat zet.
Maar de tijd voor een contraprestatie
komt. Gil Warren heeft genoeg van de
kroeg-exploitatie. Hij wil Dion O'Leary
heelemaal vrij spel geven, als deze er maar
voor wel helpen zorgen dat Gil Warren bur
gemeester wordt in de corruptie stad Chi
cago. Dion gaat op deze voorstellen in,
maar tegelijk steunt hij zijn deugdzamen
broer Jack, die ook candidaat gesteld
wordt voor het burgemeesterschap. Er ont
staat een zeer hachelijke situatie, vooral
als hij zijn strijd tegen de slechte elementen
krachtdadig gaat aanpakken. Zoo vreest
men ingrijpende maatregelen dat, als de
groote brand uitbreekt zelfs het praatje in
gang vindt, dat de burgemeester deze
brand heeft gesticht om het centrum van
corruptie en bederf, dat in de houten wij
ken van Chicago te vinden was, uit te
roeien. De broers trekken dan, in het uur
des gevaars, als echte O'Leary's weer één
lijn. Wel schiet Jack er het leven bij in
maar ook Gil Warren komt om bij de
brand, die duizenden nog in de golven van
het meer Michigan drijft en die honderden
doet omkomen onder de hoeven van de los
gebroken runderen, die wachten op de
slachterijen
Deze brand is ongetwijfeld het hoogte
punt van deze film. Het zijn indruk wekken
de scènes, aan welke „kosten nach moeite
zijn gespaard". Maar ook de cabaret-scè
nes, in welke Alice Faye de herinnering op
roept aan overeenkomstige scènes in de
beroemde negentien-eeuwsche May West-
fils en het spel der voornaamste acteurs
moet geprezen worden. Het aardigst is de
volkomen paradoxale bezetting der hoofd
rollen: Tyrone Power, krachtens zijn uiter
lijk voorbestemd voor brave rollen, is de
slechtaard en Don Ameche, zeer geschikt,
althans volgens zijn voorkomen, om slechte
.menschen 'voor te stellen is juist de deugd
zame.
De tweede hoofdfilm is „Als de maan
schijnt in Kentucky", een komische film
van artisten, die niet aan den slag kunnen
komen en ten slotte op orgigineele wijze sla
gen wordt gedragen door de 3 Ritz-brothers,
onvergelijkelijke komieken, naaT onzen
smaak de meest acceptabele uit de rij van
Amerika's komieken.
Luxor.
LA HABANERA.
Wanneer bij ons een melodie dag in dag
uit gezonden wordt, duurt het niet lang of
wij kunnen ze niet meer hooren en stop
pen onze ooren dicht. Op Portorico is dat
blijkbaar anders. Daar is de „Habane-a"
een soort nationaal lied, waarnaar men
niet moe wordt te luisteren. Een j on Te
Lvveedsche dame, die op een reis Portorico
aandoet, raakt er zóó van onder de beko
ring, dat zij niet meer terug wil naar Zwe
den, waar haar alles even onbenullig en
banaal toeschijnt, terwijl alles op het pa
radijselijke eiland Portorico haar roman
tisch voorkomt. Zij trouwt er met don Pe
dro, de onbekroonde koning -> het eiland.
Maar een Zweedsche vrouw kan ten slotte
toch niet aarden in de oppervlakkige en
luchtige, triviale sfeer van een volk, dat
leeft onder een Zuidelijker hemel. En dan
is er nog de gevreesde koorts, waarvan
don Pedro niet. wil hooren, omdat zij de
handelsbetrekkingen verstoort. Wanneer
er twee buitenlandsche doctoren komen,
van wie er één een Zweedsche dokter is, en
een jeugdvriend van de op Portorico „ge
vangen" Zweedsche vrouw, ontmoeten zij
de vijandschap van don Pedro. Hij laat het
tegengif, dat zy ontdekt hebben, vernieti
gen en graaft daarmee zijn eigen graf,
want ook hij wordt door de koorts aan
getast. Dan slaat het uur der bevrijding en
wordt Portorico met zijn „Habanera" een
herinnering.
Zarah Leander vervult in deze film
met z'n prachtige natuuropnamen, de
hoofdrol. Zij geeft een meesterlijke weer
gave van de innerlijke ziele-roerselen van
een vrouw in haar situatie en maakt deze
film tot een der beste.
De tweede film is „De terugkeer van den
Rooden Pimpernel", die ons terugvoert
naar de spannende dagen van de Fransche
revolutie, toen Robespierre een schrikbe
wind voerde.
De avonturen van den Rooden Pimper
nel zijn op zich Teeds interessant, doch zij
worden wel zeer sensationeel, wanneer hij
zich tot taak ziet gesteld zijn eigen vrouw
te verlossen uit de klauwen van het
schrikbewind. Het is een strijd op leven
en dood, met de van bloed druipende guil
lotine op den achtergrond.
Een boeiend en spannend, goed ver
zorgd programma.
Rex.
JIJ BENT MIJN LEVEN.
Meer en meer streeft men in de film naar
betere muziek, en zang en de vraag of ver
filmde opera's succes zullen hebben, is nu
dunkt ons, reeds voldoende beantwoord.
De echte oude opera zal men niet zonder
meer in zijn geheel op het doek kunnen
brengen, doch fragmenten kunnen met
veel succes in een filmverhaal gevlochten
worden.
In de film „Jij bent mijn leven", met frag
menten uit Manin, Tosca, Aida en meerdere
opera-stukken en Italiaansche liederen kan
men genieten van het piachtige stemgeluid
van den wereldberoemde tenor. Monti (Ben-
jamino Gigli) was niet altijd zanger ge
weest, want ongeveer 15 jaar geleden was
hij nog metselaar in München en zong hij
bij zijn arbeid tot groot genoegen van zijn
mede-arbeiders en voorbijgangers zyn Ita
liaansche liederen. Een zij ner bewonderaars
was een vierjarig meisje en weldra sloot
haar moeder, Bianca genaamd, zich daarbij
aan. De echtgenoot van Bianca, de Italiaan
sche zangleeraar Scarpa ontdekt de prach
tige stem van Monti en helpt hem zijn stem
ontwikkelen. Tusschen Bianca en Monti
ontstaat weldra een innige verhouding en
Scarpa, die verbazend jaloersch is, tracht
de vriendschappelijke betrekkingen te ver
breken en Monti moet vertrekken. Scarpa
hoopt hierdoor Bianca voor zich te houden,
doch zij besluit naar Monti te gaan, on
danks het groote verdriet en de angst die
zij heeft bij het scheider. van haar kind.
Monti is intusschen een groot zanger ge
worden, doch Bianca kan ondanks haar
geluk het kind niet vergeten en als
zij by toeval Scarpa ontmoet, smeekt zij
hem te willen mededeelen waar haar kind
L doch de man, strijdend tusschen haat en
liefde snauwt haar toe nooit te zullen ver
raden waar het kind zich ophoudt, al haar
smeeken heeft geen resultaat en met ge
broken hart verlaat de wanhopige moeder
hem en keert naar Monti terug, welke zich
voorneemt alles in het werk te stellen het
kind terug te vinden, in de verdere ont
knooping spelen op buitengewone wijze
mede Isa Miranda, Gustav Waldau, Josef
Sieber, Eric Helgar en andere filmsterren,
spel, muziek en zang zijn hierbij uniek.
Voor de pauze wordt vertoond „Charlie
Chan op Broadway", een spannend detec
tive verhaal, waarin Charlie Chan de hoofd
rol vervult. Deze ingewikkelde geschiede
nis, waarin enkele moorden gebeuren,
wordt door den beroemden detective ont-
v^ardt, waarvan de ontxnooping echter ge
heel anders is dan men zich had voorge
steld.
Een journaal en een natuurfilm comple-
teeren dit programma, dat door volwasse
nen gezien kan worden.
Trianon.
„MEISJES VAN ZEVENTIEN".
Hoewel deze film voor de pauze gege
ven wordt, achten we haar van meer im
portantie dan het andere hoofdnummer.
„Meisjes van Zeventien" snijdt het moei
lijke onderwerp aan van leeraar en leer
linge. Hoewel niet oorspronkelijk, omdat
deze materie reeds eerder is verwerkt in
films, hebben we hier toch een behoor
lijk resultaat verkregen voornamelijk door
het voortreffelijke spel van Dorothea Wieck
en Karl Ludwig Diehl. Deze laatste is de
nieuwe leeraar in kunstgeschiedenis op een
meisjesschool. Knappe verschijning als hij
is, vervoert hij spoedig veler meisjeshar
ten. Hijzelf voelt zich het meest aangetrok
ken tot en geimponeerd door Kristin Dahl-
berg, een bekoorlijke verschijning. Zeer te
recht is hij van oordeel, dat hij deze harts
geheimen niet openbaar mag maken, om
dat zij van noodlottigen invloed kunnen
zijn op het meisje, dat als leerlinge onge
wapend staat tegenover haar leeraar. En
om deze gevoelens zooveel mogelijk te ver
bergen, vervalt hij in een ander uiterste,
hij wordt hard en onbillijk tegenover het
meisje en zijn hardheid is oorzaak, dat het
meisje overstuur raakt. Er speelt zich ech
ter nog meer af en daaruit komt het meis
je tot de verdenking, dat haar leeraar ge
negenheid voor haar heeft, maar daarom
verwijt zij hem des te sterker zijn vol
gens haar gedachte tweeslachtige hou
ding. De film krijgt dan een eigenaardige
wending. Natuurlijk mag er niet zoo maar
zonder meer een „happy end" komen.
Daarom wordt dit iets geforceerd, doch de
toeschouwer zal er vrede mee hebben, wijl
het voortreffelijke spel der hoofdrolver
tolkers voor 'n vlot geheel doet zorgen.
Na de pauze komen Fred Astaire en Gin
ger Rogers, Amerika's phenomenaal duo
hi „Care Free" op de planken. Dansen,
songs, fraaie ensceneering en ten slotte een
groote dosis humor, waardoor de toeuschou-
wers een uurtje hartelijk kunnen lachen en
bewonderen.... Wat wil men nog meer?
Casino.
Eigenlijk leven wij allen als het burger
mannetje, door Goethe in de „Faust" ge
hekeld: wij lezen van oorlogsrumoer, nu
wel niet „in der Türkei", maar in China,
van plunderingen en doodslag, en wij kij
ken op uit de krant, om meewarig te ver
klaren: „wat is dat toch ontzettend!" En
daarna drinken wij een kopje thee en zak
ken kalm in slaap.
Zoo lang de narigheid niet ons eigen
volk heeft aangetast, trekken wij er ons
geen sikkepit van aan. Daarom kan de
vertooning van de film „Vluchtelingen"
haar nut hebben. „Even tijd.voor de wer
kelijkheid!" luidt het jongste strooiblijet
van de Kath. Staatspartij. Even tijd voor
de werkelijkheid in de binnenlanden van
China is de tendenz van deze film.
Het is een film van leed en ellende. Uit
Rusland gevluchte Wolga-Duitschers trach
ten door Mandsjoerije heen de „Heimat" te
bereiken. Zij zijn geen Russen en geen
Duitschers. en daarom reddeloos aan de
willekeur van Sovjet en Chineesche gene
raals overgeleverd.
De film heeft een sterk „völkische" in
slag, en is in sommige uitlatingen ontoe
laatbaar heidensch. Doch afgezien van deze
bezwaren, als schouwspel van menschelij-
ke ellende en menschelijke krachtsinspan
ning is het een aangrijpende vertooning.
Hans Albers en Kathe von Nagy vervul
len dg. hoofdrollen in deze film van groot-
sche allure.
Het bijprogramma is deze week in „Ca
sino" zeer afwisselend een uitgebreid
journaal, een teekenfilmpje, een prachtig
opgenomen en zeer interessante industrie-
film „Water en Staal" en ten slotte een
cowboy-film, die rijkelijk voorzien is van
opwindende vechtpartijen, revolver-concer
ten, achtervolgingen en ruiterkunst. Een
spannend verhaal, waarbij het publiek zit
te springen van opwinding.
VERDACHT VAN BRANDSTICHTING
Caféhouder en schilder gearresteerd
Gister heeft de rijksrecherche te Laren
twee personen gearresteerd, verdacht van
brandstichting en uitlokking van dit mis
drijf.
Maandagnamiddag ontstond brand in
café „Het Hoekje" aan het Zevenend te
Laren. Een schilder was bezig met het af
branden van de raamkozijnen op de eerste
verdieping. Op de achter een dezer ramen
gelegen kamer, waar bedden stonden op
geslagen. Al spoedig rees echter het ver
dieping brandde vrijwel volledig uit. Vol
gens de verklaringen van den huisschilder
J. V., afkomstig uit Zwolle, was de vlam
door een sleet van het raam naar binnen-
geslagen. Al spoedig reeds echter het ver
moeden, dat hier moedwil in het spel was
en de caféhouder en eigenaar van het café,
een 53-jarige man, werd gearresteerd,
evenals de huisschilder. Zij zijn vandaag
voor den Officier van Justitie, mr. Bosch,
geleid, die de zaak in handen van den
rechter-commissaris stelde. Deskundigen
zullen naar deze zaak een uitvoerig onder
zoek instellen.
De caféhouder zou verzekerd zijn voor
een bedrag van 25.000.—, terwyl twee
hooge hypotheken op het pand rusten.
LEIDEN, 11 Nov. Grocntenveiling. Per
100 kg.: wittekool 1.—, roodekool 1.50
—2.60, savoyekool 1.30—2.30, geroenekool
1.003.30, bvoerenkool 1.002.60, ra
pen 1.50—2.50, prei 1.50—2.60, kroten
1.401.70, kroten, gekookt 26, uien
0.602.90, peen 1.503.70, spruiten
214, andijvie 25, sla 410, nero
7.1010.10, druiven 1636, snijboonen
1848, stokboonen 5359, witloof 3
23, spinazie 11—19, tomaten A 2—14,
idem B 2.00—17.60, idem C 2.00—10.60,
idem CC 254. per 100 stuks: andijvie
0.301.komkommers 5.90, bloemkool
1.50—8.40, salade 0.50—2.60, knolselde-
rie 1.003.30, per 100 bos: pieterselie
1.20—1.90, selderie 0.30—1.70, bleek-
selderie 3—9, peen 2.30—6.10.
12 Nov. Boter. Aanvoer 205 kg. Prij
zen prima fabriei^sboter 1.54, prima boe
ren boter 1.50—1.52 K per kg. Handel
goed.
Turfmarkt van 7 tot en met 12 Nov.
Lange turf geen aanvoer, prijzen 78
per 100 stuks.
TER AAR, 11 Nov. Centrale Veiling.
Spinazie 3135 cent, andijvie 720 cent,
sla 0.302.60, slavellen 59 cent, kas-
snijboonen 2.50—3.15, stek 1.30—2.30,
druiven 17 cent, waschpeen 1.502.80,
bospeen 2.505.60, uien 2.303.20, prei
2 303.40, spruitkool 12.30, roodekool
f 1.00—1.90, wittekool 1.001.80, savoye
kool 1.00—1.70, kroten 80 cent, selderie
6070 cent, bloemkool 1.509.00, toma
ten 1.00—5.80.
LEIDERDORP, 11 Nov. Eierenveiling.
kippeneieren 5.705.80, kuikeneieren
4.404.60, eendeneieren 4 per 100
stupks, boter 80 cent en kaas 24—29 cent
per pond, kippen 40—60 cent en konijnen
0.552.05 per stuk.
NOOTDORP, 11 Nov. Eierenveiling. Aan-
voor 1076 stuks. Prijzen: kippeneieren ƒ5.50
6.50, heneieren 4.305.00, eendeneieren
3.103.20 per 100 stuks, kippen 5570
cent en hanen 70 cent per stuk, kaas 2030
cent per pond.
BOSKOOP, 12 Nov. Bloemenveiling.
Rozen per bos van 10 stuks: Pechtold 50
80 cent, Wendland 3055 cent, Hadley
3045 cent, Briarcliff 3055 cent, Butter
fly 5076 cent, Steward 2540 cent, Wilh,
Kordes 4080 cent, Rosalandia 5075 ct„
Florex 80—120 cent, Edith Helen 100—141
cent, Aug. Noack 2540 cent, Else Poul-
sen 1520 cent, Ellen Poulsen 2440 cent
Chrysanten, grootbloemig 5080 cent, idem
tros 612 cent, Pernettia 1016 cent.
UTRECHT, 12 Nov. Vee. Totaal aange
voerd 335 stuks vee, w. o. 1100 runderen:
stieren 2428 cent per pond, handel zeer
kalm, zelfde prijzén; slachtkoeien 2e soort
3134 cent, slachtkoeien 3e soort 2630
cent, handel kalm, onveranderde prijzen,
vaarzen 140230, melkkoeien 170280,
kalfkoeien 180290, varekoeien 130
210 per stuk, handel in goede soorten re
delijk, in minder goede soorten stug, zelf
de prijzen. 750 magere kalveren 45100
per stuk, handel voor de slacht redelijk,
voor het leven stug, zelfde prijzen; 430
nuchtere kalveren 69, handel redelijk,
onveranderde'prijzen: 475 magere varkens
,f?2238, en schrammen 1522, 400 big
gen 9—15 per stuk, handel matig, onver
anderde prijzen; 70 magere schapen 16
23, handel gedrukt, iets lagere prijzen. 110
lammeren 10—16 per stuk, handel kalm,
onveranderde prijzen.
