ONDER ZWARE VERDENKING
DE REGEERING RECIPIEERT.
De Spuistraat te Den Haag in feest- Het nieuwe schoolschip .Koningin Wilhelmina" van het Onderwijsfonds voor de Scheepvaart Het Engelsche cricket-team, de .Bootleggers", dat op tournée is door Nederland,
tooi ter gelegenheid van het regeerings- zal Vrijdag a.s. te Amsterdam officieel door minister prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine in speelde Dinsdaq te Laren een wedstrijd tegen V.R.A.
jubileum dienst gesteld worden
FEUILLETON
ROMAN VAN HUGO BETTAUER
(Nadruk verboden)
6)
Op deze wijze en in breeloopige gesprek
ken kwam Krause dan altijd de namen te
weten van de gelukkigen die door den ma
kelaar „te zamen waren gebracht", hij
kreeg persoonsbeschrijvingen van tal van
menschen, maar al zijn pogingen bleven
vruchteloos. Er was onder de meisjes geen
enkele, dat een van de vermisten kon zijn
geoest en onder de huwelijkscandidaten
bevond zich ook niemand dien men voor
den moordenaar zou kunnen houden.
Na acht dagen was Krause er van over
tuigd, dat hij op deze wijze nooit achter de
waarheid zou komen en ten slotte kwam
het hem ook hoogst onwaarschijnlijk voor,
dat de blauwbaard zoo onvoorzichtig zou
^ijn geweest zich door praatgrage huwe
lijksmakelaars in de kaart te laten kijken.
En zoo besloot hij zijn geluk te beproeven
bij de tweede en laatste mogelijkheid.
Reeds de eerste stap zou hem daarbij tot
een succes brengen, dat hjj niet had dur
ven verwachten.
„Idylle aan de Havel".
De Berliner Generalanzeiger was het
blad voor de huwelijksadvertenties. De
jongeling, die zieleverwantschap noodig
had, de ervaren man met behoefte aan ka
pitaal, de weduwe, de vader, die anders
zijn dochters niet aan den man kan bren
gen zij allen plachten him wenschen toe te
vertrouwen en vele duizenden huwelijken
waren wellicht elders gesloten, maar in
den Generalanzeiger voorbereid.
Vroeg in den morgen, toen nog slechts
weinig menschen de loketten van het blad
onveilig maakten, begaf Krause zich naar
het bureau. Zijn werk werd vergemakke
lijkt doordat aan elk loket slechts bepaal
de soorten advertenties werden aangeno
men. Hier kon men personeel zoeken, daar
zijn meubilair ten verkoop aanbieden en
loket nummer vijf was voor trouwlustigen
gereserveerd. Krause toonde de bejaarde,
met een hoornen bril gewapende dame die
hier voor Amor speelde, zijn politiepen
ning en verzocht haar om een kort onder
houd. In korte bewoordingen zette hij uit
een waarom het hier ging, om haar ten
slotte de gepreciseerde vraag te stellen.
De man, dien ik zoek, moet in den
loop van de maand Juni, misschien nog iets
eerder, zijn advertentiees hebben opgege
ven. Deze advertenties zullen waarschijn
lijk zeer aanlokkelijk zijn geweest daar het
hem om zooveel mogelijk antwoorden te
doen was. Hij moet dan ook hoopen brie
ven hebben gekjegen. Bovendien was deze
man blond, droeg een lorgnet en maakte
'n zeer goeden indruk Meer weet ik niet en
al het andere hangt van uw goed geheu
gen af.
Juffrouw Lieblein geraakte in vuur en
vlam, balde de vuisten en haar oogen schit
terden van boosaardigheid.
Zoo'n schoft, zoo'n beest van een ke
rel! O, als ik er iets aan zou kunnen doen
om hem op het schavot te helpen, zou ik
bepaald gelukkig zijn.
Zij drukte een potlood tegen haar spitse
kin en dacht ingespannen na.
Lieve help! Nu herinner ik me een
blonden heer met een lorgnet, die maar
neen die kan het niet zijn! Die zag er
zoo lief en goedig uit en toch hij heeft
een heelen stapel antwoorden gekregen en
in herinner me nog goed hoe hij lachend de
brieven in zijn actetasch stopte en tegen
me zei: Gelooft u niet juffrouw, dat ik me
nu wel een dozijn goede echtgenooten kan
uitzoeken?
Krause luisterde aandachtig toe. Goed en
weet u nog hoe de tekst van de adverten
tie was?
Juffrouw Lieblein schudde het hoofd.
Neen, dat niet, maar het motto, waar
onder moest worden gereflecteerd, is me
destijds wel opgevallen. Als ik het hier
voor mij had, zou ik het direct onder hon
derd anderen weten te vinden.
Ongeduldig klopten menschen tegen het
loketraampje. Juffrouw Lieblein verzocht
een der andere dames haar plaats zoolang
in te nemen, bracht Krause naar achteren
in de Administratie en begon de nummers
der „Generalanzeiger" vanaf midden Mei
door te zoeken. Na ruim een uur, zij wa
den juist tot het Zondagsblad van 2 Juni
gekomen, legde Krause, die over haar
schouder heen meezocht, zijn vinger op 'n
annonce en zei droog en gedecideerd: „Dat
zal zij zijn!"
De advertentie luidde:
Academisch gevormd heer, 32 jaer oud,
innemende verschijning, welgesteld, die
zich in de omgeving van Berlijn een villa
wenscht te koopen, zoekt 'n levensgezellin.
Slechts dames uit den beteren stand, die
voor een naar huiselijkheid verlangend
man een lieve, trouwe echtgenoote willen
zijn, komen in aanmerking. Eenig kapitaal
gewenscht. Brieven onder motto „Idylle aan
de Havel" aan he't bureau van de General
anzeiger.
Jawel, riep juffrouw Lieblein opge
wonden, dat is de annonce! Idylle aan de
Havel zoo luidde het motto! Ziet u, dat
„Idylle aan de Havel" heeft nogal indruk
op me gemaakt en ik dacht zoo bij me
zelf, dat aan de zijde van zoo'n netten,
blonden heer een meisje toch wel haar
geluk zou kunnen vinden. Ik werd zelfs
destijds een beetje sentimenteel.
Juffrouw Lieblein zweeg plotseling be
schaamd en Krause liet uit zijn koele grij
ze oogen een blik vol modelijden over de
magere, hoekige gestalte van de bejaarde
vrouw glijden.
Spoedig was nu de copie der annonce
met hulp van den chef der administratie
gevonden. Teleurgesteld hield Krause het
besmeurde en gekreukte velletje papier,
dat met de schrijfmachine beschreven was,
in de hand.
Veel verder ben ik nu eigenlijk nog
niet gekomen. Maar we hebben tenminste
den draad te pakken. En iets zou ik althans
kunnen probeeren. Juffrouw Lieblein, ik
zal nu den tekst van een advertentie op
maken, die u wel morgen wilt laten plaat
sen. Veel zal het niet helpen; wat ik doe
is eigenlijk naief, maar men kan niet we
ten. Zoo nu en dan begaan zelfs de geraf
fineerdste misdadigers nog wel eens de
grootste fouten.
Jufrouw Lieblein beloofde strikte ge
heimhouding van alles, wat in verband
met deze geschiedenis zou kunnen gebeu
ren en in het eerstvolgende ochtendblad
van de Generalanzeiger verscheen de vol
gende, door Krause opgegeven annonce on
der het opschriftje: „Idylle aan de Ha
vel."
Heb op advertentie met bovenstaand motto
op 2 Juni geplaatst, geantwoord, maar mijn
brief is»niet afgehaald. Verzoek daarom,
v/ijl ik mijzelf voor de geschikte persoon
houdt, brief onder motto „Gretchen", post
kantoor Dorotheenstraat, af te halen.
De blonde heer met het lorgnet
Van acht uur 's morgens tot laat in den
namiddag stond Krause den volgenden
dag, een uniformpet van de postei'ijen op
het hoofd, voor het loket poste restante
in de Dorotheenstraat. Het is doorgaans
verre van pleizierig, zeven a acht uur in
'n klein, bedompt vertek te staan en op iets
tf» wachten, dat wellicht heelemaal niet
zal gebeuren. De hoop vervliegt in zoo'n
geval met elke voortkruipende minuut en
ieder ervaren speurder weet, dat met der
gelijke opdrachten slechts uiterst plichts
getrouwe, taaie en gedisciplineerde men
schen mogen worden belast. Joachim
Derngreen was van huis uit zeker niet bij
zonder taai en evenmin een plichtfanaticus,
maar de drie vreeselijke jaren in de ge
vangenis hadden hem voldoende zelfbe-
heersching en geduld bijgebracht. Want
voor hem, die nog niet gedegenereerd is,
die van het leven nog iets verlangt, betee-
kent immers eenzame opsluiting niets an
ders dan een smartelijk wachten, een tel
len van minuten en uren en dagen en
weer wachten, wachten, niets dan wach
ten.
Tegen vijf uur, toen Krause toch reeds
voelde, dat hij apathisch en stompzinnig
werd. kwam een heer het postkantoor bin
nen, die schuw links en rechts om zich
heen keek.
(Wordt vervolgd).
De Sultan van Langkat bracht Dinsdag in gezelschap van zijn familieleden een bezoek aan de Nieuwe
Kerk te Delft, waar een krans gelegd werd op het graf van Willem de Zwijger
De Nederlandsche regeering heeft Dinsdagavond de deelnemers aan de 40ste conferentie van de Internationale Law
Association in officieele receptie ontvangen in het Rijksmuseum te Amsterdam. De begroeting der gasten
De feestverlichting van het Koninklijk paleis te Amsterdam heeft Dinsdagavond proef gebrand, waarbij
het gerestaureerde bouwwerk een aardigen aanblik bood
Het Leidscheboschje te Amsterdam in feesttooi ter gelegenheid van het aanstaand
regeeringsjubileum en de komst der vorstin in de hoofdstad
