Wie is mijn man? 3)e Êeicbdie GouAcmt FEUILLETON door OTFRID VON HAN STEIN. (Nadruk verboden). 32) Iracema was bij den officier van justitie ontboden. Ze zag zich geconfronteerd met Alfonso Figueira. De oude man, was een hulpeloo- ze grijsaard geworden. Even voordat zij in de auto stapte kwam senjor Gomez Frei- tas nog bij haar. „Alles gaat prachtig. Ik heb u niet ge zegd, dat er groot gevaar voor de firma was. Senjor Figueira is te Huerta gearres teerd en heert vrijwillig een kwart mil- lioen dollars afgegeven, die, hij had mee genomen." Ondanks alles was Iracema zeer bedroefd toen zij den ouden heer zag. Bedroefd omdat zij ook hem, haars vaders ouden vriend voor een misdadiger moest houden. „Alfonso Figueira", zei de officier, „het beste is, dat u eerlijk de waarheid spreekt." „Dat wil ik. Ik ben schuldig, maar misschien niet zoo erg als u denkt. Ik heb zwaar misdreven, maar ik meende het goed met de firma en Iracema." „Dat is een zeer merkwaardige opvat ting". „Laat u my even het verhaal doen. Ik ben erg in de war, het -valt mij niet ge makkelijk meester van mijzelf te blijven". „Gaat uw gang". „Het begin ligt in een ver verleden. Ik ken Joe Jenkins sedert jaren. Toen ik hem indertijd te Rio iri mijn zaak opnam, wist ik niets van zijn verleden. Ik leerde hem kennen als een man van buitengewone ga ven en energie. Hij had zeer bijzondere koopmanstalenten en wist zich bij mij on ontbeerlijk te maken. Ik heb zelf boven mijn vermogen ge leefd. Ik zat zwaar in de schuld zonder voorkennis, of toestemming van mijn com pagnon had ik zeer speculatieve zaken ge- daan. Onze firma stond, zonder dat de oud consul 't wist, aan den rand van den af grond. Jenkins heeft mij toen geholpen. Hij gaf mij een wissel van een Amerikaanschen bankier, 'n Onverwachte borgstelling. Hij beweerde met den Amerikaan bevriend te zijn. Ik onderteekende in naam van de fir ma en gaf het accept door toen bekende Jenkins mij cynisch, dat hij de ondertee- kening vervalscht had. Ik was in zijn macht, ik werd medeplich tige. Wanneer Severing het gemerkt had zou hij zeker surséance van betaling heb ben aangevraagd. Ik was daar te laf voor. Jenkins verstond de kunst alles geheim te houderi. De wissel werd betaald met an dere valsche. Het bedrog ging maar door, bijna twee volle jaren. Was Severing niet ziek geworden, dan was onmogelijk ge weest. Jenkins was door zijn hard werken en geduldig koopmansschap ten slotte zoo ver gekomen, dat wij alles konden betalen, de valsche accepten terugkochten, zonder dat er iets was uitgelekt. Maar ik was ge heel in zijn macht. Hij wilde compagnon worden. Was hij maar een eerlijke ke rel geweest, dan hadden wij nooit een be teren kunnen vinden. Hij dong naar de hand van juffrouw Severing. Zij wees hem af. Toen kwam het slot. De consul werd nog weer ernstig ziek. Wij wisten allen, dat dit het einde beteekende. Jenkins moest dan in elk geval zijn ontslag nemen. Wan neer de dochter de erfgename zou zijn, was zijn aanblijven onmogelijk. Toen be dacht hij het plan, Robert Severing te worden. Ik weet niet, hoe hij met Huxley in relatie kwam, van wie Severing inder tijd zijn pas gekocht had en die zelf de pas van Severing machtig was geworden waarschijnlijk op zeer onrechtmatige wijze. De oud-consul lag doodziek op Ma deira. Ik zelf voelde mij niet meer in staat de firma te leiden. Jenkins was de man, die het wel kon. Ik zou op mijn leeftijd broodeloos zijn, en u kunt er om lachen als u het wilt maar ik dacht ook aan Irace ma. Ook haar vermogen stond op het spel. In Jenkins die mij openlijk dreigde het gemeenschappelijk bedrog te onthullen zag ik onze eenige redding. Afgezien van zijn verdorven karakter, was hij een bui tengewoon zakenman. Ik dacht dat hij zoo hij een geacht burger werd ook wel een fatsoenlijk man kon worden. Dan was Iracema's toekomst verzekerd. En de mijne! Daarom stemde ik in het be drog toe, en werd ik er aan medeplichtig. Dit alles was schandelijk onrecht, maar zoowaar als ik tot dan toe een eerlijk man was, ik deed het om de firma te redden!" „Óm de firma te redden ging u er met het geld vandoor?" „Ik zag een ineenstorting komen. Ik heb. rooit goedgevonden, dat Jenkins valsche getuigen kocht Ik heb nooit goedgevonden dat Iracema in zekeren zin tot een meinee- dige gemaakt werd. Ik wilde het geld in zekerheid brengen, had alle vertrouwen in Jenkins verloren. Ik had er genoeg van, en ik had ook voor Iracema gezorgd". De oude man brak in tranen uit. De Franschman mengde zich nu in het ge sprek. „En kende u Gould ook?" „Benjamin Huxley, en de man die zich nu Gould noemt, zijn één en dezelfde per soon". „Dan hebben wij dus den echten Benja min Huxley een vrijgeleide en een aardig sommetje gegeven, om zich weer uit de voeten te kunnen maken. Dat is werkelijk het toppunt!" Alphonso Figueira en Joe Jenkins werden met elkaar geconfronteerd. Jenkins was ook nu, tot op zekere hoogte bewonderens waardig. Hij legde een volledige bekente nis af, als een man, wiens kaarten openge legd zijn. „Ondanks alles zijn jullie gek. Ik had van de firma een zaak met een wereld reputatie gemaakt. En van Iracema Severing een rijke vrouw" Robert Severing deed den overtocht met een Fransch schip. Altijd nog was hij te- neergeslagen en had hij geen vermoeden van wat hem üoven het hoofd hing. Op een goeden dag kwamen zijn geleider bij hem en zei: „Mijnheer Robert Severing, ik krijg .zoojuist een radiobericht, dat meldt, dat men u onschuldig veroordeeld heeft. Ik heb het genoegen u uw volkomen vrijheid te hergeven. U zult natuurlijk op elke denkba re wijze schadeloos worden gesteld en eer herstel krijgen". De Fransche boot deed Lissabon aan. Robert stond op het dek een dame in het zwart trad op hem toe. Ze keken elkaar diep in de oogen ze zagen niet, hoe el lendig en ziek zij beiden er uit zagen en trachtten zich zoo goed mogelijk te be- eerschen terwille van alle menschen om hen heen. Zij drukten elkaar alleen maar zwijgend de hand en gingen hand in hand den val reep af. Het was hen, als viel er langzaam iraar zeker een nacntmerrie van hen af. Fas toen zij in villa Parga de Rio de Ja- reiro eindelijk alleen in hun eigen kamer waren zonk Iracema hem snikkend aan het hart: „Ik heb geen enkel oogenblik aan je ge twijfeld!" Joe Jenkins nam koelbloedig de hem toe gedachte straf in ontvangst. Heel de we reld door vlogen berichten om Benjamin Huxley te doen arresteeren. Op verzoek van Iracema kwam Figueira er zeer genadig af hij werd in vrijheid gesteld, nadat zij schriftelijk verklaard had, dat zij ziel: door zijn optreden, en na de teruggave van het geld niet benadeeld achtte. Hij was een volkomen gebroken man, maar kwam toch weer in zooverre bij, dat hij Robert Seve ring van de zaken d«r firma op de hoogte kon brengen. Robert en" Iracema aanvaard den gezamenlijk hun erfdeel. Madeira, paiadijs temidden der golven! Weer reed Iracema per auto in de bergen raar omhoog, langs de schuimende zee door het heerlijke woud. Weer stond juffrouw Turner aan de poort der Poseida Sao An tonio de Serra. Maar nu waren het twee gelukkige menschen, die haar toetraden, twee gelukkige menschen, die vanuit het kleine paviljoen neerzagen op de wilde branding der Adelaarsrotsen en de bloeien de berm der hellingen. Robert kuste Juffrouw Turner de hand. Iracema had hem gezegd, dat zij haar een moederlijke vriendin geworden was en in de vrede der Quinta Esperanca verdwenen de zorgen van 't verleden voor de hoop op een gelukkige toekomst. EINDE. De Hongaarsche Rijksregeerder Horthy inspecteert met Adolf Hitler de eerewacht bij zijn aankomst te Kiel Nabij de Oranjesluizen te Amsterdam gleed Dinsdag een militair watervliegtuig af en kwam in botsing met een lantaarnpaal en een hek nabij het stoomgemaal aldaar. De situatie na het ongeval Dr. Schoebel uit Leipzig behaalde bij de internationale wedstrijden in het kleiduiven-schieten te Weenen het kampioenschap. De winnaar in actie Het eerste deel van de Maastunnel te Rotterdam is Dinsdag uit den bouwput van de Heyschehaven naar de Waalhaven gesleept. Een kijkje tijdens het interessant transport De „Seacloud", het jacht van den Amerikaanschen geznt te Brussel, is Dinsdag te Amsterdam aangekomen, waar het sierlijke vaartuig ligplaats koos aan den steiger van de Holland Amerika Lijn Het geraamte van de reusachtige eerepoort over het Damrak te Amsterdam nabij den Dam is gereed

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 5