SPORTGEBEURTENISSEN
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Naar het Engelsch
i door
y THEA BLOEMERS.
54)
Maar tante Molly's gezond verstand
moest méér doen dan Rickey's extases in
evenwicht houden: zij zou met Mary Lee
samen trachten den jongen van zijn over
gevoeligheid en zelfzucht te genezen en
hem tot een beter, rijper levensinzicht te
brengen.
Tante Molly nam hem mee op lange wan
delingen door de akkers en praatte met
hem over den oogst en de vruchten des
velds; zij nam hem mee als zij de zieken en
behoeftigen in den omtrek ging bezoeken
en stuurde hem er meer dan eens alleen
op uit.
Op een goeden dag vroeg zy hem en
Mary Lee om een troepje van haar jonge
eenden te gaan redden, die te ver van de
rivier waren opgegaan en, meegedreven
door den stroom, niet meer terug konden.
Toen Rickey weer stroomopwaarts roei
de met alle eendjes veilig in een mand on
der in de boot, zei hij tegen Mary Lee:
Er is toch wel iets te zeggen voor deze
wijze van leven.
Welke wijze van leven bedoel je?
Deze.... huishoudelijke. Je zou dat
woord nooit met Marty hebben kunnen ver
eenigen.
Nou, ik ben ook allesbehalve huishou
delijk aangelegd, bekende Mary Lee. Dat
wil zeggen, ik heb nooit zoo met mijn han
den gewerkt als tante Molly. Maar ik zou
willen, dat ik was zooals zij, en ik vind
het heerlijk om hier te zijn met de lam
metjes en de eenden en de duiven en met
jou, Rickey.
Hij glimlachte tegen haar.
Ik houd ook van de lammetjes en de
eenden en de duiven, maar het allermeest
van jou, Mary Lee, zei hij tevreden.
Toen zwegen zij, terwijl zij verder sa
men tegen den stroom oproeiden.
XXVIII.
Jane Bleecker had al zooveel jaar haar
eigen zin weten door te drijven, dat het
haar, nu alles juist tegen haar zin in scheen
te gaan, heel moeilijk viel zich met de si
tuatie te vereenigen.
Na een paar weken in New-York te heb
ben zoek gebracht met het kiezen van haar
zomergarderobe, was zij nu weer in De-
rekdale terug. Zij was van plan den zomer
in een der mondaine Fransche badplaatsen
door te brengen. Tony zou op zijn tocht
dicht genoeg in de buurt komen om zich
nu en dan bij hen te voegen. Marty moest
natuurlijk meegaan. Tony en Marty moes
ten elkaar maar zooveel mogelijk zien.
Je kon anders in deze dagen heelemaal
niet meer van Marty op aan. Nadat Rickey
Farquhar het jacht had verlaten was zij
terneergeslagen en lusteloos geworden. Zij
had geweigerd om met Jane in New York
inkoopen te gaan doen en nu praatte zij
er over om zich dezen zomer te begraven
in haar buitenhuis in de Maine-bosschen.
Ik heb niets noodig, had ze gezegd.
Enfin, je kunt alles was je noodig
hebt in Parijs krijgen, had Jane geant
woord.
Ik ga niet naar Parijs.
Tony zal er zijn.
Wat kan het mij schelen, of Tony er
is?
Ik dacht, dat je het prettig zoudt vin
den.
Och, wat geef ik om Tony of Tony om
mij, had Marty verveeld gantwoord. Je
doet beter met dat uit je hoofd te zetten,
Jane.
Maar Jane dacht er niet aan, dat uit
haar hoofd te zetten. Zij dacht er juist heel
veel over en zocht naar een middei om hen
beiden weer bij elkaar te brengen.
Natuurlijk was er nog de feest week in
Anapolis, in Juni. Zij zou Marty zeker uit-
noodigen om met haar mee te gaan. Dan
had je eerstens al de bals van de adel
borsten en verder nog de feestelijkheden,
die gepaard gingen met het afscheid van
den ouden superintendant en de ambts
aanvaarding van den nieuwen admiraal.
En Tony moest maar zorgen, dat Marty
overal naar toe ging.
Maar Marty toonde al even weinig be
langstelling voor dit plan als voor het an
dere.
Ik ben er al zoo dikwijls geweest
en dan, Rickey is er.
Ik dacht, dat je hem uit je leven had
verbannen? zei Jane scherp.
Dat heb ik ook. Maar ik kan hem niet
uit mijn gedachten zetten. Ik weet wel,
dat ik een dwaas ben. Kijk me alsjeblieft
niet zoo aan, Jane.
Maar het eind van het lied was toch,
dat Jane haar zin kreeg en dat Marty mei
haar naar Annapolis ging. Zij logeerden in
het oude historische hotel, op kamers, die
uitzagen op de kapel van den blauwen he
mel daarboven.
Het was op den tweeden dag na hun aan
komst, dat Jane het oude huis van de Far-
quhars passeerde en zag dat de ramen open
stonden en dat er weer gordijnen hingen.
Alles wees er op, dat het weer bewoond
zou worden.
Zij sprak er dien avond met Tony over.
Heeft iemand het gekocht?
Ja, Michael McMillan. Hij gaat trou
wen met Virginia.
In haar verwondering zei Jane iets, waar
over zij later spijt had.
Ik ben blij, dat jij het niet bent, die
met haar trouwt.
Heftig wendde Tony zich naar haar toe.
Als je werkelijk van me hield, zou je
dat niet zeggen, moeder!
Maar ik hou toch heusch van je.
Als dat waar is, dan zou je mijn ge
luk willen. En mijn kans op geluk is ver
keken, nu mijn kans op Virginia verke
ken is.
Hij stond voor het raam van zijn moe-
der's zitkamer, met zijn rug naar het licht.
Het leek, alsof er een schaduw over hem
was gevallen, die het stralende en jonge,
wat hem altijd zoo aantrekkelijk had ge
maakt, verduisterde.
Ik had gedacht, dat we samen naar
het buitenland zouden kunnen gaan dezen
zomer, Tony, zei Jane snel. Er zijn zoo'n
massa dingen die we zouden kunnen doen,
jij en ik.
Tony schudde het hoofd.
Vader gaat ook naar Europa. Wij heb
ben samen onze plannen gemaakt zon-,
der jou.
Zij was nu werkelijk beangst.
Maar Tony, ik wil niet buitengeslo
ten worden!
(Slot volgt).
3)e ÊGidócftc0oti4atit
Door een deputatie van Belgische onderofficieren, die in verband met het
50-jarig bestaan van den Ned. Bond van Oud-onderofficieren in ons land
vertoeft, werd Zaterdag een krans gelegd bij het Koningin Emma-monument
in het Rosarium te Den Haag
Een „waterig doelpunt tijdens den te Bergen op Zoom gespeelden inter
nationalen waterpolo-wedstrijd Nederland-Frankrijk
Na den aardschok, welke Zaterdag in vrijwel geheel
Nederland werd waargenomen, vertoonde de voorgevel
van een huis aan de Vaillantlaan te Den Haag op ver
schillende plaatsen scheuren
Een fraaie opname tijdens de Hollandia zeilwedstrijden
welke op de Braassemermeer zijn gehouden
Een der deelnemers in actie tijdens
het groote concours hippique, dat te
Bussum is gehouden
De finales van de Hollandia-roeiwedstrijden te Alphen aan den Rijn. De ploeg van „De Hoop", die
winnares werd in het nummer dames achtriemsgieken, aan de finish
Een koe als gewillig „slachtoffer" tijdens
de luchtbeschermingsdemonstraties,
welke Zaterdag in Amsterdam-Noord
door de Vrijwilligersorganisaties wer
den gegeven
