Een onweersbui, gevolgd door hevigen regenval, veroorzaakte Woensdag te
Scheveningen groote consternatie. - Een hulpvaardig rijwielagent ontfermde zich
over een der jeugdige badgasten
Een driewerf hoera voor het vaderland tijdens de viering van den
Zweedschen nationalen feestdag in het stadion te Stockholm. Koning
Gustaaf geeft het goede voorbeeld
Ter gelegenheid van de Markiezaatsfeesten bij het 650-jarig bestaan
van Bergen op Zoom werd Woensdag een legerdemonstratie ge
houden. Een overzicht tijdens het défilé voor de autoriteiten langs het
stadhuis op de Groote markt
Het luchtbombardement in Cerdagne nabij Chateau d'Orgeix.
Het gat, door een der bommen in een bosch nabij de spoor
lijn Ax Poutot geslagen
-
Te Noordwijk is Woensdag het internationaal meester-schaak-tournooi aangevangen, waaraan o.m. wordt
deelgenomen door dr. Max Euwe, die zijn eerste partij met zwart tegen Schmidt speelde
trots van hun eigenaar. Een twee
dat in het hippisch deel der feesten
te Bergen op Zoom een werkzaam
aandeel had
Op de rolschaatsenbaan te Den Haag
wordt door de jeugd een nieuwe sport,
het zgn. „rolhockey", beoefend. Eenige
jeugdige imitatie-Canadeezen in actie
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Naar het Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
51)
Maar een vrouw was maar een vrouw
een Michael zou zijn boek nooit krijgen.
Jinny moest maar eens een les krijgen die
haar heugen zou. Zij had zichzelf boven
hem geplaatst en hem te verstaan gegeven,
dat het boek even goed van haér als van
hem was. Maar dat was nonsens. Er was
maar één genie in de familie. Vader zou
jmisschien een beroemheid zijn gewor
den, als hij niet zoo ouderwetsch was ge
weest. De mannen van het Farquhar-ge-
slacht hadden allemaal hersens gehad.
Voor de vrouwen was het voldoende als ze
een schoonheid waren.
Hij zwierf rusteloos door de kamer, be
keek zichzelf in den spiegel en zag de roo-
de vlekken op zijn wangen, de blauwe
vlinders en zijn verwarde haren....
Hemel! dacht Jinny werkelijk, dat hij
van plan was zich hier tusschen die armza
lige muren te begraven? Hij dacht er niet
aan! Toen zag hij op de tafel den brief
van moeder liggen en las hem. Hij ontroer
de van haar teederheid, maar werd woe
dend bij de gedachte aan een terugkeer
naar Annapolis. Neen. Hij zou zich losma
ken van alles en iedereen. Hij zou zijn
eigen wanhopig leven leven op zijn eigen
wanhopige wijze.
Hij stond naast het bureautje, waarop
het manuscript lag, zorgvuldig getypt
het werk van vele uren harden arbeid. De
gedachte aan die uren maakte hem zie
dend.
Michael zou zijn boek nooit krijgen!
Toen hij het manuscript greep lachte hij
luid. Hij wist wat hem te doen stond. Er
restte hem alleen het ten uitvoer te bren
gen. Hij ging ermee naar de kachel en
opende het deurtje. Toen stopte hij de bla
den erin, zoo goed als hij kon, en zij wer
den het voedsel der lekkende vlammen
Nogmaals het Chineesche meisje.
XXVI.
Mary Lee Logan was vroeg opgestaan en
vóór tien uur 's morgens bevond zij zich
reeds in het oude huis op Washington
Square. Zij wilde weten of Virginia al
nieuws had over Rickey's huwelijk. Zij had
dien nacht weinig geslapen. Rickey en
Marty. Rickey en Marty: die twee brand
den als vuur in haar hoofd.
Toen zij de deur van het zolderkamertje
opende, zei ze oudergewoonte:
Ik ben het Mary Lee Virginia en
stond dan stil als aan den grond genageld.
Want wat z\j daar vóór zich zag, leek
haar op het eerste oogenblik een droomge-
zich, een hallucinatie. Virginia was er niet,
maar Rickey stond voor het kleine kachel
tje, gehuld in een prachtige ochtendjas,
maar met een gezicht zoo bleek als van een
doode en met vlammende oogen.
Hij draaide zich met een ruk om, toen
Mary Lee scherp zeide:
Wat doe je daar, Rickey?
Ik ben een boek aan het verbranden,
mijn boek.
Zij zag onmiddellijk dat er iets niet in
orde was en dat de schittering van zijn
oogen door koorts werd veroorzaakt. Zij
ging op hem toe en sloeg haar arm om hem
heen
Dat boek van je kan me niets schelen.
Ben je niet blij mij terug te zien Rickey?
Hij hield op met zijn vernietigingswerk
en keek haar aan.
Blij?
Ja, blij mij terug te zien, je kameraad
Mary Lee Logan?
Waarom zou ik blij zijn? Hoe zou ik
nog over iets blij kunnen zijn? Zijn stem
sloeg over. Voor mij is er geen blijdschap
meer in deze wereld nu Marty niet met me
wil trouwen. Marty
Hij wankelde en de papieren, die hij in
zijn arm had, vlogen over den vloer.-
Toen Virginia binnen kwam, had Mary
Lee hem op den divan geholpen en stond
over hem heen gebogen.
Hij heeft een flauwte gehad, Virginia
Mrs. Barlow heeft den dokter getelefo
neerd.
Jinny wierp zich op haar knieën naast
den divan.
Rickey, Rickey! kreunde zij.
Hij opende zijn oogen even en mompel
de:
Ik heb het boek verbrand. Jinny, dan
kan Michael het niet hebben.
Maar het boek was niet verbrand, slechts
een paar bladzijden, en er waren nog door
slagen om die weer aan te vullen. Doch
Virginia dacht aan geen boek, zij had maar
één gedachte: Rickey. Menschen liepen in
en uit, mrs. Barlow, de dokter, een ver
pleegster en tenslotte Michael.
Hij is erg ziek, fluisterde Virginia
haar verloofde toe.
Ik weet het, liefste, laat hem naar
mijn appartement overbrengen. Dit is geen
plaats voor hem. En ook voor jou zal het
heel wat prettiger zijn, als hq daar is.
Ja, maar hij zelf zou het verschrikke
lijk vinden.
Hij hoeft- het 'toch niet te weten? Ik
ga zoolang naar het hotel en dan kunnen
jullie met de verpleegster de kamers heb
ben.
Tenslotte liet zij zich overhalen en nog
vóór den avond had de verandering plaats.
Rickey lag in Michael's groote bed met den
purperen hemel en Virginia zat in haar
moeder's leuningstoeltje voor den haard
in de bibliotheek. En Michael, aan den an
deren kant van den haard, zei tegen haar:
En nu heb je niets meer om over te
piekeren, behalve dat Rickey zoo gauw
mogelijk moet beter worden.
Hoe zal ik je ooit genoeg kunnen be
danken, Michael?
Door veel van me te houden.
Zij reikte hem haar hand en hij kuste
haar slanke, sterke vingers. Even later las
zij hem den brief van haar moeder voor.
Denk je, dat wij nog terug zullen kun
nen? Grogan schreef, dat het huis ver
kocht was, maar hij heeft mij den naam
van den nieuwen eigenaar niet genoemd.
Ik geloof zeker, dat jullie het wel zult
kunnen huren. De nieuwe eigenaar is bo
vendien een vriend van je.
Van mij? riep Virginia verwonderd
uit.
Ja Jinny, lieveling, ikzelf heb het huis
gekocht. Ik kon de gedachte niet verdra
gen, dat een ander de eigenaar zou wor
den van zooveel lieve herinneringen van je.
Haar stralende oogen beloonden hem
I voor die daad. Het was dus gemakkelijk
genoeg, zei hij. Zij zouden een heerlijken
tijd hebben met het inrichten van het huis,
als Rickey beter was.
Toen Michael r-m tien uur wegging ging
Virginia de sir kamer binnen en keek
naar Rickey, die nog steeds bewusteloos
lag. Hij kon wel dood zijn, zóó stil lag hy.
Een keer mompelde hij „Marthy", maar
het was slechts een zuchtje en alleen Vir
ginia hoorde het. De verpleegster, die me
dicijn in een maat-glaasje stond te gie
ten aruststellend:
ixij is veel rustiger vanavond, ik ge
loof zeker, dat het beter gaat.
Virginia zat op haar knieën naast het
bed en legde haar wang tegen Rickey's
hand. Niettegenstaande al het gezond ver
stand, dat zij bezat, voelde zij haar liefde
voor Michael als ontrouw aan Rickey. Hoe
dikwijls zij zich zelve ook verzekerde, dat
het nonsens was, zij kon dat gevoel niet
kwijtraken.
Een week later opende Rickey de oogen
keek naar den purperen hemel en vroeg:
Waar ben ik?
Uw zuster heeft u hier gebracht, zei
de verpleegster zacht.
Zij dacht dat u het hier prettiger zou
vinden, dan in het hospitaal.
Ik vind deze kamer heel prettig, zei
Rickey en sliep weer in.
Toen hij wakker werd, brandden de lam
pen en zijn oogen namen de kleurenhar-
monie van het oude gouden scherm en het
donkere hout van het Jacobean ameuble
ment gretig in zich op.
In wiens bed lig ik? vroeg hij, toen zijn
zuster naast hem kwam zitten.
(Wordt vervolgd).
