VOETBALWEDSTRIJD Zwitserland- DüiischSand 1-1 HONGARIJE TE STERK VOOR NED.-INDIë Een 6-0 nederlaag door minder ervaring Frankrijk-België 3-1 Brazflië-Polen 6-5 Italië-Noorwegen 2-1 Cuba-Roemenië 3-3 H.B.S. I den Haag en Leidsch K.N.V.B. elftal DINSDAG 7 JUNI 1938 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD - PAG 10 te pasjesspel veel te ver doorvoerde en in plaats van in de lengte, in de breedte opereerde. Opmerkelijk was, dat de Tsje chen deze opvatting in de tweede helft volkomen hebben laten varen. Toen gooiden zij het spel veel meer open, profiteerde men van de snelle buitenspelers en kwam er als gevolg daarvan veel meer vaart in het Tsjechische spel. Over het Nederlandsche elftal kan men, hoe goed er ook gespeeld is, niet onver deeld tevreden zijn. Het ploegverband was wel goed, de samenwerking tusschen de linies liet weinig of niets te wenschen over, maar onze voorhoede heeft nog steeds niet de juiste samenstelling gevon den. Zonder stopperspil Boucek was haast nooit achter zou o.i. de Boer op de midvoorplaats geenszins een riskante on derneming zijn geweest. Vente zou dan rechtsbinnen kunnen gespeeld hebben en Smit of Van Veen linksbinnen en des noods de Heraclesman rechtsbinnen. Voor Wels had Drager zeker zijn kans moeten hebben. De opstelling Drager, De Boer, Smit of Van der Veen, De Harder, hadden wij veel meer verantwoord gevonden. Vooral de bezetting van de midvoorplaats is nog altijd het zwakke punt. Vente moge dan een stormman zijn, hij is geen spelverdee- ler, hij speelt zich moeilijk vrij, hij is niet bewegelijk en., zijn schot faalde ook de zen middag volkomen. En tenslotte mogen wij hier nog de vraag naar voren brengen, of het juist is, spelers, die nauwelijks hersteld zijn van blessures, zooals Smit en Van der Veen in een dergelijken wedstrijd te laten uit komen, omdat bij de wereldkampioen schappen nu eenmaal geen invallers wor den toegestaan. Van der Veen moest er uit, omdat een oude blessure weer geraakt was, een blessure, die nog geen week ge nezen was. Bij Smit was het evenzoo en iedereen heeft kunnen bemerken, dat de Haarlemmer in deze ontmoeting niet de Smit van de laatste groote interlandwed strijden was. Van de spelers was Van Male de beste. Hij heeft prachtig gespeeld. Hij heeft Pla- nicka volkomen in de schaduw gesteld. In de eerste helft kreeg hij zeer weinig te doen, doch na de pauze werd hij duchtig aan den tand gevoeld. Talrijk waren de schoten, welke op zijn doel werden gelost, maar schijnbaar onhoudbare ballen werden op meesterlijke wijze door hem gestopt. Aan de doelpunten kon hij weinig doen, ze waren onhoudbaar voor hem. Hij was de beste speler van het Nederlandsche elftal. IN DE KLEEDKAMER VAN ORANJE. Rustige en tevreden stemming. In de primitieve kleedkamer onder de eeretribune vonden wij na afloop spelers en officials in rustige stemming bijeen. Holland was uitgeschakeld, nadat twee maal een kwartier verlengd moest wor den en die verlenging met tien man ge speeld werd. De elfde man zit reeds ge kleed in een hoekje. De Vries, voorzitter van de Technische Commissie, laat zich nog eens haarfijn uitleggen, hoe dat onge valletje eigenlijk gebeurd was. En dan blijkt wel, dat het aan een ongelukigen samenloop van omstandigheden te wijten is, waaraan niemand direct schuld heeft gehad. Veel wordt er niet gesproken, de spelers zijn te vermoeid om iets te zeg gen. Ir Fisher, de vertegenwoordiger van het organisatie comité der wereldkampioen schappen, komt even binnen, neemt af scheid van de officials, wenschte de spe lers een goede thuisreis toe. Indië heeft met 60 verloren van Hon garije, klinkt het plotseling door de ruim te. Even een begrijpen van onze spelers en allen denken: nog zoo slecht hebben de Indische spelers het er niet afgebracht. Dan komen ook de andere uitslagen der achtste finales binnen en van mond tot mond gaat het, dat Frankrijk van België gewonnen heeft, dat Italië slechts op het nippertje Noorwegen heeft kunnen slaan. Veel hebben de leden van de technische en keuze commissie van den K. N. V. B. niet te vertellen. aMar tevreden is iedereen Een puntloos gelijk spel en eerst in de verlenging geslagen door een numerieke meerderheid, het kon slechter. Van Male was geweldig, zegt Otto de Vries en de lange Feijenoorder zegt maar niets, glim lacht even. Maar toch drukt de nederlaag, omdat allen voelen, zonder dat zij het uitspreken: het lied is uitonze rol in het tournooi om het wereldkampioenschap is uitge speeld. Een Duiischer uit het veld gezonden PARIJS, 4 Juni. (Van een specialen A.N.P.-verslaggever). De wereldkampioen schappen voetbal zijn op" dezen zomerschen Zaterdag aangevangen met de ontmoeting ZwitserlandDuitschland, een achtste fi nale, welke na een opwindend verloop en een sensationeele verlenging van een half uur tenslotte toch nog in een gelijk spel geëindigd is. De wedstrijd moet dus Don derdag a.s. worden overgespeeld. De ploegen van beide landen waren in het veld tegen elkaar opgewassen en zou men hierop moeten afgaan, dan zou men het gelijke spel wel als juist kunnen be schouwen. Doch het merkwaardige feit doet zich voor, dat Zwitserland in verge lijking met Duitschland zeker drie maal zooveel scoringskansen heeftgehad. Een en ander vond zijn oorzaak in een ver schillende spelopvatting. Duitschland speel de het driebacksysteem, zooals Schoteland dat tegen Nederland heeft gedemonstreerd. Verder dekten de kanthalfs de binnenspe- REIMS, Zondagavond. (Van een specialen A.N.P.-verslaggever). De NederlandschIndische voetbal ploeg heeft in de achtste finale van den wedstrijd om het wereldkam pioenschap een 60 nederlaag tegen Hongarije geleden. Een zware neder laag dus. En niettemin een nederlaag, die niet zonder hoop voor de toekomst is. In de eerste plaats immers zou me nig Europeesch land tegen dit Hon- gaarsche elftal, met niet veel barmhar tiger cijfers zijn ondergegaan. In de tweede plaats mochten wij bij de In dische ploeg spelers en eigenschappen ontdekken, die iets doen verwachten. Wat de Indiërs in hoofdzaak missen, is ervaring en systeem. Die ervaring moeten zij allereerst hebben: een spel systeem volgt dan vanzelf. Voor de champagnestad was de wed strijd de gebeurtenis van den dag. In het stadion, dat 20.000 plaatsen heeft, waren zeker 16.000 menschen aanwezig, toen het spel begon. Ook de minister van financiën, IVIarchandeau, die tevens deputé-maire van Reims is, volgde de ontmoeting. Het was een aardig oogeblik, toen de kleine, tengere Indische ploeg zich naast de forsche Hongaren opstelde, om, na naar de tribunes een buiging te hebben ge maakt, de volksliederen aan te hooren. een handjevol Nederlanders ondernam het, het Wilhelmus mee te zingen. De opstelling van de ploegen was als volgt: Neder 1. Indië: Doel: Mo Heng. Achter: Samuels en Hukom. Midden: Anwar, Meeng en Nawir. Voor: Taihutu, Patuwael, Zoomers, Soe- darmadji en Hong Djien. H o n g a r ij e Doel: Hada. Achter: Koranyi en Biro. Midden: Lazar, Turai en Balogh. Voor: Sas, Zsengeller, Sarosi, Toldi en Kohut. De eerste indruk van het Indische spel was ongetwijfeld gunstig. Van vrees of zenuwachtigheid was werkelijk niet veel te bemerken en de kleine kerels wierpen zich moedig in den strijd. Tegelijkertijd echter kwamen ook tekortkomingen reeds duidelijk aan den dag: slecht plaatsen, vaak slecht opstellen en een onzekere, tal mende houding bij Hongaarsche aanvallen. Niettemin hield de verdediging, die het overigens reeds dadelijk hard te verant woorden kreeg, aanvankelijk kranig stand. Na vijf minuten werd de eerste hoekschop op het Indische doel genomen, onmiddel lijk gevolgd door een tweede. De Indiërs, die tot dusverre tegen de Hongaarsche ver dediging nog niet veel konden uitrichten, kwamen daarna tot hun eersten goeden aanval, die tot een hoekschon leidde. Pa tuwael kopte den bal over. Wat later ging een schot van Coedarmadji naast. In de 14de minuut ontkwam Indië aan een doel punt, toen een goed schot van Sarosi van den binnenkant van de paal in het veld terugstuitte. Maar reeds in de volgende minuut kon Hongarije de leiding nemen, toen Kohut, die al te veel werd vrijgelaten, uit een voorzet van rechts den bal in het net schoot (01). Even later treuzelde de Indische verdediging bij het aanvallen van Toldi, waardoor deze gelegenheid kreeg, met een laag schot in den uitersten hoek te scoren (02). In de volgende mi nuten konden we eenige goede dingen v. d. Indiërs zien. Een gevaarlijk schot werd uitstekend door keeper Mo-heng gehouden. Taihut bracht eenige malen goed op. An war was meerma'en den zwaren Hongaren op zijn vleugel te vlug af. Hong Djien schoot op een pass van Zoomers naast. De voorhoede was nu en dan voor het Hon gaarsche doel niet ongevaarlijk. Na 23 mi nuten kreeg Taihut, toen de verdediging gepasseerd was, weer een schitterende kans om te scoren, maar in zijn zenuwach tigheid schoot hij nog naast. Toen kwam het succes weer aan den anderen kant: het was Sarosi, die na 25 minuten op een voor zet van rechts doelpuntte (03). Na dit doelpunt leek het, of het spel der Indiërs wat afzakte. Door hun veel groo- tere techniek en door hun rust beheersch- ten de Hongaren het spel. Wel zetten de Indiërs nu en dan aardige en zelfs Verras sende aanvallen op, maar voor het doel raakten ze meestal de kluts kwijt. Nada. de Hongaren een prachtige kans gemist hadden, moest Mo-Hcng het nadeel van zijn kleine lengte ondervinden: een hoog voor het doel zwevenden bal bereikte Zsengeller eerder met zijn hoofd dan de keeper met zijn handen (04). De Indiërs, die luide door het Fransche publiek werden aangemoedigd, weerden zich nu weer beter en Hada kreeg een schot van Patuwael te stoppen. De Honga ren bleven intusschen speculeeren op de onzekerheid van Mo-Heng; zij schoten zooveel mogelijk. Maar tot de rust konden zij geen doelpunten meer maken. In het eerste kwartier na de hervatting waren de Indiërs vrijwel voortdurend in gesloten. De geroutineerde Hongaren stuur den hun tegenstanders vaak van het kastje naar den muur en middenlinie en achter hoede zonden alles terug in de richting van het Indische doel. Toen Mo-heng een maal gepasseerd was, kopte Meeng, op de doellijn staande, den bal nog terug. Sa muels deinsde er niet voor terug, harde schoten der Hongaren terug te koppen, zoodat hij eenige malen verzorgd moest worden. Het liep den Indiërs in deze pe riode ook niet erg mee, maar ze hielden desniettegenstaande vast. De Indische lin kervleugel kreeg na een algemecnen door braak weer een aardige scoringskans, doch de Hongaren konden ook nu weer redden. Een volgende aanval leverde een hoek schop voor de Indiërs op. De Hongaren bleven natuurlijk het heft in handen houden. Uit ?en hoekschop schoot Toldi laag en verraderlijk in, maar Mo-Heng wierp zich als een kat op den bal en had hem. Een half uur lang voor kwamen de Jndiërs doelpunten. Toen kreeg Zsengeller een goede kans, terwijl Samuels weer eens op den grond lag, en het was 05. Even later moest Hada een schot van Soedardmadji vallend stoppen. Aan den anderen kant bedierf Sarossi een prachtigen kans. Mo-Heng, die beter speelde dan vóór de rust, kwam in botsing met Foldi, die viel en bleef liggen. Een der Hongaren vond het noodig, het keepertje hiervoor een waarschuwing te geven en de scheids rechter verzuimde den Hongaar van het veld te sturen. Daardoor was het spel ge durende de laatste minuten iets of wat ge prikkeld. Twee minuten voor het einde kreeg Sarosi uit een voorzet van Sas nog een kans, die hij gebruikte en zoo kwam het einde met een 60 overwinning voor de Hongaren. De heer Van Bommel tevreden. De heer Van Bommel, bestuurslid van 'de N. I. V. U., was over de ontmoeting zeer tevreden. Hij vond, dat de Indiërs een zeer behoorlijk resultaat hadden behaald tegen de Hongaren, die hij sterker vond dan de Schotten te Amsterdam, omdat zij meer schoten. De heer Weiss, technisch leider van de ploeg, was evenmin onbevredigd. Hij ver telde ons, dat de spelers kennis hadden ge maakt met verschillende trucjes van de Hongaarsche beroepsspelers. Zij hebben met al hun kracht en met grooten. geest drift voor dit eervolle resultaat gestreden. Iers van Zwitserland en in dien dit sys teem in de perfectie zou zijn uitgevoerd, had men daarmede nog wel succes kunnen hebben. Maar het klopte niet altijd in dit opzicht, en het was hoofdzakelijk te wijten aan het feit, dat Weensche spelers, zooals Schmaus en vooral spil Mock zich niet di rect in dit systeem konden aanpassen. Want voor de eerste maal werd de oude Ween sche school in een landenwedstrijd gecom bineerd met de Duitsche spelopvatting. Vooral in de voorhoede bleek de samen voeging allerminst succesvol te zijn. Hier botsten de systemen fel tegen elkaar, zoo fel, dat de spelers tenslotte zelf niet meer wisten, hoe zij den aanval zouden opzet ten. Geen wonder, dat de Zwitsersche voor hoede, waarin de spelers geheel op elkaar ingesteld waren, veel gevaarlijker kon zijn. Het was maar goed, dat de heer Langenus de leiding van deze ontmoeting in handen had. Er werd zeer stevig gespeeld en in sommige perioden demonstreerde men aan beide zijden unfaire truckjes, waardoor de toch al gespannen verhouding er niet be ter op werd. In de verlenging kwam het tot een ernstig incident, toen op een gegeven moment Pesser opzettelijk Minelli trap te, toen de bal ergens anders was. Lan genus stuurde Pesser het veld uit. Het publiek 30.000 man, waarvan een groot contingent Zwitsers en een kleiner aantal Duitsche supporters gaf luide zijn misnoegen te kennen over het un faire spel van den Duitschen linksbui ten, zoodat deze maar zoo spoedig mo gelijk de kleedkamer opzocht. Van dat moment af was het een ruwe wedstrijd en het was maar goed, dat een scheidsrechter van internationale reputatie hier de touwtjes in handen had. Nu bleef het verder bij enkele minder verkwikke lijke tooneeltjes, waarbij het vrije schop pen regende. In de eerste helft scoorde Gauchel na een half uur met een prachtig schot, nadat hem de bal door Hahnemann prachtig voor de voeten was gelegd. Vlak voor rust kopte Abegglen onberispelijk uit een voorzet van Waliucek, pas slechts enkele dagen Zwitser, den bal in het net (11). In de tweede helft kregen de Zwitsers de meeste scoringskansen, doch men wist hier van niet te profiteeren. Ook in de verlen ging van tweemaal een kwartier waren de respectieve voorhoedes onmachtig tot sco- Rest nog te vermelden, dat Kitzinger voor een groot gedeelte op halve kracht speelde in verband met een enkelblessure. Pesser gestraft. Van de zijde van de Duitsche rijkssport- leiding wordt medegedeeldo, dat Pesser voor twee maanden geschorst is. Ruim 30.000 toeschouwers waren getui gen van den wedstrijd FrankrijkBelgië, welke in het Colombesstadion werd ge speeld. In het veld waren de Belgen zeker niet de minderen van Frankrijk, doch de achterhoede van Frankrijk was veel ster- kerk dan die van België. Met de rust leid de Frankrijk met 2—1. Veinante gaf zijn land binnen de minuut de leiding. Na tien minuten van Nicolas den voorsprong reeds tot 20 verhoogd, toen de Havre-speler handig Paverick ontweek en van 12 meter afstand den Belgischen doelman geen kans gaf. Onder leiding van Braine kwamen de Belgen langzaam maar zeker in de meer derheid, doch men was weinig gelukkig met schieten. Toch wist Isenborghs den achterstand te verkleinen na keurig sa menspel met Voorhoof. De tweede helft begon met een over wicht van België. Braine kreeg een schit terende kans voor open doel, doch hij schóót naast. Het Belgische overwicht bleef aanhouden en enkele hoekschoppen waren er het resultaat van. Zooals gemeenlijk in dergelijke situaties kwam er een doelpunt aan dien kant, waar het het minst verwacht kon worden. Nicolas kreeg, door een fout van Stijnen, den bal, hij bracht mooi op en schoot keurig in (31). Er waren toen 25 minuten van de twee de helft gespeeld. De Belgen waren ontmoe digd en toen enkele energiek opgezette aanvallen geen succes hadden, gaven zij den moed op. Zij speelden een verloren wed strijd. De achterhoede van Frankrijk, het beroemde trio di Lorto, Cazenave en Mattier was uitstekend. In de middenlinie waren Bastien en Jordan de besten, terwijl in de voorhoede Aston en Nicolas opvielen. België speelde, zooals men dat in Neder land de laatste paar jaren zoo goed kent. De achterhoede was verre van betrouw baar. Stijnen bleef te veel achter, terwijl in de voorhoede Voorhoof nog steeds naar zijn verdwenen schutterscapaciteiten liep te zoeken en bovendien te langzaam was. terwijl Braine de tacticus was, maar voor doel geenszins gevaarlijk bleek te zijn. Veler belangstelling ging uit naar den wedstrijd BraziliëPolen, welke te Straats burg werd gespeeld. In de eerste helft wa ren de Brazilianen in alle opzichten ster ker. In menige periode kregen de Polen geen voet aan den grond en het behoefde dan ook geen verwondering te wekken, dat met rust Brazilië met 31 leidde, waarbij nog op te merken viel, dat het Poolsche doelpunt uit eenstrafschop was ont staan. Leonidas, de midvoor der Zuid-Ame rikanen scoorde de eerste goal, waarna Do- mingos een strafschop veroorzaakte, wel ke keurig door Willimonski werd benut. Het initiatief bleef bij de Brazilianen en het waren Hercules en Perraccio, die den stand voor de rust tot 31 opvoerden. In de tweede helft scoorde Willimonski kort achter elkaar twee goals en ook hier dreigde weer het spook van de verlenging. Intusschen was het gaan regenen, hetgeen ten voordeele van de Polen was, daar deze spelers zich beter op het natte gras thuis voelden. Maar niettemin bleef vooral één man gevaarlijk in de Braziliaansche voor hoede en dat was Leonidas, bewegelijk, handig, krachtig met een goed schot. Twin tig minuten voor het einde was het Perac- cio, die zijn land opnieuw de leiding gaf, doch weer was het Willimonski, die voor zijn land scoorde. In de verlenging wist Leonidas tweemaal aan zijn bewaker te ontsnappen en twee maal was een doelpunt er het gevolg van. Polen wist met een uiterste krachtinspan ning nog een goal te maken, doch daarbij bleef het. In technisch opzicht waren de Zuid-Ame rikanen zeker beter dan hun tegenstan ders. Doch hun defensieve spel was niet altijd even betrouwbaar en dit verklaart duidelijk het feit, dat Polen niet minder dan vijf tegenpunten heeft kunnen maken. Zijn de favorieten niet zoo sterk als men wel heeft willen doen gelooven? Een groot- schen indruk hebben de Italianen te Mar seille niet achtergelaten. Al dient dadelijk er aan te worden toegevoegd, dat de No ren bijzonder zijn meegevallen. Het spel ging aanvankelijk snel op en neer. Terraris gaf zijn land de leiding na prachtig samen spel met Piola, die zijn vorm van den wed strijd Centraal EuropaWest Europa, het vorig jaar te Amsterdam gespeeld, niet kon benaderen. Dit doelpunt spoorde de Noren aan tot enkele energieke aanvallen en kee per Olivieri, die een van- de beste spelers van het veld was, moest verscheidene ma len handelend optreden. In de Italiaansche middenlinie ging er van Andreolo weinig kracht uit. Tot aan de rust kwam er geen verandering in den stand. In de tweede helft kreeg het spel een forsch karakter. De heer Beranek deelde verscheidene vrije schoppen uit. De Noren, aangemoedigd door het Marseillaansche publiek bij alle wedstrijden was het Fransche publiek op de hand van de op papier zwakkere ploeg, behalve bij Frank rijkBelgië trachtten op alle mogelij ke manieren den gelijkmaker te forceeren. Eindelijk gelukte het Brustad, den rechts buiten, een doelpunt te maken. Nog wa ren de1 Noren niet tevreden, opnieuw wist Brustad den bal langs Olivieri te plaat sen, doch Beranek annuleerde dit doelpunt wegens buitenspel. Zoo kwam het einde van de tweede helft met gelijken stand. In de verlenging wist Piola van een fout van keeper Johansen te profiteeren en net winnende doelpunt te scoren. CubaRoemenië 33. Te Toulouse speelden Roemenië en Cuba tegen elkaar in een wedstrijd, welke ook na verlenging in een gelijk spel eindigde. De rust kwam met 11, de eindstand was 22 en na verlenging van tweemaal een kwartier was het 33. De Cubanen ontwik kelden een snel spel, dat zij wonderwel tot het einde wisten vol te houden. Vooral hun kopwerk was af. Technisch waren de Roe menen wellicht beter en in tactisch opzicht stonden de Roemenen zeker een klasse hooger dan Cuba. Kon. Nederlandsche Voetbalbond F.V.C. PROMOVEERT. We kunnen thans zeggen, dat het voet balseizoen voor den K.N.V.B. afficieel ach ter den rug is. Mét de nederlaag van het Oranje-elftal in Le Havre tegen Tsjeoho-Slowakije ein digde ook de promotie-degradatiecompeti tie in de verschillende afdeelingen. Bleyerheide geloofde het dezen laatsten keer wel en liet zich door Miranda met 31 kloppen. De eindstand is nu als volgt: Bleyerheide 6 4 11 19—9 9 Miranda 6 3 2 1 17—13 8 De Valk 6 2 13 11—12 5 Hero 6 2 4 5—18 2 In Afd. V viel gisteren ook eindelijk de beslissing. De opnieuw vastgestelde wed- strijd tusschen FVC en Hoogezand om be slist te krijgen wie van de twee de boven ste plaats zou verdienen en het eerste klas seschap is in het voordeel van FVC geëin digd. FVC neemt dus de plaats van Hoo gezand in de eerste klasse in. Tenslotte verloor Bodegraven opnieuw van Pechvogels, waardoor de Rijnstreek- bewoners van de derde naar de vierde klasse verhuizen. De uitslagen. AFDEELING II. 4e klasse: BodegravenPechvogels 12. AFDEELING IV. 2e klasse: BelyerheideMiranda 13. AFDEELING V. Prom. 2e klasse: HoogezandFVC 0—2. BODEGRAVEN—PECHVOGELS 1—2 De tweede Pinksterdag heeft voor Bode graven de beslissing gebracht. Een in de Jaatste minuut van den laatsien wedstrijd door het bezoekende Pechvogels gescoorde doelpunt deed de rood-zwarten naar de 4de klas degradeeren. Laten we er echter direct aan toevoegen, dat deze bescheiden zege der Rotterdammers volkomen verdiend moet worden genoemd. Gedurende verre weg het grootste deel van den strijd zijn de Pechvogels in de meerderheid geweest, waartegenover Bodegraven maar al te vaak een afwachtende houding aannam. Het vurig enthousiasme der gasten zegevierde tenslotte over het technisch behoorlijke, maar overigens vrij slappe spel van Bode graven. Wel scoorde Bodegraven het eerst, doch terecht werd dit doelpunt wegens bui tenspel geannuleerd. Op fraaie wijze namen de gasten na ongeveer een kwartier spelen de leiding, doch het gescoorde doelpunt werd onmiddellijk beantwoord met een schitterend schot van den rood-zwarten middenvoor, waarbij de doelman echter nog ten koste van een corner wist te redden. Wel kwam Bodegraven tegen de rust iets meer opzetten, doch 'toen ten Brink tijdelijk wegens een blessure moest uitvallen, zag het er al niet gunstig voor haar uit. Na de hervatting was Ten Brink echter weer zoo ver hersteld, dat hij weer kon meespelen en de eerste tien minuten zijn wel het beste van Bodegraven geweest. De Pechvogels werden geheel op eigen helft teruggedron gen, en nadat eerst twee schoten over de lat waren gegaan, gaf de linksbuiten een goeden throughpass aan den middenvoor, uit wiens schot de bal voorlangs het doel ging, doch thans was de rechtsbuiten er als de kippen bij, om onhoudbaar in te kogelen (11). Men zou denken, dat dit doelpunt Bodegraven moed zou hebben gegeven, doch het tegenovergestelde was het geval. Gelei delijk verslapte het spel der rood-zwarten en meer en meer kwamen de gasten in den aanval. Langen tijd hield de verdediging van Bodegraven stand en zelfs zou Bode- om den Wisselbeker uitgeloofd door Afd. Rijnland, Ned. Roode Kruis tusschen Woensdag 8 Juni. 's avonds7 uur op het A.S.C. terrein, de Kempenaerstraat,Oegstgeest TEN BATE van den Bloedtransfusiedienst LEIDENRIJNLAND en de Aid Rijnland van het Nederlandsche Roode Kruis. Toegangsprijzen50, 25, 15 ets. HET BESTUUR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 10