MARSCHOEFENINGEN MET GASMASKERS FEUILLETON VIRGINIA'S KEUZE Naar het Engelsch door THEA BLOEMERS. 39) Zij belde Mary Lee op, die enthousiast was en beloofde onmiddellijk te komen. Ik verveel mij dood. En waar is Ric key? Ik heb hem op Derekdale achtergela ten. Is er iets gebeurd? Waarom ben jij zoo gauw teruggekomen. Dat zal ik je later wel vertellen. Vir ginia hing den hoorn op en haastte zich naar den winkel bij het restaurant op den hoek Die was gelukkig open, en zij kon er alles krijgen, wat zij voor het soupertje noodig had. Zij kocht een kreeftenslaatje, een ge sneden kalkoenborst en een taart. En zij zou chocolade maken en warme broodjes.... Zij wilde bezig zijn, geen oogenblikje hebben om te piekeren. Zij vond ook een mooi Kerstboompje en een paar glinsterende versierselen om er aan te hangen. Toen ze terugkwam stond Mary Lee net in de hall. Zij zag bleek, en had donkere kringen onder haar oogen. O, Jinny, Jinny, zei ze, als je wist hoe ik je gemist heb! Virginia sloeg haar armen om haar heen. Zij wist dat Mary Lee niet haar, maar Ric key miste, zooals zijzelf Michael miste. Een tijdlang waren zij druk bezig met de toebereidselen voor het feest, maar toen de middag ten einde liep, zaten zij samen voor het vuur om uit te rusten. Vertel me nu alles, Jinny, zei Mary Lee. Vertel me van Rickey Hij gaat een boottocht maken, naar Florida. Er klonk angst in de stem van Mary Lee. Op wiens jacht? Dat van de Van Duynes. Ik dacht dat wel, riep Mary Lee hef tig. Zij zal hem ongelukkig maken. Misschien heeft hij dat wel noodig, zei Virginia zacht. Mary Lee staarde haar aan. Wat bedoel je? Ik kan je niet alles vertellen, alleen dat Rickey iets unfairs heeft gedaan. En bovendien behoorde hij hier te blijven en te werken. Heb je hem dat gezegd? Ja. En wat antwoordde hij daarop? Dat hij nieuwe ideeën zou opdoen. Hij wil over Marty van Duyne schrijven. En wat doet hij met het andere boek? „Vlammende Schoonheid"? Daar gaat hij niet mee door. Virginia's stem klonk gesmoord en zij kneep haar handen stijf in elkaar in haar schoot. Mary Lee boog zich voorover en legde haar hand op die van haar vriendin. Kun je het mij niet zeggen? Ik wou, dat ik het kon, Mary Lee, maar ik kan niet.... Daarna sprak zij over haar plannen. Ik ga deze kamers onderverhuren als ik kan en dan neem ik de twee naast de Barlows. Mary Lee keek har ongeloovig aan. Die zolderkamertjes? Ze zijn goed genoeg voor mij alleen, en bovendien heb ik dan het gezelschap van Roger en zijn moeder. Het is zonder, dat je dit allemaal moet verlaten. Toen, naeen oogenblikje: Als je in geldverlegenheid zit, waar om laat je mij dan niet helpen? Virginia's oogen waren vochtig. Het is erg lief van je. Mary Lee, maar ik wil niet leenen. En ik wil die kamers bo ven ook hebben, omdat ik niet wel, dat de menschen weten waar ik ben. Mary Lee staarde haar aan. Ga je je verbergen? Voor wie? Voor Tony.... en Michael McMillan. Ik wil niemand meer ontvangen, behalve jou en de Barlows. De meeste vrouwen zouden de kans om Tony Bleecker te trouwen met beide han den aangrijpen. Omdat hij zoo rijk is? Neen, omdat hij een aardige knappe kerel is. En je zou een reusachtig leventje hebben als meesteres van Derekdale. Daar was het weer meesteres van De rekdale. Virginia kreeg wéér dat dreigende voor gevoel. Maar niemand zou haar daartoe kunnen drijven, niemand! Als ik niet van Rickey hield, zou ik probeeren je in zijn gunst te verdringen, zei Mary Lee. Maar ik hou van Rickey. En als Marty van Duyne genoeg van hem heeft ga ik een man van hem maken. Virginia bloosde. Ik zou géén man willen, die van een andere vrouw hield. Dat weet ik, zei Mary Lee eenvou dig, maar ik heb niet jouw trots, Jinny, en ik vind Rickey wel de moeite waard om te redden. Virginia staarde somber in het vuur. Wat voor hoop was er voor Mary Lee? Rickey dacht niet eens aan haar.... Toen Roger en zijn moeder binnenkwa men, brandde de Kerstboom met al zijn roode, groene en witte kaarsjes en de gou den en zilveren ballen weerkaatsten de lichtjes ontelbare malen. En onder den boom lagen alle cadeautjes, die Mary Lee had meegebracht en die Virginia had ge kocht en kleine Roger was stil van vreugde. Mary Lee speelde voor Kerstmannetje in een costuum, dat zij inderhaast in elkaar had gespeld van rood crêpe-papier en wat ten. Zij deed het heel geestig en was op gewonden vroolijk, zoodat niemand, die haar zoo zag, vermoed zou hebben hoeveel verdriet zij had. Virginia had een paar aardige speelgoed dingetjes gekocht, dingen, die je op kon winden en laten loopen, een dansend beer tje en een clcwn met belletjes op een stok je. En terwijl dat alles draaide en lawaaide ging plotseling de deur open. Niemand be merkte het, behalve de kleine hond. Er klonk een scherp vreugde-geblaf, en Vir ginia's stem: Rickey! De clown viel uit Mary Lee's handen en zij stond als verstard in haar Kerst manne- tjescostuum te staren naar Rickey, die Vir ginia in zjjn armen hield. Het duurde eenigen tijd,' vóór hij Mary Lee zag, maar toen zei hij: Verdikke, wat zie jij er aardig uit. Je doet me denken aan een gezellig dik rood borstje! Hij kuste haar broederlijk op allebei haar wangen en Mary Lee had wel kunnen jubelen! Komt u oog op het feest? riep kleine Roger. En Rickey zei: Natuurlijk, daar kom ik voor. Ik kon er niet aan denken met Kerstmis zonder jouw aan tafel te zitten, Jinny. Ik ga te rug met den trein van negen uur, dan ben ik juist op tijd vóór het dansen begint. Mary Lee's vreugde verdween weer, toen hij dat zei. Maar het was toch al vast iets om hem nu hier te hebben, al wist zij dan ook heel goed, dat zijn vroolijkheid niet voortkwam uit het feit, dat hij h a a r te rugzag. Hij bracht alle speelgoed weer op nieuw aan den gang, bond het poesje een halsband van zilverguirlande om, zette Weenie een muts van rood papier op en floot en danste met Mary Lee. Toen het souper gedaan was, vroeg hij Mary Lee om nog eens het liedje van het Chineesche meisje te zingen. En toen de laatste droevige noten verklonken, zei hij: Ik geloof, dat je op weg bent om een groot artiste te worden, Mary Lee. Want alleen een artiste kan zoo'n klein dingetje zóó volmaakt tot zijn recht laten komen. Het is als een miniatuur in oud ivoor of een ragfijn weefsel. Mary Lee bloosde onder zijn lof. Zij zat naast hem en even later vroeg zij heel zacht: Waarom zou je nog teruggaan van avond? Ik moet, het is mijn lot. Ik voel het, Mary Lee, ik wordt gedreven door iets, dat sterker is dan ikzelf.... Word je soms gedreven door.jouw Marty? vroeg Mary Lee, vuurrood (Wordt vervolgd). .Waar zou mijn diner blijven? De oppasser laat vandaag lang op zich wachten. Zou hij niet meer aan den zomertijd denken De eerste der vijl baggermolens die op de wert .De Klop" te Sliedrechl De herdenking van den Finschen vrijheidsoorlog. - Oud-strijders in voor Russische rekening gebouwd zullen worden, gereed voor de te water- lating °en sloet tijdens de parade te Helsingfors Door de Rotterdamsche politie worden regelmatig marschoefeningen met gasmaskers gehouden. Een aantal manschappen op weg door de stad De aanvoerder van het Japansch tennis-team in actie tijdens de training der spelers op de M.E.T.S.-banen te Scheveningen voor den aan staanden wedstrijd tegen Nederland

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 9