VIRGINIA'S KEUZE
i pii- ifwiPk.ii if »'n m'Jn geboorteland is het heel wat
Met motorschip .Pericles voor de K.N.5.M. gebouwd te Krimpen aan den IJssel, maakte warmer 1" denkt huiverend de jonge
Maandag zijn officieele proefvaart De .Pericles" op weg naar de Noordzee chimpansee, die dezer dagen de col
lectie van Ouwehand's Dierenpark te
Rhenen is komen verrijken
De nieuwe verkeersbrug over het Merwedekanaal in den weg Vleuten Utrecht is Maandag voor het
verkeer opengesteld, waardoor de oude draaibrug heeft afgedaan
Na de plechtige onthulling van een borstbeeld van wijlen Z. K. H. Prins Hendrik
in den gevel van de .De Ruyterschool" te Vlissingen door H. M. de Koningin,
legde de vorstin bloemen aan den voet van het gedenkteeken. Inzet: het ont
hulde borstbeeld
„Leve de Koningin" I Op enthousiaste wijze werd H. M. de Koningin bij Haar aankomst te Vlissingen ter onthulling
van een borstbeeld van wijlen Z. K. H. Prins Hendrik in den gevel van de .De Ruyterschool" na een zanghulde op
het perron door de kinderen toegejuicht
De generale repetitie. -- Voor Mussolini defileerden te Rome langs de Via
Triomphaie de troepen, die ook de parade houden bij gelegenheid van het be
zoek van Adolf Hitler aan de Italiaansche hoofdstad
Ds. E. H. Blaauwendraad,
die de doopplechtigheid
van H. K. H. Prinses Beatrix
zal verrichten
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
21)
Zij aten aan de kleine tafel, die voor
den haard geschoven was en praatten in-
tusschen over het bal op Derekdale. Vir
ginia vertelde van de mooie goudkanten
avondjurk, die zij gepast had.
Maar de prijs gaat ver boven den in
houd van onze portemonnaie.
O, maar lieve kind, je moet die ne
men! vond Mary Lee. Je zult zien, dat je
alle andere vrouwen in de schaduw stelt
en Tony Bleecker onder haar neuzen ver
overt!
Virginia bloosde.
Je moet niet zoo praten.
Waarom niet? En als je eenmaal met
Tony Bleecker getrouwd bent, kun je alle
mooie jurken van de heele wereld koo-
pen.
Maar ik trouw niet met Tony Bleec
ker!
Rickey's oogen vlamden op.
Moet je haar hooren. Mary Lee Ieder
ander meisje zou dol zijn, als Tony Bleec
ker op haar verliefd was. Maar Jinny geeft
er geen zier om. Ze zet hem aan den kant
of ze nog een dozijn andere minnaars in
voorraad heeft.
Misschien is er iemand anders.
Mary Lee's schrandere oogen rustten op
Virginia's vuurrood gezichtje.
Rickey lachte.
Er is niemand anders!
Hij stond op.
Ik ga mezelf petjes maken voor van
avond, Mary Lee.
Hij glimlachte tegen haar en zij lachte
terug. Maar de lach was van haar gezicht
verdwenen, toen zij tegen Virginia zei:
Dus jullie gaan nu toch?
Rickey wilde het zoo dolgraag. Maar
verstandig is het niet.
O, waarom zou je altijd verstandig
zijner zullen nog jaren genoeg komen
om verstandig en braaf te zijn. Zij zweeg,
zei toen langzaam:
Ik zal je missen.en Rickey.
Maar we blijven niet lang .troostte Vir
ginia.
Lang genoeg voor hem om verliefd te
worden op Marty van Duyne.
Virgina keek haar verbaasd aan.
Marty van Duyne?
Ja.
Maar hij heeft haar toch pas één keer
gezien?
Eén keer is genoeg voor een man als
je broer. Hij zegt, dat zij de eenige vrouw
is, die hij kent, die haar type trouw is.
Haar kleeren hebben het 'm natuurlijk ge
daan. De mijne becritiseert hij altijd en
eeuwig.
O, dat is zoo Rickey's gewoonte. Als
ik jou was, zou ik dragen wat ik zelf wilde
en me niet aan hem storen.
Maar ik moet me aan Rickey storen,
zei Mary Lee langzaam. Omdat ik van hem
houd.
Virginia kon daarop geen antwoord vin
den en Mary Lee vervolgde heftig:
Een meisje zooals jij zou nooit willen
bekennen, dat zij hield van een man, die
haar liefde niet beantwoordde. Maar ik
ben er trotsch op dat ik van Rickey houd
en ik zou het aan de heele wereld willen
vertellen. En ik weet, dat ik het. soort van
vrouw ben, dat hij hebben moet. Ik be
grijp hem en dat is meer dan Marty van
Duyne ooit zal kunnen. Jij hebt het hem
altijd te gemakelijk gemaakt, Virginia.
Rickey heeft goedkeuring noodig, maar
ook een prikkel, die hem aanzet. Jij bent
veel te zelfopofferend. Ik houd van hem,
maar ik zou mij nooit door hem laten ty-
ranniseeren. Zij onderbrak zichzelf. Wat
een onzin praat ik. Vergeet het alspeblieft.
Zij stond op en liep naar het raam.
Het sneeuwt, wij zullen een taxi moe
ten nemen.
Zij telefoneerde en liep daarna weer rus
teloos door de kamer.
O, die gedachte aan Kerstmis vind ik
vreeselijk.
Waarom ga je dan niet naar huis?
Omdat ik hier wil zijn als Rickey
thuis komt. Zij lachte. Zie je wel hoe smoor
ik ben?
Virginia glimlachte terug.
Ik geloof de helft niet van wat je
zegt.
Toch is het zoo. Enfin vanavond zal
ik nog eten, drinken en vroolijk zijn
Zij veranderde van onderwerp toen Ric
key binnenkwam.
Heb je je straatterrier al een naam
gegeven? vroeg ze ,toen het hondje tegen
zijn nieuwen baas opsprong.
Nee.
Dan zal ik het doen. Hij moet Weenie
Wurst heeten, ter gedachtenis aan het
worste-brood-kraampje.
Mary Lee deed vreeselijk gek en onder
een daverénden sohaterlach gingen Rickey
en zy de trap af.
Virginia bleef alleen achter en voelde
zich eenzaam. Zy ruimde den boel af en
ging voor het vuur zitten, met den hond
en de kat als gezelschap.
Zij voelde zich terneergeslagen en be
zorgd. Zij was met zooveel verwachting
naar New York gekomen en nu was Ric
key als steeds rusteloos en liep hij weg
van zijn werk. Want dat was het hij was
het harde werken moe. In Annapolis praat
te hij van vrijheid, en hier weer. Maar
welke artiest vond rust en vrijheid voor
zijn werk was volbracht?
Als zij maar wist, wat hij geschreven
had, dan kon zij hem helpen. Maar Ric
key had haar ditmaal heelemaal buitenge
sloten. Hij wilde alles alleen doen, om nie
mand dankbaar te hoeven zijn voor zijn
succes.
Maarals het nu eens geen succes
werd? Zij durfde er niet aan denken, wat
een mislukking voor hem zou beteekenen.
Het zou hem verpletteren, hem verbitteren.
Zij kende hem in zulke buien.
Neen, hij moest slagen! Een impuls
dreef haar naar Rickey's kamertje. Zijn
manuscript lag netjes opgestapeld op zijn
werktafel. De titel, „Vlammende Schoon
heid", staarde haar aan.
Toen zij haar hand er naar uitstak, voel
de zij zich als Fatima in Blauwbaard's ka
mer. Zij had geen recht om het te lezen,
maar toch deed zij het. Zij tilde het titel
blad op en las de eerste regels. Zoo stond
zij een poosje te lezen, toen pakte zij plot
seling het heele bundeltje op en nam het
mee naar de voorkamer. Een uur lang zat
zij in het manuscript vediept en trachtte
tevergeefs sporen te vinden, van wat zij
verwacht had van Rickey's talent. Maar
neen, niets.
Was dit .Rickey's groote werk? Het gege
ven was goed, dat kende zij reeds, maar
de uitwerking was slecht, alledaagsch, de
stijl absoluut niet origineel. Niet één zin
die gloeide of sprankelde. Zij had een te
goed inzicht en een te zuiver gevoel om zich
te laten misleiden. Rickey's manuscript was
waardeloos. Geen enkele uitgever zou er
naar omkijken.
De witte vellen lagen stil in haar schoot.
Het vuur smeude nog slechts, de hond en
het poesje lagen in diepe rust. Het was
heel stil. Buiten viel de sneeuw in dikke
vlokken.
Wat moest zij doen. Want er moest iets
gedaan worden. Rickey moest zoo niet door
gaan. Maar hoe hem dat aan het verstand
te brengen? Van haar zou hij het zeker
niet aannemen, hij zou woedend worden en
zeggen, dat zij niet in hem geloofde. Mary
Lee? Het was beter haar er niet in te men
gen
Michael McMillan!
De gedachte aan hem was haar als een
reddende lichtstraal in de duisternis. Hij
kon raadgeven en helpen, beter dan wie
ook. Zij keek op de klok. Het was nog niet
laat voor een New Yorker. Zou zij hem
vanavond vragen om te komen? Het duur
de nog een heelen tijd vóór Rickey thuis
kwam. Zoo'n gunstige gelegenheid om
Michael alleen te spreken zou zich niet
zoo gauw meer voordoen!
Zij ging naar de telefoon en trachtte zich
zelf zoo goed mogelijk in bedwang te hou
den. Toen Michaels stem haar antwoordde,
stelde zij heel rustig haar vraag. Kon hij ko
men? Het was heel dringend.
(Wordt vervolgd).
