's Faassoosheige-z-ame Pccpie wordt niet roomsch RECHTZAKEN Adverteert in De Leidsche Courant A. i. REEKERS, Noordwijk (B.) Tel. Int. 36 Nederlandsche Nationale Bedevaart naar LOURDES WOENSDAG 27 APRIL 1938 Of Nee, lieve lezer, u raadt 't mis! Dat vreemde woord hierboven is géén stad in Arabië. Ook niet een worstelaar uit 'n kermis tent, met opgepompte biceps, nee.... ook niet een negerprins uit Achter-Indië, die 'n lintje krijgt van onze Koningin, ook niet de stiefzoon van Tutan kamen, de vermaarde mummie. Nee, nee. we blijven binnen de grenzen, en wat er staat is zuiver Hollandsch. 't Zijn de glorieuze woorden, waarmee een katholiek z'n dag begint; 't is het tee- ken waarmee we ons rotsvast geloof betui gen in de Groote, Almachtige en Drieëene God, de Vader, de Zoon en de H. Geest! 't Zijn doodgewoon de woorden van het kruisteeken, door zoo velen tot 'n soort van dieventaaltje vermummeld. Ach nee. lezer, sla nou niet het blaadje om: 't wordt geen preek! 'k zal wel wij zer wezen, 't Was maar een inleidinkje. Kijk maar, nou komt 't: Peepie was m'n vrindje; en Peepie was netjes en Peepie was braaf en Peepie was rein, en van liegen en draaien hield ie niet; maar óók.... Peepie was niet Roomsch! Kijk, dat wrong wel een beetje, maar Peepie hield me vast! En als we samen waren, dan vroeg ie me wel over God en over Christus en over het lijden en de dood van onzen Heer. En schitteren deden z'n oogjes van vuur als ik vertelde, dat Jezus gestorven was voor óns, voor Peepie óók!Dat Hij zooveel goed had gedaan aan de Judaeën-men- sohen, en dat ze Hem ten slotte hebben vertrapt!En dat Hij nu nóg voortgaat de verdiensten van dat onmetelijk lijden op ons menschen toe te passen, omdat Hij ons, koste wat 't koste, in den hemel lood sen wil. Ja, Peepie, jou óók! Verbeeld je, jij en ik samen in den hemel voor ééuwig! Want jouw zieltje is even onsterf lijk als 't mijn! Ja, Peepie was braaf. Peepie was rein, Peepie was een edele ziel. En toen ik 'm eenmaal verteld had, dat onze God bij ons in de kerken woont, toen kwam er aan Peepie's geestdrift geen eind, en duizendmaal heb ik gedacht: „Als Pee pie eens Roomsch was, wat zou hij veel houden van Ons Lieven Heer!" Ik moest om studie-redenen m'n lieve stad verlaten, maar voor Peepie heb ik gezorgd. Ik gaf 'm over aan een Roomsche vriend, een ronde en oprechte kaerel, vurig en groot in 't geloof. En toch is 't met Peepie misgeloopen; 'k wordt treurig als 'k er aan denk. Och neen, m'n Roomsche vriend deed goe de dingen, aan hém is het niet dat ik het wijt. Maar luistert: Hoe ouder Peepie werd, hoe sterker de drang hem stuwde, om eens te gaan in een Roomsche kerk, en herhaald te zien dat on uitsprekelijk mysterie van de Calvarieberg, het hoogverheven offer der Heilige Mis. Peepie was Roomsch door begeerte. Toen is het gebeurd, op die gemaledijde Zondagmorgen Hoogrood van blijde spanning stapte Peepie voort met m'n Roomsche vriend, en hoorbaar bonsde z'n hartje toen hij het huis des Heeren binnenging. Maar o!. 't Was droevig, hoe mannen achterin op de grond zaten neergehurkt en lachten en grapjasten of 't kermis was. M'n Roomsche vriend kreeg een kleur en leidde Peepie haastig naar de banken. En al was 't tusschen de liggende kerels een moeilijk pad, met gehijsch en gestap werd toch de bank bereikt. Reeds was de priester aan het altaar en nog steeds kwamen menschen binnen. Naast de bank, waarin ze zouden plaats nemen, schoten ze plots door de knie, maar ble ven nog net op de been. Dan gingen ze in de bank, gaven met 'n vroolijk hoe- gaat-' t-gezicht handjes aan wie ze passeer den, en na handwuifjes en knikjes in 't rondomme knielden ze neer. Op 't altaar ging het heilig offer voort, en m'n Roomsche vriend had gaarne de misdienaars voor Peepie's aandachtig oog verborgen. 't Evangelie!En Peepie zag, hoe vlak voor hem een paar mannen zich ophe- schen aan de leuning en met de duim een cirkeltje smeerden op voorhoofd, kin en daspeld. En hij wist wat 't beteekende, want m'n Roomsche vriend had hem van te voren alles uitgelegd, 't Was immers een b e 1 ij d e n i s dat ze gelóófden in 't Evangelie door Christus gepredikt, dat ze van de waarheid waren overtuigd, en het altijd zouden houden in de gedachte, het belijden zouden met woorden en bewa ren in het hart. En Peepie wist óók waar om ze gingen staan. Dat was toch de eer bied voor 't woord van God Jammer, dat 't Evangelie die Zondag juist wat lang was, en dat velen toen maar weer gingen zitten. Ze mochten eens moe wor den voor Ons Lieven Heer! Onder de preek, die volgde, heeft m'n Roomsche vriend schietgebedjes gedaan, dat Peepie toch niet zou omzien naar die mannen achter bij de deur en dat God Peep's oogen zou afhouden van knikkende hoofden en zoo meer.... We maken het kort. Peepie zag menschen, die lachten en praatten en menschen, die deden als in een winkelraam de schel vissch en doen: ze praatten niet, ze bewogen niet, maar ookze baden niet. Ze suften van 't begin tot 't eind. Peepie zag mannen, die nooit knielden, bang voor de plooien in hun broek Peepie zag vrouwen, die overal maar ke ken, behalve naar 't hernieuwde Verlos singswerk. Peepie zag kinderen, die op straat vast kalmer waren dan hier, onder 't heilig sa crificie der Mis. Hij zag menschen opgaan naar de witte Communiebank: sommige dringend, om an deren voor te zijn. En Peepie ontroerde bij de gedachte dat die de Heer Jezus in hun hart gingen ontvangen, en gaarne zou ook hij zijn opgegaan om zich te doen verzin ken in de zee van zaligheid, die Christus is. Maar van die menschen waren er vele, die deze onmetelijke zee in drie minuten doorzwommen hadden, en ze keken weer rond als een opzichter op karwei Met groote verbazing heeft Peepie bij 't uitgaan der kerk nog op een bordje ge staard. dat gehangen was aan een pilaar en waarop God betere 't een vriende lijk verzoek noodig scheen, om toch in Gods Huis niet te spuwen....! Maar we maken het kort. Na afloop heeft Peepie met de oogen vol tranen voor m'n Roomsche vriend gestaan en een striemend woord gezegdZoo iets van: zélf niet gelooven, enzoovoorts En het schoone, stralende lichtpaleis van Roomsche waarheid, dat in Peepie's ziel door de jaren was opgebouwd, lag in gru zelementen ineen, alsof het een cycloon had omvergeblazen, of 'n aardbeving de grond eronder had weggescheurd. Verder en verder heeft de mooie ziel van Peepie zich van ons verwijderd. Een z o e- DE LEfDSCHE COURANT HAAGSCHE POLITIERECHTER. MILITAIREN UITGESCHOLDEN VOOR „GEDRESSEERDE MOORDENAARS" Is verdachte toerekeningsvatbaar? Sedert Benito Mussolini op bezoek ge gaan is bij de zwartjes in Afrika en daar bommetjes heeft laten strooien, zooals een ander op Sinterklaasavond pepernoten pleegt te gooien en sedert Adolf Hitler, ver gezeld van een half millioen soldaten is gaan zien of het water van de Donau nu werkelijk blauw is en toen hij het gezien had vergat om naar zijn Heimat terug te keeren, sedert deze oogenblikken is Ne derland zich bewust geworden, dat het een flinke weermacht noodig heeft voor het geval iemand zou willen komen kijken of de Nederlandsche Munt wel degelijk in Utrecht gevestigd is. En met veel opofferin gen is onze weermacht toen verdubbeld. Keek men vroeger eenigszins schamper naar ons leger en dien bewapening, thans is dit anders en is het parool „handjes af en mondje toe" van en over onze wakkere jongens. En daarom deed het zoo kil aan toen voor den Haagschen Politierechter iemand moest verschijnen, die onnette dingen ge zegd had tegen een tweetal korporaals uit Leiden, die liepen te wandelen op den Stationsweg aldaar. De gezegden, die de ze persoon, de jeugdige P. J. V. tuinder te Oegstgeest, bezigde, waren bijna net zoo schandalig geweest als de verhalen, die steeds staan in een zeker „dagblad". Want wie zegt nu tegen korporaals: „gedresseer de moordenaars", en: „gaat uit mijn oogen met die pakkies". In het verdachtenbankje plaats nemend begon de bruin gebrande tuinder dadelijk te informeeren of de agent er wel was, die het verbaal had gemaakt op verzoek van de korporaals. „Als hij er niet is, dan wil ik dat hij toch gehoord wordt", toeterde het jongmensch. Stilte achter de groene tafel. Ook bij het verhoor van de korporaals P Zandstra en G. Kloos, beiden uit Leiden, begon ver dachte weer vreemd te doen. „Zeg korporaal heb„Ho", zei de k e r is 't geworden, zooals geen tweede be staat. En nu driemaal helaas! nu is Peepie verward in theosophische netten; en och, van die netten zijn de mazen niet bijster groot. Zeker, Peepie is oprecht en God zal dat zieltje beloonen Maar wie Hij straffen zal?Groote God, de schrik slaat me om het hart! Lezer, ik wil niet overdrijven. Er waren dien morgen ook eerbiedige menschen. Natuurlijk! En gelukkig zelfs véél. Maar zulke menschen vallen niet op. Het eerst toch valt hij in het oog, die aanstoot geeft. En ik twijfel er volstrekt niet aan: ook gij zijt eerbiedig. Maaren daarom zette ik dat rare titeltje boven dit schetsje gaan we in alles vrijuit? Verhaspelen we nooit onze gebeden tot spijkerschrift of een Chinee- sche formuul? Daarom, het kruisteeken goed en aan dachtig gemaakt, dan volgt vanzelf een aandachtiger gebed en ons zal zeker niet te wijten zijn, dat we een zoekende ziel hebben afgestooten. Want zoekende zielen vindt je tegen woordig heel dikwijls in een Roomsche dienst. Uit „Rozijnen en Pitten" van pater W. de Leeuw O.F.M. politierechter plotseling, hier blijft men beleefd". „Meneer de korporaal", verbeterde ver dachte zijn woorden, „heb ik de woorden „gedresseerde moordenaars" gebruikt of mijn vriend." „U," concludeerde de korporaal. „En dat is nu niet waar, want mijn vriend heeft het gezegd, en toen heb ik nog ge zegd, jo, dat mag je niet zeggen, want het zijn geen gedresseerde moordenaars". Maar het woordje geen was toevallig nu juist niet gehoord. „Dan wil ikgaat verdachte voort en toen viel de hamerslag, die wel eens fataal kan worden voor verdachte, want de politierechter vertelde hem, dat men hem maar eens heeft laten praten zonder zich in het gesprek te mengen, om te zien wat voor iemand hij eigenlijk is. Wijze men schen zetelen er achter de groene tafel, menschen met menschenkennis. Want wat was het besluit van het geval? Zoowel de Officier als de Politierechter hadden uit de verhalen van den verdachte opgemaakt, dat hij nu niet bepaald heele- maal verantwoordelijk is voor zijn woor den, m. a. w. dokters zullen een onderzoek instellen naar zijn geestvermogens. En met deze minder prettige boodschap mocht verdachte voorloopig vertrekken. Liep op het terrein van zijn baas. L. B. uit A1 p h e n a. d. R ij n, had een woordenwisseling gekregen met een inwo ner uit Ter Aar N. Vroolijk. Deze woor denstrijd was ontstaan omdat de Ter Aar- der met eenige vrienden zou hebben ge wandeld op het terrein van den baas van verdachte De woorden waren uitgegroeid tot een knokpartijtje, waarbij de man uit Ter Aar de klappen had gekregen. De Officier vond dit niet te pas komen en eischte gezien de geldelijke omstandig heden een geldboete van 5 subs. 5 dagen. De politierechter deed er nog een daalder af en vonniste 3.50 subs. 7 dagen. De centjes van de koffieclub. E. van M. uit Leiden was penning meester van een koffieclub geweest, maar had de financiën in het honderd laten loo- pen, want op zeker moment ontbrak er 1.85 in de kas! Getuige K. Stoute uit Leiden kwam ver klaren, dat de gelden van de koffieclub bestemd waren om chocolade te koopen voor de kinderen van een school aan de Middelstegracht. Rare combinatie anders: koffieclub, die chocolade schenkt. Waarom geen chocoladeclub? Verdachte vertelde, dat het bedrag niet 1.85 was maar f 1.15. Dit bedrag had echter al dien tijd bij hem thuis gelegen, maar niemand wilde het komen halen. In middels is de club op de flesch gegaan. Er is nog geprobeerd om de zaak uit handen van de politie te houden, maar dit was niet gelukt omdat de zaak al „draaide". De Officier vond echter geen bewijs in deze koffieclubzaak en eischte dan ook vrijspraak, waarmede de politierechter accoord ging. Een klap, die tien gulden waard was. Zekere v. d. M., die niet verschenen was, had ruzie gekregen met den veehouder J. P. Warmerdam uit Noordwijkerhout Zooals de meeste scheidpartijtjes was ook deze woordenvloed gevolgd door eenige meppen, welke meppen op het eerbied waardige hoofd van den veehouder uit Noordwijkerhout waren nedergedaald. Resultaat: Aanklacht, bonnetje, voorko men, een eisch van 15 subs. 15 dagen en een veroordeeling van 10.subs. 10 dégen. TWEEDE BLAD - PAG. 8 UITTREKKEN VAN HAREN. Rechtbank te Utrecht acht het niet strafbaar. Een 25-jarige „schoonheidsspecialiste'* was door den kantonrechter te Utrecht ver oordeeld tot 5.50 boete of een dag hech tenis. Deze veroordeeling was gebaseerd op een advertentie in een plaatselijk blad, waarin zij haar methode tot het uittrekken van haren aanprees. Tegen de veroordee ling was zij in hooger beroep gekomen. Bij de behandeling voor de meervoudi ge kamer bracht de officier van justitie als zijn meening naar voren, dat het hier hee- lemaal niet ging om een geneeskundige kwestie. Was dit wel het geval, dan meen de de officier, dat likdoornsnijders en der gelijke menschen eveneens strafbaar zou den zijn. Spreker eischte dan ook vernieti ging van het vonnis van den kantonrech ter. Voor het geval de rechtbank zich daar mede niet kon vereenigen, verzocht de offi cier nog een deskundige te hooren. De verdediger mr. Cramer, bestreed eveneens de meening als zou het epileeren gerekend kunnen worden als een genees kundige behandeling. Gaarne zou spreker zien, dat voor dit geval professor Van Leeu wen als deskundige zou worden gehoord. Pleiter was bang, dat. als nu een veroor deeling volgde, ongetwijfeld deze zaak groo te gevolgen zou kunnen hebben, omdat er dan velen zijn, wier beroep onmogelijk zal blijken te zijn. Spreker wees ten slotte nog op een verklaring van den inspecteur van de Volksgezondheid, die van meening is, dat het uittrekken van wenkbrauwen in te genstelling met het uittrekken van oogha ren (waarvan de gevolgen veel ernstiger kunnen zijn), niet valt onder de beoefening van de geneeskunst. De officier van justitie had, nadat prof. dr. T. M. van Leeuwen als getuige-deskun- dige bij de voortgezette behandeling was gehoord, bevestiging gevraagd van het von nis van den kantonrechter. De rechtbank deed gistermorgen uit spraak. Zij achtte het ten laste gelegde be wezen, doch legde verdachte geen straf op. „Hbld." DIRECTEURI& VAN EEN VERZEKERINGSMAATSCHAPPIJ VOOR DE RECHTBANK. Het Haagsche Gerechtshof heeft heden uitspraak gedaan in de zaak tegen de twee wegens valschheid in geschrifte en bedrie- gelijke bankbreuk vervolgde directeuren J H. en dr. R. L. van de in October 1935 gefailleerde N.V. Verzekeringsmaatschap pij „Patria", te Rotterdam. De directeuren hebben n.l. toegelaten, dat de volstorting van de „Patria"-aandee- len niet, zooals de Nederlandsche wet eischt, in Nederlandsch betaalmiddel plaats vond, doch met waardelooze aan- aeelen Anglo Marine Insursance Cy. Ltd. De directeur H. heeft ter terechtzitting verklaard, dat hij meende een voordeelige transactie voor de „Patria" te doen, doch later bleken beide directeuren het slacht offer geweest te zijn van suwe buiten landers en wel in hét bijzonder van den Engelschman dr. Arthur Tester, een zwen delaar van het formaat Stavisky, Kreuger en dergelijke. In aanmerking genomen, dat de 60-jarige directeur H. meer dan 30 jaar in het verzekeringsvak zat en dr. L. een juridische opleiding heeft gehad, is ter te rechtzitting wel vast komen te staan, dat beiden wat te goed geloovig zijn geweest en wel zeer lichtzinnig en onverantwoor delijk hebben gehandeld. De procureur-generaal bij het Haagsche Gerechtshof vorderde tegen J. H. straf- verlaging tot zes maanden en vroeg vrij spraak voor dr. L. Het hof heeft heden dr. L. vrijgespro ken en J. H. veroordeeld tot een gevange nisstraf van vier maanden. 35 sta WETTIGE HACO-TREKEING 3e KLASSE, 3e LIjST TREKKING VAN WOENSDAG 27 APRIL 1938 HOOGE PREMIËN 1000.— 667 40010677 100.— 8496 16241 PREMIËN VAN 45.— 348 1132 1326 1440 1803 1804 1969 1970 2069 2466 2840 3254 3527 3544 3816 3943 4698 4702 5154 5504 5578 6037 6256 6295 6298 6368 6454 7252 7691 7695 7855 7894 8037 8162 8183 8459 8946 8985 9100 9173 9648 6785 10101 10316 10359 10643 10964 11546 12037 12161 12391 12671 12913 13084 13411 13746 13879 13944 14054 14415 14482 14935 15031 15124 15132 15160 15187 15429 15767 15801 15873 16206 16294 16362 17465 17802 18071 18484 18567 1870G 18711 18902 19168 19247 19428 19474 19516 19597 19739 19789 19928 19958 20083 20342 20726 20924 Vraagt prijsopgave voor: le. ASPHALTINE MUUR BESPUIT! NGmaakt beslist droge Moren en Spouwmuren orerbodig le ran MASTIEK DAKBEDEKKING. 2271 Speciaal adres voor Grondboringen en Draineerwerk van 27 Juli t.m. 5 Aug. 1938 Vier extra-treinen, waaronder 6peciale ziekentrein* Uitvoerig prospectus bij Bureau V.N.B. Lindeplein 17, Heerlen en bij de correspondenten. 2881 -v 144

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 8