LUCHTBESCHERMINGSOEFENING EN
DE GG. TE BATAVIA TERUG.
Mysteries rondom
„Vredelust"
Op het geélectrificeerde baanvak Amsterdam Arnhem werd Maandag voor een
aantal genoodigden door de Ned. Spoorwegen een proefrit gehouden met het
nieuwe electrische materiaal. De trein bij het verlaten van het Weesperpoort-
station te Amsterdam
Üe Gouverneur-generaal van Ned. Indië keerde in den ochtend van 28 Maart met zijn familie per gouvernements-
stoomer .Rigel" van zijn reis naar Sumatra te Batavia terug. Tijdens het spelen van het Wilhelmus
M
Oud en nieuw ontmoeten
elkaar, gezien uit de be
stuurderscabine van een der
nieuwe electrische treinen
op het traject Amsterdam
Arnhem
Terug naar Spanje. Spaansche soldaten begeven zich te Luchon, in Zuid Frankrijk, waarheen zij gevlucht
waren, in den trein om naar Barcelona terug te keeren
r
Een tweetal snapshots van de demonstraties te Assen, welke Maandag in het kader
der groote luchtbeschermingsoefeningen in de provincies Friesland, Groningen en
Drente zijn gehouden Het blusschen van een denkbeeldigen brand, ontstaan in
het gerechtshot en het reinigen der straten na een .aanval" met mosterdgas
De Raad van Bestuur en directie der K.N.I.L.M maakten Maandag ter kennismaking een
tocht met het nieuwe Lockheed-Super-Electra-vliegtuig .Ekster*. Even voor het vertrek
Koning Leopold woonde de militaire
steeplechase te Groenendael bij en
liet de deelnemenden officieren ~an
zich voorstellen
FEUILLETON
(Een geval uit de practyk van inspecteur
Sanders, üd der Centrale
Recherche),
door
UDO VA-N CWOUD.
43)
ueruimen tijd staarde hij, het hoofd in
de hand gesteund, voor zich uit. iiaainó
nam hy een potlood, waarmee hy sterren,
kuoussen en cylinders teekende op de bloc
note, welke voor hem op taiei lag.
,,'t Is beter zoo...." mompelde hij. „We
zullen hem voorloopig in die waan laten.
De kranten zullen nem wel opneidering
geven.... 't is anders geen prelje om aai.
deze zaak ruchtbaarheid te moeien geven,
maar daar komen we helaas niet onder
uit.
Hij nam de telefoon en liet zich met de
afdeeiing „Binnenland" van de „Mercuur"
verbinden.
„Hallo, Miel? Kom over een half uur op
het hoofdbureau. Het raadsel „Vredeiust
is opgelostWaarom ik je daarvan niet
eeraer in kennis heb gesteld? Beste jongen,
het scherm is nog geen kwartier geleden
gevallen! Wat? Aanwijzingen omtrent den
dader....? Ja nee, eigenlijk met. Eniin,
dat zal ik je straks wel vertellen. Tot zoo!"
Eerst daarna nam Sanders de maatrege
len, welke men eerder had kunnen ver
wachten. Alle grensstations moesten van
dr. Jurrian's vlucht in kennis worden ge
steld en de politiebewaking van Lou-
cheur's woning aan de Linnaeusstraat moes)
worden vervangen door een pos' van re
chercheurs, die opdracht kregen den Belg
te arresteeren, zoodra deze tot bewustzijn
zou zijn teruggekeerd. Toen Wils de kamei
binnentrad, was hij echter met een en an
der zoover, dat hij zich geheel aan hem
ken wijden.
De reporter bleek nog eenigszins ont
stemd, omdat Sanders hem ditmaal vooi
het feit van de ontknooping plaatste en
hem daarvan niet, zooals anders zijn ge
woonte was, persoonlijk getuige had laten
zijn. Hy wist echter, dat de ïnspecteui
thans zelf min of meer was verrast dooi
de bekentenis van den dader, die nu eens
niet had gewacht, tot de politie hem die be
kentenis ontlokte.
„Lees dat eens", verzocht hij Wils, na
dat deze nogmaals in korte bewoordingen
aan zijn ontstemming lucht had gegeven
„Misschien maakt het je oordeel wat mil
der!" Hij overhandigde den reporter dr.
Jurrian's brief en deze nam met steeds
stijgende verbazing van den inhoud ken
nis. Een paar maal maakte hij aanstalten
om iets te vragen, maar telkens kwam hij
daar ook weer van terug en verdiept hy
zich opnieuw in de lectuur van deze, vooi
hem wel zeer verrassende biecht. Toen hij
het epistel ten einde had gelezen en San
ders in de grootste verbazing aanstaarde,
was deze het, die het eerst het woord
nam:
„Een sensatie, zooals we die in lang mei
gehad hebben. Miel! Dr. Jurrians, de be
kende politie-deskundige, dader van der.
moord in Villa „Vredelust". Wat zeg je var.
dat opschrift? Onderkopjes: Slachtoffei
van een chanteur De dader voortvluch
tig Gevaarlijk avonturier gearresteerd!
De rest zal je zelf moeten schrijven...."
„Je zult me met beirekking tot die resi
toch eerst een en ander moeten vertellen",
meende Wils met een zucht, want, eerlijk
gezegd, is een groot deel van deze zonder
linge affaire mij nog lang niet duidelijk.
Dr. Jurrians is de dader goed. dat bekend
hij zelf en de motieven zijn nu ook duide
lijk, maar de rol van Loucheur begrijp ik
toch nog niet heelemaal. In de eerste
plaa»s. Hoe wist Loucheur, dat Laméri
naar Holland kwam om dr. Jurrians te
chanteeren?"
„Maar beste kerel, daar wist Loucheur
niets van. Dal is hem later pas gebleken.
Het eenige. wat de Belg wist, was, dat La-
mén naar Holland zou komen om een oi
ander duister zaakje p te knappen. Hoe
hy dat wist, staat nog niet vast. maar we
mogen met eenige zekerheid aannemen, dat
hij daarvan op de hoogte is gesteld door een
of ander lid van de bende, waarvan zoo
wel hij als Laméri deel uitmaakten. Hij is
dus op het tijdstip, waarop de Parijsche
trein zou arriveeren, naar het Centraal
station gegaan om Laméri op te wachten en
zoo mogelijk diens gangen na te gaan. Maai
Laméri arriveerde niet aan het Centraa;
station, omdat hij in Den Haag was uit
gestapt. Loucheur zal aanvankelijk heb
ben gedacht, dat zyn berichtgever mei
juist was ingelicht, maar toen hy Maan
dagavond van den moord uit de bladen
kennis nam. begreep hy onmiddellijk, dal
Laméri in een val was geloopen. De vraag
was echter wie die val voor hem had opge
steld en om dat te weten te komen heefi
onze vriend Loucheur geen middel onbe
proefd gelaten. Toen jij hem in hotel Schil
ler voor het eerst signaleerde, was hy be
reids met zijn nasporingen begonnen, want
den avond daarvoor heb ik hem reeds ge
zien, al wist ik toen nog niet met wien ik
te doen had. Dien avond het was Maan
dag en de bladen hadden eenige uren eer
der van den moord melding gemaakt
verschafte Loucheur zich toegang tot Vre
delust met het doel aanwijzingen te ver
zamelen met betrekking tot den dader.
Hy vermoed-de niet zonder reden, dat de
dader in de eerste plaats in de omgeving
van Villa Vredelust moest worden ge
zocht. Dai een wildvreemde de tijdelijk on
bewoonde viLa als het terrein voor een
misdaad zou kiezen, lag niet vooi de hand
er. hij moet op dat moment stellig gedacht
hebben, dat Lamérie naai Holland was ge
komen om zich m de zaak-Ubels te men
gen. Hij zal dus aanvankelijk den notaris
of van Op weeghen van den moord hebben
verdacht, doch het onderzoek in van Op-
weeghen's schrijfhui eau dat hy Maandag
avond instelde, leverde daarvoor geen
enkel bewys. Jouw ontdekking bij Schiller'
bracht de politie op zijn spool en van die
gelegenheid maakte hy handig gebruik
voor een meesier1 ij ke zet Hy liet allen, die
met eenige reden verdacht konden worden
aan den moord debet te zijn naar Vrede
lust komen en schiep zich daardoor de ge
legenheid tot toepassing van een methode,
welke reeds in het tijdperk van de renais
sance tot het opsporen van misdadigers
heeft geleid de onverwachte confrontatie
met het lijk. Als je daauwer iets meer wilt
weten, moet je er de novellen van Pierre
Florentino maai eens op naslaan..
De truc slaagde volkomen. Dr. Jurrians
was degene, die het sterkst op de onver
wachte verschijning van het lijk voor het
raam reageerde. Lampe de monteut was
verbaasd. IJbels en van Opweghen schrok
ken hevig, zooals elke andere man met niet
al te sterke zenuwen zou zijn geschrokken,
de huishoudster, juffrouw Keizer, viel
flauw van ontzetting en toonue zich daar»
door een waardig lid van het zwakke ge»
slacht, maar dr. Jurrians' houding was op
vallend.
Ook mij is het niet ontgaan, dat hij een
merkwaardige gelatenheid ten toon spreid
de, maar in die gelatenheid was iets van
den man, die een zeer pijnlijke herinnering
welke plotseling werd opgewekt, uit zijn
gedachten tracht te bannen en daarbij al
zijn zelfbeheersching noodig heefi om die
gedachten niet te verraden. De wijze, waar
op hij zich een paar maal met de hand
over het voorhoofd streek ik weet niet,
of het jou ook is opgevallen, Miel? was
typeerend voor den gemoedstoestand, waar
in hij op dat oogenblik verkeerde en het
verlegen lachje, dat om zijn lippen speel
de, was een. ten deele onbewuste poging
om zich een houding te geven.
Hij was de medicus, op wien een derge
lijke dwaze vertooning geen indruk mocht
maken, maar intusschen maakte de scène
wel degelijk indruk op hem en zelfs te
meer. omdat hij de bedoeling darvan vol
komen doorzag. Je kunt gerust aannemen,
dat hy blij was zich verdere met de huis
houdster te kunnen occupeeren en zelfs
eenigen tijd het vertrek, waarin wij allen
bijeen waren, te kunnen verlaten Het is
zelfs Bartelink, naar deze my zooeven ver
telde, opgevallen, dat dr. Jurrians onge
woon nersveus was, toen hij met hem de
huishoudster naar haar kamer bracht, maar
hy heeft er verder geen aandacht aan ge
schonken."
(Wordt vervolgd).
