Mysteries rondom
„Vredelust"
3)e Êcictodie (Bou/fcomt
Het voor rekening van de Turksche regeering gebouwde karteeringsvliegtuig is
Dinsdag op Schiphol voor de autoriteiten voorgevlogen. De bezichtiging van het
toestel
Op het geëlectrificeerde baanvak Den Bosch-Eindhoven is Dinsdag
proef gereden met het nieuwe electrische materiaal. Per stoomtractie
arriveerde de nieuwe trein aan het station te Den Bosch om vandaar
op eigen kracht den proeftocht te aanvaarden
Engeland werft recruten voor z'n weermacht. Een der
propaganda-posten voor Mansion-house te Londen
De Lockheed-Super-Electra .Ekster"
maakte Dinsdag op Schiphol de ver-
eischte proefvluchten voor het Nationaal
Luchtvaart Laboratorium.
Haiti De weg Stadskanaal - Winschoten
telt onder Oude- en Nieuwe Pekela
een aantal bruggen, waarvan de toestand
elke beschrijving tart Borden waar
schuwen voor het gevaar
De leden der Papanin-expeditie werden bij hun terugkeer van de Noordpool in
Rusland enthousiast ontvangen
Ver van .Downing Street" geniet Anthony Eden, de Engelsche oud
minister van Buitenlandsche Zaken, aan de Rivièra thans zijn vacantie.
Eden (links) tijdens een partij tennis
FEUILLETON
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale
Recherche),
door
UDO VAN EWOUD.
32)
Hij streek zich eenige malen met de hand
over het voorhoofd, alsof hij over iets na-
lacht, maar er niet in slaagde zijn gedach
ten voldoende te concentreeren. Niemand
sprak een woord en in de heerschende stil
te klonk plotseling een doordringende gil
van de huishoudster, die bewusteloos ineen
eakte.
Dat bracht de ontspanning, maar merk
waardigerwijze ging de eerste daad niet uit
van den man, die daarvoor toch zeker het
allereerst is aanmerking kwam: Sanders.
Terwijl Bartelink op de tuindeuren toe
sprong om dezen te openen, bogen van
Opweeghen en Lampe zich over juffrouw
Keizer, die in haar volle lengte op den
grond lag. De inspecteur echter wendde
zijn blik van den man buiten af en keek
den kring rond, alsof hij zwijgend infor
meerde, wat de heeren wel van dit incident
dachten. Zijn houding was voor een politie
man, van wien men in deze omstandighe
den wpl in de eerste plaats leiding mocht
verwachten, bepaald raadselachtig, maar
dat scheen op dit oogenblik, terwijl ieder
een met zichzelf bezig was, tot niemand
door te dringen. Alles speelde zich trou
wens in enkele seconden af, al leek het, of
deze scène uren duurde. Op hetzelfde mo
ment, dat Bartelink op de tuindeuren toe
sprong, waarbij hij nog tijd vond een re
volver uit zijn achterzak te trekken, ver
dween de gestalte achter het glas met de
zelfde snelheid, waarmee hij gekomen was.
Men hoorde haastige voetstappen, welke
spoedig wegstierven en toen de rechercheur
de deuren eindelijk open had in zijn ze
nuwachtigheid deed hij daar wat langer
over dan in normale omstandigheden het
geval zou zijn geweest scheen ook San
ders in te zien, dat het tijd werd om in te
grijpen.-Hij snelde door de gang naar de
voordeur en toen hij deze opentrok, nadat
hij in het donker even tevergeefs naar het
slot had gezocht, kwam hij nog juist bij
tijds om iemand in een auto te zien sprin
gen, welke aan het einde van de oprijlaan
met gedoofde lampen voor het hek stond
en die daarop in snelle vaart weg reed.
Hij wachtte een oogenblik tot hij Barte
link achter de villa vandaan zag komen,
riep zijn rechercheur toe, dat een achter
volging nutteloos zou zijn en keerde daar
op met hem terug naar de eetkamer, waar
de algemeene ontsteltenis inmiddels wat
geluwd was.
Dr. Jurrians had zich over de in zwijm
gevallen huishoudster ontfermd, v. Op
weeghen stond tusschen de opengeworpen
deuren en staarde in den donkeren tuin,
alsof hij verwachtte daar nog iets van de
spoorachtige verschijning te zullen zien en
Wils was in een druk gesprek gewikkeld
met den monteur, die eindelijk in staat
was aan zijn verbazing lucht te geven
Slechts jhr. Ubels scheen nog niet geheel
bekomen van de schrik. Hfj was weer op
zijn stoel neergevallen en scheen niets te
hoor en, toen dr. Jurrians, die naast hem
met de huishoudster bezig was, hem ver
zocht wat water en azijn te halen
Toen de beide politiemannen binnen tra
den, richtten zich echter aller oogen vra
gend op hen.
„Hij is er vandoor", zei Sanders op een
toon, alsof hij daarmede de nieuwsgierig
heid volkomen bevredigde. „Wij zullen hem
vanavond wel niet meer terug zien!"
„Hoe verklaart u dit dit zonderlin
ge verschijnsel, inspecteur?" vroeg van Op
weeghen, die niet geheel ten onrechte
meende, dat Sanders hem, als gastheer,
toch wel een nadere verklaring schuldig
was. Doch de inspecteur haalde de schou
ders op. „Ik kan u alleen zeggen dat dit
lijk van den vermoorde een mensch van
vleesch en bloed was, die in een auto het
hazenpad heeft gekozen. Het spijt me, dat
deze avond, dien ik me anders had voor
gesteld, zoo tragisch is geëindigd, meneer
van Opweeghen. Er blijft mij niet veel an
ders over dan u mijn excuses aan te bie
den voor den overlast, dien ik u bezorgd
heb. Als ik geweten hadEnfin, het is
niet anders. Ik hoop, dat u zult inzien, dat
een en ander buiten mijn wil is geschied
Hoe is het met de juffrouw, dokter?" wend
de hij zich tot den politie-deskundige, die
nog steeds bezig was met water en azijn
polsen en slapen van de bewustelooze te
wTijven.
„Een flauwte van de emotie", antwoord
de dr. Jurrians. „Zij zal zoo wel weer bij
komen. Help eens een handje, dan zullen
we haar op den divan leggenOf nee,
niet op den divan. Als het goeie mensch
dat meubel ziet. jagen we haar opnieuw
de stuipen op het lijf. Misschien wilt u zoo
goed zijn ons haar kamer te wyzen, meneer
van Opweeghen, dan zullen we haar daar
heen transporteeren."
Toen Bartelink, die bij het vervoer van
de bewustelooze behulpzaam was geweest,
ongeveer een kwartier later met dr. Jur
rians in de eetkamer terugkeerde, hadden
de anderen zich reeds gereed gemaakt om
te vertrekken.
„Die is weer de oude", zei de medicus,
terwijl hij zijn jas, welke hy uit de vesti
bule had meegenomen, aanschoot. „Laat u
haar vanavond maar verder met rust, me
neer van Opweeghen, dan zal zij morgen
wel weer geheel in orde zijn. Hebt u wat
room in huis? Prachtig, laat ik dat dan
nog even voor haar klaarmaken. Heb je
nog even geduld, Sanders? Bel mtusschen
een taxi of gaan we wandelen?"
„Ik geef de voorkeur aan een wandeling
dokter, tenzij u gepresseerd bent. We kun
nen desnoods nog de tram nemen."
„Prachtig, over vijf minuten ben ik tot
je dienst."
Jhr. Ubels en de monteur Lampe, die
per fiets gekomen was, namen afscheid van
de rest van het gezelschap. De notaris zag
nog steeds wat bleek en scheen nog niet
geheel over de schrik heen. Sanders, wien
dit niet ontging, voelde zich nogmaals ver
plicht zijn excuses aan te bieden voor hel
zonderlinge verloop var. dezen bijeen
komst, dat echter aan omstandigheden bui
ten zijn wil te wijten was geweest, doch
niemand scheen ten. slotte bijzonder ont
stemd te zijn.
„Ik hoop. dat u er in zult slagen dit raad
sel spoedig tot een oplossing te brengen",
zei van Opweeghen met een zucht, terwyl
hy den inspecteur de hand drukte. „Ik ben
van nature niet bang uitgevallen, maar
deze aaneenschakeling van onverklaarba
re gebeurtenissen doet mijn zenuwen toch
geen goed.
„Kende u die man daar voor het raam?"
vroeg Sanders, de laatste opmerking negee-
rend. De vraag kwam wat onverwacht en
van Opweeghen staarde hem dan ook
eenigszins verbaasd aan.
„Of ik hem ken? Neen, natuurlijk niet,
evenmin als de man, die hier in mijn wo
ning vermoord is gevonden...."
„Ik ken hem wel", was alles wat de in
specteur hierop antwoordde en daarmee
maakte hij de algemeene verbazing nog
grooter.
„De brief', zei Wils, die wel wist, dat San
ders toch geen nadere verklaring zou ge
ven, plotseling. „Je hebt den brief nog met
eens gelezen, die juffrouw Keizer binnen
bracht, toen ze dat spook achter het raam
ontdekte."
„Ja, dat is waar, die brief', klonk het in
alle toonaarden.
Sanders glimlachte en maakte daarbij
geenszins den indruk, alsof hij werd herin
nerd aan iets, wat hij zelf vergeten was.
„Ja, ja die brief! Ik geloof, dat het epistel
aan my was geadresseerd en dat ik dus
niet verplicht ben u allen deelgenoot te
maken van den inhoud. Ik voel me echter
eenigszins schuldig tegenover onzen gast
heer in de eerste plaats en voorts tegenover
u allen, wien ik dezen onaangenamen avond
heb bezorgd en ik wil u daarom wel mee-
deelen, dat in dezen brief de onbekende,
die nog verwacht werd, mij er van in ken
nis stelt, dat hij tot zijn spijt verhinderd
was hier aanwezig te zyn."
Wordt vervolgd.
