AAN BOORD VAN
DE „TROMP".
Mysteries rondom
„Vredelust"
Begroet door de eerewacht van landelijke ruiters arriveerde de minister van Sociale Zaken, mr. C. P. M. Romme Donderdag te Sevenum, waar hij de
de eerste spade in den grond stak voor de ontginning der woeste gronden vervat in het Peelplan
De commandantssloep van Hr. Ms. flottieljeleider .Tromp" wordt
uitgerust met mitrailleurs en zal een snelheid van 20 mijl per
uur kunnen bereiken
De nieuwe Jugoslavische gezant, de heef Kassidolatz, (rechts), heeft
Donderdag te 's Gravenhage zijn geloofsbrieven aan H. M de Koningin
overhandigd. Naast hem jhr. A. G. Sickinghe, Eerste Kamerheer
Ceremoniemeester van H. M. de Koninoin
De Britsche kruiser .Dorsetshire" bracht dezer dagen een bezoek
aan Batavia. Een typisch kijkje op den achtersteven van den
oorlogsbodem in Priok's haven, terwijl de bemanning den tros
aan een der boeien bevestigt
De Kon. Militaire Sportvereeniging organiseerde Donderdag een lichte
cross country in de omgeving van Wassenaar, Een der deelnemers in
actie
D© eerste Lockheed-Super-Electra-machine voor het Europeesche
luchtnet der K.L.M. is met het s.s. „Koenigstein" te Rotterdam ge
arriveerd
FEUILLETON
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale
Recherche),
door
UDO VAN EWOUD.
22)
„Een L....?" vroeg Wils verrast. De
zelfde letter, die in het briefje van notaris
Ubels aan van Opweeghen voorkwam en
waarmee den man werd aangeduid, die
voor 1 Februari de zaak geregeld wenschte
te zien?"
„Dezelfde Miel! Vertel me nu nog, wie
die L. is en we zijn een heel eind ver
der!"
„De man, die in „Vredelust" vermoord
werd, natuurlijk! Daaraan behoeft m.i. niet
meer te worden getwijfeld De zaak dunkt
me zoo klaar als een klontje, 't. Is jammer,
dat die kellner in Den Haag het monogram
in de jas van. dien vreemdeling niet heeft
kunnen ontcijferen; ik verwed er wat on
der, dat daarin eveneens een L. verwerkt
was."
„Waarschijnlijk wel, ja, maar dat is nu
helaas niet meer te controleeren. De dader
heeft alles, wat aanwijzingen zou kunnen
geven omtrent de inden tieit van het slacht
offer, zorgvuldig verwijderd óók het
monogram. Het eenige, wat we kunnen
doen, is ons met de Parijsche politie in
verbinding stellen en informeeren, of daar
iemand, wiens naam met een L. begint,
wordt vermist. Ik verwacht daarvan echter
bitter weinig succes. Iemand, die naar het
buitenland is vertrokken, wordt in zijn
woonplaats nu eenmaal niet spoedig ver
mist en bovendien is het de vraag, of de
man familie of kennissen had, wien zijn
verdwijning zal opvallen. Ja, op den duur
misschien, maar zeker niet onmiddellijk.
Ik geloof dan ook, dat we beter doen ons
voorloopig in de eerste plaats met den per
soon van den dader bezig te houden. Na
tuurlijk gaat iemand van ons naar Parijs
om te trachten wat meer te weten te ko
men over de antecedenten van het slacht
offer, maar den dader zullen we daar niet
behoeven te zoeken."
„Je spreekt voortdurend over Parijs",
meende Wils te mogen opmerken. „Zei die
kellner van „Hollandais" niet, dat de man
hem verteld had uit Sedan afkomstig te
zijn?"
„Daaraan hecht ik niet veel waarde", ant
woordde Sanders. „Met dat verhaal over
zijn voorgenomen bezoek aan het Vredes
paleis heeft hij den kellner wat op den
mouw gespeld en het lijkt me dus aanne
melijk, dat hij ook zijn ware woonplaats
niet heeft willen noemen. Zijn bagage was
in Parijs opgegeven en zijn reisbiljet was
ook slechts geldig op het traject Parijs-
Amsterdam. Het lijkt me niet waarschijn
lijk, dat hij eerst van Sedan naar Parijs
zou zijn gereisd om naar Den Haag en Am
sterdam te komen. Dat is een omweg, die
hem slechts geld zou kosten en wanneer hy
dien omweg had gemaakt om zijp spoor
uit te wisschen en niet te laten blijken waar
hij vandaan kwam, zou hij zich zeker niet
tegenover den eersten den besten kellner
hebben versproken. Bovendien hebben we
dan nog het „Au Printemps" op zijn schoe
nen! Ook een aanwijzing, dat deze in Pa
rijs gekocht zijn! Maar nu de dader...."
„Wat weet je van den dader?" vroeg
Wils hevig geintersseerd.
„Niets positiefs, Miel; te dien opzichte
moet ik je helaas teleurstellen. Misschien
weet jij nog meer van hem dan ik; 't is
immers best mogelijk, dat je hem vanmid
dag aan de leestafel bij Schiller gezien
hebt...."
„Als dat werkelijk het geval is, zou ik
het mezelf nooit vergeven, dat ik hem zoo
rustig in een taxi heb laten ontkomen!"
antwoordde de reporter beschaamd.
„Dat kan den beste gebeuren, kerel,
troost je. Schaduwen is wel een van de
moeilijkste onderdeelen van het speurders
vak. Overigens staat het natuurlijk nog
geenszins vast, dat het werkelijk de moor
denaar van den onbekende is geweest. Zoo
als ik zooeven reeds zei: we weten niets po-
sitiefe. Het feit, dat het slachtoffer onbe
kend is, maakt de zaak zooveel moeilijker.
We weten nu niet welke vijanden de man
had en welke motieven er voor de daad
konden bestaan. We kunnen slechts gissen,
zij het dan, dat we ons daarbij moeten la
ten leiden door tastbare feiten. Uit hetgeen
ons bekend is geworden, kan het volgen
de worden gereconstrueerd: De onbeken
de Parijzenaar zou Zaterdagavond een ont
moeting hebben met een anderen onbeken
de zeggen we X in Amsterdam. Waar
schijnlijk heeft X den Franschman ver
zocht naar Nederland te komen. Hij was
echter bevreesd, dat diens aankomst in de
hoofdstad zou opvallen en stelde daarom
voor, dat zij elkaar om zeven uur by het
Vredespaleis in Den Haag zouden ontmoe
ten. Daar zou hij met zijn rooden two sea-
ter op hem wachten. Inderdaad hebben bei
den elkaar ontmoet en daarop zijn zij naar
villa „Vredelust" in Amsterdam gereden.
De rest is bekend."
„De misdaad was dus grondig voor
bereid", meende Wils. „De dader heeft geen
enkel spoor willen achterlaten."
„Zoo is het!" bevestigde de inspecteur.
„Maar hy heeft daarbij twee dingen over-
het hoofd gezien, n.l. dat de Parijzenaar
iemand in Den Haag den weg zou vragen
naar het Vredespaleis en daarnaast de mo
gelijkheid, dat hij bagage als passagiers-
goed by zich zou hebben, hetwelk dan zou
doorgaan naar Amsterdam. Dit laatste is
hem pas later gebleken, toen hij het regu
in een der zakken van den vermoorde vond.
Hij heeft daarop naar het Centraal Sta
tion getelefoneerd en zich daarbij uitgege
ven als portier van het Amstel Hotel, zoo
als de rechercheur bij zijn onderzoek is ge
bleken. Waarschijnlijk heeft hij zich voor
af op de hoogte willen stellen, dat de kof
fer mderdaad was meegekomen, teneinde
zich een vruchteloozen en gevaarlijken
tocht naar het bagage-depot te besparen.
Daarmee beging hij, zooals uit de vinger
afdrukken op de telefoonschijf is gebleken,
zijn derde fout, zij het dan dat deze voor
een deel een gevolg was van een der beide
reeds gemaakten. Trekken we voor elke
fout een halve punt af van het maximum-
cijfer, waarmee men gewoonlijk zijn waar
deering voor geleverd werk pleegt uit te
drukken, dan komt onzen gezochlen vriend
thans 'n 8 1/2 toe. Dat is nog te hoog voor
zyn onmiddellijke arrestatie; we zullen er
nog een paar puntjes zien af te krijgen,
Miel!"
„Je vergeet de hakafdrukken op het bor
des, het parkeeren van den rooden two sea-
ter voor de woning van notaris Ubels en
het over het hoofd zien van de schoenlus
sen", zei Wils lachend.
„Goed, dan trekken we er nog drie pun
ten af. Een 7 dus ruim voldoende. Er
zijn er met minder goede prestaties door
gerold, Miel! En nu ga ik nog even naar het
bureau".
„Om alsnog m'n bewering waar te ma
ken, dat er door de centrale recherche dag
en nacht wordt gewerkt?"
„Daar behoef ik jou toch niet het bewijs
van te leveren, wat? Je bent het nu trou
wens zelf, die me een deel van m'n nacht
rust ontneemt, want ik denk vanavond nog
een onderzoek in te stellen naar de her
komst van de taxi, waar mee die kennis
van jou zich vanmiddag zoo haastiglijk uit
de wielen maakte. Het spijt me, dat ik on
beleefd moet zijn, maar ik zou je daarom
vriendelijk willen verzoeken de rest van
je inmiddels koud geworden grog met den
meesten spoed te verzwelgen. Je rijdt ze
ker zoover mee.
Wils reed mee met den snellen, sportie-
ven wagen van den inspecteur. Hij verge
zelde deze zelfs verder dan aanvankelijk
in zijn bedoeling had gelegen, want onder
weg zwichtte hij voor Sanders' voorstel
om mee te gaan naar het hoofdbureau,
waar hij het resultaat van het onderzoek
naar den zoo plotseling verdwenen Schil
ler-bezoeker zou kunnen afwachten.
Wordt vervolgd.
