AUTOMATISEERING DER TELEFOON.
Mysteries rondom
„Vredelust"
De in ons land geïnterneerde Spanjaarden, die in de omgeving van Gorkum Carnaval voor de deur staat. De praalwagen van Prins Carnaval te Het gebouw der Vischmarkt (rechts) op de Nieuwmarkt
verblijf hielden zijn Vrijdag naar Bennekom overgebracht waar z.j per w„rj!n„ u IA meter lano te Amsterdam zal binnenkort gesloopt worden. Links het
autobus onder groote belangstelling der bevolking arriveerden en onder- Maastricht in wording. Het gevaarte is 10 meter a g historische Waaggebouw
gebracht werden in hotel .Neder Veluwe"
3)e £cidóefic Gou/^ant'
De strijd in het Verre Oosten. Een
Japansch hospitaal-schip arriveert met
gewonden uit China te Tokio. Voor
zoover zij loopen kunnen, gaan de
invaliden van boord
De Amsterdamsche installatie voor automatisch interlocaal telefoonverkeer
wordt Maandag door burgemeester dr. W. de Vlugt officieel in dienst ge
steld. Een overzicht van de centrale, waar de telefonisten tot nu toe het
geheele interlocale telefoonverkeer verwerkten; inzet: de .finishing touch"
aan de nieuwe installatie
Dr. I. M. van der Vlerk is benoemd
tot buitengewoon hoogleeraar aan de
universiteit te Leiden, om onderwijs te
aeven in de geologie en palaeontologie
FEUILLETON
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale
Recherche).
door
UDO VAN EWOUD.
11)
„Jhr. Ubels?!" vroeg Wils, nog steeds
n.iet geheel bekomen van zijn verbazing
over den raadselachtigen inhoud van het
briefje. „Wat kan die met de zaak te ma
ken hebben? Zoover ik weet staat hij te
goeder naam en faam bekend, al heeft hy
niet zoo'n heele druke practijk. Voorna
melijk boeren uit Amstelveen en zoo....
Uit het briefje valt, dunkt me, op te ma
ken, dat hij op de een of andere wijze
in het nauw is gebracht. Door dien L. Wie
is die L.
En plotseling, kennelijk zoekend naar
een kalender, de kamer rondkijkend, liet
hij er op volgen: „Welke datum hebben we
vandaag?"
„De acht en twintigste" antwoordde
Sanders. „Vrijdag is het de fatale datum.
Dan moest de zaak geregeld zijn....,,
„En ongeveer een week eerder werd
L. vermoord", liet Wils zijn gedachten den
vrijen loop.
„Hoho, zóóver zijn we nog niet!" meen
de Sanders de rijke fantasie van den re
porter te moeten remmen. „Ik geef toe, dat
deze veronderstelling voor de' hand ligt,
maar met dit briefje als eenig bewijs, zou
ik er toch niet graag toe overgaan Jhr.
Ubels of van Opweeghen als verdacht van
moord op den onbekende te arresteeren.
Voorloopig ben ik nog zoo vrij geweest
den notaris nog niets van mijn vondst mee
te deelen".
„Heb je hem dan gesproken?"
„Ja; ik heb een kort onderhoud met hem
gehad, omdat ik dacht, dat hij me inlich
tingen kon geven over een rood gelakten
two seater, die Zaterdagavond omsteeks
neger, uur vrijwel voor zijn woning heeft
geparkeerd.
Het gezicht van den reporter werd één
vraagteeken.Weer een nieuwe schakel,
waarmee de inspecteur rijkelijk laat voor
den cag kwam.
„Een onzer rijwielagenten, die Zaterdag
avond in de omgeving van den Amstel
surveilleerde, heeft, naar mij bij infor
matie gebleken is, op genoemd tijdstip een
rood gelakte twee persoonsauto ter hoogte
van het huis van Jhr. Ubels zien staan. Hij
heeft er verder geen aandacht aan geschon
ken, omdat de wagen behoorlijk verlicht
was. Helaas heeft hij het nummer niet op
genomen; volgens zijn zeggen was dat
trouwens niet eens goed mogelijk, omdat
het nummerbord, zoowel als de wagen zelf,
gedeeltelijk onder den modder zaten".
„En?" Wils was een en al spanning.
„Ubels heeft den wagen niet gezien. Hij
was om dien tijd niet thuis. Om acht uur
is hij naar de stad gewandeld om de twee
de voorstelling in Tuschinsky te gaan zien
Eerst tegen middernacht is hij per taxi
teruggekeerd. Toen stond er in ieder ge
val géén wagen. Zijn vrouw is den gehee-
len avond thuis geweest, maar kort na
zy'n vertrek met migraine naar bed ge
gaan; een van de dienstboden heeft in de
keuken gezeten en evenmin iets gehoord
of gezien"
„Merkwaardig.
„Och, zóó merkwaardig is dat niet. Het
huis heeft een grooten voortuin en staat
dientengevolge een eind van den weg af.
Ik neem dus graag aan, dat binnen een
auto niet te hooren is. Veel merkwaardiger
vind ik het, dat er Zaterdagavond niemand
bij Ubels op bezoek is geweest. De eigenaar
van den wagen moet dus ergens anders
heen zijn gegaan".
„Naar villa Vredelust bijvoorbeeld....?"
„Bijvoorbeeld....! Wij nu gaan uitzoe
ken, wie er in het bezit is van een roodge-
lakten two-seater, maar dat is ook een
hopeloos werk. Alleen in Amsterdam zijn
er al eenige honderden en wie zegt me, dat
de wagen juist uit Amsterdam kwam? Het
feit, dat hij er vrij bemodderd uit zag,
duidt er m.i. veeleer op, dat hij een lange
reis achter den rug had. In ieder geval heb
ik dit inmiddels kunnen vaststellen: noch
Jhr. Ubels noch van Opweeghen is de ge
lukkige eigenaar van een rood gelakten
two-seater. Helaas zegt dat au fon<i natuur
lijk bitter weinig, want een dergelijke wa
gen is uiteraard in menige garage te huur".
„Over een garage gesproken", zei Wils
peinzend, „hoe staat het met dien mon
teur, die Zaterdagmiddag van Opweeghen's
auto heeft gerepareerd?"
„Lampe, bedoel je? Ook dat is onder
zocht. Alweer iemand, die niet geheel vrij
is van verdenking, 't Dijkt wel, of alle in
aanmerking komende personen het er op
gezet hebben geen voldoende alibi te kun
nen aantoonen. Van Opweeeghen is Vrij
dagavond uit Parijs vertrokken met on
bekende stemming, Ubels ging op den
avond van den moord naar de bioscoop,
wat hij ook niet kan bewijzen en Lampe
heeft, nadat hij juffrouw Keizer naar de
P. C. Hooftstraat had gebracht,eenige uren
lang gewerkt aan een wagen bij iemand
op de Weteringschans. Tegen half negen
is hij daarmee eindelijk klaar gekomen en
daarna heeft hij nog een uur met den wa
gen rond gereden om te kunnen consta-
teeren of de fout hersteld was!
Zoek het maar uit!"
Wils was juist van plan de meening van
den inspecteur, dat alles tegenwerkte, te
onderschrijven, toen er op de deur werd
geklopt.
Een rechercheur trad binnen. In zijn
hand hield hij een telefoonboek, dat hij,
na een korten groet in de richting van
Wils, geopend voor den inspecteur neer
legde. Het was het rijktelefoonboek, zoo
als Wils al spoedig opmerkte. De man
wees een der getallen aan. „Wat denkt u
daarvan?" vroeg hij.
„Zeer aannemelijk", antwoordde Sand-
ders. „Wat kwam verder nog in aanmer
king?"
„Een bloemenzaak op de Ceintuurbaan
en het woonhuis van den directeur der
N.V. Textieimaatschappij. Ik heb ze alle
drie met een kruisje gemerkt. Voor de
rest zijn het allemaal ander nummers".
„Dan zal dat wel het juiste zijn. Dank je.
Ik zal het onmiddellijk onderzoeken".
Toen de rechercheur vertrokken was,
wendde de inspecteur zich weer tot z'n be
zoeker. „Weer een nieuwe schakel inden
keten, Miel, al betwijfel ik, of we er heel
veel aan zullen hebben. Je weet, dat ik
de telefoon uit „Vredelust heb meegeno
men, omdat ik het telefoonboek geopend
op van Opweeghen's schrijfbureau vond
en daarbij vermoedde, dat ik op de schijf
van het toestel wel een paar vingerafdruk
ken zou vinden? Welnu, daarin zij we ge
slaagd. Het cijfer 3 toonde duidelijk sporen
van mastiek en ook de 2 bleek nog door
een wijsvinger met mastiek te zijn aange
raakt. De drie overige cijfers waren helaas
niet meer vast te stellen. Hieruit mocht dus
worden geconstateerd, dat de moordenaar»
van den onbekende óf deze zelf, nadat hij
zich van zijn valsche baard had ontdaan,
vanuit „Vredelust" heeft getelefoneerd
met een nummer, dat met 32 begon. Daar
het telefoonboek geopend op tafel lag, was.
het niet zoo heel moeilijk uit te zoeken,
wie de opgeroepene zou kunnen zijn. Er
waren op de beide pagina's in 't geheel
drie nummers, welke met 32 begonnen;
je hebt het zoo juist uit den mond van den
rechercheur gehoord. Een van de twee, die
oi. niet in aanmerking komen, 32347 be
hoort aan een bloemenzaak op de Ceintuur
baan, het andere, 32869, aan den directeur
van een textieimaatschappij. Het derde,
32700 is echter dat van de afdeeling „Baga
ge" aan het Centraal station en dat komt,
dunkt me, voor ons in aanmerking".
„Denk je, dat het slachtoffer vóór hij
vermoord werd, heeft opgebeld om te
informeeren of zijn bagage ?1 was aange
komen?"
»ei volgd).
