Hitlers rede in den Rijksdag
Berlijn erkent Mandsjoekwo
LUCHTVAART
Tcrucl ccn verloren
stad
MAANDAG 21 FEBRUARI 19a0
IH LEFDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
SCHERPE FULMINATIE TEGEN BUITENLANDSCHE PERS
WAAROM DE RIJKSDAG OP 30
JANUARI NIET BIJEEN KWAM.
Gistermiddag heeft Hitler in den daar
voor bijeengeroepen Rijksdag zijn met
spanning tegemoet geziene rede uitge
sproken.
Om kwart vóór één was de zaal bijna
geheel gevuld. De meeste afgevaardigden
droegen partij-uniformen. Beneden in de
zaal zijn 741 zitplaatsen, juist zooveel als
het aantal afgevaardigden bedraagt. Op
de gezichten der afgevaardigden lag de
spanning te lezen.
Om 1 uur stipt opende generaal-veld
maarschalk Goering de vergadering van
den Rijksdag.
Hij gaf direct het woord aan den
Fuehrer tot het afleggen van de verkla
ring der Rijksregeering, welke als eenig
punt op de agenda van den Rijkndag
stond.
Rijkskanselier Hitier sprak o.m. als
volgt:
„Mijne afgevaardigden. Mannen van den
Duitschen rijksdag. Ik weet, dat gij en met
u het Duitsche volk verwachtte bijeenge
roepen te worden ter viering van den
vijfden verjaardag van ons bewind. Om
als de gekozen vertegenwoordigers van het
Rijk met mij dit voor ons zoo belangrijke
begin van een nieuwe historische verhef
fing van ons volk te vieren.
Dat de Rijksdag tegen vandaag is bij
eengeroepen, is te verklaren uit twee re
denen: ten eerste heb ik het juist geacht
eenige persoonlijke mutaties niet vóór,
doch na den 30sten Januari uit te vaardi
gen en ten tweede leek het mij noodig op
een bepaald gebied van onze buitenland-
sche betrekkingen tevoren nog een drin
gend noodzakelijke opheldering te weeg
te brengen.
Want gij allen verwacht met recht, dat
op zoo'n dag niet alleen een terugblik in
het verleden, doch ook een blik op de toe
komst wordt gegeven. Deze beide zaken
vormen dan ook de taak en den inhoud
van de redevoering, die ik vandaag tot u
zal houden.
Toen ik, op 30 Januari vijf jaren gele
den, door den heer rijkspresident gene-
raal-veldmaarschalk von Hindenburg met
de leiding van het rijk werd belast, was in
de oogen van ons, nationaal-socialisten,
een keerpunt in het Duitsche lot aange
broken. De 30ste Januari 1933 vormde de
afsluiting van een tijdvak en den aan
vang van eèn nieuw. Zoo onbetwist, ja
natuurlijk, is dit feit, dat men reeds thans
spreekt over een Duitsche geschiedenis
van vóór den tijd, dat wij aan het bewind
waren, en van een van nadien.
Hitier besprak daarna niet zonder zelf
verheerlijking, de verfoeide revoluties, de
„droevige orgieën" in andere landen te
genover de bloedlooze revolutie in
Duittschland. Hij smaalde daarna op de
brave democratieën „met hun pacifistisch
karakter" en „hun huichelachtig masker".
In eindelooze cijferreeksen schetste hij
de economische ontwikkeling der laatste
vfjf jaren.
De militaire „aangelegenheid".
Wij weten, aluds zeide de Fuehrer in
dit verband met nadruk, dat de taken
voor de toekomst een sterkere concen
tratie van de politieke en militaire macht
vereischen dan vroeger misschien noodig
was. Wanneer ik derhalve besloot na het
vertrek van generaal veldmaarschalk von
Blomber zelf direct het bevel op mij te
nemen over de drie deelen van de weer
macht en de functie van opper-comman-
dant van de weerwacht aan mij persoon
lijk ondergeschikt te maken, hoop ik, dat
wij daardoor binnen zeer korten tijd zul
len komen tot die versterking van onze
militaire machtsmiddelen, die de alge
meens tijdsomstandigheden noodzakelijk
doen zijn.
Ik zou het Duitsche volk als zijn ge
kozen leider op dezen dag een verzekering
willen geven: hoezeer wij ook gesteld zijn
op onze eer, en op de onvervreembare
rechten van ons volk, hoezeer ik opkom
voor den vrede, zoo zal ik er ook voor
zorgen, dat ons volk nimmermeer zijn in
strument zal zien verzwakken of zelfs ont
nemen, dat naar mijn overtuiging alleen
in staat is in onrustige tijden de vrede op
de veiligste en meest succesrijke wijze te
bewaren. En hoezeer ik de wereld ook de
verzekering kan geven van de oprechte en
iqnige vredesliefde van het Duitsche volk,
zoomin zou ik er twijfel over willen laten
bestaan, dat deze vredesliefde noch met
zwakte noch zelfs met eerlooze lafheid
iets uitstaande heeft.
Mocht ooit de internationale ophit
sing en bronnenvergiftiging den vre
de van ons rijk probeeren te schenden,
dan zullen staal en ijzer het Duitsche
volk en het Duitsche vaderland onder
hun bescherming nemen en dan zou
de „wereld bliksemsnel zien hoezeer
dit rijk, volk, partij en weermacht,
door één geest zijn bezield en van
één wil doordrongen zijn.
Voor het overige is het niet mijn bedoe
ling het eerbare Duitsche officierencorps
in bescherming te nemen tegenover de
laster van den internationalen journali
stiek.
Het Koloniale vraagstuk en de
Volkenbond.
Na gewezen te hebben op de noodzake
lijkheid de productie nog verder op te
voeren, zeide de rijkskanselier: wat wij
ook met een dergelijke vergrooting der
Duitsche productie bereiken, dit zal de
mogelijkheid waarbinnen het Duitsche
volk moet leven, niet terzijde kunnen stel
len.
Daarom zal van jaar tot jaar de
eisch om dat koloniaal bezit sterker
naar voren komen, dat Duitschland
niet eens aan andere mogendheden
heeft ontnomen en voor die mogend
heden thans zakelijk zoo goed als
waardeloos is, doch voor ons eigen
volk onontbeerlijk blijkt te zijn.
Aangaande den Volkenbond zeide Hitier:
Wij zijn uit den Volkenbond getreden,
omdat hij ons, getrouw aan zijn geheele
geboorte en verplichting, het recht weiger
de, op gelijkheid van bewapening en daar
mee op gelijke veiligheid.
Wij zullen er nimmer in terugkeeren,
omdat wij niet het voornemen hebben ons
op eenige plaats tér wereld bij meerder
heidsbesluit van den Volkenbond te laten
spannen voor de verdediging van het on
recht.
Wij gelooven daarmede al die volken een
genoegen te bewijzen, die het „ongeluk"
hebben op den Volkenbond te vertrou
wen als factor van werkelijke hulp.
Wij denken er in geval van ernst geens
zins aan de Duitsche natie te laten verwik
kelen in conflicten, waarbij hetzelf geen
belang heeft, Duitschland is vast besloten
zich bij zijn belangen en aanspraken een
wijze beperking op te leggen. Mochten even
wel Duitsche belangen ernstig op het spel
staan dan zullen wij niet verwachten van
een Volkenbond steun te kunnen krijgen,
doch nemen wij bij voorbaat aan, dat wij
zelf die taak op ons moeten nemen.
Wij hebben niet het voornemen ons in
de toekomst door eenige internationale in
stelling een houding te laten vooschrij-
ven.
Mandsjoekwo erkend.
Ik heb thans besloten ook in dit geval de
noodzakelijke historisch vereischte wijzi
ging aan te brengen.
Duitschland zal Mandsjoekwo erkennen.
Ik wil concludeerend dus nog eens ver
klaren, dat Duitschland, en pas recht na
het uittreden van Italië uit den Volken
bond, er in het geheel niet meer aan denkt
ooit meer in dit instituut terug te keeren.
Dit beteekent niet de weigering van samen
werking met andere mogendheden. Integen
deel, dit beteekent slecht de weigering ver
plichtingen aan te gaan, die niet te over
zien zijn en in de meeste gevaUen ook niet
te vervullen zijn. Voor de samenwerking
met andere mogendheden heeft Duitsch
land vele, en naar wij gelooven, kostbare
bijdragen geleverd.
Het rijk is ook thans economisch noch
politiek als geisoleerd te beschouwen.
De rijkskanselier richtte zich in heftige
woorden tegen het dreigende bolsjewisme,
dat nog altijd uit Rusland dreigt.
Wanneer nu Groot-Brittannië zeer vaag
bij monde van zijn verantwoordelijke staats
lieden laat verzekeren, dat het geïnteres
seerd is bij de handhaving van den status
quo in de wereld, dan zou dat ook hier
moeten gelden. Iedere bolsjewiseering van
een Europeesch land beteekent een ver
schuiving van dezen toestand. Want deze
gebolsjewiseerde gebieden zijn dan niet
meer souvereine staten met een eigen na
tionaal leger, doch secties van de Moskou-
sche revolutie-centrale. Mij is bekend, dat
de heer Eden deze opvatting nieti deelt.
De heer Stalin deelthaar en geeft haar
openlijk tóe. En in 'mijn oogen is op het
oogenblik nog steeds'de heer Stalin per
soonlijk een geloofwaardiger kenner en
tolk van de bosjewistische opvattingen en
bedoelingen dan een Britsch minister.
Wij staan derhalve tegenover iedere po
ging tot uitbreiding van het bolsjewisme,
om het even, waar deze wordt onderno
men, met afschuw, en daar, waar zij ons
zelf bedreigt, met vijandschap.
Daaruit blijkt ook onze verhouding met
Japan. Ik vrees, dat de Japansche neder
laag in Oost-Azië Europa of Amerika nooit
ten goede kan komen, doch uitsluitend het
bolsjewistische Sovjet-Rusland. Ik acht
China moreel of materieel niet sterk ge
noeg om uit eigen kracht te kunnen stand
houden tegen een bolsjewistischen storm
loop.
Duitschland zal in zijn afweerstelling te
gen het communisme Japan steeds be
schouwen en waardeeren als een element
van veiligheid, en wel van de verzekering
der menschelijke cultuur.
De strijd in Spanje en de vriendschap
met Italië.
De Duitsche regeering zou in een bolsje
wiseering van Spanje niet alleen een ele
ment van verontrusting van Europa zien,
doch ook een verstoring van het Europee-
sche overwicht. Wij zijn daarom gelukkig,
aldus Hitier, dat ons antibolsjewistisch
standpunt gedeeld wordt door een derden
staat. De Duitsch Italiaansche verhouding
is gebaseerd op het bestaan van gemeen
schappelijke opvattingen op het gebied
van het leven en den staat, zoomede op
een gemeenschappelijke afweer van de ons
bedreigende internationale gevaren.
De Duitsch-Italiaansche vriendschap
heeft zich uit bepaalde oorzaken geleidelijk
ontwikkeld tot een element der stabilisee
ring van den Europeeschen vrede.
De verbinding van beide staten met Ja
pan vormen de geweldigste hinderpaal
voor een verder doordringen van de Rus-
sisch-Bolsjewistische macht.
De verhouding tot Frankrijk.
In de laatste jaren werd heel vaak ge
sproken over tegenstellingen tusschen
Frankrijk en Engeland eenerzijds en
Duitschland anderzijds, en er werd nog
vaker over geschreven.
Het is mij niet duidelijk, waarin deze
tegenstellingen wel moeten liggen. Naar
wij hopen is met den terugkeer van het
Saargebied de periode Fransch-Duitsche
territoriale geschillen definitief gesloten.
Duitschland heeft ook met Engeland geen
geschillen, zy het dan onze koloniale
eischen.
Er ontbreekt evenwel ook ieder aan-
knoopingspunt voor welk denkbaar moge
lijk conflict ook. Het eenige, wat de sa
menleving van deze staten vergiftigt en
belast is een maar al te on ver dragelijke
ophitsing van de pers, die in deze landen
wordt geduld. Ik begrijp niet, dat in deze
landen geen wettelijke mogelijkheden be
slaan een einde te maken aan de leugens en
laster, want het betreft hier toch niet par
ticuliere aangelegenheden, maar proble
men van de samenleving der volken en
staten.
In de reeks dezer berichtsmisda-
den behooren ook de beweringen
dat Duitschland en Italië het er
over eens zijn geworden Spanje te
verdeelen, of een zeer recente lage
vervalsching, dat Duitschland en
Japan een overeenkomst zouden
hebben getroffen zich gemeenschap
pelijk het Nederlandsche koloniale
bezit toe te eigenen. Kan men hier
nog spreken over een eerbaar be
drijf? Zijn dat geen aanstichters en
ophitsers tot oorlog van de ergste
soort?
In straffe woorden gispt hij vervolgens
de houding van een bepaald deel der in
ternationale pers.
Over de belangen van het Duitsche volk
en het rijk beslist evenwel de Duitsche
rijksdag en als gevolmachtigde van den
Rijksdag IK en niet een delegatie van En-
gelsche briefschrijvers.
Wij zijn gelukkig, aldus de Leider, met
de meeste staten die aan Duitschland gren
zen, normale en ten deele ook vriend
schappelijke betrekkingen te kunnen on
derhouden.
Het sterke streven naar een werkelijke
neutraliteit, dat wij in een aantal Euio-
peesche staten kunnen waarnemen, ver
vult ons met diepe en oprechte bevredi
ging. Wij zien evenwel ook omgekeerd de
smartelijke gevolgen van de door de waan
zinnige daad van Versailles door elkander
geworpen Europeesche landkaart en den
bevolkingspolitieken toestand.
Twee der aan onze grenzen
liggende staten omvatten reeds
een massa van meer dan tien mil-
lioen Dui.schers. Zij zijn tegen hun
eigen wil door de vredesverdragen
verhinderd in een vereeniging met
het Rijk, dit is op zich zelf reeds
smartelijk genoeg.
Op den duur is het voor een we-
reldmogendheid, die zich van zich
zelf bewust is, on ver dragelijk
volksgenooten te weten op een
plaats waar hun wegens hun sym
pathie of hun verbondenheid met
het volk, zijn lot en zijn wereld
beschouwing, voortdurend het erg
ste leed wordt berokkend.
De Oostenrijksche kwestie.
Overgaande op de Oostenrijksche kwes
tie, merkte de rijkskanselier o.m. op: de
moeilijkheden, die zich bij de tenuitvoer
legging van het verdrag van 11 Juli heb
ben voorgedaan dwongen er toe een po
ging te doen, misverstanden en hindernis
sen voor een definitieve verzoening terzij
de te stellen. Want het was duidelijk, dat
een op zich zelf ondragelijk geworden toe
stand op zekeren dag gewild of niet ge
wild de omstandigheden zou hebben kun
nen ontwikkelen voor een zeer ernstige
catastrofe. De gedachte en de bedoeling
bij de uitnoodiging aan bondskanselier
Schuschnigg waren een ontspanning in onze
betrekkingen teweeg te brengen door het
naar zijn opvatting en wereldbeschou
wing nationaal-socialistisch denkend deel
van het Oostenrijksche volk binnen het
kader der overigens geldende wetten, gelijke
rechten te geven, zooals ook andere staats
burgers die hebben. De Führer dankt den
Oostenrijkschen bondskanselier, dat hij er
naar streefde tezamen met hem een weg
te vinden, die „evenzeer in het belang der
beide landen als in het belang van het ge
heele Duitsche volk ligt, van dat geheele
Duitsche volk, welks zonen wij allen zijn,
geheel om het even waar in ons vaderland
onze wieg staat." Ik geloof, dat wij daar
mede ook een bijdrage hebben geleverd
voor den Europeeschen vrede."
Duitschland zal, gesteund op zijn vriend
schappen, niets onbeproefd laten om dat
goed te redden, dat de voorwaarde is voor
die werkzaamheden, ook in de toekomst,
die ons voor oogen zweven: de vrede. On
ze betrekkingen tot de staten die buiten
Europa zijn gelegen, zijn goed en normaal,
of zeer vriendschappelijk. Ik behoef slechts
te wijzen op onze volkomen hartelijke
vriendschap, die ons bijv. verbindt met
Hongarije, Bulgarije, Joego-Slavië en vele
andere staten. Bovenal echter staat de
samenwerking met die beide groote mo
gendheden, die, evenals Duitschland, in
het bolsjewisme een wereldgevaar hebben
erkend en daarom vastbesloten zijn de be
wegingen van de Komintern tegemoat te
treden in gemeenschappelijken afweer. Dat
zich deze samenwerking met Italië en Ja
pan steeds meer moge verdiepen is mijn
oprechte wensch."
VERMIST VLIEGTUIG GEVONDEN
Drie inzittenden waren omgekomen
Gisteren- zijn de overblijfselen van een
Vega Gull-vliegtuig en de lijken van de
drie inzittenden gevonden door een grens-
patrouille in de nabijheid van de kust in
de woestijn op 130 mijl afstand van Cairo.
Men gelooft, dat hier de oplossing ligt
van de mislukking der Italiaansche poging
tot een revordvlucht naar Kaapstad vanaf
Genua. De machine, die de letters HBU-
TU droeg, werd bestuurd door Varzi en
Oliveira en voerde Renaldo als passagier
mede. Het toestel werd sedert Zaterdag
nacht tusschen Benghazi en Cairo ver
mat.
VLIEGTUIG VERONGELUKT
Vijf dooden
Een tweemotorig vliegtuig, dat deelnam
aan de Sahara-Rallye, is nabij Rome neer
gestort. De vijf inzittenden kwamen om
het leven.
Franco heeft haar geheel
omsingeld
FRANCO'S TROEPEN REEDS IN DE
BUITENWIJKEN
Naar gemeld wordt, zijn de troepen van
Franco er gistermorgen in geslaagd Teruel
te omsingelen. Zij zijn de buitenwijken der
stad binnengedrongen.
De rechtsche troepen, die gistermorgen
Teruel geheel omsingeld hadden, hebben
gistermiddag hun opmarsch in Oostelijke
en Zuidoostelijke richting voortgezet. Een
legerafdeeling daalt af naar het dorp Pue-
bla de Val Verde door de Sierra de Cam-
parena, met als as van den opmarsch den
weg van Teruel naar Valencia. Deze weg,
evenals de spoorweg van Saragossa naar
Valencia, die parallel daarmede loopt, zijn
over verscheidene kilometers afgesneden.
Een andere legerafdeeling, die meer Noor
delijk opereert, is opgerukt naar de Sierra
de Guba en rukt op naar Castillar. De
troepen, die zich ten Zuidoosten van Teruel
bevonden, hebben contact gekregen met
die, welke voorbij Teruel getrokken zijn,
langs het Noorden. Teruel bleef daarbij
in de achterhoede.
Mansueto gevallen
Officeel wordt medegedeeld, dat Man
sueto in handen van de troepen van Fran
co is gevallen. Teruel kan thans door de
regeeringstroepen niet meer gehouden
worden.
De laatste sprong der rechtschen naar
Teruel heeft tot verbitterde gevechten met
de blanke wapens aanleiding gegeven. De
verdedigers van Teruel lieten zich ter
vlaatse dooden.
De troepen van Franco zijn vanuit het
Noorden en Noord-Ocsten meer dan tien
kilometer de stad binnengedrongen.
Bultenlands>:he Berichten
HET STATION NOORDPOOL
IS GESLOTEN
PAPANIN EN ZIJN METGEZELLEN
VERLATEN HUN IJSSCHOTS.
De vier Russiche Poolonderzoekers Pa-
panin, Krenkel, Chirkof en Fedorof hebben
inet hun geheele uitrusting de ijsschots ver
laten en hebben zich aan boord van de ijs-
brekers „Moerman" en „Taiinyr" begeven.
Omtrent de redding van Papanin en zijn
metgezellen wordt nog vernomen, dat te
half zes begonnen werd met het materiaal
aan boord van de ijsbrekers te brengen.
Te zeven uur was men hiermede gereed.
De beide schepen zijn vervolgens onmid
dellijk naar Moermansk teruggekeerd.
Door het lot werd beslist, dat Papanin
en Krenkel zich aan boord van den ijsbre-
ker „Moerman" zouden begeven, terwijl de
beide andere leden van de expeditie zich
op de „Taimyr" inscheepten.
Het geheele materieel is aan boord van
de „Taimyr" gebracht.
De ijsbrekers moesten met behulp van
dynamiet hun weg banen naar het kamp
van de Poolreizigers. Drie maanden heb-
b-n Papanin en zijn gezellen doorgebracht
op hun ijsschots, welke in dien tijd twee
duizend kilometer is afgedreven van d e
Pool tot aan de kust van Groenland. Thans
wacht de geleerden een blijde ontvangst in
het vaderland.
Ce directie van den Noordelijken Zeeweg
decil in een door den waarnemend leider
Oetsjakof geteekende order mede, dat het
Poolstation „Noordpool", dat op 21 Mei
aan den Noordpool werd geopend 2500 K.M
is afgewreven naar de plaats, welke gele
gen is op 70 gr. 54 min. N.B. en 19 gr. 48
W.L, Het program der wetenschappelijke
werkzaamheden is afgewerkt. „Ik groet
de koene overwinteraars Papanin, I^renkel,
Sjirsjof en Fjordorf en wensch hen geluk
met de vervulling van hun historische we
tenschappelijke opdracht. Ik bepaal, dat
het station „Noordpool" van 19 F~sruari
des nam. 4 uur af is gesloten".
LAWINES OP SACHALIN EISCHTEN
MEER DAN HONDERD SLACHTOFFERS
Tengevolge van de lawines en sneeuw
stormen, die Zuid-Sachalin sedert 17 dezer
hebben geteisterd, zijn volgens een offi-
cneele mededeling minstens 116 personen
om het leven gekomen.
TREINBOTSING IN ITALIé
Zaterdagochtend is de sneltrein van Ve
rona naar Venetië nabij San Martino Buon
Albergo tegen een rangeerenden trein ge
botst. De machinist en de stoker kwamen
om het leven, van de reizigers werden
vier licht gewond. Zij konden hun reis
voortzetten.
Omtrent de oorzaak van het ongeluk is
r.iets bekend.
De zitting van den Duitschen Rijksdag in de Kroll-Opera te Berlijn. Een kijkje in
de zittingszaal tijdens de rede van Adolf Hitler.
