HET JUBILEUM
VAN BRONBEEK.
Mysteries rondom
„Vredelust"
Te St Nazane is onder groote Deiangsteinng net nieuwe rianscne mailschip Een detail van de kunstig uitgevoerde wieg, welke door het Poolsche
.Pasteur' te water gelaten De .Pasteur* dient ter vervanging van de .Atlan- li u u n o. .1
tique welke vijt jaar geleden door brand verwoest werd Staatsboschbeheer aan H. K. H. Prinses Beatrix werd geschonken
Ooms scoort het derde Nederlandsche doelpunt tijdens den oefen
wedstrijd. welke het voorloopig Nederlandsche elttal Woensdagmiddag
op Spangen tegen den Engelschen derde klasser Newport County
speelde
1200 kuikens vliegen naar Engeland. - Per K L M-vliegtuig werden
Woensdag van Schiphol 1200 kuikens naar Croydon overgebracht
voor de verbetering van den Engelschen veestapel. De kuikens worden
in het vliegtuig ge'aden
Betaaldag op «Bronbeek». - Een typische foto in dit Kon.
Koloniaal Militair Invalidenhuis te Arnhem, dat Zaterdag as.
75 jaar bestaat
Het /b-jarig bestaan van «Bronbeek" te Arnhem.
Een uurtje in het ontspanningslokaal
FEUILLETON
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale
Recherche),
door
UDO VAN EWOUD.
3)
„Hallo, Miel! Een interessant geval; nog
interessanter dan ik vermoedde, toen ik je
opbelde."
„Moord?"
Sanders knikte stom.
„Wie? Van Opweeghen zelf?" 1
De inspecteur nam zijn vriend onder den
arm en leidde hem door de ruime, doch
zelfs op dit ochtenduur schemerachtige hall
naar de salon, aan welks inrichting, naar
Wils onmiddellijk constateerde, ondanks
het feit, dat het vrij groote huis door een
nog jeugdige vrijgezel werd bewoond, alle
zorg was besteed.
Bij de meubileering had de eigenaar met
alle gevoel voor een bepaalden stijl gebro
ken; hij scheen slechts te zijn uitgegaan
van den wensch alles zoo gezellig moge
lijk in te richten en daarin was hij in
alle opzichten geslaagd. Een kleine vleu
gel in een der hoeken, vele behaaglijke
fauteuils, een dik Smyrna-tapijt, ettelijke
lees- en schemerlampen in gezellige hoekjes
waar wortelnooten speeltafeltjes tot een
partij bridge noodden, dat waren wel de
voornaamste meubelstukken,, welke dit
vertrek zijn eigen, bijzondere sfeer ver
leenden.
Sanders duwde zijn vriend in een der
ruime fauteuils en hield hem zijn siga
retten koker voor. „Laat mij bij ontsten
tenis van den heer des huizes de honneurs
mogen waar nemen, 't Spijt me, dat ik je
geen beter verwarmde kamer kan aanbie
den, maar met je jas aan, zal je het hier
wel een kwartier kunnen uithouden."
„Is van Opweeghen zelf het slachtoffer?",
vroeg Wils, die maar liefst zoo snel mo
gelijk tot de feiten kwam en de uitvoeri
ge inleidingen van den inspecteur bij ge
vallen als dezen verfoeide. Sanders bleek
er echter, als steeds, een bijzonder beha
gen in te scheppen den nieuwsgierigen re
porter nog eenigen tijd in het onzekere
te laten door diens vraag met een weder
vraag te beantwoorden.
„Ken je hem persoonlijk?"
„Persoonlijk niet, nee. Wel van aanzien.
Ik ben, als ik me goed herinner eens een
keer aan hem voorgesteld op een film
bal, in Carlton, als ik het wel heb. Overi
gens meen ik uit je vraag, of ik hem ken,
te mogen opmaken, dat hij niet het slacht
offer is. Ware dat wel het geval geweest,
dan zou je allicht gevraagd hebben of ik
hem gekend heb!"
„Bravo Miel!" antwoordde Sanders met
een glimlach, waarin zoowel spot als waar
deering lag opgesloten. „We maken vorde
ringen. Nog een paar zulke gevallen on
der mijn beproefde leiding vergeef me
m'n onbescheidenheid en ik zal je voor
je verdere opleiding naar Geffrey Gill
moeten verwijzen, omdat je dan van mij
niets meer te leeren hebtMaar nu:
badinage a part. Vijf minuten voor'de pers.
Noteer of onthoud de volgende bijzonder
heden!"
Hij was tot dusver voor Wils blijven
staan, maar begon nu langzaam de sa
lon op en neer te wandelen, terwijl hij
op doceerenden toon een overzicht gaf van
hetgeen hem zelf bekend was geworden.
„Vredelust" wordt bewoond door mr.
van Opweeghen, die op het oogenblik in
Parijs vertoeft, maar morgen wordt terug
verwacht. De huishouding wordt bestierd
door een zekere juffrouw Keizer, die Za
terdagmiddag de woning heeft verlaten in
gezelschip van een auto-monteur, Hen
drik Lampe. Deze laatste had opdracht ge
kregen een kleine reparatie te verrichten
aan den wagen van Van Opweeghei. Hij
heeft juffrouw Keizer naar haar zuster in
de binnenstad gebracht. Deze is daar twee
nachten gebleven en vanmorgen terugge
keerdTot zoover is het niet bijster in
teressant, zul je zeggen, maar nu komt het:
Toen zij vanmorgen tegen half tien terug
kwam en den sleutel in het slot wilde ste
ken, bleek, dat de de deur reeds open was
Zij stond op een kier. Ik kan het gerust
aan je levendige fantasie overlaten zich
een beeld te vormen van den schrik, die
de brave juffrouw Keizer bij deze antstel-
lende ontdekking om het hart sloeg. De
deur op een kier, mr. van Opweeghen in
Parijs, zij droeg de verantwoordelijkheid
voor den goeden gang van zaken tijdens
zijn afwezigheid enfin, je weet wat trou
we zielen als deze juffrouw Keizer op
zoo'n oogenblik ales bij elkaar denken.
Op hetzelfde oogenblik schoot het goede
mensch echter te binnen, dat Zaterdag
middag, toen zij met Lampe vertrok, het
slot weigerde, zoodat de monteur haar had
moeten assisteeren om de deuf behoorlijk
dicht te krijgen. In ieder geval was hun
dat toen echter gelukt en nu stond hij open.
Haar eerste gedachte was uiteraard in
braak. Er wordt zooveel ingebroken den
laatsten tijd. Maar toen ze van Opwee-
ghen's dure bontjas in de vestibule nog aan
den kapstok zag hangen 't is merkwaar
dig, Miel hoe snel vrouwen in dergelij
ke gevallen vaak tot een voorloopige con
clusie komen! verdween haar ongerust
heid eenigszins. Zij bjgaf zich het eerst
naar de keuken, die haar blijkbaar het
naast aan het hart ligt, maar de tinnen
theepot stond nog op z'n plaats en het zil
verwerk in een der laden van de keu
kenkast was eveneens onaangeroerd. En
fin, ik zal het kort maken. Een wandeling
door een deel van het huis leverde aanvan
kelijk geen enkel resultaat op nergens
was 'n spoor van inbraak te ontdekken
tot ze eindelijk in de woonkamer beland
de, die tevens als werkkamer voor van Op
weeghen is ingericht. Waarvoor dat noo-
dig was, weet ik niet, want zoover mij
bekend is, werkt hij alleen in z'ci vrijen
tijd en daarover schijnt hij niet in bijzon
der ruime mate te beschikken. Intusschen
was het juist de woon-werkkamer, welke
juffrouw Keizer voor de tweede maal de
stuipen op het lijf joeg, want zoodra ze
de deur voorzichtig op een kier geopend
had, bemerkte ze dat het electriht licht
brandde. Waar ze den moed vandaan ge
haald heeft om de kamer binnen te gaan,
is me nu nog een raadsel, maar ze heeft
het inderdaad zoo ver weten te brengen
Nee, nee, ze leeft nog en daar mogen we
blij om zijn, want ze had even goed dood
kunen kunnen blijven van schrik. Niet al
leen de electrische kroon in het midden
van de kamer brandde, maar ook de lamp
op het schrijfbureau van Von Opweeghen.
De dikker overgordijnen waren gesloten,
zoodat buiten van het licht niets te zien
was. Trouwens, je weet, dat achter het
huis niets dan weilanden liggen zoodat zelfs
bij open gordijnen waarschijnlijk niemand
iets van het licht zou hebben bgemerkt.
Maar bij dat licht en die gesloten gor
dijnen bleef het helaas niet. In een der
hoeken van het vertrek, waar ik je straks
hoop binnen te leiden, staat een divan en
over den rand van dien divar heen ont
waarde juffrouw Keizer een paar mannen-
voeten. Ze zag voorloopig alleen die voe
ten, in zwarte schoenen gestoken, want
de divan is voor iemand, die bij de deur
staat, slechts gedeeltelijk zichtbaar, door
dat een groote, lederen clubfauteuil hem
voor een deel aan het oog onttrekt....
En nu, Miel", zei Sanders, een oogen
blik zijn wandeling stakend om een nieu
we sigaret op te steken, waarbij hij zijn
vriend weer eenigszins spotend glim
lachend van onder zijn zware wenkbrau
wen aankeek, „nu geef ik jou te raden, wat
er op dat oogenblik in onze brave juf
frouw Keizer omging en hoe ze aan haar
gemoedstoestand uiting gaf!"
„Ze schrok zich natuurlijk een aap,
greep met beide handen naar haar hart,
slaakte met veel moeite een doordrin
genden gil en nam met spoed de beenen",
antwoordde Wils eenigszins onwillig, om
dat hij zich op dit oogenblik allerminst
in de stemming voelde om raadseltjes op
te lossen.
„Jammer!" zei Sanders, z(jn wandeling
hervattend. „Zeer jammer, na die goeie
beurt van zooeven. Voor een college bij
Geoffry Gil! ontbreekt je toch nog een en
ander. Juffr. Keizer schrok zich geen aap
en ze nam evenmin de beenen.
(Wordt vervolgd).
