Valsch spel Het Bossche stadhuis in fraaie illumi- De Oranjeboom, uit het Prinsdom Orange naar Amsterdam overgebracht, werd op den natienalen Dg jeugd had een werkzaam aandeel in de vreugde natie ter ge'egen^eK^ der heugelijke teestdag door den burgemeester der hoofdstad, dr. W. de Vlugt. In het Leidscheboschje geplant van den nationalen feestdag. Een vroolijk groepje 3)e £cicbclve Goti/fccmt Volendam viert den nationalen feestdag. Een dans om den Oranjeboom op de binnenplaats der school Smaakvolle versiering op den Dam ?e Amsterdam ter gelegenheid van de geboorte van het Prinsenkind Op het Binnenhof te, 's Gravenhage werd Dinsdagmiddag door het Natio- naal Jonger en verbond een betooging gehouden. Een overzicht FEUILLETON Naar het Lngelsch van ANNIE S. SWAN. 34) Jessie's gelaat werd donderrood en on middellijk greep zij een Japanschen waaier om er zich achter te verbergen. Ik heb Mrs. Oliver in jaren niet ge schreven en zij zal er niets van weten. Zou het niet beter zijn rechtstreeks aan de firma te schrijven? Ja, dat zal ik dan maar doen of an ders morgenochtend even telegrafeeren, zei Mrs. Safford.- Jessie sliep dien nacht beter dan zij ver wacht had en den volgenden morgen aan het ontbijt scheen zij weer even gezond als vroeger. Op de vragen hoe het met haar ging, antwoordde zij, dat zij zich weer goed gevoelde. Zij zou dien morgen evenwel niet met haar man uit rijden gaan, maar rustig thuis blijven en enkele brieven schrijven. Hij had nog verschillende zaken buitens huis af te wikkelen en moest ook nog een onderhoud hebben met Fagg. Mrs. Safford's bezorgdheid omtrent Jack scheen ook aanmerkelijk minder, want zij sprak er met meer over naar Liverpool te telegrafeeren. Zij vond het wellicht een beetje vernederend te laten blijken, dat zij zoo weinig van de zaken van haar zoon wist. Zij besloot te wachten tot de volgende week. Al haar tijd en al haar gedachten werden in beslag genomen door het in orde htana an van haar nieuw huis. Het is een prachthuis, zei zij bij zich zelf met een zucht van voldoening, terwijl zij voldaan rondkeek op den eersten mor gen, dat het huis kant en klaar was. Ik kan hier onbezorgd leven. Er zyn erger dingen dan douairière te zijn. Over een paar maan den zal Hugo ondervinden, dat hij mij niet kan missen. Ik ben degene, die zijn verkie zing tot stand moet brengen. Zij zette zich aan haar schrijftafel om een brief aan Deedes te schrijven, toen hij juist werd aangediend. Hij kwam aarzelend binnen, als iemand die onvasten grond on der de voeten voelt en die eigenlijk liever zou zijn weggebleven. Hij kwam recht streeks van Slains, zonder eerst op Harda- cres geweest te zijn. Goeden morgen, mijnheer Deedes, Is u ziek geweest? Hoe komt het anders dat u mijn eerste briefje, dat ik laat eens zien Zaterdagavond geschreven heb, niet beantwoord hebt? Lk verwacht te u Maandagmiddag reeds hier of zeker tochDinsdagmorgen. En het is nu reeds Donderdag. Ik weet het, Mrs. Safford, antwoordde hij kalm. Hij was besloten haar te zeggen, dat hij in. het vervolg geen tijd meer had om op haar eersten werk naar het We- duwenhuis te komen, maar haar zaken, die nu toch geen grooten omvang meer hadden, voortaan van uit zijn kantoor te Slains zou af doen. Ik vraag u wel excuus, dat ik uw brief betreffende mijnheer Jack niet beantwoord heb, maar ik had u werkelijk niets te ver tellen. Ik ben nu gekomen omdat ik giste renavond met de laatste post een brief van hem gekresen heb. Hij zag de verwondering op Mrs. Saf ford's gelaat. Hebt u een brief van hem gehad? En ik heb niets ontvangen, tenzij er een brief op Hardacres ligt. Waarschijnlijk is dat zoo. Ik zal er aanstonds iemand heen zenden en laten vragen. Zij had haar hand reeds op de bel, maar Deedes voorkwam naar. Ik geloof niet, dat er een brief op Har dacres zal zi,jn, Mrs. Safford. Wacht een oogenbiik en ik zal het u uitleggen. Waar is hij? Wij hebben hem reeds met de „Atlantic" verwacht. Wanneer komt de volgende boot aan? Is hij nog aan boord? Hij is met de „Atlantic" meegekomen, mompelde Deedes, en op het oogenbiik is hy in Liverpool. Is hij reeds met de „Atlantic" ge komen? En waarom schreef of telegrafeer de hij ons dan niet? Wat moet dat betee- kenen? Laat mij den brief lezenl Ik heb hem niet bij me. En in ieder geval zou ik hem u toch niet laten lezen, Mrs. Safford. Het was een brief, alleen betrekking hebbende op zijn eigen zaken. Mrs. Safford begreep, dat hier meer acu ter stak dan de notaris wilde laten blijken en daarom nam zij haar meest hooghartige houding aan. Er is iets. dat mij niet aanstaat, mijn heer Deedes. Ik vrees, dat ik er op moet staan dien brief te lezen. Ik zal vanavond naar Slains komen om hem in te zien. Deedes trok lichtelijk de wenkbrauwen op. Als de zaak in de oogen van Mrs. Saf ford niet zoo ernstig was geweest, zou hij er om gelachen hebben. Ik vraag nogmaals excuus, Mrs. Saf- I ford, maar ik zou u dien brief niet kunnen laten lezen. Op de enveloppe stond „Pri vé". Ik kan u evenwel zeggen, dat mijnheel Jack het goed maakt en dat zijn zaken een zeer gunstig verloop hebben gehad. De re sultaten hebben zijn verwachtingen nog overtroffen en zijn directie is vol lof over hem. Wij behoeven ons over zyn toekomst nu absoluut geen zorgen meer te maken. Zijn fortuin is, om zoo te zeggen, gemaakt; hij is ten minste op den goeden weg. Mrs. Safford voelde zich een weinig be- leedigd, omdat de notaris het woordje „ons" gebruikte. Het sprak van een zekere familiariteit, die iemand van den stand van Deedes zich niet mocht veroorlooven. Maar daar zij nog niet alles wist en Deedes de onaangename gewoonte had geen woord méér te zeggen dan hem te pas kwam, besloot zij geen opmerkingen te maken. Ik vind het onnatuurlijk, buiten gewoon onnatuurlijk, dat ik door u be richt van mijn eigen zoon moet krijgen. Zeg me heeft hij wellicht in dien geheim- zinnigen brief ook uitleg gegeven over zijn trouweloos gedrag? Neen. Het is maar een heel kort Iriefje. Het heeft betrekking op zijn le gaat. Het bedrag is hem vanmorgen per chèque uitbetaald. Hij vroeg mij of ik u wilde mededeelen dat hij u later nog zou schrijven. Dit is eigenlijk alles wat ei in den brief staat. Wist hij dan 'iets van het legaat? Weet hij, dat zijn broer intusschen is ge trouwd? Ja, dat weet hij, antwoordde Deedes. En toen verscheen er op zijn gelaat een e'genaardige, sphinxachtige uitdrukking, waaraan zelfs mrs. Safford geen uitleg kon geven. Er moet iets achter steken, mijnheer Deedes. Ik vertrouw u op het oogenbiik niet. Het lijkt wel of Jack diep beleedigd is. Is het mogelijk, dat u valsch spel tegen over ons gespeeld hebt, terwijl hij in het buitenland was. Dat u hem met de gebeur tenissen hier op de hoogte gehouden heeft en dat u zelfs getracht hebt tweedracht te zaaien tusschen mijn zoons? Als u zoo over mij denkt, mrs. Saf ford, zal ik niets meer zeggen, antwoord de Deedes onverstoorbaar. Er was een oogenbiik van gespannen stilte. Mrs. Safford was woedend, maar niet minder nieuwsgierig. Zij had haar woede op Dsedes willen koelen, maar zijn gelaat stond onbeweeglijk. Zij voelde en »ist, dat hij op het oogenbiik de sterkste was Ik zal zelf aan Jack schrijeven en hem verzoeken zijn vreemd gedrag behoorlijk te verklaren. Dat zou ik u niet adviseeren, mrs. Safiora, tenminste op het oogenbiik niet. Mijnheel Jack wil niet lastig gevallen wor den. En waarom niet? fr'ij i-~ siecht te spreken wat betreft Hardaces en zijn broer. Ik heb hem ge sproker, °n als ik u een goeden raad mag geven, laat u hem dan voorloopig met rust. Zü hiel haar adem in. Hebt u hem gesproken? Maar hij weet toch niets van het codicil, hoop ik. Als u hem dat gezegd hebt, zal ik het u looit vergeven en dat zult u ondervin den! (Wurdt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 12