Valsch spel
Het Bossche stadhuis in fraaie illumi- De Oranjeboom, uit het Prinsdom Orange naar Amsterdam overgebracht, werd op den natienalen Dg jeugd had een werkzaam aandeel in de vreugde
natie ter ge'egen^eK^ der heugelijke teestdag door den burgemeester der hoofdstad, dr. W. de Vlugt. In het Leidscheboschje geplant van den nationalen feestdag. Een vroolijk groepje
3)e £cicbclve Goti/fccmt
Volendam viert den nationalen feestdag. Een dans om
den Oranjeboom op de binnenplaats der school
Smaakvolle versiering op den Dam ?e Amsterdam
ter gelegenheid van de geboorte van het Prinsenkind
Op het Binnenhof te, 's Gravenhage
werd Dinsdagmiddag door het Natio-
naal Jonger en verbond een betooging
gehouden. Een overzicht
FEUILLETON
Naar het Lngelsch van
ANNIE S. SWAN.
34)
Jessie's gelaat werd donderrood en on
middellijk greep zij een Japanschen
waaier om er zich achter te verbergen.
Ik heb Mrs. Oliver in jaren niet ge
schreven en zij zal er niets van weten.
Zou het niet beter zijn rechtstreeks aan
de firma te schrijven?
Ja, dat zal ik dan maar doen of an
ders morgenochtend even telegrafeeren,
zei Mrs. Safford.-
Jessie sliep dien nacht beter dan zij ver
wacht had en den volgenden morgen aan
het ontbijt scheen zij weer even gezond
als vroeger. Op de vragen hoe het met haar
ging, antwoordde zij, dat zij zich weer goed
gevoelde. Zij zou dien morgen evenwel niet
met haar man uit rijden gaan, maar rustig
thuis blijven en enkele brieven schrijven.
Hij had nog verschillende zaken buitens
huis af te wikkelen en moest ook nog een
onderhoud hebben met Fagg.
Mrs. Safford's bezorgdheid omtrent Jack
scheen ook aanmerkelijk minder, want zij
sprak er met meer over naar Liverpool te
telegrafeeren. Zij vond het wellicht een
beetje vernederend te laten blijken, dat zij
zoo weinig van de zaken van haar zoon
wist. Zij besloot te wachten tot de volgende
week. Al haar tijd en al haar gedachten
werden in beslag genomen door het in orde
htana an van haar nieuw huis.
Het is een prachthuis, zei zij bij zich
zelf met een zucht van voldoening, terwijl
zij voldaan rondkeek op den eersten mor
gen, dat het huis kant en klaar was. Ik kan
hier onbezorgd leven. Er zyn erger dingen
dan douairière te zijn. Over een paar maan
den zal Hugo ondervinden, dat hij mij niet
kan missen. Ik ben degene, die zijn verkie
zing tot stand moet brengen.
Zij zette zich aan haar schrijftafel om
een brief aan Deedes te schrijven, toen hij
juist werd aangediend. Hij kwam aarzelend
binnen, als iemand die onvasten grond on
der de voeten voelt en die eigenlijk liever
zou zijn weggebleven. Hij kwam recht
streeks van Slains, zonder eerst op Harda-
cres geweest te zijn.
Goeden morgen, mijnheer Deedes,
Is u ziek geweest? Hoe komt het anders
dat u mijn eerste briefje, dat ik laat
eens zien Zaterdagavond geschreven
heb, niet beantwoord hebt? Lk verwacht
te u Maandagmiddag reeds hier of zeker
tochDinsdagmorgen. En het is nu reeds
Donderdag.
Ik weet het, Mrs. Safford, antwoordde
hij kalm. Hij was besloten haar te zeggen,
dat hij in. het vervolg geen tijd meer had
om op haar eersten werk naar het We-
duwenhuis te komen, maar haar zaken, die
nu toch geen grooten omvang meer hadden,
voortaan van uit zijn kantoor te Slains zou
af doen.
Ik vraag u wel excuus, dat ik uw brief
betreffende mijnheer Jack niet beantwoord
heb, maar ik had u werkelijk niets te ver
tellen. Ik ben nu gekomen omdat ik giste
renavond met de laatste post een brief van
hem gekresen heb.
Hij zag de verwondering op Mrs. Saf
ford's gelaat.
Hebt u een brief van hem gehad?
En ik heb niets ontvangen, tenzij er een
brief op Hardacres ligt. Waarschijnlijk is
dat zoo. Ik zal er aanstonds iemand heen
zenden en laten vragen.
Zij had haar hand reeds op de bel, maar
Deedes voorkwam naar.
Ik geloof niet, dat er een brief op Har
dacres zal zi,jn, Mrs. Safford. Wacht een
oogenbiik en ik zal het u uitleggen.
Waar is hij? Wij hebben hem reeds
met de „Atlantic" verwacht. Wanneer komt
de volgende boot aan? Is hij nog aan boord?
Hij is met de „Atlantic" meegekomen,
mompelde Deedes, en op het oogenbiik is
hy in Liverpool.
Is hij reeds met de „Atlantic" ge
komen? En waarom schreef of telegrafeer
de hij ons dan niet? Wat moet dat betee-
kenen? Laat mij den brief lezenl
Ik heb hem niet bij me. En in ieder
geval zou ik hem u toch niet laten lezen,
Mrs. Safford. Het was een brief, alleen
betrekking hebbende op zijn eigen zaken.
Mrs. Safford begreep, dat hier meer acu
ter stak dan de notaris wilde laten blijken
en daarom nam zij haar meest hooghartige
houding aan.
Er is iets. dat mij niet aanstaat, mijn
heer Deedes. Ik vrees, dat ik er op moet
staan dien brief te lezen. Ik zal vanavond
naar Slains komen om hem in te zien.
Deedes trok lichtelijk de wenkbrauwen
op. Als de zaak in de oogen van Mrs. Saf
ford niet zoo ernstig was geweest, zou hij
er om gelachen hebben.
Ik vraag nogmaals excuus, Mrs. Saf-
I ford, maar ik zou u dien brief niet kunnen
laten lezen. Op de enveloppe stond „Pri
vé". Ik kan u evenwel zeggen, dat mijnheel
Jack het goed maakt en dat zijn zaken een
zeer gunstig verloop hebben gehad. De re
sultaten hebben zijn verwachtingen nog
overtroffen en zijn directie is vol lof over
hem. Wij behoeven ons over zyn toekomst
nu absoluut geen zorgen meer te maken.
Zijn fortuin is, om zoo te zeggen, gemaakt;
hij is ten minste op den goeden weg.
Mrs. Safford voelde zich een weinig be-
leedigd, omdat de notaris het woordje
„ons" gebruikte. Het sprak van een zekere
familiariteit, die iemand van den stand
van Deedes zich niet mocht veroorlooven.
Maar daar zij nog niet alles wist en
Deedes de onaangename gewoonte had
geen woord méér te zeggen dan hem te
pas kwam, besloot zij geen opmerkingen te
maken.
Ik vind het onnatuurlijk, buiten
gewoon onnatuurlijk, dat ik door u be
richt van mijn eigen zoon moet krijgen.
Zeg me heeft hij wellicht in dien geheim-
zinnigen brief ook uitleg gegeven over
zijn trouweloos gedrag?
Neen. Het is maar een heel kort
Iriefje. Het heeft betrekking op zijn le
gaat. Het bedrag is hem vanmorgen per
chèque uitbetaald. Hij vroeg mij of ik
u wilde mededeelen dat hij u later nog
zou schrijven. Dit is eigenlijk alles wat
ei in den brief staat.
Wist hij dan 'iets van het legaat?
Weet hij, dat zijn broer intusschen is ge
trouwd?
Ja, dat weet hij, antwoordde Deedes.
En toen verscheen er op zijn gelaat een
e'genaardige, sphinxachtige uitdrukking,
waaraan zelfs mrs. Safford geen uitleg
kon geven.
Er moet iets achter steken, mijnheer
Deedes. Ik vertrouw u op het oogenbiik
niet. Het lijkt wel of Jack diep beleedigd
is. Is het mogelijk, dat u valsch spel tegen
over ons gespeeld hebt, terwijl hij in het
buitenland was. Dat u hem met de gebeur
tenissen hier op de hoogte gehouden heeft
en dat u zelfs getracht hebt tweedracht
te zaaien tusschen mijn zoons?
Als u zoo over mij denkt, mrs. Saf
ford, zal ik niets meer zeggen, antwoord
de Deedes onverstoorbaar.
Er was een oogenbiik van gespannen
stilte. Mrs. Safford was woedend, maar
niet minder nieuwsgierig. Zij had haar
woede op Dsedes willen koelen, maar zijn
gelaat stond onbeweeglijk. Zij voelde en
»ist, dat hij op het oogenbiik de sterkste
was
Ik zal zelf aan Jack schrijeven en hem
verzoeken zijn vreemd gedrag behoorlijk
te verklaren.
Dat zou ik u niet adviseeren, mrs.
Safiora, tenminste op het oogenbiik niet.
Mijnheel Jack wil niet lastig gevallen wor
den.
En waarom niet?
fr'ij i-~ siecht te spreken wat betreft
Hardaces en zijn broer. Ik heb hem ge
sproker, °n als ik u een goeden raad mag
geven, laat u hem dan voorloopig met
rust.
Zü hiel haar adem in.
Hebt u hem gesproken? Maar hij
weet toch niets van het codicil, hoop ik.
Als u hem dat gezegd hebt, zal ik het u
looit vergeven en dat zult u ondervin
den!
(Wurdt vervolgd).