De band van Nederland
met Oran{e
ORANJEVREUGD IN BE
SLEUTELSTAB
Br. Coïifn spreekt voor de
radio namens de Regeerimg
DINSDAG 1 FEBRUARI 1938
Britsche volk gevoeld. De wetenschap, dat
zij thans een erfgename geschonken heeft
aan den Nederlandschen Troon wekt op
rechte voldoening bij alle klassen in dit
land."
De Daily Telegraph voegt hieraan toe:
..Het is een oprechte gelukwensch waard,
dat Prins Bernhard hersteld is van zijn re
cente ernstige ongeluk en in staat is, het
geluk te deelen, van zijn koninklijke echt-
genoote en van het standvastig getrouwe
Nederlandsche volk".
Graaf van Limburg Stirum voor de
Engelsche radio.
Gisteravond heeft graaf van Limburg
Stirum, de Nederlandsche gezant te Lon
den, aan het begin van den tweeden En-
gelschen nieuwsdienst te 7 uur, een korte
mededeeling tot het Engelsche volk gericht
over de geboorte van onze Prinses. Zijne
Excellentie zeide, dat er een golf van ont
roering door geheel ons land was gegaan
toen de blijde tijding van de geboorte van
een Oranjetelg den volke werd kond ge
daan.
Wij apprecieeren, zoo ging graaf van
Limburg Stirum voort, ook in het bijzonder
de groote belangstelling, die het Engelsche
volk aan den dag gelegd heeft bij onze ver
wachtingen en nu deze in vervulling zijn
gegaan, gev olt het Nederlandsche volk
zoowel in Holland als in de overzeesche
gewesten zich tot het uitspreken van een
woord van dank gedrongen.
Sympathieke artikelen in Belgische
bladen
De Brusselsche avondbladen wijden uit
voerige en sympathiek gestelde berichten
aan de blijde gebeurtenis in Nederland,
waarin algemeen de nadruk wordt gelegd
op de verknochtheid van het Nederland
sche volk aan het Oranjehuis en op de hoo-
ge opvatting, die het Oranjehuis te allen
tijde van zijn taak heeft gehad
Wij geven hier thans een zinsnede uit de
Brusselsche „Standaard", het orgaan van
de Katholieke Vlamngen. „Alle goede din
gen zijn drie", schrijft het blad. „Zooals de
Nederlanders hun Koningin Wilhelmina en
him Prinses Juliana beiden eenige vrou
welijke spruiten, hebben geëerd en liefge
had, zullen zij ook die eerste vrouwelijke
telg van het nieuwe geslacht liefhebben en
hopen en overtuigd zijn, dat de pas gebo
ren Prinses een evenbeeld zal worden van
haar grootmoeder en haar moeder. God
zegene het Huis van Oranje-Nassau, Hij
zegene het jeugdige Prinsenpaar, tot heil
van het Nederlandsche volk".
De Nederlandsche zaakgelastigde te
Brussel jhr. mr. Snouck Hurgrontje, heeft
gisteravond voor de microfoon van het Na
tionaal Instituut van Radio-Omroep op
Vlaamsche golflengte eenige sobere woor
den van dank gesproken voor de tallooze
blijken van belangstelling en medeleven,
die het Belgische volk op dezen heuglijken
dag heeft gegeven.
Donderdag zal in het Nederlandsche ge
zantschap van halfvijf tot zeven uur een
ontvangst worden gehouden voor de Neder
landsche kolonie
Ook Parijs leeft mede.
De geboorte van de Prinses in het
Oranjehuis was Maandag tegen middag
uur te Parijs bekend geworden door groote
opschriften in de „Paris Midi", het Parijsche
twaalfuurblad. Het was wonderbaarlijk te
bemerken, met welk een snelheid het
nieuws zich in de Fransche hoofdstad ver
spreidde en tevens zeer verheugend te zien,
met welk een oprechte vreugde de Parijze
naars het bericht van de beboorte ver
namen. Er was de laatste paar weken geen
editie van de Fransche kranten versche-
Dr. Colijn heeft hedenmiddag voor de
radio de volgende rede uitgesproken:
Geachte luisteraars, landgenooten hier
en overzee.
Heb ik mij in den loop der laatste jaren
via de radio enkele malen tot u gericht,
de aanleiding daartoe was niet altijd van
vroolijken aard. Meestal betrof het aan
gelegenheden van regeeringsbeleid, waar
omtrent toelichting en verklaring op
breede schaal wenschelijk geoordeeld
werd. Ik sprak dan als woordvoerder van
de regeering.
Thans richt ik mij bij vernieuwing
langs dezen modernen weg tot de bewo
ners van Nederland en van de overzee
sche gebiedsdeel en van het koninkrijk,
maar ditmaal niet als woordvoerder van
de regeering, om tekst en uitleg te geven
van bepaalde regeeringsdaden, doch en
kel en alleen, omdat wij elkaar van hart
tot hart iets te zeggen hebben, nu wij al
len vervuld zijn met blijdschap over den
goeden afloop van de verwachte gebeur
tenis in het paleis te Soestdijk.
Het is toch eigenlijk een wonderlijk
ding, dat een heel volk in angstige
spanning het oogenblik verbeid heeft,
dat een kind zou geboren worden,
een gebeurtenis, die eiken dag in ons
land eenige honderden malen plaats
grijpt, die wij zelfs in eigen familie-
kring nauwelijks met grooter belang
stelling tegemoetzien dan thans het
geval is geweest. Een wonderlijk ding,
dat we geneigd zijn onze huizen te
BUITENGEWONE STAATS
COURANT
Met teekeningen
Gisteren is een buitengewone Neder
landsche Staatscourant verschenen, waar
in de geboorte van een Vorstelijke Telg is
afgekondigd.
Deze, voor ons Vorstenhuis en het Ne
derlandsche volk zoo heugl'jke gebeurtenis
is voor de directie van de Nederlandsche
Staatscourant aanleiding geweest, dit num
mer een feestelijk aanzien te geven. De
versiering is ontworpen door den Haag-
schen teekenaar Jac. H. Molier, die de Ne
derlandsche Staatscourant symboliseerde
in een figuur van een blijde gebeurtenis
afkondigenden heraut. Achter dezen he
raut verrijst een oranjeboom, welks vruch
ten ook als motief voor de randversiering
zijn gebezigd. De uitvoering geschiedde in
zwart en oranje.
De inhoud luidt:
„Hare Koninklijke Hoogheid Prin
ses Juliana der Nederlanden is heden
morgen door Gods goedheid bevallen
van eene dochter.
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses
Juliana heeft heden, den 31sten Ja
nuari 1938, des voormiddags te 9 uur
47 minuten, het leven geschonken aan
eene flinke dochter.
De toestand van moeder en kind is
op het oogenblik bevredigend.
(get.) Dr. J. DE GROOT,
(get.) Dr. C. L. DE JONGH."
nen of er stond een bericht uit Nederland
in en het Fransche publiek wachtte met
bijna evenveel ongeduld op het plaats
vinden der heuglijke gebeurtenis als de
Nederlanders. Ook de laat in den middag
verschenen bladen gaven groote artikelen
over de blijde mare in Nederland.
Om er op te wijzen, dat onze kleine
prinses ook nog Fransch bloed in de aderen
heeft, gaat de „Paris Soir" zelfs terug tot
Claude de Chalon, de laatste erfgename in
directe lijn van het Huis van Oranje, die
later trouwde met Hendrik van Nassau.
De weerklank in Hongarije.
Alle Hongaarsche bladen publiceerden op
in het oog vallende wijze uitvoerige bizon-
derheden een hoofdartikel, waarbij in het
bizonder ook herdacht wordt, dat het Ne-
aerlandsche volk na den oorlog op edel
moedige wijze, tienduizenden noodlijdende
Hongaarsche kinderen heeft opgenomen en
verzorgd.
Als een loopend vuurtje verspreidde zich
het bericht der geboorte door de Hongaar
sche hoofdstad. De eerste edities der bla
den, welke het vreugdevolle bericht be
helsden, werden den verkoopers letterlijk
uit de handen gerukt. Het grootste Hon
gaarsche dagblad „Pesti Hirlap" schrijft
in een hoofdartikel: „Aan het vreugde
feest van het Nederlandsche volk neemt
de geheele beschaving deel. Het volk van
Nederland heeft te allen tijde een voor
beeld gegeven van hooge beschaving, van
nationaal gevoel, van echt verdraagzaam
en niettemin heldhaftig nationalisme, een
goede Europeesche burgerschap.
Hongarije, welks kinderen door het Ne
derlandsche volk met zooveel liefde en
hartelijkheid zijn opgenomen, wenscht
deel te nemen aan het blijde familiefeest
der edele Nederlandsche natie, aangezien
het nooit de weldaden der Holanders zal
vergeten".
verlaten en het elkaar op straat toe
te roepen, dat een nieuwe Oranjetelg
geboren werd.
Er zullen er wel zijn, die dit warm ge
voel van nagenoeg de geheele natie zul
len bestempelen als een soort byzantinis-
me, als ongemotiveerde vorsten verheerlij
king, als bewierooking van wie in hoog
heid gezeten zijn. Wie zoo oordeelen heb
ben het intusschen glad mis. Daarvoor
zijn de gevoelsuitingen te warm en te in
nig, daarvoor zijn zij ook te algemeen. In
de dagloonershut op het platteland wordt
niet minder hartelijk meegeleefd met onze
Kroonprinses, met haar gemaal en de
jonggeboren spruit, dan in de huizen uit
kringen van hof, regeering en deftige
burgerij. In alle kringen van ons volk
werd gejuicht tot uitbundigheid toe. toen
de verloving van de prinses bekend werd.
Bij de voltrekking van het huwelijk deel
de heel het volk in de huwelijksvreugde.
Toen de eerste geruchten begonnen te
loopen omtrent de moederverwachting van
de Prinses, was het of een golf van teer
heid over het land ging. En als Prins
Bernhard op den Muiderstraatweg een
ernstig ongeval overkomt, hoe gaan de
gedachten dan ook uit naar de aanstaande
moeder van een nieuwe Oranjespruit. En
wie zal de gebeden tellen, die in zoo me-
nigen huiselijken kring zijn opgezonden
tot Hem in Wiens handen ons leven en bij
Wien al onze paden zijn.
Dit -alles is niet gewoon. Er schuilt iets
bijzonders achter, iets, dat niet alledaagsch
is, iets, dat men elders niet zoo, dat wil
DE LFJDSCHE COURANT
DE EERSTE STRAAT.
In een buitengewone raadsvergade
ring, die aan de heuglijke gebeurte
nis was gewijd, heeft de Raad van Oss
besloten een nieuw geprojecteerde
straat naar het jongste lid van ons
Koninklijk Huis te noemen.
zeggen: niet in die mate waarneemt. Ook
in andere landen zijn eerbiedwaardige en
gerespecteerde vorsten, ook elders hebben
vorstenkinderen de geboorte van hun eer
steling tegemoetgezien. Ook daar was
vaak belangstellende verwachting. Maar
wat men er miste, was de spanning,
die zich bij ons om deze geboorte ontwik
keld heeft. Voor die tot spanning gestegen
belangstelling moet een bijzondere oor
zaak bestaan, een oorzaak, die niet uit
sluitend ligt in gehechtheid aan personen,
doch ook rust op andere overwegingen. En
dan tast ik niet mis, als ik die bijzondere
oorzaak zoek in den zeer bijzonderen
band, die Nederland en Oranje met elkaar
verbindt.
Soms is een vorstenhuis van buiten af
door een sterker macht aan een volk op
gedrongen. Soms heeft de erfopvolging
aan het land volmaakt vreemde personen
op den troon gebracht. Elders zien wij
landen op zoek naar een vorst. Niets van
dat alles bij ons. Nederland en Oranje zijn
samen geworden, saamg egroeid tot
wat zij nu zijn. Zij wortelen in dezelfde
aarde en hun wortelen hebben zich in die
aarde onder den grond ineengestrengeld,
zoodat zij tot één wortel geworden zijn.
De band was broos.
Dat verklaart het zeer bijzondere karak
ter van de twee-eenheid Nederland-Oran
je, zij zijn onafscheidelijk van elkaar ge
worden. Maar juist om deze reden valt
het ons zoo moeilijk, ons in te denken in
een toestand, waarbij die enge band niet
meer bestaan zou.
De vrees daarvoor al spraken wij
het liever niet uit is ons niet vreemd
geweest, heeft ons van tijd tot tijd zelfs
wel beklemd. Van 1890 tot 1909" was onze
huidige Koningin de eenige telg uit het
Oranjehuis, waarin die aloude band met
Nederland tot uitdrukking kwam. En wel
schonk de geboorte van Prinses Juliana
in 1909 verlenging van hoop en verwach
ting, de band bleef toch bijna 50 jaren
lang erg broos, want het hing tusschen
1890 en 1938 alles aan een tweetal sterfe
lijke menschen.
Die vage beklemming is nu weggeval
len, nu het huwelijk van Prinses Juliana
den kinderzegen mochf ervaren en daarin
schuilt de nationale zin van de al-
gemeene volksvreugde. Zeker, wij zijn
ook blij om de blijdschap van het jonge
ouderpaar, wij verheugen ons met de ko
ninklijke grootmóeder, nu zij de derde ge
neratie in haar geslacht aanschouwen
mocht, maar de vreugde van het volk als
geheel draagt nog een ander stempel.
Die vreugde is sterk gemengd met histo
risch besef. God heeft als het ware een
venster geopend, waardoor wij weer over
wijde vlakten naar buiten blikken, weer
in de toekomst durven staren. Oud en
jong, rijk en arm, hooggeplaatsten en zij,
die in nederiger sferen verkeeren, die
allen voelen zich in deze dagen als het
ware leden van één gezin, die tezamen
vreugde bedrijven en die hun blijdschap
in verschillende vormen uitjubelen. Als
wij konden, zouden wij elkaar allemaal
de hand willen drukken, elkaar deelge
noot willen maken van onze innerlijke
gevoelens. Dat kan nu eenmaal niet en ik
weet, dat een poging om door de radio
uitdrukking te geven aan wat in ons hart
leeft en in ons hoofd omgaat, slechts een
mager surrogaat is van wat wij zouden
doen, als wij allen eens bijeen konden
zijn. Wij kunnen niet eens samen ons
Wilhelmus zingen, althans niet, zoodat wij
elkaar kunnen hooren. Toch is het wel
iets, als deze schare van luisteraars van
Noord tot Zuid en van Oost tot West
een schare, die als de concentratie van de
natie gezien mag worden zich er en
kele minuten toe heeft willen zetten om
g e 1 ij k t ij d i g de gedachten te richten
op dezelfde nationale gebeurt e-
n i s.
Ongetwijfeld heb ik uw gedachten slecht
vertolkt, waar ik er niet eens in geslaagd
ben mijn eigen diepste gevoelens tot uit
drukking te brengen. Maar dat doet er
eigenlijk niet toe. Het gaat niet hierom,
of ik vandaag goed of minder goed ge
sproken heb, maar het gaat hierom, dat
wij allen enkele oogenblikken ons ver-
eenigd hebben om g e z a m e n 1 ij k onze
gedachten te bepalen op een nationale
gebeurtenis van groote beteekenis.
In veel is ons volk verdeeld. Laat
ons daarom te sterker waardeeren die
momenten in ons volksleven, waarin
wij één zijn, waarin alle verschillen
wegvallen, althans overkoepeld wor
den door wat wij gemeenschappelijk
in hooge waardeering houden. Zulke
oogenblikken hebben wij thans, nu
wij ons samen verheugen over het
geluk in het koninklijk gezin, nu wij
ons allen verblijden over de verste
viging van den band, die Oranje met
Nederland verbindt, nu wij ervoeren,
dat er toch ook nog wel wat is, waar
in wij eensgezind kunnen zijn.
Ik sprak tot u als een dergenen, die
met u in de volle feestvreugde deelen.
Ik eindig met een woord uit naam der
regeering. Geve de almachtige God,
dat Zijn Zegen ook verder ruste op
ons Koninklijk Huis en op het aan dat
Huis zoo zeer verknochte volk van
Nederland.
Algemeen Feest!
D e blijde gebeurtenis is inderdaad
in heel het land als een blijde gebeur
tenis gevierd.
Het Nederlandsche volk in overgroote
meerderheid staat rondom het Huis van
Oranje als om zijn middenpunt. Het Neder
landsche volk in overgroote meerderheid
wenscht de monarchie in democratischen
zin, zooals Nederland deze voorbeeldig be,-
zit. Voorbeeldig in de constitutie, voor
beeldig in de personen der 'dragers van dat
monarchale gezag. Het Nederlandsche volk
in overgroote meerderheid wil geen veran
dering in den regeeringsvorm, waardoor
Oranje zou worden verdreven van de plaats,
die het in de regeering van ons vaderland
inneemt zou worden verdreven ofal
leen' in naam zou mogen voortbestaan, al
leen zou worden geduld!
En de blijdschap van gisteren en van
vandaag gaat uit zeker naar de ge
lukkige Ouders, naar de gelukkige Konink
lijke Familie, met wier wel en wee het Ne
derlandsche volk meeleeft. Maar die blijd
schap, die echte, uit verstandelijke overwe
gingen ontsproten en beredeneerde blijd
schap vindt haar oorsprong vóóral in het
feit, dat wij in de geboorte van een prin
ses verzekerd mogen hopen het voortbe-
HULDE TELEGRAMMEN.
Het gemeentebestuur van Leiden heeft
de volgende telegrammen verzonden:
AAN HUNNE KONINKLIJKE HOOG
HEDEN PRINSES JULIANA EN PRINS
BERNHARD SOESTDIJK.
De Gemeenteraad van Leiden biedt Uwe
Koninklijke Hoogheden zijn eerbiedige ge-
lukwenschen aan bij de geboorte van 'de
Prinses van Oranje-Naussau, Prinses van
Lippe-Biesterfeld.
Daarbij de gevoelens van de gansche
burgerij vertolkende, geeft hij uiting aan
zijn oprechte blijdschap en innige dank
baarheid over het groote geluk dat aan
Uwe Koninklijke Hoogheden is ten deel
gevallen.
A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN,
Voorzitter.
VAN STRYEN,
Secretaris.
AAN HARE MAJESTEIT DE KONINGIN
DER NEDERLANDEN 's-GRAVENHAGE
De Gemeenteraad van Leiden biedt Uwe
Majesteit zijn eerbiedige gelukwenschen
aan bij de geboorte van de Prinses van
Oranje-Nassau, Prinses van Lippe-Biester
feld.
Hij geeft Uwe Majesteit de verzekering,
daarbij vertolkende de gevoelens van de
gansche burgerij, dat hij met oprechte
vreugde deelt in het geluk, dat Uwe Majes
teit door deze geboorte is ten deel gevallen.
A.VAN DE SANDE BAKHUYZEN,
Voorzitter.
VAN STRYEN,
Secretaris.
Door het Comité „Oranje en Jong Neder
land" is aan Prinses Juliana het volgende
gelukstelegram gezonden:
Het Leidsche Comité „Oranje en Jong
Nederland" biedt der jonge Koninklijke
Moeder zijn eerbiedige en hartelijke geluk
wenschen aan.
Namens het Comité:
Mevr. v. d. HOEVEN, presidente.
Mevr. WENSINCK, secretaresse,
ENORME DEELNAME AAN DEN
LICHTSTOET.
Wel nimmer hebben we de Sleutelstad
zoo spontaan zien reageeren op 'n heuge
lijk bericht als gisteren over ons land is
neergedaald na eindeloos lang wachten.
't Was of de opgekropte zenuwen te fel
ler losbarstten toen eindelijk de groote ge
beurtenis een feit was en van den och
tend tot den avond was het slechts een
deinende galm: „Oranje", 't Is Oranje,
't blijft Oranje, 't is Oranje boven! De
reeds door onze ouders en voorouders aan
geheven leuze werd door het nageslacht
herhaald op een wijze, die geen twijfel
laat aan de gezindheid van ons volk.
Gisteravond was het een drukte in de
stad als op 'n drukken 3 Octoberdag. En al
les concentreerde zich op den lichtstoet.
Wel hadden velen terloops even een kijkje
genomen op de Steenschuur waar als uit
een schoorsteen, een vervaarlijk vreugde
vuur oplaaide, maar daarna concenteerde
zich aller belangstelling op den lichtstoet,
waarvan de opstelling wederom op het
daarvoor uitstekend geschikte Kaasmarkt-
terrein plaats had.
Wel zelden zagen we een zoo grooten
lichtstoet met vooral veel deelname van
Katholieke vereenigingen, welke zich in
de groep „Katholiek Leiden" hadden aan
gesloten.
Het collegium en de leden van het Leidsch
Studentencorps ontbraken dezen keer
na de receptie op de Sociëteit „Minerva"
werd een kroegjool gehouden doch de
V.V.S.L., „Sanctus Augustinus" en de S. S.
R. bevonden zich wel in den stoet.
Het was een veelkleurige, vroolijke stoet.
Vlaggen en spandoeken werden in ruime
EERSTE BLAD - PAG. 2
staan van het Huis van Oranje ten zegen
van ons Vaderland!
Er wordt in de feestvreugde geen enkele
wanklank vernomen. Minderheden, die zich
in hun denkbeelden en sympathieën inzake
monarchie en regeerend vorstenhuis van de
overgroote meerderheid van het Nederland
sche volk hebben losgemaakt, verbreken de
uiterlijke eenheid nu niet.
Hoe is in deze dagen de houding van de
S.D.A.P.? zoo is ons gevraagd. Niet
geestdriftig en ook niet afwijzend, gereser
veerd, of.... minder mooi, maar juister
gezegd: tweeslachtig. Tweeslachtig,
zooals helaas veeltijds in de laatste jaren bij
dergelijke nationale gebeurtenissen.
In gemeenten, waar de gemeenteraad een
buitengewone Raadszitting houdt (In Lei-
den, waar de Raad gebrekkig gehuisvest is,
is dit niet gebeurd), zijn de sociaal
democraten er bij tegenwoordig. Maar
aan een openbare festiviteit, zooals b.v. gis-
teravond de organisatie van een lichtstoet
te Leiden, nemen zij weer niet officieel
deel.
Maar alles overziend, mogen wij zeker
verklaren, dat in Nederland het feest ter
gelegenheid van de geboorte van een prin
ses algemeen is.
mate meegevoerd en de Katholieke Jeugd
beweging, de Graal, de Verkenners e.a. had
den daarin een ruim aandeel. Een stoet
van ongeveer een half uur slingerde zich
door de straten van de Sleutelstad, over
vloedig verlicht op tal van plaatsen door
electrische of Bengaalsche verlichting.
In den stoet werden drie wagens meege
voerd: een van de Princevlag met een
Oranjeboom, waaraan zoo juist een nieuwe
loot ontsprong, een van de Buurtvereeni-
ging „Groenoord", welke de koninklijke
aandacht "vroeg voor 't speeltuinwerk en
een van C. G. W., waarin het voetbalelf
tal op een grastapijt was opgesteld.
Zeven muziekkorpsen trokken in den
stoet mee, die ditmaal niet over Breestraat
of Haarlemmerstraat trok, doch van de
Hoogewoerd via Steenschuur, Rapenburg,
Princessekade, Beestenmarkt, Rijnsburger-
singel, Nieuwe Beestenmarkt over den
Oude Singel ging.
Op de Beestenmarkt was het een drukte
van jewelste. Daar concert eerde Orpheus
en dit gezelschap hield honderden en hon
derden jongelui in Oranjevreugde bijeen.
Daar was ook een lichtboom ontstoken,
welke juist toen de stoet ten einde was
doofde.
Op de Kaasmarkt werd de stoet weer
ontbonden, doch nog lang duurde de
vreugde op straat en in de café's voort.
De commissie voor de feestviering ver-
eenigde zich met eenige genoodigden in den
Vergulden Turk, waar het historische feit
van 31 Januari beklonken werd.
MILITAIRE PARADE.
Hedenmorgen was 't ondanks de natio-
nalen feestdag feestelijkheden mocht doen
verwachten kalm in de stad. Het eenig
feestvertoon bestond in een parademarsch
door de stad van de militairen in garni
zoen.
Omstreeks 10 uur werd met den marsch
een aanvang gemaakt. Voor café-restau
rant „In den Vergulden Turk" aan de
Breestraat nam de garnizoenscommandant
overste de Iongh de parade af. Hierbij wa
ren mede tegenwoordig de burgemeester
van Leiden, mr. A. van de Sande Bakhuy-
zen, de gemeentesecretaris, mr. dr. C. E.
van Strijen en de wethouders mr. A. Tepe,
Jac. Wilbrink, J. v. Stralen en M. Verwey,
alsmede de legerpredikant ds. E. Nauta.
Te ongeveer 10.15 uur arriveerden de
troepen onder commando van overste H.
D. Buurman, commandant van het 4de
Reg. Infanterie.
De muziek van het 6e Reg. Veld-art.
ging voorop, plaatste zich terzijde van den
weg en terwijl zij een potpourri van natio
nale en andere liederen ten gehoore bracht,
marcheerden de troepen langs, eerst de
infanterie, daarna de veld.
Via de Hoogewoerd werd de tocht voort
gezet.
De drukte op straat duurde onvermin
derd voort, ook hedenmiddag, toen de
boomplanting in het Plantsoen op het pro
gramma stond.
KWIJTSCHELDING VAN BEPAALDE
STRAFFEN.
Bij land- en zeemacht.
De Minister van Defensie heeft in een
beschikking, die heden ter kennis van
alle onderdeelen van de koninklijke land
en zeemacht is gebracht, de verschillende
commandanten uitgenoodigd kwijtschel
ding te verleenen van alle opgelegde en
loopende krijgstuchtelijke straffen met
uitzondering van die van verlaging van
rang, verlaging van klasse of plaatsing in
de tuchtklasse, zulks in verband met de
geboorte eener prinses.
Hierbij kan worden aangeteekend, dat
deze beschikking steunt op artikel 53 van
de wet op de krijgstucht. Een dergelijke
beschikking wordt elk jaar ter gelegen
heid van den verjaardag der Koningin uit
gevaardigd.
