Valsch spel
VOOR HET PALEIS SOESTDIJK.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
12) 'V
Hij knikte en langzaam begon Annabel
te begrijpen.
Het leven is wel hard, zeide zij hui
verend, terwijl zij haar bagage bij elk nar
begon te zoeken. Ik zou u nog graag één
ding zeggen, hoewel ik niet weet waar
om. Ik was het vorig jaar om dezen tijd
met uw broer Hugo verloofd en ik had
gehoopt thans zijn vrouw te zijn.
Arm kind! zei Jack.
Een enkel oogenblik keken ze elkander
in de oogen; zij voelden zich als twee
kinderen, die elkander hun verdriet ver
teld hebben, waardoor de smart half ver
licht is.
Hij stapte uit, hielp haar en vroeg waar
zij heen ging.
Naar Kensingston.
Dan kunnen wij zoover samen gaan.
Ik moet vanavond nog naar Liverpool.
Gaat u direct daarheen?
Ja.
En daarna?
Daarna? Ik weet het nog niet. Maar
wilt u mij uw adres opgeven? Ik zou
het graag weten. Wij zullen elkaar nog
wel eens ontmoeten.
Waarom denkt u dat?
Ik weet, dat het zoo is, zei hij en
schreef „Industrieschool, Radcliffe Straat,
Slains".
Tot ziens, zeide hij toen. En maak
er uzelf geen verwijten meer over, dat
u mij alles verteld hebt. Het heeft zoo
moeten zijn. Ik zal eens poolshoogte ne
men en dan zou ik u later graag eens
schrijven, ten minste als u er niets op
tegen hebt.
Hugo, die te paard huiswaarts keerde
van een voorloopige politieke bijeen
komst, ten huize van zijn buurman Lord
Radcliffe gehouden, zag zijn vrouw door
het park met een mand bloemen aan
haar arm aankomen. Hij nam zijn hoed af
en wuifde haar toe en zij, terugwuivende,
bleef stilstaan totdat hij tegemoet kwam.
Enkele meters van haar af sprong hij van
het paard, wierp de leidsels over zijn arm
en boog galant en glimlachend voor haar.
Voor zoover men uiterlijk kon oordee-
len was Hugo een man, op wien iedere
vrouw met recht trotsch kon zijn. Hij
was de verpersoonlijking van jeugd,
kracht en geluk. Er was geen rimpel
in zijn gelaat noch een schaduw in zijn
oogen.
Goeden middag, lieveling. Het geluk
is met mij, dat ik je zoo ontmoet, zeide
hij, zich voorover buigende om haar op
de wang te kussen.
Hij zag, dat zij ongewoon bleek was.
Zij zag er zoo geheel anders uit dan ge
woonlijk dat hij ongerust werd.
Je heb te ver gewandeld, Jessie. Je
bent doodmoe, dat zie ik. Waar ben je
geweest?
Niet verder dan het bosch om deze
bloemen te plukken, zei zij naar de mand
kijkende, die nog slechts half vol was.
Ik ben heelemaal niet moe. Ik heb op
den terugweg hier en daar gerust.
Maar hij was niet tevreden. Alleen de
mededeeling, dat zij had moeten rusten,
maakte hem bezorgd. Gewoonlijk kende
zij geen vermoeidheid en kon uren ach
tereen loopen.
Je bent onvriendelijk, Jessie, maar
ik wil om alles ter wereld niet, dat je
jezelf zoo vermoeit. Begrepen?
Ja, Hugo, antwoordde zij op den
zelfden zachten toon. En als je nu ge
noeg gemopperd hebt, wil je me mis
schien wel vertellen hoe de vergadering
verloopen is? Was het interessant en zijn
de vooruitzichten bevredigend?
De vergadering was heel belangrijk
en ik heb er in toegestemd, dat men mij
candidaat stelt.
O ja? zeide zij met een belangstel
ling, die hem meer genoegen deed dan
een ^troom van woorden.
Ja. Ze waren het er allen over eens
er op mijn woord, Radcliffe was zeer
complimenteus tegenover je nederigen
dienaar.
Vervolgens Radcliffe bezit ik heel wat
goede hoedanigheden, vervolgde Hugo
tot zijn vrouw. Hoe het zij, er is besloten
dat ik de man ben, die den Kamerzetel
moet innemen. Dat is alles wat we op
het oogenblik kunnen doen, want onge
twijfeld zal de Arbeiderspartij óók doen
wat zij kan. Over hun qandidaat hebben
we nog niets gehoord, maar ongetwijfeld
zullen zij tegen den tijd der verkiezing
wel een of anderen politicus uit Londen
halen. Ik verheugde mij er op, terwijl ik
over den Drakenheuvel reed, wat een
fijne hulp jij voor mij zult zijn als de
strijd begint.
Jessie keek hem niet aan en haar trek
ken verhardden zich. Zij wist wat van
haar verwacht werd en wat Hugo zelf
ook verwachtte; een algeheele toewijding
aan de verkiezingszaak in het algemeen
en zijn persoonlijk belang in 't bijzonder.
Vind je het vooruitzicht niet pret
tig, Jessie? vroeg hij bijna angstig,
eenigszins teleurgesteld door haar zwij
gen.
O ja, ik vind het heel prettig. Ik
denk, als je in het Lagerhuis komt, dat
wij dan een groot deel van het jaar in
Londen zullen moeten gaan wonen. Dat
zal ik niet zoo prettig vinden.
Maar dat denk ik wel. Dat is juist
iets voor jou, dat vond moeder ook. Jij
hebt iets over je, ik kan niet juist zeggen
wat, dat de menschen bevalt en dat hen
graag met je doet omgaan. We zullen
dan weer in het Londensche heerenhuis
der Lathoms gaan wonen. Het staat op
den hoek van Park Lane en ziet juist
uit op het Park. Wat een geluk, dat in
October het huurcontract met die Ame
rikanen afloopt! Dan hebben we nog vol
doenden tijd om het heelemaal in orde
te laten brengen en het na Kerstmis te
betrekken.
Jessie was niet opgetogen, maar tracht
te tenminste belangstelling te toonen.
Woonde je oom dan nooit in Londen?
Neen, nooit. Ik geloof niet, dat hij
ook maar één nacht in dat huis geslapen
heeft Maar er is een politieke geschie
denis aan verbonden uit den tijd van
het ministerie-Palmerston. Het was toen
een politiek centrum. En dat wordt het
nu weer, Jessielief!
Je bouwt luchtkasteelen, Hugo. Om
te beginnen, moet je eerst gekozen wor
den; en ten tweede moet je mij heelemaal
daarvoor opvoeden. Zelfs al zou ik de
hoedanigheden bezitten, welke naar ik
vrees alleen in je verbeelding bestaan,
dan zou ik nog niet weten hoe. ze naar
voren te brengen.
Hugo lachte met den trots van een man,
die zeker van zijn zaak is.
Ik wou, dat ik zoo zeker was van den
zetel en van mijn eigen bekwaamheid als
ik het van jou ben, lieveling. Nooit zal ik
een belangrijk politicus worden en dat heb
ik Radcliff ook openhartig gezegd. Maar
daar geeft hij niet om. Zij willen iemand,
die voor den dag kan komen en die streng
conservatief is. Wij moeten doen wat we
kunnen, Jessie, om al die ontevreden her
vormers den kop in te drukken, daardoor
maken wij onze eigen positie sterker.. Ik
moet morgen ook eens met Deedes gaan
praten, die eigenlijk het geestelijk middel
punt der werkliedenvereeniging is. Deedes
is een goed schaap en ziet het gevaar niet
in. Als men het hem eens duidelijk aan zijn
verstand brengt, zal hij de eerste zijn om
de zaak aan te pakken. Het schijnt, dat
hij een onbegrensden invloed op die men
schen heeft en dat hij buitengewoon goed
voor hen is. De oude Parker beweert, dat
Deedes alles wat hij kan missen en al zijn
vrijen tijd aan die menschen besteedt.
(Wordt vervolgd).
ytoidóchz 0oit4ant
Dr. De Groot, de behandelende geneesheer van H. K H. Prinses Juliana,
begeeft zich op weg naar de garage, teneinde in de omgeving van het
paleis Soestdijk een auto-tochtje te maken
Het nieuwe tumgebouw voor het KLM personeel op Schiphol is Zaterdag
door den directeur der K.L.M den heer Plesman, officieel geopend. De
heer Plesman tijdens zijn openingsrede
De bekende Amenkaansche schaakmeester R. Fine is
Zaterdag na een langdurig verblijf m ons land naar Amerika
vertrokken. Het vertrek van het CS te Amsterdam, waar
dr. Max Euwe den heer en mevr. Fine uitgeleide deed
In de Baamsche bosschen in de omgeving van het paleis Soestdijk is ten
behoeve van Z. K. H. Prins Bemhard een manege gebouwd, welke binnen
kort in gebruik zal worden genomen
Het door Lizzy Ansmgh geschilderde
portret van Lau Ezerman, dat den
acteur bij diens 25 jat ig tooneeljubileum
aangeboden zal worden
Onder groote belangstelling heeft
Zaterdag de begrafenis der slacht
offers van de ernstige ontploffingsramp
bij Villejuit (Fr.) plaats gehad Een
overzicht van de droeve plechtigheid
